-
101 артикль
м qram. artikl (bə'zi dillərdə isimlərin qabağında qoyulan, müəyyənlik, qeyri-müəyyənlik və bə'zən cins bildirən hissəcik). -
102 африканистика
ж afrikaşunaslıq (Afrika xalqlarının tarix, mədəniyyət və dillərindən bəhs edən elmlər). -
103 африканский
Африка və африканец söz. sif.; африканские языки Afrika dilləri. -
104 басня
ж 1. təmsil; 2. uydurma, yalan, nağıl, əfsanə, boş söhbət; стать (сделаться) басней köhn. sözü ağızlarda kəsmək, dillərə düşmək, dedi-qodu olmaq. -
105 берберский
берберы söz sif.; берберские языки bərbər dilləri -
106 укроп огородный
мAckerdill (m), Blähkraut (n), Dill (m), Dillich (n), Gurkenkümmel (m), Kümmerlingskraut (n), GartendillРусско-немецкий словарь лекарственных растений > укроп огородный
-
107 укроп душистый
мAckerdill (m), Blähkraut (n), Dill (m), Dillich (n), Gurkenkümmel (m), Kümmerlingskraut (n), GartendillРусско-немецкий словарь лекарственных растений > укроп душистый
-
108 укроп пахучий
мAckerdill (m), Blähkraut (n), Dill (m), Dillich (n), Gurkenkümmel (m), Kümmerlingskraut (n), GartendillРусско-немецкий словарь лекарственных растений > укроп пахучий
-
109 укропное масло
dillseed oil, dill oil -
110 укроп
м. -
111 укропный
укро́пное ма́сло — dill(seed) oil
-
112 укроп
-
113 укроп
м бот.Dill m -
114 огурец
-
115 укроп
м -
116 укроп
м -
117 дурень
prat имя существительное: -
118 укроп
-
119 укропный
-
120 укроп
m (29; а/у) Dill
См. также в других словарях:
Dill — Dill … Deutsch Wörterbuch
dillənmə — «Dillənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilləşmə — «Dilləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Dill — bezeichnet Dill (Pflanze), Gewürzpflanze aus der Familie der Doldenblütler (Apiaceae) Dill (Gemeinde), Ortsgemeinde im rheinland pfälzischen Rhein Hunsrück Kreis Dill (Fluss), Nebenfluss der Lahn Dill ist der Familienname folgender Personen:… … Deutsch Wikipedia
Dill — Sm erw. fach. (8. Jh.), mhd. tille m./f., ahd. tilli, tilla f., as. dilli Stammwort. Aus wg. * delja m. Dill , auch in ae. dile, nschw. dill. Daneben ae. dyle (selten), nndl. dulle, mhd. tüll(e), nnorw. dylla. Am ehesten zu Dolde, das auch in… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Dill — (d[i^]l), n. [AS dile; akin to D. dille, OHG. tilli, G. dill, dille, Sw. dill, Dan. dild.] (Bot.) An herb ({Peucedanum graveolens}), the seeds of which are moderately warming, pungent, and aromatic, and were formerly used as a soothing medicine… … The Collaborative International Dictionary of English
dill — O.E. dile dill, anise, a West Germanic word of unknown origin (Cf. O.S. dilli, M.Du., Du. dille, Swed. dill, Ger. Dill) … Etymology dictionary
Dill — Dill: Der altgerm. Pflanzenname mhd. tille, ahd. tilli (daneben tilla), niederl. dille, engl. dill, schwed. dill ist unbekannter Herkunft. Der Anlaut d ist niederd. wie in »Damm, Dohle« u. a … Das Herkunftswörterbuch
Dill — Dill, v. t. [OE. dillen, fr. dul dull, a.] To still; to calm; to soothe, as one in pain. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
dill — dill; pen·dill; … English syllables
dill — [dil] n. [ME & OE dile, akin to OS dille, OHG tilli] 1. any of a genus (Anethum) of plants of the umbel family, esp. a European herb ( A. graveolens) with bitter seeds and aromatic leaves, used to flavor pickles, soups, etc. 2. the seeds or… … English World dictionary