-
1 нажиться
dorobić się, ( о многих) pobogacić się -
2 make new key
dorobić klucz -
3 heel
[hiːl] 1. n 2. vtdorabiać (dorobić perf) obcas or obcasy do +gento bring to heel — przywoływać (przywoływać perf) do nogi ( fig) zmuszać (zmusić perf) do posłuszeństwa
to take to one's heels ( inf) — brać (wziąć perf) nogi za pas, dawać (dać perf) nogę (inf)
* * *[hi:l] 1. noun1) (the back part of the foot: I have a blister on my heel.) pięta2) (the part of a sock etc that covers this part of the foot: I have a hole in the heel of my sock.) pięta3) (the part of a shoe, boot etc under or round the heel of the foot: The heel has come off this shoe.) obcas2. verb1) (to put a heel on (a shoe etc).) dorobić obcas2) ((usually with over) (of ships) to lean to one side: The boat heeled over in the strong wind.) przechylać się•- - heeled- at/on one's heels
- kick one's heels
- take to one's heels
- to heel
- turn on one's heel -
4 добиться
глаг.• wskórać* * *dobić się, dojść, dokazać, dopiąć, dorobić się перен., osiągnąć, uzyskać, wskórać, wyjednać, wymóc, wymusić, wystarać się, wywalczyć, wywojować, zdziałać -
5 недоробити
nedorobytyдієсл. -
6 приделать
глаг.• dodać• dorobić• mocować• przybić• przymocować• przymocowywać• spinać• umocować
См. также в других словарях:
dorobić — komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 … Słownik frazeologiczny
dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… … Słownik języka polskiego
dorobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dorabiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorabiać się – dorobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pracując, zmierzać do wzbogacenia się, zdobycia dóbr, zwłaszcza materialnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorabiać się na handlu. Dorobić się majątku, fortuny, samochodu, własnego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorabiać — → dorobić … Słownik języka polskiego
dorabiać — Dorobić komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 … Słownik frazeologiczny
dorabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dorabiaćam, dorabiaća, dorabiaćają, dorabiaćany {{/stl 8}}– dorobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dorabiaćbię, dorabiaćbi, dorabiaćrób, dorabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
podorabiać — dk I, podorabiaćam, podorabiaćasz, podorabiaćają, podorabiaćaj, podorabiaćał, podorabiaćany «dorobić do czegoś kolejno wiele brakujących lub dodatkowych przedmiotów» Podorabiać klucze. Podorabiać frędzle do chustki. podorabiać się «o wielu… … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny