-
1 dokładać
I. vt\dokładać czegoś etw hinzufügen, etw dazugeben\dokładać starań, żeby coś zrobić alle Kräfte aufbieten [ lub daran setzen], etw zu tun\dokładać do interesu bei einem Geschäft Verlust machen, draufzahlen ( fam)II. vr\dokładać się do czegoś zu etw beitragen [ lub beisteuern] -
2 dokładać
dokładać starań sich Mühe geben;dokładać się (do G) beisteuern (zu D) -
3 dołożyć
-
4 dodawać
vt\dodawać komuś odwagi jdm Mut zusprechen [ lub einflößen], jdn ermutigen\dodawać komuś otuchy jdn auf gute Gedanken bringen -
5 dołożyć
-
6 dorzucać
1) ( dokładać rzucając)dorzucić czegoś hinzutun\dorzucać drewna do ognia Holz nachlegen2) ( dopowiadać)dorzucić coś etw hinzufügen, etw einwerfen -
7 staranie
-
8 anstrengen
an|strengen ['anʃtrɛŋən]I. vr1) ( sich einsetzen)sich \anstrengen dokładać [ perf dołożyć] starań2) ( sich Mühe geben)sich [in der Schule] \anstrengen starać się [w szkole]II. vt2) ( beanspruchen)sein Gehör/seine Augen \anstrengen wytężyć słuch/wzrokgegen jdn einen Prozess \anstrengen wytoczyć komuś proces -
9 auflegen
auf|legenI. vt1) ( auf etw legen) nakładać [ perf nałożyć]; CD, Schallplatte nastawiać [ perf nastawić], puszczać [ perf puszcić] ( pot); Telefonhörer odkładać [ perf odłożyć]; Holz, Kohle dokładać [ perf dołożyć]neu aufgelegt werden zostać wznowionym -
10 kümmern
kümmern ['kʏmɐn]I. vtwas kümmert ihn das? co go to obchodzi?das hat ihn nicht zu \kümmern nie powinien się tym interesowaćII. vr1) (sich einer Person o. Sache annehmen)sich um jdn/etw \kümmern troszczyć [ perf za-] się o kogoś/cośsich darum \kümmern, dass... dokładać [ perf dołożyć] starań, by...2) ( achten auf)sich um etw nicht \kümmern nie zwracać [ perf zwrócić] uwagi na cośsich nicht darum \kümmern, was... nie zwracać [ perf zwrócić] uwagi na to, co...
См. также в других словарях:
dokładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokładaćam, dokładaća, dokładaćają, dokładaćany {{/stl 8}}– dołożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokładaćżę, dokładaćży, dokładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dodawać coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokładać się – dołożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dodawać coś od siebie, mieć swój wkład w coś, brać udział, uczestniczyć w jakimś wspólnym przedsięwzięciu; wspomagać coś (najczęściej finansowo) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokładać się do utrzymania przedszkola. Dołożyć się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokładać — Dołożyć do interesu «stracić na jakiejś transakcji, działalności, która miała przynieść zysk»: Jeśli w środę wynik będzie korzystny dla Polski, „Biało czerwoni” mogą być szlagierem także w księgarniach. Jeśli wygra Anglia, wydawca dołoży do… … Słownik frazeologiczny
dokładać — → dołożyć … Słownik języka polskiego
zrzucać się — Dokładać się lub dorzucać, zwłaszcza finansowo; dawać datek Eng. To contribute, especially a share of some expense … Słownik Polskiego slangu
dołożyć — dk VIb, dołożyćżę, dołożyćżysz, dołożyćłóż, dołożyćżył, dołożyćżony dokładać ndk I, dołożyćam, dołożyćasz, dołożyćają, dołożyćaj, dołożyćał, dołożyćany 1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić» Dokładać drzewa pod kuchnię. Dołożyć… … Słownik języka polskiego
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
kolor — m IV, D. u, Ms. kolororze; lm M. y 1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa» Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor. Kolory… … Słownik języka polskiego
mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz … Słownik języka polskiego