darować

См. также в других словарях:

• darować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, darowaćruję, darowaćruje, darowaćany {{/stl 8}}– podarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dać coś komuś w prezencie; ofiarować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• darować — sobie coś «zrezygnować z czegoś»: Darujmy sobie szczegóły, zrobię wydruki, wyjaśnię dokładnie, jeżeli tylko sobie pan zażyczy. W. Kowalewski, Bóg. Darować komuś wolność zob. wolność …   Słownik frazeologiczny

• darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę …   Słownik języka polskiego

• nie darować swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie zrezygnować z zemsty, nie przebaczyć, odebrać, co się słusznie należy, odpłacić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie darowała swego i sprawa znalazła się w sądzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• darowywać — → darować …   Słownik języka polskiego

• stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

• wolność — Dać, darować komuś wolność; obdarzyć kogoś wolnością «wypuścić jeńca, więźnia na wolność»: – Zwyciężony królu – powiedział Maciuś – wiem, co to niewola. Daruję ci wolność. Jesteś pobity, więc proszę cię, żebyś resztę swojego wojska zabrał z… …   Słownik frazeologiczny

• darowanie — n I rzecz. od darować Darowanie winy …   Słownik języka polskiego

• kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

• krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… …   Słownik języka polskiego

• obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… …   Słownik języka polskiego