-
1 conclusio
conclūsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de fermer, action d'enfermer, investissement, blocus, siège. [st2]2 [-] clôture, enceinte. [st2]3 [-] terme, fin. [st2]4 [-] conclusion d'un discours, péroraison. [st2]5 [-] période oratoire. [st2]6 [-] rythme, cadence. [st2]7 [-] conclusion, dernier terme d'un syllogisme; raisonnement. - ex diutina conclusione, Caes. BC. 2, 22, 1: à la suite d'un long blocus. - conclusionem orationis, Cic.: péroraison.* * *conclūsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de fermer, action d'enfermer, investissement, blocus, siège. [st2]2 [-] clôture, enceinte. [st2]3 [-] terme, fin. [st2]4 [-] conclusion d'un discours, péroraison. [st2]5 [-] période oratoire. [st2]6 [-] rythme, cadence. [st2]7 [-] conclusion, dernier terme d'un syllogisme; raisonnement. - ex diutina conclusione, Caes. BC. 2, 22, 1: à la suite d'un long blocus. - conclusionem orationis, Cic.: péroraison.* * *Conclusio, Verbale. Finis et perfectio. Conclusion.\Extrema pars et conclusio muneris et negotii. Cic. La closture et dernier acte de sa charge. -
2 conclusio
conclūsĭo, ōnis, f. [concludo].I.A shutting up, closing (rare, not in Cic.).A.Abstr.:2.palpebrarum,
Cael. Aur. Acut. 2, 3 and 10.—In milit. lang., a hostile shutting in, a siege, blockade:* B.diutina,
Caes. B. C. 2, 22; so Nep. Eum. 5, 7.—In plur., Vitr. 5, 9 fin. —Concr.:II.portuum,
an enclosure, Vitr. 5, 12.—(Acc. to concludo, II. B. and D.; freq. in Cic. and Quint.) A conclusion, end:B.in extremā parte et conclusione muneris ac negotii,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46.—The conclusion of a discourse, peroration:C.conclusio est exitus et determinatio totius orationis,
Cic. Inv. 1, 52, 98:tum autem alii conclusionem orationis et quasi perorationem collocant,
id. de Or. 2, 19, 80; Auct. Her. 2, 30, 47; cf.:perorationem conclusionem alii vocant,
Quint. 6, 1, 1; cf. also id. 8, 5, 13.—In rhet. lang., a period, Cic. de Or. 2, 8, 34; 3, 44, 174; id. Brut. 8, 33; id. Or. 50, 169; 51 init.; Quint. 9, 4, 22; 9, 4, 57; 9, 4, 123 et saep.—D.In philos., the conclusion in a syllogism, the consequence:conclusio est, quae brevi argumentatione ex eis, quae ante dicta sunt aut facta, conficit, quid necessario consequatur,
Auct. Her. 4, 30, 41; Cic. Inv. 1, 29, 44 and 45; id. Div. 2, 49, 103; Quint. 5, 14, 1; 5, 14, 20; 7, 3, 14; 5, 10, 2; 5, 10, 7; 9, 3, 98 Cornif.; Gell. 2, 8, 8. -
3 conclusio
conclūsio, ōnis f. [ concludo ]1) запирание, замыкание ( portuum Vtr); смыкание, закрывание ( palpebrarum CA); воен. блокада, осада ( diutina Cs)2) заключение, вывод C, Q, rhH.3) конец, окончание, завершение ( negotii C)4) период, ритмическое распределение ( verborum C) -
4 conclusio
conclūsio, ōnis, f. (concludo), die Verschließung = die Einschließung, Abschließung, I) eig., die Einschließung einer Örtl. usw., α) übh.: cuneorum, Vitr.: palpebrarum, Cael.: conclusiones portuum, Vitr. – β) als milit. t. t., die Absperrung, die Sperre, die Blockade, diutina, Caes.: in hac conclusione, Nep.: in conclusionibus, Vitr. – II) übtr., der Abschluß, a) übh. = das Ende, c. muneris ac negotii tui, Cic. – als rhet. t. t., der Ausgang der Rede, der Schluß, als letzter Teil der Rede (griech. επίλογος, lat. auch peroratio), orationis, Cic.: im Zshg. gew. absol. (auch im Plur.), Cic. – b) (als rhet. t. t.) der rhythm. Abschluß der Worte u. Gedanken, die Abrundung, u. konkr. die abgeschlossene, abgerundete Periode (s. Ellendt Cic. Brut. 33 ed. 1), c. verborum, Cic.: verborum quaedam ad numerum c., Cic.: c. sententiarum, Cic. – im Zshg. gew. absol., sermo brevis et unā conclusione finitus, Quint.: post inventa c. est, Cic.: praecisae conclusiones, knappe Perioden, Quint. – c) (als philos. t. t.) die Bildung eines Schlusses, die Schlußfolgerung, argumenti, Quint.: rationis, ein Vernunftschluß, Cic.: rationis apta c., Cic. fr. – od. absol., c. simplex, Cic.: c. brevis, Cic.: alcis breves et acutulae conclusiones, Cic. – als rhet. Fig., Cornif. rhet. 4, 41; vgl. Quint. 9, 3, 98.
-
5 conclusio
conclūsio, ōnis, f. (concludo), die Verschließung = die Einschließung, Abschließung, I) eig., die Einschließung einer Örtl. usw., α) übh.: cuneorum, Vitr.: palpebrarum, Cael.: conclusiones portuum, Vitr. – β) als milit. t. t., die Absperrung, die Sperre, die Blockade, diutina, Caes.: in hac conclusione, Nep.: in conclusionibus, Vitr. – II) übtr., der Abschluß, a) übh. = das Ende, c. muneris ac negotii tui, Cic. – als rhet. t. t., der Ausgang der Rede, der Schluß, als letzter Teil der Rede (griech. επίλογος, lat. auch peroratio), orationis, Cic.: im Zshg. gew. absol. (auch im Plur.), Cic. – b) (als rhet. t. t.) der rhythm. Abschluß der Worte u. Gedanken, die Abrundung, u. konkr. die abgeschlossene, abgerundete Periode (s. Ellendt Cic. Brut. 33 ed. 1), c. verborum, Cic.: verborum quaedam ad numerum c., Cic.: c. sententiarum, Cic. – im Zshg. gew. absol., sermo brevis et unā conclusione finitus, Quint.: post inventa c. est, Cic.: praecisae conclusiones, knappe Perioden, Quint. – c) (als philos. t. t.) die Bildung eines Schlusses, die Schlußfolgerung, argumenti, Quint.: rationis, ein Vernunftschluß, Cic.: rationis apta c., Cic. fr. – od. absol., c. simplex, Cic.: c. brevis, Cic.: alcis breves et acutulae conclusiones, Cic. – als rhet. Fig., Cornif. rhet. 4, 41; vgl. Quint. 9, 3, 98.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conclusio
-
6 conclūsiō
conclūsiō ōnis [concludo], a shutting up, shutting in, siege, blockade: diutina, Cs.: in hac conclusione, during this siege, N.—Fig., a conclusion, end: muneris. — In discourse, a conclusion, close, peroration: orationis. — A period, complete sentence: verborum. — A conclusion, inference: mea: rationis.* * *rounded arrangement of sentence; peroration, logical conclusion; deduction; state of siege; enclosing (area); fastening in position; conclusion, finish -
7 Conclusio
(f)заключение -
8 conclusió
conclusión -
9 conclusió
n (f) conclusion -
10 conclusio
определение, legis concl. (1. 8 § 2 C. Th. 8, 4).Латинско-русский словарь к источникам римского права > conclusio
-
11 conclusio
, onis fосада, блокада -
12 conclusio ad absurdum
лат. заключение [доказательство] от противногоБольшой англо-русский и русско-английский словарь > conclusio ad absurdum
-
13 conclusio ad absurdum
Математика: заключение от противного (доказательство) -
14 conclusio ad absurdum
лат.заключение [доказательство] от противногоEnglish-Russian scientific dictionary > conclusio ad absurdum
-
15 conclusión
conclusió -
16 заключение от противного
Русско-английский научно-технический словарь Масловского > заключение от противного
-
17 Вывод
- conclusio; eventus; corollarium; consequentia;• делать вывод - argumentari;
-
18 Заключение
- conclusio; inclusio; complexio; epilogus; conjectura; consequentia;• делать заключение - argumentari (de aliqua re);
-
19 Обобщение
- conclusio generalis; -
20 Послесловие
- conclusio; epilogus;
См. также в других словарях:
CONCLUSIO — (лат.) – заключительное предложение, вывод; конклюзивный следующий (из чего либо). См. также Умозаключение. Философский энциклопедический словарь. 2010 … Философская энциклопедия
Conclusĭo — (lat.), 1) Verschließung; 2) (Rhet.), Schluß einer Rede, Schlußsatz; 3) geschickter Schlußfall der Perioden; 4) (C. in causa, Conclusion, Schlußsatz), die Erklärung, daß sich ein Rechtsfall zur Entscheidung eigne u. man nichts mehr vorstellen… … Pierer's Universal-Lexikon
Conclusĭo — (lat.), s. Konklusion … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Conclusio — Conclusĭo (lat.), s. Konklusion … Kleines Konversations-Lexikon
conclusio — index close (conclusion), conclusion (determination), conclusion (outcome), inference Burton s Legal Thesaurus … Law dictionary
Conclusio — Als Schlussfolgerung bezeichnet man in der Logik einen von drei eng miteinander verwandten Sachverhalten: Eine Schlussfolgerung ist erstens ein sprachliches Gebilde, das aus einer Reihe von Aussagen einerseits, den Prämissen oder Annahmen (zum… … Deutsch Wikipedia
Conclusio — Con|clu|sio 〈f.; , si|o|nes; fachsprachl.〉 = Konklusion [lat.] * * * Con|clu|sio: ↑ Konklusion. * * * Conclusio die, /...si ones, die Konklusion. * * * Con|clu|sio: ↑ … Universal-Lexikon
conclusió — con|clu|si|ó Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
Conclusio — Con|clu|sio 〈f.; Gen.: , Pl.: si|o|nes; fachsprachl.〉 = Konklusion [Etym.: lat.] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Conclusio — Con|clu|sio [kɔn klu:...] vgl. ↑Konklusion … Das große Fremdwörterbuch
conclusio — (s.f.) Parte conclusiva dell orazione, peroratio, recapitulatio. In essa, dato per certo quanto provato nell argumentatio, si chiede al giudice di formulare un giudizio favorevole alla parte dell oratore. Anche parte finale di un… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani