-
1 prōnus
prōnus adj. with comp. [PRO-], turned forward, bent over, inclined, leaning, hanging, stooping, bending: pecora, quae natura prona finxit, S.: pronus pendens in verbera, leaning forward to strike, V.: pronus magister Volvitur in caput, V.: carcere emicat, i. e. in swift flight, O.: leporem pronum catulo sectare sagaci, flying swiftly, O.: ilex paulum modo prona, dein flexa, S.: motus corporis.—As subst n.: montium prona, slopes, Cu.: amnis, rushing, V.: rivi, tumbling, H.: currus, headlong, O.— Sinking, reaching down: urbs in paludes, L.: via, steep, O.—As subst n.: nihil habent proni, no downward tendency.—Of heavenly bodies, setting, sinking, declining: Orion, H.: Titan, O.—Of time, hurrying, fleet: menses, H.: anni, H.—Fig., inclined, disposed, prone: rei p. genus ad perniciosissimum statum: anxitudo ad luctum: in obsequium, H.: pronior in vitia sua, L.: deterioribus, Ta.— Easy, without difficulty: omnia virtuti suae prona esse, S.: omnia victoribus, Ta.: facile et pronum est agere, Iu.: id pronius ad fidem est, is easier to believe, L.* * *prona, pronum ADJleaning forward; prone -
2 inclīnātiō
inclīnātiō ōnis, f [inclino], a leaning, bending, inclining: corporis.—Fig., inclination, tendency, bias, favor: ad meliorem spem: voluntatum: animorum, L.—An alteration, change: temporum.— In rhet.: vocis, play.* * *act of leaning, tendency, inclination -
3 reclīnis
reclīnis e, adj. [re+CLI-], leaning back, reclining: In sinu iuvenis, O.* * *reclinis, recline ADJleaning back, reclining -
4 inclinatio
inclīnātĭo, ōnis, f. [id.], a leaning, bending, inclining to one side (class., esp. in the trop. signif.).I.Lit.A.In gen.:B.(corporis) ingressus, cursus, accubitio, inclinatio, sessio, etc.,
Cic. N. D. 1, 34, 94:corporis,
Quint. 1, 11, 16:fortis ac virilis laterum,
id. ib. 18:incumbentis in mulierculam,
id. 11, 3, 90:alternā egerunt scobem,
Plin. 16, 43, 83, § 227:merso navigio inclinatione lateris unius,
id. 8, 51, 77, § 208.— In plur.:variis trepidantium inclinationibus,
Tac. H. 2, 35; Plin. 37, 10, 58, § 160.—In partic.: caeli, a transl. of the Gr. klima, the inclination or slope of the earth from the equator to the pole, a parallel of latitude, clime, Vitr. 1, 1; Gell. 14, 1, 8;II.for which, mundi,
Vitr. 6, 1.—Trop., an inclination, tendency.A.In gen.:B.ad meliorem spem,
Cic. Sest. 31, 67:crudelitas est inclinatio animi ad asperiora,
Sen. Clem. 2, 4 med.:alii (loci communes) ad totius causae inclinationem (faciunt),
Quint. 5, 13, 57.—In partic., inclination, bias, favor:C.voluntatis,
Cic. de Or. 2, 29, 129; cf.voluntatum,
id. Mur. 26, 53:judicum ad aliquem,
Quint. 6, 1, 20:principum inclinatio in hos, offensio in illos,
Tac. A. 4, 20:utendum ea inclinatione Caesar ratus,
id. ib. 1, 28:senatus,
id. ib. 2, 38:animorum,
Liv. 44, 31, 1:in aliquem,
Tac. H. 2, 92 —Transf.1.(Qs., a leaning or bending out of its former position; hence.) An alteration, change:2.communium temporum,
Cic. Balb. 26, 58:an ignoratis, populi Romani vectigalia perlevi saepe momento fortunae inclinatione temporis pendere?
