-
1 deliciae
dēliciae, ārum, f. (zu lacio, laquens; wohl urspr. adjekt., dah. sc. res, was durch seine Reize Vergnügen macht u. uns anzieht, wobei man mit Vergnügen u. Wohlgefallen verweilt, also) ergötzliche Dinge (dah. auch = Kleinodien, s. Grasberger de usu Plin. p. 73), feine, üppige Genüsse, Ergötzlichkeit jeder Art, Lustbarkeit, Üppigkeit, Prunk (an Geräten usw.), Komfort u. Luxus, Liebhaberei, Spielerei (auch in der Rede), Galanterien (in der Liebe), Schlüpfrigkeiten (in Gedichten usw.), I) eig.: multarum deliciarum comes est extrema saltatio, Cic.: deliciae lususque, Mart.: cenarum ciborumque exquisitae deliciae, Gell.: aut supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates, Cic.: deliciae ventris et inguinum, Völlerei u. Hurerei, Apul.: deliciae (Kleinodien) feminarum, Plin.: taxatio in deliciis tanta, ut etc., als Kleinod hat er (der Bernstein) einen solchen Wert, daß usw., Plin.: M. Agrippa vir rusticitati propior quam deliciis, Plin.: d. aestivae, Lustort für den Sommer, Sommerfrische, Flor.: delicias facere, Scherz treiben, scherzen, Plaut. u. Fronto; u. schäkern = Obszönitäten treiben, Catull.: delicias et mollia carmina facere, Spielereien, Ov.: necesse est me ad delicias componam memoriae meae, mich in die Launen meines G. füge, Sen. rhet.: ecce aliae deliciae (Prätentionen) equitum vix ferendae, Cic.: esse (alci) in deliciis, jmdm. ein Gegenstand großen Wohlgefallens sein, jmds. Zuneigung haben (auch v. Pers.), Cic.: habere alqm in deliciis, an jmd. großes Wohlgefallen finden, seine Freude haben, Cic. u.a. (vgl. catellus, quem puella in deliciis habuerat, das Schoßhündchen des M., Val. Max.): otium ubi erit, tum tibi operam ludo et deliciae dabo, Spiel u. Scherz, Plaut. – II) übtr., v. Pers., die Lust, der Liebling, meae deliciae, Plaut. (s. Spengel Plaut. truc. 5, 29): amores ac d. tuae Roscius, Cic.: amor et d. generis humani, Suet.: Ggstz., Encolpius quidem lector, ille seria nostra, ille deliciae, mein Gesellschafter in ernsten und fröchlichen Stunden, Plin. ep. 8, 1, 2. – bes. v. Sklaven, Liebling, Lieblingssklave, deliciae pueri, lieber Junge, Plaut.: del. domini, Verg.: del. divitum, Ps. Quint. decl.: del. Alexandrinae, Quint. – / Vorklass.u. nachklass. Nebenformen: delicia, ae, f., Plaut. rud. 429 (vgl. Gell. 19, 8, 6). Solin. 46, 3. *Apul. apol. 9. p. 14, 5 Kr. Corp. inscr. Lat. 9, 1482: delicies, Apul. de deo Socr. prol. p. 109 H. (= p. 3, 27 G.): delicium, Phaedr. 4, 1, 8. Mart. 1, 7, 1 u.a. Arnob. 4, 26. Corp. inscr. Lat. 2, 1852; 6, 12357 u. 14959 u. 20237 (vgl. für delicia u. delicium Neue Wagener Formenl.3 1, 693: subst. dēlicius, iī, m., Corp. inscr. Lat. 6, 800 u. 3967.
-
2 deliciae
dēliciae, ārum, f. (zu lacio, laquens; wohl urspr. adjekt., dah. sc. res, was durch seine Reize Vergnügen macht u. uns anzieht, wobei man mit Vergnügen u. Wohlgefallen verweilt, also) ergötzliche Dinge (dah. auch = Kleinodien, s. Grasberger de usu Plin. p. 73), feine, üppige Genüsse, Ergötzlichkeit jeder Art, Lustbarkeit, Üppigkeit, Prunk (an Geräten usw.), Komfort u. Luxus, Liebhaberei, Spielerei (auch in der Rede), Galanterien (in der Liebe), Schlüpfrigkeiten (in Gedichten usw.), I) eig.: multarum deliciarum comes est extrema saltatio, Cic.: deliciae lususque, Mart.: cenarum ciborumque exquisitae deliciae, Gell.: aut supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates, Cic.: deliciae ventris et inguinum, Völlerei u. Hurerei, Apul.: deliciae (Kleinodien) feminarum, Plin.: taxatio in deliciis tanta, ut etc., als Kleinod hat er (der Bernstein) einen solchen Wert, daß usw., Plin.: M. Agrippa vir rusticitati propior quam deliciis, Plin.: d. aestivae, Lustort für den Sommer, Sommerfrische, Flor.: delicias facere, Scherz treiben, scherzen, Plaut. u. Fronto; u. schäkern = Obszönitäten treiben, Catull.: delicias et mollia carmina facere, Spielereien, Ov.: necesse est me ad delicias componam memoriae meae, mich in die Launen meines G. füge, Sen. rhet.: ecce aliae deliciae (Prätentionen) equitum vix ferendae, Cic.: esse (alci)————in deliciis, jmdm. ein Gegenstand großen Wohlgefallens sein, jmds. Zuneigung haben (auch v. Pers.), Cic.: habere alqm in deliciis, an jmd. großes Wohlgefallen finden, seine Freude haben, Cic. u.a. (vgl. catellus, quem puella in deliciis habuerat, das Schoßhündchen des M., Val. Max.): otium ubi erit, tum tibi operam ludo et deliciae dabo, Spiel u. Scherz, Plaut. – II) übtr., v. Pers., die Lust, der Liebling, meae deliciae, Plaut. (s. Spengel Plaut. truc. 5, 29): amores ac d. tuae Roscius, Cic.: amor et d. generis humani, Suet.: Ggstz., Encolpius quidem lector, ille seria nostra, ille deliciae, mein Gesellschafter in ernsten und fröchlichen Stunden, Plin. ep. 8, 1, 2. – bes. v. Sklaven, Liebling, Lieblingssklave, deliciae pueri, lieber Junge, Plaut.: del. domini, Verg.: del. divitum, Ps. Quint. decl.: del. Alexandrinae, Quint. – ⇒ Vorklass.u. nachklass. Nebenformen: delicia, ae, f., Plaut. rud. 429 (vgl. Gell. 19, 8, 6). Solin. 46, 3. *Apul. apol. 9. p. 14, 5 Kr. Corp. inscr. Lat. 9, 1482: delicies, Apul. de deo Socr. prol. p. 109 H. (= p. 3, 27 G.): delicium, Phaedr. 4, 1, 8. Mart. 1, 7, 1 u.a. Arnob. 4, 26. Corp. inscr. Lat. 2, 1852; 6, 12357 u. 14959 u. 20237 (vgl. für delicia u. delicium Neue Wagener Formenl.3 1, 693: subst. dēlicius, iī, m., Corp. inscr. Lat. 6, 800 u. 3967.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deliciae
-
3 deliciae
dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;I.ante-and post-class.,
Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).Prop.:II.cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,
Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,
Cic. Rab. Post. 10:multarum deliciarum comes est extrema saltatio,
id. Mur. 6:deliciis diffluentes,
id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,
Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,
Cic. Cael. 19:votorum,
a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:esse in deliciis alicui,
to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:aliquid in deliciis habere,
Cic. Div. 1, 34 fin.:habere aliquem in deliciis,
Suet. Vit. 12:in deliciis vivere,
Vulg. Apoc. 18, 9. —Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:tu urbanus scurra, deliciae popli,
Plaut. Most. 1, 1, 14:mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,
id. Poen. 1, 2, 152:amores ac deliciae tuae Roscius,
Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,
Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,
Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,
favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:aegrae solaque libidine fortes Deliciae,
a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,
a precious fellow! Juv. 6, 47. -
4 dēliciae
dēliciae ārum, f [de + 1 LAC-], a delight, pleasure, charm, allurement, luxury, voluptuousness: deliciarum causā: deliciis diffluentes: longissime a talibus deliciis abesse: amores et hae deliciae quae vocantur, pleasures: muliebres, Ta.: educationis, tenderness, Ta.: tibi in deliciis fuit, a favorite: in deliciis viperam illam habere: non talium animus deliciarum egens, H.: Nec tibi deliciae faciles contingent, no cheap boon, O. — A favorite, delight, darling, sweetheart, beloved: vestrae, Antonius: Volcatius, tuae tuorumque deliciae: Corydon ardebat Alexim, Deiicias domini, V.: delicias hominis, a precious fellow! Iu. -
5 deliciae
deliciae deliciae, arum f отрада -
6 deliciae
deliciae deliciae, arum f утеха, радость -
7 deliciae
deliciae deliciae, arum f забава, удовольствие -
8 deliciae
dēliciae, ārum f. [одного корня с laqueus и lacio]1) веселье, отрада, утеха, наслаждение, радостьhabere aliquem in deliciis C etc. — любить, баловать кого-л.2) любимец (d. tuae, sc. Trimalchionis Pt)esse alicui in deliciis C — быть чьим-л. любимцем3) роскошь, пышность, изысканность (supellectilis C; cenarum ciborumque AG)d. ventris Ap — обжорствоd. feminarum PM — женские украшения (драгоценности)d. aestivae Fl — летние увеселения4) избалованность, капризность ( vix ferendae C)se ad delicias alicujus componere Sen — приноровиться к чьим-л. капризамdelicias facere Pl etc. — балагурить, шутить, но Ctl быть счастливым, наслаждаться ( in aliquo) -
9 deliciae
deliciae, arum, f., delight, pleasure, luxury, 2 P. 2:13. -
10 deliciae
роскошь (1. 6 § 1 D 7, 7. 1. 16 pr. D. 40, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > deliciae
-
11 deliciae
allurements, charms, delights, fancies / sweetheart -
12 deliciae
, arum f (pl.t.)забава, удовольствие, радость -
13 Deliciae generis humāni
Услада рода человеческого.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Deliciae generis humāni
-
14 Amor et deliciae humāni generis
Любовь и отрада рода человеческого.Светоний, "Божественный Тит", I: Titus, cognomine paterno, amor ac deliciae generis humani - tantum illi ad promerendam omnium voluntatem vel ingenii vel artis vel fortunae superfuit et, quod difficillimum est, in imperio; quando privatus atque etiam sub patre principe ne odio quidem nedum vituperatione publica cariut - natus est III Kal. Ian. insigni anno Gaiana nece, prope Septizonium, sordidis aedibus, cubiculo vero perparvo et obscuro; nam manet adhuc et ostenditur. "Тит, унаследовавший именование своего отца [ Полное имя Тита, как и его отца, было Тит Флавий Веспасиан. - авт. ], любовь и отрада рода человеческого, наделенный особенным даром, искусством или счастьем снискать всеобщее расположение, - а для императора это было нелегко, так как и частным человеком, и в правлении отца не избежал он не только людских нарекании, но и неприязни, - родился в третий день до январских календ в год памятный гибелью Гаия [ Гаий Калигула был убит участниками дворцового заговора в 41 г. н. э. - авт. ] в бедном домишке близ Септизония [ Семиэтажная башня. - авт. ], в темной маленькой комнатке: она еще цела и ее можно видеть".(Перевод М. Гаспарова).Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Amor et deliciae humāni generis
-
15 Amicule, deliciae, num is sum qui mentiar tibi?
• Baby, sweetheart, would I lie to you?Latin Quotes (Latin to English) > Amicule, deliciae, num is sum qui mentiar tibi?
-
16 delicius
dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;I.ante-and post-class.,
Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).Prop.:II.cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,
Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,
Cic. Rab. Post. 10:multarum deliciarum comes est extrema saltatio,
id. Mur. 6:deliciis diffluentes,
id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,
Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,
Cic. Cael. 19:votorum,
a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:esse in deliciis alicui,
to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:aliquid in deliciis habere,
Cic. Div. 1, 34 fin.:habere aliquem in deliciis,
Suet. Vit. 12:in deliciis vivere,
Vulg. Apoc. 18, 9. —Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:tu urbanus scurra, deliciae popli,
Plaut. Most. 1, 1, 14:mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,
id. Poen. 1, 2, 152:amores ac deliciae tuae Roscius,
Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,
Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,
Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,
favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:aegrae solaque libidine fortes Deliciae,
a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,
a precious fellow! Juv. 6, 47. -
17 Услада рода человеческого
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Услада рода человеческого
-
18 Игрушка
- deliciae; oblectamentum; -
19 Роскошь
- deliciae; luxus; luxuria; magnificentia; cultus effusior;• живущий в роскоши - abundans (homo);
-
20 delicium
delicĭum, ĭi, n. c. deliciae.* * *delicĭum, ĭi, n. c. deliciae.* * *Delicium, delicii: in plurali Deliciae, deliciarum. Mart. Delices et esbats, Recreation, Passetemps, et choses en quoy on prend plaisir.\Deliciae meae Dicaearchus, per appositionem. Cic. Auquel je me delecte grandement, Tout mon passetemps, Mon mignon.\Rubrium delicias suas, parum laute diuersari dicit. Cic. Son mignon. Bud.\Tulliola, deliciae meae. Cic. Ma mignonne. Bud.\Deliciae. Catul. Mignotises. Bud.\Faciles. Ouid. Qu'on ha aiseement, Qu'on recouvre facilement.\Excutere delicias. Claud. Oster.\Delicias facere. Plautus. Faire le fin, et Reculer à quelque chose qu'on vouldroit bien, pour se faire prier, Faire le fascheux.\Delicias facere. Catul. Faire le mignard et le delicat. B.\Habere in deliciis aliquem. Cic. S'esbatre et prendre son passe temps à quelqu'un qu'on aime fort.\Infantiam statim deliciis soluimus. Quintil. Nous effeminons les petits enfants dés le commencement par, etc.\Esse in deliciis alicui. Cic. Luy donner passetemps, Estre fort aimé de luy.\Deliciarum causa: vt Animi causa. Cic. Pour son esbat et passetemps.\Deliciae, in malum. Cic. L'importunité d'un homme qui veult quelque chose contre honnesteté et raison.
См. также в других словарях:
Deliciae — steht für: Deliciae (lat. Ergötzlichkeiten), ist ein Titel für Werke in der Dichtung, Malerei und der klassischen Musik,. Im Römischen Reich, hießen Deliciae auch gewisse Sklaven, die zur Unterhaltung ihrer Herren dienten. Amor ac deliciae… … Deutsch Wikipedia
Delicĭae — (lat.), Annehmlichkeit, Ergötzlichkeit, beliebter Büchertitel älterer Zeit für Darstellungen von mehr zur Ergötzlichkeit als Belehrung dienlichen Gegenständen; bes. eine Sammlung von Dichtern, z.B.: D. poetarum Italorum, D. poetar. Gallorum, D.… … Pierer's Universal-Lexikon
Delicĭae — (lat., »Ergötzlichkeiten«), in älterer Zeit beliebter Titel für dichterische Sammelwerke, z. B. D. poetarum Italorum, D. poet. Gallorum, D. poet. Germanorum etc. (sämtlich in 14 Bdn., Frankf. a. M. 1608–19), bei den Römern auch von Personen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Deliciae — Delicĭae (lat.), Ergötzlichkeiten, Büchertitel für Unterhaltungsschriften; D. genĕris humāni, Zierde des Menschengeschlechts, Ehrenname des röm. Kaisers Titus … Kleines Konversations-Lexikon
Liste frühmoderner Zeitschriften — Die Liste frühmoderner Zeitschriften soll Orientierung im Angebot von Periodika (ohne Zeitungen) für den Zeitraum von Beginn des Drucks bis 1800 geben. Eine arbiträre Entscheidung ist dabei, was ein Journal, eine Zeitschrift, ist. Die… … Deutsch Wikipedia
délice — [ delis ] n. m. (au plur. n. f. ) • 1120; lat. delicium I ♦ N. f. pl. (lat. deliciæ) DÉLICESLittér. Plaisir qui ravit, transporte. ⇒ blandice, 2. charme, jouissance, 1. plaisir. Les délices de l amour, de la campagne. Lieu de délices. ⇒ éden,… … Encyclopédie Universelle
délicat — délicat, ate [ delika, at ] adj. • 1492; lat. delicatus → 1. délié 1 ♦ Littér. Qui plaît par la qualité, la douceur, la finesse. Parfum délicat. Couleur, teinte délicate. Nourriture, cuisine délicate. ⇒ 2. fin, raffiné. Des plaisirs délicats. ⇒… … Encyclopédie Universelle
DELICATI — Latinis dicebantur, qui Graecis τὰ παιδικὰ seu ἐρώμενοι, quos et delicias dixit Cic. pro Caelio. Ael. Spartian. in Hadr. Corrupisse eum Traiani libertos, curasse delicatos, eosdemque sqepe levisse per illa tempora opinio multa firmavit. Sed et… … Hofmann J. Lexicon universale
Johann Samuel Adami — Johann Samuel Adami, Synonym Misander, (* 21. Oktober 1638 in Dresden; † 13. März 1713 in Pretzschendorf) war ein deutscher Theologe, Schriftsteller und Sprachforscher. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wirken 3 … Deutsch Wikipedia
Johann Samuel Misander — Johann Samuel Adami, Synonym Misander, (* 21. Oktober 1638 in Dresden; † 13. März 1713 in Pretzschendorf) war deutscher Theologe, Schriftsteller und Sprachforscher. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wirken 3 … Deutsch Wikipedia
Giovanni Antonio Scopoli — (ou Johannes Antonius Scopoli sous sa forme latinisée), (13 juin 1723, Cavalese dans le Trentin Haut Adige 8 mai 1788, Pavie) est un … Wikipédia en Français