-
1 corpse
n. хүүр, цогцос, үхдэл. -
2 head
n. 1. толгой, тэргүүн. hang down one's head тэргүүнээ гудайлгах, гуних, гутрах. 2. тоо толгой. twenty \head of cattle хорин үхэр. 3. толгойлогч, удирдагч. 4. ухаан, авьяас билиг. He has a good \head for figures. Тэр тооны хичээлд тун сайн юм. 5. юмны толгой. 6. орой, үзүүр. 7. толгойны өвчин. I`ve got a terrible \head this morning. Өнөө өглөө миний толгой тун сүрхий өвдсөн шүү. 8. зоосны сүлдтэй тал. above/ over sb's head ухаан хүрэхгүй, ойлгох аргагүй. The lecture was/ went way above my \head. Лекцнээс би юу ч ойлгож авсангүй. a/ per head нэг хүнд, хүн бүрт. put heads together зөвлөлдөх, хэлэлцэх. bang, etc one's head against a brick wall нэвтэршгүй саадтай тулгарах, бүтэхгүй юмаар хөөцөлдөх. be/ stand head and shoulders above sb/ sth бусдаас хавьгүй илүү байх, хамаагүй сайн байх. She's \head and shoulders above other players. Бусад тоглогчдоос тэр үнэхээр илүү юмаа. go off one's head ухаанаа алдах. go to the head 1. толгойд гарах, согтох. 2. алдар, нэр хүндэд толгой нь эргэх, сагсуурах. have one's head in clouds 1. хайнга байх. 2. бүтэшгүй юманд зорих, биелэшгүй зүйл мөрөөдөх. hold one's head high бардам загнах, бардах. turn sb's head толгой эргүүлэх. The success of his first novel completely turned his \head. Анхны өгүүллэг нь нэрд гарсан явдалд тэр бүр сагсуурчихаад байгаа юм. put out of one's head мартах. keep one's head тайван байх. headed adj. толгой үсэгтэй. headless adj. 1. толгойгүй. a \head corpse толгойгүй цогцос. 2. ухаангүй, солиотой. head adj. 1. гол, тэргүүлэх, зонхилох. 2. толгойн, урд талын. 3. тэргүүний, дэвшилттэй. v. 1. толгойлох, тэргүүлэх, удирдах. \head a rebellion бослого удирдах; \head a government засгийн газар толгойлох; \head a delegation төлөөлөгчдийг тэргүүлэх. 2. чиглэх, зүглэх. Where are you \heading? Та нар хаашаа зүглэж явна вэ? The captain \headed the ship northward. Ахмад онгоцоо хойд зүг залав. 3. гарчиг тавих. 4. sport мөргөх. \head the ball into the goal бөмбөгийг хаалганд мөргөж оруулах. head off зам хаах, саад болох. \head off reporters сурвалжлагчдын замыг хаах; сурвалжлага хийхэд нь саад болох.
См. также в других словарях:
Corpse — (k[^o]rps), n. [OF. cors (sometimes written corps), F. corps, L. corpus; akin to AS. hrif womb. See {Midriff}, and cf. {Corse}, {Corselet}, {Corps}, {Cuerpo}.] 1. A human body in general, whether living or dead; sometimes contemptuously. [Obs.]… … The Collaborative International Dictionary of English
corpse — I noun body, cadaver, carcass, carrion, casualty, corpus, dead body, dead person, deceased, departed, individual, lifeless body, mortal remains, murder victim, organic remains, remains, victim associated concepts: corpus delicti II index body … Law dictionary
corpse — [ko:ps US ko:rps] n [Date: 1300 1400; : French; Origin: corps; CORPS] the dead body of a person = ↑body ▪ The corpse was found by children playing in the woods … Dictionary of contemporary English
corpse — [ kɔrps ] noun count * the body of a dead person: They found his corpse a week later, washed up on the shore … Usage of the words and phrases in modern English
corpse — 1540s, variant spelling of CORPS (Cf. corps) (q.v.). The p originally was silent, as in French, and with some speakers still is. The terminal e was rare before 19c. Corpse candle is attested from 1690s … Etymology dictionary
corpse — carcass, cadaver, *body Analogous words: remains (see REMAINDER) … New Dictionary of Synonyms
corpse — [n] dead body body, bones*, cadaver, carcass, carrion, deceased, departed, mort*, remains, stiff*; concepts 390,417 … New thesaurus
corpse — ► NOUN ▪ a dead body, especially of a human. ► VERB theatrical slang ▪ spoil a piece of acting by forgetting one s lines or laughing uncontrollably. ORIGIN Latin corpus … English terms dictionary
corpse — [kôrps] n. [var. of CORPS] 1. a dead body, esp. of a person 2. something once vigorous but now lifeless and of no use 3. Obs. a living body SYN. BODY … English World dictionary
corpse — n. 1) to bury; lay out a corpse 2) to dig up, exhume a corpse 3) a corpse decays, decomposes, rots * * * [kɔːps] decomposes exhume a corpse lay out a corpse rots a corpse decays to bury to dig up … Combinatory dictionary
corpse — noun ADJECTIVE ▪ human ▪ naked ▪ bloody, charred, headless, mangled, mutilated ▪ decaying … Collocations dictionary
