-
1 dokuczać
глаг.• беспокоить• докучать• донимать• досаждать• дразнить• жалить• злить• изводить• изматывать• изнурять• кусать• мучить• надоедать• надоесть• поддразнивать• раздражать• раздражить• раздразнить• рассердить• сердить• терзать• тревожить• ужалить• укусить• утомлять* * *dokucz|aćнесов. komu 1. досаждать, докучать; надоедать кому; донимать кого;\dokuczać zwierzętom мучить животных;
2. (boleć, dolegać) болеть, беспокоить;\dokuczaćа mi ząb у меня болит зуб
* * *несов. komu1) досажда́ть, докуча́ть; надоеда́ть кому; донима́ть когоdokuczać zwierzętom — му́чить живо́тных
2) (boleć, dolegać) боле́ть, беспоко́итьdokucza mi ząb — у меня́ боли́т зуб
-
2 cisnąć
глаг.• бросать• бросить• выжимать• жать• кидать• кинуть• надавливать• пожать• пожимать• прижимать• прищемлять• сдавливать• сжать• сжимать• стеснять• стискивать• тискать• угнетать• уплотнять• ущемлять* * *%1, ciśnie, ciśnięty/ciśniony сов. 1. бросить, кинуть;2. выбросить+but ciśnie ботинок жмёт;2. (naglić) kogo нажимать на кого, требовать от кого; 3. притеснять, угнетать+1. gnieść, uciskać 2. zmuszać, przymuszać 3. gnębić, dokuczać сisnąć_się
%1 сов. броситься, кинуться+rzucić si?
myśli \cisnąćą się do głowy в голове роятся мысли;\cisnąć się do wyjścia проталкиваться к выходу;
+1. tłoczyć się, pchać się 2. tulić się
* * *I ciśnie, ciśnięty / ciśniony сов.1) бро́сить, ки́нуть2) вы́броситьSyn:II ciśnie, ciśnięty / ciśniony несов.1) жать, дави́ть; сда́вливатьbut ciśnie — боти́нок жмёт
3) притесня́ть, угнета́тьSyn: -
3 dogryzać
глаг.• грызть• жалить• кусать• ужалить• укусить* * *несов. 1. догрызать;2. говорить (отпускать) колкости; 3. досаждать+1. dojadać 2. docinać, dogadywać 3. dokuczać
* * *несов.1) догрыза́ть2) говори́ть (отпуска́ть) ко́лкости3) досажда́тьSyn: -
4 dokuczyć
глаг.• донять• досадить* * *сов. komu досадить, надоесть кому; донять кого; ср. dokuczać* * *сов. komu -
5 dolegać
глаг.• беспокоить* * *doleg|aćнесов. \dolegaćkomu мучить, беспокоить кого;co ci \dolegaćа? что у тебя болит?
+ dokuczać* * *несов. komuму́чить, беспоко́ить когоco ci dolega? — что у тебя́ боли́т?
Syn: -
6 dopiekać
-
7 gryźć
глаг.• глодать• грызть• кусать• кусаться• надкусывать• обгладывать• обгрызать• откусить• перегрызать• перекусать• покусать• прикусывать• прогрызать• прогрызть• проточить• терзать• укусить• щипать* * *несов. 1. грызть, кусать;2. кусать(ся); 3. перен. мучить, терзать; 4. (о welniamych wyrobach) шерстить, кусаться; ● dym gryzie w oczy дым ест глаза; każdy ma swego mola, który go gryzie погов. у каждого свой заботы+2. kąsać 3. dręczyć;
dokuczać* * *несов.1) грызть, куса́ть2) куса́ть(ся)3) перен. му́чить, терза́ть4) ( o wełniamych wyrobach) шерсти́ть, куса́ться•- każdy ma swego mola
- który go gryzieSyn: -
8 kąsać
глаг.• кусать• кусаться• откусить• покусать• прикусывать• укусить* * *kąsa|ć\kąsaćny несов. 1. кусать; кусаться;2. перен. грызть, досаждать+1. gryźć 2. dokuczać
* * *kąsany несов.1) куса́ть; куса́ться2) перен. грызть, досажда́тьSyn: -
9 nękać
глаг.• беспокоить• докучать• донимать• досаждать• заботить• изводить• изматывать• изнурять• истязать• мучить• надоедать• раздражать• терзать• тревожить* * *nęka|ć\nękaćny несов. kogo беспокоить кого, не давать покоя кому+dręczyć, trapić, niepokoić, dokuczać
* * *nękany несов. kogoбеспоко́ить кого, не дава́ть поко́я комуSyn: -
10 podgryzać
глаг.• мучить• подъедать* * *podgryza|ć\podgryzaćny несов. 1. подгрызать;2. подтачивать, разрушать; 3. kogo разг. подкапываться под кого, подсиживать кого; 4. komu разг. донимать, шпынять кого+2. niszczyć 3. intrygować, kopać dołki 4. dogryzać, dokuczać
* * *podgryzany несов.1) подгрыза́ть2) подта́чивать, разруша́ть4) komu разг. донима́ть, шпыня́ть когоSyn: -
11 naprzykrzać się
-
12 naprzykrzać\ się
несов. надоедать;\naprzykrzać\ się się o coś назойливо просить о чём-л. (чего-л.)+dokuczać, niepokoić
-
13 ärgern
-
14 lästig
lästig ( zudringlich) natrętny, dokuczliwy (-wie); (unerwünscht) niepożądany; Krankheit, Pflicht usw uciążliwy (-wie); -
15 piesacken
-
16 zusetzen
См. также в других словарях:
dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokuczać — ndk I, dokuczaćam, dokuczaćasz, dokuczaćają, dokuczaćaj, dokuczaćał dokuczyć dk VIb, dokuczaćczę, dokuczaćczysz, dokuczaćkucz, dokuczaćczył «wyrządzać przykrość, wprawiać w kłopoty, dawać się we znaki, sprawiać ból; nękać, drażnić, denerwować»… … Słownik języka polskiego
dokuczyć — → dokuczać … Słownik języka polskiego
dać bobu — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać do wiwatu — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać popalić — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać szkołę — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać w kość — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać wciry — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać wycisk — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
