-
1 czyhać
глаг.• подкарауливать• подстерегать* * *поджидать, подкарауливать, подстерегать, грозитьkichać чихать* * *несов.1) na kogo-co поджида́ть, подкарау́ливать кого-что2) перен. грози́ть, угрожа́тьczyha niebezpieczeństwo — грози́т опа́сность
Syn: -
2 чихать
-
3 czatować
глаг.• подстерегать* * *несов. 1. na kogo подкарауливать, подстерегать кого;\czatować na wroga подстерегать врага;
2. па со поджидать что, чего, выжидать что;\czatować na okazję (na chwilę) поджидать удобного
случая, выжидать удобную минуту+1. czaić się, czyhać
* * *несов.1) na kogo подкарау́ливать, подстерега́ть когоczatować na wroga — подстерега́ть врага́
czatować na okazję (na chwilę) — поджида́ть удо́бного слу́чая, выжида́ть удо́бную мину́ту
Syn: -
4 dybać
глаг.• притаиться* * *несов. na kogo-co подстерегать кого-что; покушаться на кого-что+czyhać, czatować
* * *несов. na kogo-coподстерега́ть кого-что; покуша́ться на кого-чтоSyn: -
5 nastawać
глаг.• исходить• наставать• походить• прибывать• прибыть• приезжать• приехать• прийти• приходить* * *nasta|wać\nastawaćje несов. 1. наступать, наставать;2. па со настаивать на чём, требовать, домогаться чего; 3. na kogo-co покушаться на кого-что, угрожать кому-чему+1. nadchodzić, następować 2. domagać się, żądać 3. czyhać, godzić
* * *nastaje несов.1) наступа́ть, настава́тьSyn: -
6 czaić się
czaję się, czaj się несов.1) кра́сться, подкра́дываться2) подкарау́ливать; устра́ивать заса́дуczaić się się na kogoś — подкарау́ливать кого́-л.
3) czai się тк. 3 л., перен. таи́тся, кро́ется (опа́сность и т. п.)•Syn:skradać się 1), czyhać 2) -
7 czaić\ się
cza|ić się\czaić\ sięję się, \czaić\ sięj się несов. 1. красться, подкрадываться;2. подкарауливать; устраивать засаду; \czaić\ się się na kogoś подкарауливать кого-л. 3. \czaić\ sięi się тк. 3 л. перен. таится, кроется (опасность etc.); ● \czaić\ się się do skoku готовиться к прыжку+1. skradać się 2. czyhać
См. также в других словарях:
czyhać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, czyhaćam, czyhaća, czyhaćają (na kogoś, coś) {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać w napięciu na odpowiedni moment do zrobienia czegoś (np. do napadu); zaczaić się, czatować na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czyhać — jak diabeł na dobrą duszę zob. diabeł 1 … Słownik frazeologiczny
czyhać — ndk I, czyhaćam, czyhaćasz, czyhaćają, czyhaćaj, czyhaćał «czatować, czekać na kogoś w ukryciu z zamiarem napaści; czaić się» Czyhać na wroga. Tygrys czyha na zdobycz. przen. a) «zagrażać» Niebezpieczeństwo czyha na bagnach. Śmierć czyha na… … Słownik języka polskiego
diabeł — 1. Czyhać jak diabeł na dobrą duszę «wyczekiwać na kogoś, czatować na kogoś, chcąc od niego coś uzyskać»: Czyham na ciebie jak diabeł na dobrą duszę, bo się cholernie nudzę, wpadnij do mnie, błagam. Roz tel 2001. 2. Diabeł ogonem nakrył «o czymś … Słownik frazeologiczny
dobry — 1. iron. Dobry wujek, wujaszek «osoba pobłażliwa, życzliwa, niestawiająca innym wysokich wymagań»: (...) każdy jechał w teren jak dobry wujaszek i coś tam dawał poza resortem pracy i płacy, bez żadnego planu, a że przez to system płac się… … Słownik frazeologiczny
dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… … Słownik frazeologiczny
dybać — ndk IX, dybaćbię, dybaćbiesz, dyb, dybaćbał przestarz. «czyhać, czatować na kogoś, na coś» Dybać na czyjeś życie, mienie … Słownik języka polskiego
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego
nastawać — ndk IX, nastawaćstaję, nastawaćstajesz, nastawaćwaj, nastawaćwał 1. forma ndk czas. nastać (p.) 2. «domagać się czegoś usilnie, natarczywie, upierać się przy czymś, upominać się z naciskiem o coś; nalegać» Nastawać na syna, aby podjął pracę. 3.… … Słownik języka polskiego
sposobność — ż V, DCMs. sposobnośćści zwykle blm «sprzyjająca okoliczność, okazja do czegoś, odpowiednia chwila» Dobra, doskonała, pożądana sposobność. Każda, lada, najbliższa, następna, niejedna sposobność. Stracona sposobność. Sposobność ucieczki, spotkania … Słownik języka polskiego
czatować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, czatowaćtuję, czatowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} czekać w ukryciu na okazję do napadu; czyhać, czaić się na kogoś lub na coś; także wyczekiwać kogoś lub czegoś w dużym napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czatować na kogoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
