dopiec

См. также в других словарях:

• dopiec — dk XI, dopiecpiekę, dopiecpieczesz, dopiecpiecz, dopiecpiekł, dopiecpieczony, dopiecpiekłszy dopiekać ndk I, dopiecam, dopiecasz, dopiecają, dopiecaj, dopiecał, dopiecany 1. «dokończyć piec, upiec całkowicie, zupełnie, zakończyć czynność… …   Słownik języka polskiego

• dopiekać się – dopiec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dochodzić do momentu końcowego w pieczeniu się, stawać się upieczonym, gotowym do spożycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biszkopt dopiekł się już. Gęś dopieka się w piekarniku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przypiec — dk XI, przypiecpiekę, przypiecpieczesz, przypiecpiecz, przypiecpiekł, przypiecpieczony, przypiecpiekłszy przypiekać ndk I, przypiecam, przypiecasz, przypiecają, przypiecaj, przypiecał, przypiecany 1. «piekąc przyrumienić coś mocno po wierzchu»… …   Słownik języka polskiego

• dopiekać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopiekaćam, dopiekaća, dopiekaćają, dopiekaćany {{/stl 8}}– dopiec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, dopiekaćpiekę, dopiekaćpiecze, dopiekaćpiecz, dopiekaćpiekł, dopiekaćpiekli, dopiekaćpieczony {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• dobóść — dk XI, dobóśćbodę, dobóśćbodziesz, dobóśćbódź, dobóśćbódł, dobóśćbodła, dobóśćbodli «sprawić przykrość; dokuczyć, dopiec, dogryźć» Troski, kłopoty dobodły komuś. □ Kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie dobodzie …   Słownik języka polskiego

• dosolić — dk VIa, dosolićlę, dosolićlisz, dosolićsól, dosolićlił, dosolićlony dosalać ndk I, dosolićam, dosolićasz, dosolićają, dosolićaj, dosolićał, dosolićany 1. «skończyć solenie» Dosolić zapasy mięsa. 2. «posolić dodatkowo coś nie dosyć słonego, więcej …   Słownik języka polskiego

• podochodzić — dk VIa, podochodzićdzi, podochodzićchodź, podochodzićdził, podochodzićdzony 1. «o wielu osobach, zwierzętach, rzeczach: dochodząc osiągnąć kolejno określone miejsce» W ciągu godziny podochodzili na miejsce zbiórki. Wszystkie listy podochodziły. 2 …   Słownik języka polskiego

• przypieprzyć — dk VIb, przypieprzyćrzę, przypieprzyćrzysz, przypieprzyćpieprz, przypieprzyćrzył, przypieprzyćrzony przypieprzać ndk I, przypieprzyćam, przypieprzyćasz, przypieprzyćają, przypieprzyćaj, przypieprzyćał, przypieprzyćany 1. «przyprawić pieprzem,… …   Słownik języka polskiego