-
1 rationaliter
rătĭōnālĭter, adv., v. rationalis fin. -
2 rationale
rătĭōnālis, e, adj. [ratio].I. (α).rătĭōnālis, is, m., an accountant, receiver of revenue, treasurer, Lampr. Alex. Sev. 45; 46; Capitol. Gord. 7; Commod. ap. Capitol. Albin. 2; Amm. 15, 3, 4; Inscr. Orell. 1090.—(β).rătĭōnāle, is, n., the oracular breastplate of the Jewish highpriest, Vulg. Exod. 25, 7; id. Lev. 8, 8; also called rationale judicii (transl. of LXX. to logeion tês kriseôs), id. Exod. 28, 15.—II.Of or belonging to reason, reasonable, rational, endowed with reason:B.falsa est (finitio), si dicas, Equus est animal rationale: nam est equus animal, sed irrationale,
Quint. 7, 3, 24:homo est animal rationale,
id. 5, 10, 56; cf. id. 5, 8, 7; and:nec si mutis finis voluptas, rationalibus quoque: quin immo ex contrario, quia mutis, ideo non rationalibus,
id. 5, 11, 35; so without a subst.:a rationali ad rationale (translatio),
id. 8, 6, 13.—Reasonable, depending on reason:2.in causā rationali,
Auct. Her. 2, 12, 18:philosophia,
i. e. logic, Sen. Ep. 89, 17;also called rationalis pars philosophiae,
Quint. 12, 2, 10: disciplina, i. e. theoretical science (opp. to usus and experimenta), Cels. praef.;also ars,
id. ib.; hence, rationalis medicina, theoretical therapeutics;and rationales medici,
medical theorists, id. ib. —In rhet., i. q. ratiocinativus, of or belonging to a syllogism, syllogistic:genus (quaestionum),
Quint. 3, 5, 4; 6, 54; 78; 86; cf.status,
id. 3, 6, 56; 66.— Hence, adv.: rătĭōnālĭter, in a reasonable manner, reasonably, rationally, Sen. Ep. 109; Tert. Anim. 16 al. -
3 rationalis
rătĭōnālis, e, adj. [ratio].I. (α).rătĭōnālis, is, m., an accountant, receiver of revenue, treasurer, Lampr. Alex. Sev. 45; 46; Capitol. Gord. 7; Commod. ap. Capitol. Albin. 2; Amm. 15, 3, 4; Inscr. Orell. 1090.—(β).rătĭōnāle, is, n., the oracular breastplate of the Jewish highpriest, Vulg. Exod. 25, 7; id. Lev. 8, 8; also called rationale judicii (transl. of LXX. to logeion tês kriseôs), id. Exod. 28, 15.—II.Of or belonging to reason, reasonable, rational, endowed with reason:B.falsa est (finitio), si dicas, Equus est animal rationale: nam est equus animal, sed irrationale,
Quint. 7, 3, 24:homo est animal rationale,
id. 5, 10, 56; cf. id. 5, 8, 7; and:nec si mutis finis voluptas, rationalibus quoque: quin immo ex contrario, quia mutis, ideo non rationalibus,
id. 5, 11, 35; so without a subst.:a rationali ad rationale (translatio),
id. 8, 6, 13.—Reasonable, depending on reason:2.in causā rationali,
Auct. Her. 2, 12, 18:philosophia,
i. e. logic, Sen. Ep. 89, 17;also called rationalis pars philosophiae,
Quint. 12, 2, 10: disciplina, i. e. theoretical science (opp. to usus and experimenta), Cels. praef.;also ars,
id. ib.; hence, rationalis medicina, theoretical therapeutics;and rationales medici,
medical theorists, id. ib. —In rhet., i. q. ratiocinativus, of or belonging to a syllogism, syllogistic:genus (quaestionum),
Quint. 3, 5, 4; 6, 54; 78; 86; cf.status,
id. 3, 6, 56; 66.— Hence, adv.: rătĭōnālĭter, in a reasonable manner, reasonably, rationally, Sen. Ep. 109; Tert. Anim. 16 al.
См. также в других словарях:
Хилль — (Карл Иоганн Даниельсон Hill, 1793 1875) шведский математик. Получив степень доктора философии, сделался с 1827 г. профессором физики в Стокгольмском технологическом институте, а с 1830 г. профессором математики в Университете в Лунде. Обширная… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ԲԱՆԱԿԱՆԱՊԷՍ — ( ) NBH 1 434 Chronological Sequence: 5c, 6c, 10c, 12c, 13c մ. λογικῶς cum ratione, rationaliter Որպէս բանական, խոհական. իմաստութեամբ. եւ Բանաւուր՝ նուրբ կամ իրաւացի փաստիւք. մարդու պէս, խելքով, հախ ունենալով. *Բանականապէս վայելեալք յիւր գործսն,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)