id. Agr. 2, 29, 80; cf. id. Phil. 5, 10, 26:hoc amplius Theophrastus (scripsit), quae essent in re publica rerum inclinationes et momenta temporum,
id. Fin. 5, 4, 11:inclinationes temporum atque momenta,
id. Fam. 6, 10, 5; cf. id. Planc. 39, 94.—Rhet. t. t.: vocis, the play of the voice, its elevation and depression in impassioned speech, Cic. Brut. 43, 158; plur., Quint. 11, 3, 168. —3.In the old gram. lang., the formation or derivation of a word, Varr. L. L. 9, § 1 Müll. -
5 pronus
prōnus, a, um (archaic form of fem. pronis, Varr. ap. Non. 494 fin.), adj. [like Gr. pranês = prênês, from root pra-, pro; cf. prae).I.Lit., turned forward, bent or inclined, leaning or hanging forward, stooping, bending down (class.; opp. supinus; cf. cernuus).1.Of living beings:2.puerum imponere equo pronum in ventrem,
Varr. R. R. 2, 7, 13:pronus pendens in verbera,
leaning forward to strike, Verg. A. 10, 586:ipsum Pronum sterne solo,
id. ib. 11, 485:pronus magister Volvitur in caput,
id. ib. 1, 115:pecora, quae natura prona finxit,
Sall. C. 1, 1; Ov. M. 8, 379.— Poet., of those running swiftly, Ov. M. 10, 652:leporem pronum catulo sectare sagaci,
flying swiftly, id. R. Am. 201.—Of things, bending forward or downward, going or inclined downward:B.ilex paulum modo prona, dein flexa,
Sall. J. 93, 4:prona ac fastigiata tigna,
Caes. B. G. 4, 17:pronae atque vergentes ampullae,
Plin. Ep. 4, 30, 6:demissus inde pronusque pulvinus,
id. ib. 5, 6, 16:(urbs) prona in paludes,
sinking down, Liv. 4, 59:crateres,
overturned, Stat. Th. 5, 255:motus corporis,
Cic. Div. 1, 53, 120:cubitus,
Plin. 28, 4, 14, § 54:prona via,
steep, Ov. M. 2, 67:amnis,
Verg. G. 1, 203:rivi,
Hor. C. 1, 29, 11:currus,
Ov. M. 5, 424. — Absol.:nihil habent proni et supera semper petunt,
Cic. Tusc. 1, 18, 42:per pronum ire,
downwards, Sen. Ep. 123, 14:per prona voluti,
Sil. 15, 235.—In partic.1.Of the heavenly bodies, of time, etc., setting, sinking, declining ( poet.):2. (α).pronus Orion,
Hor. C. 3, 27, 18:sidera,
Prop. 1, 16, 23:Titan,
Ov. M. 11, 257:dies,
Stat. Th. 2, 41:menses (=celeriter praetereuntes),
Hor. C. 4, 6, 39:anni,
id. A. P. 60.—With dat.:(β).loca Aquiloni prona,
Col. 3, 2, 6:aedificii solum pronius orienti,
situated more to the east, id. 1, 5, 8.—With ad:II.campo patente et ad solem prono,
Col. 2, 9, 3.—Trop., inclined, disposed, prone to any thing (class.); usu. constr. with ad, in aliquid, or dat.; poet. also with gen.A.In gen.(α).With ad:(β).rei publicae genus inclinatum et quasi pronum ad perniciosissimum statum,
Cic. Rep. 2, 26, 47:anxitudo prona ad luctum,
id. ib. 2, 41, 68 (from Non. 72, 31):boves ad domandum proni,
Varr. R. R. 1, 2:pronus ad omne nefas,
Luc. 6, 147:pronus ad cujusque necem,
Suet. Vit. 14:ad poëticam,
id. Ner. 50:ad simultates,
Plin. Pan. 84.— Sup.: ad indulgentias pronissimus, Capit. Anton. 10, 8.—With in and acc.:(γ).in obsequium plus aequo pronus,
Hor. Ep. 1, 18, 10:in libidines,
Suet. Caes. 50:saeculum in omnia mala,
Flor. 4, 12.—Prov.:prona est timori semper in pejus fides,
Sen. Herc. Fur. 316. —With dat.:(δ).pronus deterioribus,
Tac. Agr. 41 fin.—Comp.:aures offensioni proniores,
Tac. A. 4, 29 fin. —With gen. ( poet.):B.ruendi In ferrum mens prona viris,
Luc. 1, 461.— Comp.:unus audendi pronior,
Claud. Ruf. 2, 400.—In partic.1.Inclined to favor, favorable to any thing (post-Aug.).(α).With dat.:(β).si modo prona bonis invicti Caesaris assint Numina,
Stat. S. 4, 8, 61.— Comp.:cohors Cn. Dolabellae pronior,
Suet. Galb. 12.—With in and acc.:(γ).prona in eum aula Neronis,
Tac. H. 1, 13.— Comp.:ut quis misericordiā in Germanicum pronior,
Tac. A. 2, 73:in verum nepotem,
Suet. Cat. 19.—Absol.:2.prona sententia,
Val. Fl. 8, 340:pronis auribus accipere aliquid,
Tac. H. 1, 1; Luc. 5, 501.— Comp.:quos pronior fortuna comitatur,
Vell. 2, 69, 6.—Easy, without difficulty (mostly post - Aug.):A.omnia virtuti suae prona esse,
Sall. J. 114, 2:omnia prona victoribus,
Tac. Agr. 33:pronum ad honores iter,
Plin. Ep. 8, 10, 3:via ad regnum,
Just. 1, 5, 9: pronum est, it is easy:agere memoratu digna pronum erat,
Tac. Agr. 1:invitos praebere deos,
Luc. 6, 606:facile et pronum est agere,
Juv. 9, 43.— Comp.:id pronius ad fidem est,
is easier to believe, Liv. 21, 28.—Hence, adv.: prōnē, downwards, pronely (post-class.).Lit., Paul. Petr. Vit. S. Mart. 4, 546.—B.Trop., readily, willingly; comp. pronius, Amm. 30, 8, 10. -
6 acclīnis (ad-c-)
acclīnis (ad-c-) e, adj. [CLI-], leaning on, inclined to: genitor... trunco, V.: serpens summo adclinia mālo Colla movet, O.—Fig., inclined, disposed to: falsis animus, H. -
7 cubital
cubital ālis, n [cubitum], a cushion, elbowcushion, H.* * *elbow cushion; cushion for leaning on (L+S) -
8 frētus
frētus adj. [3 FER-], leaning, supported, relying, depending, trusting, daring, confident: malitiā suā, T.: Antoni copiis: meā prudentiā: iuventā, V.: ferro et animis, L.: multitudo nulli rei, L.: satis fretus esse etiam nunc tolerando certamini legatum, L.: excipi posse (hostem), Cu.* * *freta, fretum ADJrelying on, trusting to, supported by (w/ABL) -
9 inductiō
inductiō ōnis, f [1 in+DVC-], a bringing in, introducing, production, admission: aquarum inductiones: horum (iuvenum in circum), for exhibition, L.—Fig., a purpose, resolution, determination: animi.—An inclination, leaning: animi. —Inphilos., induction, reasoning from instances, generalization, C.—In rhet., in the phrase, personarum ficta inductio, personification, speaking in an assumed character: erroris inductio, a misguiding, persuasion to error.* * *leading or bringing in; application -
10 prōnē
prōnē adv. [pronus], inclined, leaning, slanting ; opp. directe ad perpendiculum, Cs. -
11 re-supīnus
re-supīnus adj., bent back, thrown back, lying on the back, facing upward, supine: resupinum in caelo contueri: curru haeret resupinus inani, V.: cantabam resupinus amores, O.: tendo resupinus habenas, leaning backward, O.: tulerat gressūs resupina per urbem, i. e. arrogantly, O. -
12 sub-nīxus (-nīsus)
sub-nīxus (-nīsus) P., supported, propped, leaning, resting upon, sustained: (circuli) caeli verticibus subnixi: Parva Philoctetae subnixa Petelia muro, i. e. defended, V.—Fig., assured, confiding, relying, dependent: subnixus et fidens innocentiae animus, L.: victoriis divitiisque: auxiliis, L.: artis adrogantiā. -
13 acclinis
acclinis, accline ADJleaning/resting (on/against); sloping, inclined; disposed/inclined (to) -
14 adclinis
adclinis, adcline ADJleaning/resting (on/against); sloping, inclined; disposed/inclined (to) -
15 anaclinterium
-
16 inclinus
inclina, inclinum ADJleaning; (Douay) -
17 acclinis
acclīnis, e, adj. (also adc-) [ad-CLINO], leaning on or against something, inclined to or toward ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with dat.I.Lit.:B.corpusque levabat arboris adclinis trunco,
Verg. A. 10, 834; so Ov. M. 15, 737; Stat. Silv. 5, 3, 36 al.—In prose, Plin. 8, 15, 16, § 39; Just. 28, 4:crates inter se acclines,
Col. 12, 15, 1.—Esp. of localities, Amm. 14, 8; 29, 5.—II.Trop., inclined to, disposed to (= inclinatus, propensus):acclinis falsis animus meliora recusat,
Hor. S. 2, 2, 6. -
18 anaclinterium
ănăclintērĭum, i, n., = anaklintêrion, a cushion for leaning upon, Spart. Ael. Ver. 5. -
19 Anapauomenos
Ănăpauŏmĕnos, i, m., = anapauomenos (he that rests), a painting of Protogenes, which represents a satyr as leaning idly against a tree, Plin. 35, 10, 36, § 106. -
20 cubital
cŭbĭtal, ālis, n. [id.], a cushion for leaning on, an elbow-cushion, Hor. S. 2, 3, 255 (quoted in Fronto Ep. ad M. Caes. 1, 1).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
leaning — n Leaning, propensity, proclivity, penchant, flair mean a strong instinct or liking for something or sometimes someone. One has a leaning toward something (as a church, a party, or a school of philosophy) when one definitely inclines to… … New Dictionary of Synonyms
Leaning — Lean ing, n. The act, or state, of inclining; inclination; tendency; as, a leaning towards Calvinism. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
leaning — I noun attitude, bent, bias, conviction, disposition, favor, favoritism, feeling, gravitation, habit, idiosyncrasy, in disequilibrium, inclination, liking, partiality, penchant, perspective, position, posture, preconception, predetermination,… … Law dictionary
leaning — [n] tendency, bias aptitude, bent*, cup of tea*, disposition, drift, favor, favoritism, inclination, inclining, liking, mindset, partiality, penchant, predilection, predisposition, proclivity, proneness, propensity, sentiment, taste, thing,… … New thesaurus
leaning — ► NOUN ▪ a tendency or preference: communist leanings … English terms dictionary
leaning — [lēn′iŋ] n. 1. the act of a person or thing that leans 2. a tendency; inclination; penchant; predilection SYN. INCLINATION … English World dictionary
leaning — n. 1) a strong leaning 2) a leaning towards (to have a strong leaning towards political conservatism) * * * [ liːnɪŋ] a strong leaning a leaning towards (to have a strong leaning towards political conservatism) … Combinatory dictionary
leaning — UK [ˈliːnɪŋ] / US [ˈlɪnɪŋ] noun [countable, usually plural] Word forms leaning : singular leaning plural leanings a tendency to prefer, support, or be interested in a particular idea or activity political/religious/feminist etc leanings: a tough… … English dictionary
Leaning — This unusual and intriguing name, found mainly in Northern England, is of Anglo Saxon origin, and has a number of possible interpretations. Firstly, it may be a variant form, with n for m , a common substitution, of the locational surname Leeming … Surnames reference
Leaning — Lean Lean (l[=e]n), v. i. [imp. & p. p. {Leaned} (l[=e]nd), sometimes {Leant} (l[e^]nt); p. pr. & vb. n. {Leaning}.] [OE. lenen, AS. hlinian, hleonian, v. i.; akin to OS. hlin[=o]n, D. leunen, OHG. hlin[=e]n, lin[=e]n, G. lehnen, L. inclinare, Gr … The Collaborative International Dictionary of English
leaning — noun Date: 15th century a definite but not decisive attraction or tendency often used in plural < radical leanings > Synonyms: leaning, propensity, proclivity, penchant mean a strong instinct or liking for something. leaning suggests a liking or… … New Collegiate Dictionary