-
21 comparativa
compărātīvus, a, um, adj. [1. comparo], of or pertaining to comparison, depending on comparison, comparative.I.In gen.:II.judicatio,
Cic. Inv. 2, 25, 76 (cf. 1. comparatio, I.):genus causae (opp. simplex),
Quint. 7, 4, 3:vocabulum,
Gell. 5, 21, 13.— Subst.: compărātīva, ōrum, n., words in the comparative degree, comparatives, Quint. 9, 3, 19.— Adv.: compărā-tīvē, with comparison:dicere,
Gell. 5, 21, 14; Ambros. de Fide, 5, 9, 71.—Esp. in gram.A.Gradus, or absol., the comparative, Don. p. 1745 P. et saep.—B.Casus, the ablative, Prisc. p. 671 P. -
22 comparativus
compărātīvus, a, um, adj. [1. comparo], of or pertaining to comparison, depending on comparison, comparative.I.In gen.:II.judicatio,
Cic. Inv. 2, 25, 76 (cf. 1. comparatio, I.):genus causae (opp. simplex),
Quint. 7, 4, 3:vocabulum,
Gell. 5, 21, 13.— Subst.: compărātīva, ōrum, n., words in the comparative degree, comparatives, Quint. 9, 3, 19.— Adv.: compărā-tīvē, with comparison:dicere,
Gell. 5, 21, 14; Ambros. de Fide, 5, 9, 71.—Esp. in gram.A.Gradus, or absol., the comparative, Don. p. 1745 P. et saep.—B.Casus, the ablative, Prisc. p. 671 P. -
23 decretalis
dēcrētālis, e, adj. [decerno], belonging to or depending on a decree, decretal (post-class.):successio bonorum,
Dig. 38, 9, 1:pagina,
Sid. Ep. 7, 9. -
24 fretus
1.frētus, a, um, adj. [root dhar-, Sanscr. dhar-ā-mi, hold, support; v. frēnum], leaning or supported on something, in a good or bad sense; relying or depending upon, trusting to; daring (class.; cf.: fultus, nixus).—Constr. with abl., rarely with dat., with inf. ( poet.), and with objectclause.(α).With abl.: omnes mortales dis [p. 781] sunt freti, Plaut. Cas. 2, 5, 38 sq.:(β).magnanimi viri freti virtute et viribus,
id. Am. 1, 1, 56:ingenio ejus,
id. Capt. 2, 2, 100:dote,
id. Men. 5, 2, 17:vobis,
Ter. Eun. 5, 8, 33:vobis fretus,
Cic. Planc. 42, 103:fretus intellegentiā vestrā,
id. N. D. 1, 19, 49:fretus conscientiā officii mei,
id. Fam. 3, 7, 6:gratiā Bruti,
id. Att. 5, 21, 12:ingenio,
id. de Or. 2, 24, 103:juventā,
Verg. A. 5, 430 al.:amicitiis,
Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:pondere enim fretae (res) stant,
Lucr. 6, 1058:ferro et animis,
Liv. 9, 40, 4:malitiā suā,
Ter. Phorm. 2, 1, 43:multitudine solā,
Liv. 9, 35, 3.—With dat. (only in Liv.;(γ). (δ).v. Zumpt, Gram. § 413): multitudo hostium, nulli rei praeterquam numero freta,
Liv. 6, 13, 1; cf.:tamquam constantissimae rei, fortunae,
id. 4, 37, 6; so,discordiae hostium,
id. 6, 31, 6:haec civitas Samnitium infidae adversus Romanos societati freta,
id. 8, 22, 7.—With object-clause:2. 3.satis fretus esse etiam nunc tolerando certamini legatum,
Liv. 10, 5, 5:fretus excipi posse (hostem), qua venturum sciebat,
Curt. 7, 7, 31.frĕtus, ūs, m., a strait; v. fretum. -
25 precarius
prĕcārĭus, a, um, adj. [id.], obtained by begging, entreaty, or prayer (opp. debitus and pro imperio; not freq. till the Aug. per.; perh. used by Cic. only adverbially; v. infra).I.Lit.:II.non orare solum precariam opem, sed pro debitā petere,
obtained by entreaty, from mere favor, Liv. 3, 47, 2; cf.:tribunicia potestas, precarium, non justum auxilium ferens,
id. 8, 35:vita,
Tac. H. 4, 76:precariam animam inter infensos trahere,
id. A. 1, 42:imperium (quasi precibus concessum, ac propterea, quandocumque lubeat, rursus adimendum, Orell.),
id. H. 1, 52. —Hence, as subst.: prĕcārĭum, ii, n., any thing granted or lent upon request and at the will of the grantor:precarium est, quod precibus petenti utendum conceditur tam diu, quamdiu is qui concessit patitur: quod genus liberalitatis ex jure gentium descendit, et distat a donatione eo, quod qui donat sic dat, ne recipiat: qui precario concedit sic dat, quasi tunc recepturus, cum sibi libuerit precarium solvere,
Dig. 43, 26, 1.—Transf., depending on the will of another, doubtful, uncertain, transient, precarious:forma,
Ov. M. 9, 76:sapiens corpus suum, seque ipsum inter precaria numerat,
precarious, uncertain, transitory things, Sen. Tranq. 11, 1: fulgor, passing quickly by, very transient, Symm. Or. ap. Val. 1, 6.— Hence, adv.: prĕcārĭō, by entreaty or request (class.):hoc petere me precario a vobis jussit,
Plaut. Am. prol. 24:cum aliquo agere precario,
id. Truc. 4, 1, 12:vel vi vel clam vel precario,
Ter. Eun. 2, 3, 28:si precario essent rogandi,
Cic. Verr. 2, 5, 23, § 59:exegit,
Suet. Claud. 12:praefuit,
on sufferance, Tac. Agr. 16:precario studeo,
am obliged, as it were, to beg time for study, Plin. Ep. 7, 30, 4:precario possidere,
by sufferance, Paul. Sent. 5, 6, 11:ancillam quis precario rogaverit,
Dig. 43, 26, 10. -
26 rationale
rătĭōnālis, e, adj. [ratio].I. (α).rătĭōnālis, is, m., an accountant, receiver of revenue, treasurer, Lampr. Alex. Sev. 45; 46; Capitol. Gord. 7; Commod. ap. Capitol. Albin. 2; Amm. 15, 3, 4; Inscr. Orell. 1090.—(β).rătĭōnāle, is, n., the oracular breastplate of the Jewish highpriest, Vulg. Exod. 25, 7; id. Lev. 8, 8; also called rationale judicii (transl. of LXX. to logeion tês kriseôs), id. Exod. 28, 15.—II.Of or belonging to reason, reasonable, rational, endowed with reason:B.falsa est (finitio), si dicas, Equus est animal rationale: nam est equus animal, sed irrationale,
Quint. 7, 3, 24:homo est animal rationale,
id. 5, 10, 56; cf. id. 5, 8, 7; and:nec si mutis finis voluptas, rationalibus quoque: quin immo ex contrario, quia mutis, ideo non rationalibus,
id. 5, 11, 35; so without a subst.:a rationali ad rationale (translatio),
id. 8, 6, 13.—Reasonable, depending on reason:2.in causā rationali,
Auct. Her. 2, 12, 18:philosophia,
i. e. logic, Sen. Ep. 89, 17;also called rationalis pars philosophiae,
Quint. 12, 2, 10: disciplina, i. e. theoretical science (opp. to usus and experimenta), Cels. praef.;also ars,
id. ib.; hence, rationalis medicina, theoretical therapeutics;and rationales medici,
medical theorists, id. ib. —In rhet., i. q. ratiocinativus, of or belonging to a syllogism, syllogistic:genus (quaestionum),
Quint. 3, 5, 4; 6, 54; 78; 86; cf.status,
id. 3, 6, 56; 66.— Hence, adv.: rătĭōnālĭter, in a reasonable manner, reasonably, rationally, Sen. Ep. 109; Tert. Anim. 16 al. -
27 rationalis
rătĭōnālis, e, adj. [ratio].I. (α).rătĭōnālis, is, m., an accountant, receiver of revenue, treasurer, Lampr. Alex. Sev. 45; 46; Capitol. Gord. 7; Commod. ap. Capitol. Albin. 2; Amm. 15, 3, 4; Inscr. Orell. 1090.—(β).rătĭōnāle, is, n., the oracular breastplate of the Jewish highpriest, Vulg. Exod. 25, 7; id. Lev. 8, 8; also called rationale judicii (transl. of LXX. to logeion tês kriseôs), id. Exod. 28, 15.—II.Of or belonging to reason, reasonable, rational, endowed with reason:B.falsa est (finitio), si dicas, Equus est animal rationale: nam est equus animal, sed irrationale,
Quint. 7, 3, 24:homo est animal rationale,
id. 5, 10, 56; cf. id. 5, 8, 7; and:nec si mutis finis voluptas, rationalibus quoque: quin immo ex contrario, quia mutis, ideo non rationalibus,
id. 5, 11, 35; so without a subst.:a rationali ad rationale (translatio),
id. 8, 6, 13.—Reasonable, depending on reason:2.in causā rationali,
Auct. Her. 2, 12, 18:philosophia,
i. e. logic, Sen. Ep. 89, 17;also called rationalis pars philosophiae,
Quint. 12, 2, 10: disciplina, i. e. theoretical science (opp. to usus and experimenta), Cels. praef.;also ars,
id. ib.; hence, rationalis medicina, theoretical therapeutics;and rationales medici,
medical theorists, id. ib. —In rhet., i. q. ratiocinativus, of or belonging to a syllogism, syllogistic:genus (quaestionum),
Quint. 3, 5, 4; 6, 54; 78; 86; cf.status,
id. 3, 6, 56; 66.— Hence, adv.: rătĭōnālĭter, in a reasonable manner, reasonably, rationally, Sen. Ep. 109; Tert. Anim. 16 al. -
28 subnixus
sub-nixus ( - nīsus), a, um, Part. [nitor], supported from beneath, under-propped, propped up, supported by, resting or leaning upon any thing, etc. (class., esp. in the trop. sense; cf. suffultus).I.Lit.:II.(duos circulos) caeli verticibus ipsis ex utrāque parte subnixos vides,
Cic. Rep. 6, 20, 21:solioque alte subnixa resedit,
Verg. A. 1, 506: parva Philoctetae subnixa Petelia muro, supported, i. e. defended by, id. ib. 3, 402:subnixae nubibus altis,
id. Cir. 195:cubito subnixa,
id. ib. 348: Caesariem tunc forte Venus subnixa corusco Fingebat solio, Claud. Epith. Hon. et Mar. 99; Aus. Cent. Nupt. 48:subnixas jugis immanibus aedes,
Claud. VI. Cons. Hon. 49:galea coruscis subnixa cristis,
Sil. 2, 398:subnixis alis me inferam,
i. e. with my arms a-kimbo, Plaut. Pers. 2, 5, 6.—Trop.A.Relying or depending upon any thing.(α).With abl.:(β).victoriis divitiisque subnixus,
Cic. Rep. 2, 25, 46:cum Bastarnas cernerent subnixos Thracum auxiliis,
Liv. 41, 19:Hannibal subnixus victoriā Cannensi,
id. 25, 41; cf. id. 26, 13:validis propinquitatibus subnixus,
Tac. A. 11, 1:civitas tot illustribus viris subnixa,
id. ib. 1, 11:arrogantiā subnixi,
Cic. de Or. 1, 58, 246:robore mentis,
Mart. 1, 40, 7:manu servorum,
Ascon. ad Cic. Mil. 8.—With ex: Latini subnixo animo ex victoriā inerti, consilium ineunt, Cael. (or Quadrig.) ap. Non. 405, 29; cf. Gell. 17, 2, 4.—(γ).Absol.:B.subnixus et fidens innocentiae animus,
Liv. 4, 42, 5.—Subject to:servitute,
Tert. Patient. 4. -
29 temporarius
tempŏrārĭus, a, um, adj. [tempus], of or belonging to time, lasting but for a time, temporary (perh. only post-Aug.):liberalitas,
depending on, according to the time, Nep. Att. 11:amicitiae, quas temporarias populus adpellat,
Sen. Ep. 9, 9:mora (opp. aeternitatis destinatione),
Plin. 36, 15, 24, § 114:theatrum,
id. 34, 7, 17, § 36:motus animi (ira),
Quint. 5, 10, 28:ingenia,
changeable, Curt. 4, 5, 11:non ergo temporarium et subitum est, quod, etc.,
Plin. Pan. 91, 7:quorum temporaria gravitas, vel potius gravitatis imitatio ridebatur,
id. Ep. 6, 13, 5:solum hoc (sc. sanguis) in corpore temporarium sentit incrementum,
Plin. 11, 37, 90, § 223.— Adv.: tempŏrārĭē, for a time, temporarily, Salv. Gub. Dei, 5, 8; 7, 22.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
depending — index aleatory (uncertain), contingent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
depending on — index conditional Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
depending on — ► depending on according to. Main Entry: ↑depend … English terms dictionary
depending on — adjective determined by conditions or circumstances that follow (Freq. 8) arms sales contingent on the approval of congress • Syn: ↑contingent, ↑contingent on, ↑contingent upon, ↑dependent on, ↑dependant on, ↑ … Useful english dictionary
Depending — Depend De*pend , v. i. [imp. & p. p. {Depended}; p. pr. & vb. n. {Depending}.] [F. d[ e]pendre, fr. L. depend?re; de + pend?re to hang. See {Pendant}.] 1. To hang down; to be sustained by being fastened or attached to something above. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
depending — Relying on; being conditional or contingent on something. Ancient usage seems to have included the meaning of pending, so that a depending action was a pending action. 3 Bl Comm 450. See words and phrases beginning dependent … Ballentine's law dictionary
depending on a future event — index conditional Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
depending upon — index subject (conditional) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
depending (on) — (Roget s IV) modif. Syn. contingent upon, regulated by, controlled by, determined by, in the event of, on the condition that, subject to, providing, provided, incumbent on, secondary to, springing from, growing from; see also conditional … English dictionary for students
depending — de·pend || dɪ pend v. rely on, trust; be dependent upon, be supported by … English contemporary dictionary
depending on — conditional upon, contingent upon … English contemporary dictionary