-
1 zmuszać
глаг.• верстать• выдавливать• вынудить• вынуждать• заставить• заставлять• нагнетать• насиловать• обязать• обязывать• одолевать• принудить• принуждать• сжимать• совершить• стеснять• требовать* * *zmusza|ć\zmuszaćny несов. do czego заставлять делать что, принуждать к чему; ср. zmusić+przymuszać, zniewalać
* * *zmuszany несов. do czegoзаставля́ть делать что, принужда́ть к чему; ср. zmusićSyn: -
2 zmuszać się
несов. do czegoзаставля́ть (принужда́ть) себя́ делать что -
3 zmuszać\ się
-
4 kazać
глаг.• велеть• выделывать• делать• запрашивать• запросить• командовать• наделать• наносить• натворить• оказывать• повелевать• повелеть• попросить• предрешить• приглашать• приказать• приказывать• причинить• причинять• производить• просить• сделать• совершать• совершить• составлять• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать• устраивать* * *1) dk kazać (rozkazać) сов. велеть, повелеть, приказать2) ndk kazać (rozkazywać) несов. велеть, приказывать3) dk kazać (zmusić) сов. заставить, принудить4) ndk kazać (zmuszać) несов. заставлять, принуждать5) ndk przest. kazać (głosić kazanie) проповедовать, читать проповедьpokazywać устар. казать* * *każe, każ 1. сов. несов. велеть, приказать/ приказывать;2. несов. заставлять, принуждать;\kazać czekać na siebie заставлять себя ждать;
jak zwyczaj każe как велит обычай, как принято+1. polecać, zarządzać, rozkazywać 2. zmuszać
* * *każe, każ1) сов., несов. веле́ть, приказа́ть / прика́зывать2) несов. заставля́ть, принужда́тьkazać czekać na siebie — заставля́ть себя́ ждать
jak zwyczaj każe — как вели́т обы́чай, как при́нято
Syn: -
5 cisnąć
глаг.• бросать• бросить• выжимать• жать• кидать• кинуть• надавливать• пожать• пожимать• прижимать• прищемлять• сдавливать• сжать• сжимать• стеснять• стискивать• тискать• угнетать• уплотнять• ущемлять* * *%1, ciśnie, ciśnięty/ciśniony сов. 1. бросить, кинуть;2. выбросить+but ciśnie ботинок жмёт;2. (naglić) kogo нажимать на кого, требовать от кого; 3. притеснять, угнетать+1. gnieść, uciskać 2. zmuszać, przymuszać 3. gnębić, dokuczać сisnąć_się
%1 сов. броситься, кинуться+rzucić si?
myśli \cisnąćą się do głowy в голове роятся мысли;\cisnąć się do wyjścia проталкиваться к выходу;
+1. tłoczyć się, pchać się 2. tulić się
* * *I ciśnie, ciśnięty / ciśniony сов.1) бро́сить, ки́нуть2) вы́броситьSyn:II ciśnie, ciśnięty / ciśniony несов.1) жать, дави́ть; сда́вливатьbut ciśnie — боти́нок жмёт
3) притесня́ть, угнета́тьSyn: -
6 naginać
глаг.• гнуть• нагибать• сгибать* * *nagina|ć\naginaćny несов. 1. нагибать, сгибать, пригибать;2. do czego перен. склонять, принуждать к чему; подчинять чему; ср. nagiąć+1. nachylać, przyginać 2. skłaniać, zmuszać
* * *naginany несов.1) нагиба́ть, сгиба́ть, пригиба́тьSyn: -
7 zniewalać
глаг.• захватывать• насиловать• овладеть• пленять• принудить• принуждать• растлевать• увлекать* * *zniewala|ć\zniewalaćny несов. 1. do czego принуждать к чему, заставлять делать что;2. покорять, пленять+1. zmuszać, skłaniać 2. zjednywać, ujmować
* * *zniewalany несов.2) покоря́ть, пленя́тьSyn: -
8 przymuszać
глаг.• вынудить• вынуждать• заставить• заставлять• насиловать• принудить• принуждать* * *przymuszany несов. do czegoпринужда́ть к чему, заставля́ть что-л. делатьSyn: -
9 przymuszać się
-
10 zastawiać
глаг.• закладывать• заложить* * *1) (oddawać w zastaw) закладывать, отдавать в залог2) zastawiać (stół) накрывать (стол)3) zastawiać (zagradzać) заставлять (загораживать)zmuszać заставлять (принуждать)* * *zastawia|ć\zastawiaćny несов. 1. заставлять (мебелью etc.);2. расставлять, ставить; 3. закладывать, отдавать в залог; ср. zastawić* * *zastawiany несов.1) заставля́ть (мебелью и т. п.)2) расставля́ть, ста́вить3) закла́дывать, отдава́ть в зало́г; ср. zastawić -
11 przymuszać\ się
несов. do czego принуждать себя, заставлять себя что-л. делать -
12 przymuszać;
przymusza|ć;\przymuszać;ny несов. do czego принуждать к чему, заставлять что-л. делать+ -
13 Flucht
Flucht1 f ucieczka;die Flucht ergreifen rzucać <- cić> się do ucieczki;in die Flucht schlagen zmuszać < zmusić> do ucieczki;auf der Flucht sein ( vor D) uciekać (przed I);er ist auf der Flucht on zbiegł, on jest zbiegiem;sich durch eine Flucht retten ratować się ucieczką;fig die Flucht nach vorn antreten uprzedzać rozwój wypadków -
14 gefügig
ge'fügig uległy;jemanden gefügig machen zmuszać < zmusić> k-o do uległości -
15 nötigen
sich nötigen lassen dawać się prosić -
16 Schweigen
zum Schweigen bringen zmuszać < zmusić> do milczenia -
17 zwingen
См. также в других словарях:
zmuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmuszaćam, zmuszaća, zmuszaćają, zmuszaćany {{/stl 8}}– zmusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zmuszę, zmuszaćsi, zmuś, zmuszony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do czegoś wbrew jego woli, siłą, wywieraniem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmuszać się – zmusić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmuszać samego siebie do czegoś; przymuszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmuszał się do rozmowy. Zmusił się do połknięcia lekarstwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać kogoś w obroty — Zmuszać kogoś do intensywniejszej, wydajniejszej, lub szybszej pracy Eng. To make someone actively engaged in something; to make someone accelerate or concentrate one s efforts … Słownik Polskiego slangu
zmusić — dk VIa, zmuszę, zmusićsisz, zmuś, zmusićsił, zmusićszony zmuszać ndk I, zmusićam, zmusićasz, zmusićają, zmusićaj, zmusićał, zmusićany «skłonić kogoś do czegoś przez wywieranie nacisku, przez presję; przymusić, zniewolić kogoś do czegoś» Zmuszać… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
napędzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napędzaćam, napędzaća, napędzaćają, napędzaćany {{/stl 8}}– napędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, napędzaćdzę, napędzaćdzi, napędzaćpędź, napędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obarczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obarczaćam, obarczaća, obarczaćają, obarczaćany {{/stl 8}}– obarczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obarczaćczę, obarczaćczy, obarczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pędzićdzę, pędzićdzi, pędź, pędzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się bardzo szybko w określonym kierunku; bardzo szybko biec, lecieć, jechać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wciskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wciskaćam, wciskaća, wciskaćają, wciskaćany {{/stl 8}}– wcisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wciskaćnę, wciśnie, wciśnij, wciskaćnął, wciskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień