dorobić

См. также в других словарях:

• dorobić — komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 …   Słownik frazeologiczny

• dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• dorobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dorabiać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dorabiać się – dorobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pracując, zmierzać do wzbogacenia się, zdobycia dóbr, zwłaszcza materialnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorabiać się na handlu. Dorobić się majątku, fortuny, samochodu, własnego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dorabiać — → dorobić …   Słownik języka polskiego

• dorabiać — Dorobić komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 …   Słownik frazeologiczny

• dorabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dorabiaćam, dorabiaća, dorabiaćają, dorabiaćany {{/stl 8}}– dorobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dorabiaćbię, dorabiaćbi, dorabiaćrób, dorabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• podorabiać — dk I, podorabiaćam, podorabiaćasz, podorabiaćają, podorabiaćaj, podorabiaćał, podorabiaćany «dorobić do czegoś kolejno wiele brakujących lub dodatkowych przedmiotów» Podorabiać klucze. Podorabiać frędzle do chustki. podorabiać się «o wielu… …   Słownik języka polskiego

• gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny