-
1 dēcrepitus
dēcrepitus adj., very old, decrepit: Eunuchus, T.: anus, T.: decrepitā (aetate) mori.* * *decrepita, decrepitum ADJworn out (with age), feeble, decrepit; infirm; very old (L+S); (noiseless) -
2 decrepitus
dē-crĕpĭtus, a, um, adj. [crepo] (lit., noiseless; applied to old people, who creep about like shadows), very old, decrepit (mostly ante-class.):vetulus, decrepitus senex,
Plaut. Merc. 2, 2, 43; so,senex,
id. ib. 20; id. Asin. 5, 2, 13; Ter. Ad. 5, 8, 16:senex,
Vulg. 2 Par. 36, 17:leo,
Prud. Ham. 561:inter decrepitos me numera et extrema languentes,
Sen. Ep. 26: aetas (bestiolae), * Cic. Tusc. 1, 39 fin. -
3 decrepitus
infirm, decrepit -
4 tantidem
tantus-dem, tantădem, tantundem, adj., just so great or large, as great (as an adj. rare, but freq. and class. in the neutr. as a subst.).I.Adj.:II.malo bene facere tantundem est periculum, Quantum bono male facere,
Plaut. Poen. 3, 3, 20:cum ita legatum esset: Titia uxor mea tantandem partem habeat, quantulam unus heres,
Dig. 32, 1, 29:quia forte tantandem pecuniam Titio debuit,
ib. 2, 14, 30; so,si postea tantandem summam a domino mutuatus sit,
ib. 15, 3, 10 fin.:tantidem ponderis petitio est,
ib. 19, 5, 26 init. —Neutr. absol.A.tantundem ( tantumdem), just so much, just as much:B.magistratibus tantundem detur in cellam, quantum semper datum est,
Cic. Verr. 2, 3, 87, § 201:deinde qui morte ejus tantundem capiat, quantum omnes heredes,
id. Leg. 2, 19, 48:fossam pedum XX. directis lateribus duxit, ut ejus solum tantundem pateret, quantum summa labra distabant,
Caes. B. G. 7, 72:ego tantundem scio, quantum tu,
Plaut. Pers. 4, 3, 48:si tibi subiti nihil est, tantundem'st mihi,
id. ib. 4, 4, 36:tantundem argenti, quantum miles debuit, Dedit huic,
id. Ps. 4, 7, 64; 4, 7, 109:tantundem apud posteros meruit bonae famae, quantum malae,
Tac. H. 2, 50:aquae tantundem,
Plin. 32, 9, 37, § 112:nam pol hinc tantundem accipies,
Plaut. Ps. 4, 2, 14; Cic. Att. 12, 35, 2:erat vallus in altitudinem pedum decem: tantundem ejus valli agger in latitudinem patebat,
Caes. B. C. 3, 63:dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas,
Hor. S. 1, 1, 52; cf. id. ib. 1, 1, 56;2, 3, 237: nec vincet ratio, tantundem ut peccet idemque, Qui teneros caules alieni fregerit horti, Et qui, etc.,
id. ib. 1, 3, 115:undique ad inferos tantundem viae est,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:non tamen interpres tantundem juveris,
Hor. S. 2, 4, 91:virium atque impetus non tantundem exigunt,
Quint. 6, 2, 10:tantundem valent,
id. 1, 5, 4:tantumdem in utrosque licere fortunae,
Sen. Ep. 47, 1:tantundem praetor facit et de his,
Dig. 26, 7, 3.—Gen. (of price) tantīdem (i scanned short, Varr. ap. Non. 480, 31):tantidem emptum postulat sibi tradier,
Ter. Ad. 2, 1, 45:voluntatem decurionum ac municipum omnium tantidem, quanti fidem suam, fecit,
Cic. Rosc. Am. 39, 115: tantidem quasi feta canes sine dentibu' latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.); cf.:decrepitus senex tantidem est, quasi sit signum pictum in pariete,
Plaut. Merc. 2, 2, 4:tantidem ille illi rursus iniciat manum,
id. Pers. 1, 2, 18. -
5 tantumdem
tantus-dem, tantădem, tantundem, adj., just so great or large, as great (as an adj. rare, but freq. and class. in the neutr. as a subst.).I.Adj.:II.malo bene facere tantundem est periculum, Quantum bono male facere,
Plaut. Poen. 3, 3, 20:cum ita legatum esset: Titia uxor mea tantandem partem habeat, quantulam unus heres,
Dig. 32, 1, 29:quia forte tantandem pecuniam Titio debuit,
ib. 2, 14, 30; so,si postea tantandem summam a domino mutuatus sit,
ib. 15, 3, 10 fin.:tantidem ponderis petitio est,
ib. 19, 5, 26 init. —Neutr. absol.A.tantundem ( tantumdem), just so much, just as much:B.magistratibus tantundem detur in cellam, quantum semper datum est,
Cic. Verr. 2, 3, 87, § 201:deinde qui morte ejus tantundem capiat, quantum omnes heredes,
id. Leg. 2, 19, 48:fossam pedum XX. directis lateribus duxit, ut ejus solum tantundem pateret, quantum summa labra distabant,
Caes. B. G. 7, 72:ego tantundem scio, quantum tu,
Plaut. Pers. 4, 3, 48:si tibi subiti nihil est, tantundem'st mihi,
id. ib. 4, 4, 36:tantundem argenti, quantum miles debuit, Dedit huic,
id. Ps. 4, 7, 64; 4, 7, 109:tantundem apud posteros meruit bonae famae, quantum malae,
Tac. H. 2, 50:aquae tantundem,
Plin. 32, 9, 37, § 112:nam pol hinc tantundem accipies,
Plaut. Ps. 4, 2, 14; Cic. Att. 12, 35, 2:erat vallus in altitudinem pedum decem: tantundem ejus valli agger in latitudinem patebat,
Caes. B. C. 3, 63:dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas,
Hor. S. 1, 1, 52; cf. id. ib. 1, 1, 56;2, 3, 237: nec vincet ratio, tantundem ut peccet idemque, Qui teneros caules alieni fregerit horti, Et qui, etc.,
id. ib. 1, 3, 115:undique ad inferos tantundem viae est,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:non tamen interpres tantundem juveris,
Hor. S. 2, 4, 91:virium atque impetus non tantundem exigunt,
Quint. 6, 2, 10:tantundem valent,
id. 1, 5, 4:tantumdem in utrosque licere fortunae,
Sen. Ep. 47, 1:tantundem praetor facit et de his,
Dig. 26, 7, 3.—Gen. (of price) tantīdem (i scanned short, Varr. ap. Non. 480, 31):tantidem emptum postulat sibi tradier,
Ter. Ad. 2, 1, 45:voluntatem decurionum ac municipum omnium tantidem, quanti fidem suam, fecit,
Cic. Rosc. Am. 39, 115: tantidem quasi feta canes sine dentibu' latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.); cf.:decrepitus senex tantidem est, quasi sit signum pictum in pariete,
Plaut. Merc. 2, 2, 4:tantidem ille illi rursus iniciat manum,
id. Pers. 1, 2, 18. -
6 tantusdem
tantus-dem, tantădem, tantundem, adj., just so great or large, as great (as an adj. rare, but freq. and class. in the neutr. as a subst.).I.Adj.:II.malo bene facere tantundem est periculum, Quantum bono male facere,
Plaut. Poen. 3, 3, 20:cum ita legatum esset: Titia uxor mea tantandem partem habeat, quantulam unus heres,
Dig. 32, 1, 29:quia forte tantandem pecuniam Titio debuit,
ib. 2, 14, 30; so,si postea tantandem summam a domino mutuatus sit,
ib. 15, 3, 10 fin.:tantidem ponderis petitio est,
ib. 19, 5, 26 init. —Neutr. absol.A.tantundem ( tantumdem), just so much, just as much:B.magistratibus tantundem detur in cellam, quantum semper datum est,
Cic. Verr. 2, 3, 87, § 201:deinde qui morte ejus tantundem capiat, quantum omnes heredes,
id. Leg. 2, 19, 48:fossam pedum XX. directis lateribus duxit, ut ejus solum tantundem pateret, quantum summa labra distabant,
Caes. B. G. 7, 72:ego tantundem scio, quantum tu,
Plaut. Pers. 4, 3, 48:si tibi subiti nihil est, tantundem'st mihi,
id. ib. 4, 4, 36:tantundem argenti, quantum miles debuit, Dedit huic,
id. Ps. 4, 7, 64; 4, 7, 109:tantundem apud posteros meruit bonae famae, quantum malae,
Tac. H. 2, 50:aquae tantundem,
Plin. 32, 9, 37, § 112:nam pol hinc tantundem accipies,
Plaut. Ps. 4, 2, 14; Cic. Att. 12, 35, 2:erat vallus in altitudinem pedum decem: tantundem ejus valli agger in latitudinem patebat,
Caes. B. C. 3, 63:dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas,
Hor. S. 1, 1, 52; cf. id. ib. 1, 1, 56;2, 3, 237: nec vincet ratio, tantundem ut peccet idemque, Qui teneros caules alieni fregerit horti, Et qui, etc.,
id. ib. 1, 3, 115:undique ad inferos tantundem viae est,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:non tamen interpres tantundem juveris,
Hor. S. 2, 4, 91:virium atque impetus non tantundem exigunt,
Quint. 6, 2, 10:tantundem valent,
id. 1, 5, 4:tantumdem in utrosque licere fortunae,
Sen. Ep. 47, 1:tantundem praetor facit et de his,
Dig. 26, 7, 3.—Gen. (of price) tantīdem (i scanned short, Varr. ap. Non. 480, 31):tantidem emptum postulat sibi tradier,
Ter. Ad. 2, 1, 45:voluntatem decurionum ac municipum omnium tantidem, quanti fidem suam, fecit,
Cic. Rosc. Am. 39, 115: tantidem quasi feta canes sine dentibu' latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.); cf.:decrepitus senex tantidem est, quasi sit signum pictum in pariete,
Plaut. Merc. 2, 2, 4:tantidem ille illi rursus iniciat manum,
id. Pers. 1, 2, 18. -
7 vetera
vĕtus, ĕris (ante-class. collat. form of the nom. sing. vĕter, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 607 P.; cf. Varr. L. L. 6, § 2 Müll.; abl. regularly, vetere;I.but veteri,
Juv. 6, 121; Stat. Th. 1, 360; 11, 582; 13, 374; comp. class. vetustior; archaic form veterior), adj. [Sanscr. vatsas, year; Gr. etos, Wetos].Adj.A.Old (opp. young), aged:B.Acherunticus senex, vetus, decrepitus,
Plaut. Merc. 2, 2, 20:novus amator, vetus puer,
id. ib. 5, 4, 15:poëta,
Ter. Heaut. prol. 22:veteres ac moris antiqui memores,
Liv. 42, 27, 4: veteres et sancti viri, Sall. H. 2, 23, 5 Dietsch:parentes,
Verg. A. 5, 576:pecudes,
Varr. R. R. 2, 11, 2:gallinae,
Plin. 10, 53, 74, § 146; Col. 8, 5, 14:laurus,
Verg. A. 2, 513:caput,
Tib. 1, 8, 42. —Old (opp. new), of long standing:C.quam veterrumu'st, tam homini optimu'st amicus,
Plaut. Truc. 1, 2, 71:maceria,
id. ib. 2, 2, 50: Antemna veterior est Romā, Cato ap. Prisc. p. 716 P. (Orig. 1, fr. 25): quod si veteris contumeliae oblivisci vellet;num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?
Caes. B. G. 1, 14:invidia et infamia non recens, sed vetus ac diuturna,
Cic. Verr. 1, 2, 5:vetus atque usitata exceptio,
id. de Or. 1, 37, 168:sphaerae illius vetus esse inventum,
id. Rep. 1, 14, 22:amici veteres (opp. novi),
id. Lael. 18, 67:veterrima (amicitia),
id. ib.:naves,
Caes. B. G. 5, 15:nobilitas,
Sall. J. 85, 4:consuetudo,
id. C. 23, 3:provinciae,
Liv. 21, 44, 7; 28, 39, 8.—Esp., of soldiers, veteran, experienced:ille exercitatus et vetus (miles),
Cic. Tusc. 2, 16, 38; cf.exercitus,
id. ib.; Caes. B. C. 1, 3; Liv. 41, 8, 5:copiae,
Caes. B. G. 1, 27:milites,
id. ib. 6, 40; Liv. 26, 41, 2:legiones,
id. 27, 8, 15:centuriones,
id. 4, 17, 10.—With gen. (post-Aug.):gnaros belli veteresque laborum,
Sil. 4, 532:militiae,
Tac. H. 4, 20:regnandi,
id. A. 6, 44:scientiae et caerimoniarum,
id. ib. 6, 12:operis ac laboris,
id. ib. 1, 20:armorum,
Sil. 17, 297.—With inf. ( poet.):hinc Fadum petit et veterem bellare Labicum,
Sil. 5, 565.—Old, of a former time (opp. present, existing), former, earlier, ancient, etc. (cf. antiquus):II.veterem atque antiquam rem novam ad vos proferam,
Plaut. Am. prol. 118:historia vetus atque antiqua,
id. Trin. 2, 2, 100 Brix ad loc.:credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris,
Cic. Univ. 11:veterrimi poëtae Stoici,
id. N. D. 1, 15, 41:multo vetustior et horridior ille (Laelius) quam Scipio,
archaic, antiquated, id. Brut. 21, 83:in veterem revoluta figuram,
Verg. A. 6, 449:fama veterum malorum,
id. ib. 6, 527:injuria,
Phaedr. 1, 21, 6.—Substt.A.vĕtĕres, um, m., the ancients, men of a former time, the fathers, ancestors, forefathers:B.majores nostri, veteres illi, admodum antiqui, leges annales non habebant,
Cic. Phil. 5, 17, 47.—Esp., of ancient authors, etc.:nostri veteres,
Plin. 36, 7, 12, § 59:quae veteres factitarunt,
Ter. Eun. prol. 43:omnes veteres et Cicero praecipue,
Quint. 9, 3, 1; cf. id. 5, 4, 1:antiqui veteres,
Front. Ep. ad Amic. 1, 5.—vĕtĕres, um, f. (sc. tabernae), the old booths on the south side of the Forum Romanum (opp. Novae, v. novus):C.sub Veteribus,
Plaut. Curc. 4, 1, 19; Liv. 44, 16, 10; Plin. 35, 4, 8, § 25.—vĕtĕra, um, n., the old, old things, antiquity (opp. praesentia):vetera semper in laude, praesentia in fastidio,
Tac. Or. 18; cf. id. ib. 15:si vetera mihi ignota (sunt),
Cic. Sull. 18, 51:vetera omittere,
to leave out of consideration, Sall. J. 102, 14:vetera odisse, nova optare,
id. C. 37, 3:vetera scrutari,
traditions, Cic. Tusc. 1, 13, 29. —Prov.:vetera vaticinamini,
Plaut. Ps. 1, 3, 129 Lorenz ad loc. -
8 veteres
vĕtus, ĕris (ante-class. collat. form of the nom. sing. vĕter, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 607 P.; cf. Varr. L. L. 6, § 2 Müll.; abl. regularly, vetere;I.but veteri,
Juv. 6, 121; Stat. Th. 1, 360; 11, 582; 13, 374; comp. class. vetustior; archaic form veterior), adj. [Sanscr. vatsas, year; Gr. etos, Wetos].Adj.A.Old (opp. young), aged:B.Acherunticus senex, vetus, decrepitus,
Plaut. Merc. 2, 2, 20:novus amator, vetus puer,
id. ib. 5, 4, 15:poëta,
Ter. Heaut. prol. 22:veteres ac moris antiqui memores,
Liv. 42, 27, 4: veteres et sancti viri, Sall. H. 2, 23, 5 Dietsch:parentes,
Verg. A. 5, 576:pecudes,
Varr. R. R. 2, 11, 2:gallinae,
Plin. 10, 53, 74, § 146; Col. 8, 5, 14:laurus,
Verg. A. 2, 513:caput,
Tib. 1, 8, 42. —Old (opp. new), of long standing:C.quam veterrumu'st, tam homini optimu'st amicus,
Plaut. Truc. 1, 2, 71:maceria,
id. ib. 2, 2, 50: Antemna veterior est Romā, Cato ap. Prisc. p. 716 P. (Orig. 1, fr. 25): quod si veteris contumeliae oblivisci vellet;num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?
Caes. B. G. 1, 14:invidia et infamia non recens, sed vetus ac diuturna,
Cic. Verr. 1, 2, 5:vetus atque usitata exceptio,
id. de Or. 1, 37, 168:sphaerae illius vetus esse inventum,
id. Rep. 1, 14, 22:amici veteres (opp. novi),
id. Lael. 18, 67:veterrima (amicitia),
id. ib.:naves,
Caes. B. G. 5, 15:nobilitas,
Sall. J. 85, 4:consuetudo,
id. C. 23, 3:provinciae,
Liv. 21, 44, 7; 28, 39, 8.—Esp., of soldiers, veteran, experienced:ille exercitatus et vetus (miles),
Cic. Tusc. 2, 16, 38; cf.exercitus,
id. ib.; Caes. B. C. 1, 3; Liv. 41, 8, 5:copiae,
Caes. B. G. 1, 27:milites,
id. ib. 6, 40; Liv. 26, 41, 2:legiones,
id. 27, 8, 15:centuriones,
id. 4, 17, 10.—With gen. (post-Aug.):gnaros belli veteresque laborum,
Sil. 4, 532:militiae,
Tac. H. 4, 20:regnandi,
id. A. 6, 44:scientiae et caerimoniarum,
id. ib. 6, 12:operis ac laboris,
id. ib. 1, 20:armorum,
Sil. 17, 297.—With inf. ( poet.):hinc Fadum petit et veterem bellare Labicum,
Sil. 5, 565.—Old, of a former time (opp. present, existing), former, earlier, ancient, etc. (cf. antiquus):II.veterem atque antiquam rem novam ad vos proferam,
Plaut. Am. prol. 118:historia vetus atque antiqua,
id. Trin. 2, 2, 100 Brix ad loc.:credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris,
Cic. Univ. 11:veterrimi poëtae Stoici,
id. N. D. 1, 15, 41:multo vetustior et horridior ille (Laelius) quam Scipio,
archaic, antiquated, id. Brut. 21, 83:in veterem revoluta figuram,
Verg. A. 6, 449:fama veterum malorum,
id. ib. 6, 527:injuria,
Phaedr. 1, 21, 6.—Substt.A.vĕtĕres, um, m., the ancients, men of a former time, the fathers, ancestors, forefathers:B.majores nostri, veteres illi, admodum antiqui, leges annales non habebant,
Cic. Phil. 5, 17, 47.—Esp., of ancient authors, etc.:nostri veteres,
Plin. 36, 7, 12, § 59:quae veteres factitarunt,
Ter. Eun. prol. 43:omnes veteres et Cicero praecipue,
Quint. 9, 3, 1; cf. id. 5, 4, 1:antiqui veteres,
Front. Ep. ad Amic. 1, 5.—vĕtĕres, um, f. (sc. tabernae), the old booths on the south side of the Forum Romanum (opp. Novae, v. novus):C.sub Veteribus,
Plaut. Curc. 4, 1, 19; Liv. 44, 16, 10; Plin. 35, 4, 8, § 25.—vĕtĕra, um, n., the old, old things, antiquity (opp. praesentia):vetera semper in laude, praesentia in fastidio,
Tac. Or. 18; cf. id. ib. 15:si vetera mihi ignota (sunt),
Cic. Sull. 18, 51:vetera omittere,
to leave out of consideration, Sall. J. 102, 14:vetera odisse, nova optare,
id. C. 37, 3:vetera scrutari,
traditions, Cic. Tusc. 1, 13, 29. —Prov.:vetera vaticinamini,
Plaut. Ps. 1, 3, 129 Lorenz ad loc. -
9 vetula
I.Adj.:II.vetulus, decrepitus senex,
Plaut. Merc. 2, 2, 43:gladiator,
Cic. Quint. 7, 29:filia,
id. Att. 13, 29, 1:equi,
id. Lael. 19, 67:arbor (opp. novella),
id. Fin. 5, 14, 39:Falernum,
Cat. 27, 1:cornix,
Hor. C. 4, 13, 25; cf.cadi,
Mart. 13, 112, 2 et saep.—Substt.A.vĕtŭlus, i, m., a little old man, Plaut. Ep. 2, 2, 4.—B.Jocularly: mi vetule,
my little old fellow, Cic. Fam. 7, 16, 1.—vĕtŭla, ae, f., a little old woman, Plaut. Most. 1, 3, 118; Juv. 6, 241; Mart. 8, 79, 1. -
10 vetulus
I.Adj.:II.vetulus, decrepitus senex,
Plaut. Merc. 2, 2, 43:gladiator,
Cic. Quint. 7, 29:filia,
id. Att. 13, 29, 1:equi,
id. Lael. 19, 67:arbor (opp. novella),
id. Fin. 5, 14, 39:Falernum,
Cat. 27, 1:cornix,
Hor. C. 4, 13, 25; cf.cadi,
Mart. 13, 112, 2 et saep.—Substt.A.vĕtŭlus, i, m., a little old man, Plaut. Ep. 2, 2, 4.—B.Jocularly: mi vetule,
my little old fellow, Cic. Fam. 7, 16, 1.—vĕtŭla, ae, f., a little old woman, Plaut. Most. 1, 3, 118; Juv. 6, 241; Mart. 8, 79, 1. -
11 vetus
vĕtus, ĕris (ante-class. collat. form of the nom. sing. vĕter, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 607 P.; cf. Varr. L. L. 6, § 2 Müll.; abl. regularly, vetere;I.but veteri,
Juv. 6, 121; Stat. Th. 1, 360; 11, 582; 13, 374; comp. class. vetustior; archaic form veterior), adj. [Sanscr. vatsas, year; Gr. etos, Wetos].Adj.A.Old (opp. young), aged:B.Acherunticus senex, vetus, decrepitus,
Plaut. Merc. 2, 2, 20:novus amator, vetus puer,
id. ib. 5, 4, 15:poëta,
Ter. Heaut. prol. 22:veteres ac moris antiqui memores,
Liv. 42, 27, 4: veteres et sancti viri, Sall. H. 2, 23, 5 Dietsch:parentes,
Verg. A. 5, 576:pecudes,
Varr. R. R. 2, 11, 2:gallinae,
Plin. 10, 53, 74, § 146; Col. 8, 5, 14:laurus,
Verg. A. 2, 513:caput,
Tib. 1, 8, 42. —Old (opp. new), of long standing:C.quam veterrumu'st, tam homini optimu'st amicus,
Plaut. Truc. 1, 2, 71:maceria,
id. ib. 2, 2, 50: Antemna veterior est Romā, Cato ap. Prisc. p. 716 P. (Orig. 1, fr. 25): quod si veteris contumeliae oblivisci vellet;num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?
Caes. B. G. 1, 14:invidia et infamia non recens, sed vetus ac diuturna,
Cic. Verr. 1, 2, 5:vetus atque usitata exceptio,
id. de Or. 1, 37, 168:sphaerae illius vetus esse inventum,
id. Rep. 1, 14, 22:amici veteres (opp. novi),
id. Lael. 18, 67:veterrima (amicitia),
id. ib.:naves,
Caes. B. G. 5, 15:nobilitas,
Sall. J. 85, 4:consuetudo,
id. C. 23, 3:provinciae,
Liv. 21, 44, 7; 28, 39, 8.—Esp., of soldiers, veteran, experienced:ille exercitatus et vetus (miles),
Cic. Tusc. 2, 16, 38; cf.exercitus,
id. ib.; Caes. B. C. 1, 3; Liv. 41, 8, 5:copiae,
Caes. B. G. 1, 27:milites,
id. ib. 6, 40; Liv. 26, 41, 2:legiones,
id. 27, 8, 15:centuriones,
id. 4, 17, 10.—With gen. (post-Aug.):gnaros belli veteresque laborum,
Sil. 4, 532:militiae,
Tac. H. 4, 20:regnandi,
id. A. 6, 44:scientiae et caerimoniarum,
id. ib. 6, 12:operis ac laboris,
id. ib. 1, 20:armorum,
Sil. 17, 297.—With inf. ( poet.):hinc Fadum petit et veterem bellare Labicum,
Sil. 5, 565.—Old, of a former time (opp. present, existing), former, earlier, ancient, etc. (cf. antiquus):II.veterem atque antiquam rem novam ad vos proferam,
Plaut. Am. prol. 118:historia vetus atque antiqua,
id. Trin. 2, 2, 100 Brix ad loc.:credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris,
Cic. Univ. 11:veterrimi poëtae Stoici,
id. N. D. 1, 15, 41:multo vetustior et horridior ille (Laelius) quam Scipio,
archaic, antiquated, id. Brut. 21, 83:in veterem revoluta figuram,
Verg. A. 6, 449:fama veterum malorum,
id. ib. 6, 527:injuria,
Phaedr. 1, 21, 6.—Substt.A.vĕtĕres, um, m., the ancients, men of a former time, the fathers, ancestors, forefathers:B.majores nostri, veteres illi, admodum antiqui, leges annales non habebant,
Cic. Phil. 5, 17, 47.—Esp., of ancient authors, etc.:nostri veteres,
Plin. 36, 7, 12, § 59:quae veteres factitarunt,
Ter. Eun. prol. 43:omnes veteres et Cicero praecipue,
Quint. 9, 3, 1; cf. id. 5, 4, 1:antiqui veteres,
Front. Ep. ad Amic. 1, 5.—vĕtĕres, um, f. (sc. tabernae), the old booths on the south side of the Forum Romanum (opp. Novae, v. novus):C.sub Veteribus,
Plaut. Curc. 4, 1, 19; Liv. 44, 16, 10; Plin. 35, 4, 8, § 25.—vĕtĕra, um, n., the old, old things, antiquity (opp. praesentia):vetera semper in laude, praesentia in fastidio,
Tac. Or. 18; cf. id. ib. 15:si vetera mihi ignota (sunt),
Cic. Sull. 18, 51:vetera omittere,
to leave out of consideration, Sall. J. 102, 14:vetera odisse, nova optare,
id. C. 37, 3:vetera scrutari,
traditions, Cic. Tusc. 1, 13, 29. —Prov.:vetera vaticinamini,
Plaut. Ps. 1, 3, 129 Lorenz ad loc.
См. также в других словарях:
decrepitus — vgl. dekrepit … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
décrépit — décrépit, ite [ dekrepi, it ] adj. • fin XIIe decrespie; lat. decrepitus 1 ♦ Qui est dans la décrépitude, dans une extrême déchéance physique. ⇒ usé, vieux. Une vieille décrépite. « Un lion décrépit, goutteux, n en pouvant plus » (La Fontaine). 2 … Encyclopédie Universelle
décrépite — ● décrépit, décrépite adjectif (latin decrepitus) Qui est arrivé avec l âge à un état complet de déchéance physique ; sénile, usé : Un vieillard décrépit. Qui, avec le temps, a pris un aspect misérable, délabré : Une bâtisse décrépite. ● décrépit … Encyclopédie Universelle
decrepit — DECREPÍT, Ă, decrepiţi, te, adj. Atins de decrepitudine; ramolit. – Din fr. décrépit, lat. decrepitus. Trimis de cata, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DECREPÍT adj. v. ramolit, senil. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime decrepít … Dicționar Român
decrépito — (Del lat. decrepitus, sumamente viejo.) ► adjetivo/ sustantivo 1 De aspecto físico, capacidad de movimiento y salud muy mermados o deteriorados por la avanzada edad: ■ a pesar de ser un hombre ya decrépito su espíritu es joven. SINÓNIMO achacoso… … Enciclopedia Universal
τύμβου — τύμβος sepulchral mound masc gen sg τυμβόω decrepitus pres imperat act 2nd sg τυμβόω decrepitus imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τύμβων — τύμβος sepulchral mound masc gen pl τυμβόω decrepitus imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) τυμβόω decrepitus imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Decrepit — De*crep it, a. [L. decrepitus, perhaps orig., noised out, noiseless, applied to old people, who creep about quietly; de + crepare to make a noise, rattle: cf. F. d[ e]cr[ e]pit. See {Crepitate}.] Broken down with age; wasted and enfeebled by the… … The Collaborative International Dictionary of English
decrepit — adjective Etymology: Middle English, from Latin decrepitus Date: 15th century 1. wasted and weakened by or as if by the infirmities of old age 2. a. impaired by use or wear ; worn out b. fallen into ruin or disrepair 3. dilapid … New Collegiate Dictionary
Linus et Boom — Titre original Linus et Boom Genre Série d animation de science fiction Créateur(s) Hervé Trouillet Production Philippe Mounier Pays d’origine … Wikipédia en Français
decrepit — decrepitly, adv. decrepitness, n. /di krep it/, adj. 1. weakened by old age; feeble; infirm: a decrepit man who can hardly walk. 2. worn out by long use; dilapidated: a decrepit stove. [1400 50; late ME < L decrepitus, lit., broken down, equiv.… … Universalium