-
1 castigo
castigocastigo [kas'ti:go] <- ghi>sostantivo MaskulinStrafe Feminin; essere in castigo familiare in der Ecke stehen; mettere quelqu'un in castigo familiare jdn in die Ecke stellenDizionario italiano-tedesco > castigo
2 castigo
castīgo, āvī, ātum, āre (zu altind. çāstí-ḥ, Züchtigung, çsti, çāsati, weist zurecht, züchtigt), tätlich od. durch Worte zurechtweisen, zur Ordnung weisen, rügen, züchtigen, strafen, tadeln, schelten, I) eig.: te, Plaut.: improbos, Cic.: pueros verbis, verberibus, Cic.: alqm dictis, Verg.: alqm litteris, Caes., per litteras, Tac.: equum frenis asperioribus, Liv.: alqm vehementissme, tüchtig abkanzeln, Petr.: nimiam lenitatem, Liv.: dolorem animi, Cic. – im Ggstz. zu laudare, zB. laudat Pompeius promptos atque in posterum confirmat; segniores castigat atque incitat, Caes.: et perinde dominos laudaret castigaretque, Liv. – cast. alqm m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 4, 43, 9. – m. folg. ut u. Konj. (= scharf ermahnen), Caes. b. c. 2, 25, 3. – m. folg. quod (weil), Caes. b. c. 3, 60. Plin. ep. 9, 12, 1. – II) übtr.: a) etwas Fehlerhaftes verbessern, c. carmen, Hor.: vitia sua, Plin. pan. – b) beschränken = verhindern, crebris potiunculis risum, ersticken, Petron. 47, 7: molis praevalidae pulvere lapsus, Stat. Theb. 6, 700. – c) räumlich zusammenhalten, einschließen, insula castigatur aquis, Sil. 12, 355: examen improbum in illa trutina, bildl. = das falsche Urteil berichtigen, Pers. 1, 7.
3 castigo
castīgo, āvī, ātum, āre (zu altind. çāstн-ḥ, Züchtigung, çsti, çāsati, weist zurecht, züchtigt), tätlich od. durch Worte zurechtweisen, zur Ordnung weisen, rügen, züchtigen, strafen, tadeln, schelten, I) eig.: te, Plaut.: improbos, Cic.: pueros verbis, verberibus, Cic.: alqm dictis, Verg.: alqm litteris, Caes., per litteras, Tac.: equum frenis asperioribus, Liv.: alqm vehementissme, tüchtig abkanzeln, Petr.: nimiam lenitatem, Liv.: dolorem animi, Cic. – im Ggstz. zu laudare, zB. laudat Pompeius promptos atque in posterum confirmat; segniores castigat atque incitat, Caes.: et perinde dominos laudaret castigaretque, Liv. – cast. alqm m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 4, 43, 9. – m. folg. ut u. Konj. (= scharf ermahnen), Caes. b. c. 2, 25, 3. – m. folg. quod (weil), Caes. b. c. 3, 60. Plin. ep. 9, 12, 1. – II) übtr.: a) etwas Fehlerhaftes verbessern, c. carmen, Hor.: vitia sua, Plin. pan. – b) beschränken = verhindern, crebris potiunculis risum, ersticken, Petron. 47, 7: molis praevalidae pulvere lapsus, Stat. Theb. 6, 700. – c) räumlich zusammenhalten, einschließen, insula castigatur aquis, Sil. 12, 355: examen improbum in illa trutina, bildl. = das falsche Urteil berichtigen, Pers. 1, 7.4 castigo
5 castigo ejemplar
6 celda de castigo
7 infligir un castigo
infligir un castigoeine Strafe auferlegen8 me dispensaron del castigo
me dispensaron del castigomir wurde die Strafe erlassen9 área de castigo
10 essere in castigo
essere in castigofamiliare in der Ecke stehenDizionario italiano-tedesco > essere in castigo
11 mettere quelqu'un in castigo
mettere quelqu'un in castigofamiliare jdn in die Ecke stellenDizionario italiano-tedesco > mettere quelqu'un in castigo
12 voto de castigo
13 Al hijo querido el mayor regalo es el castigo
Harte Schläge lehren Gut.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Al hijo querido el mayor regalo es el castigo
14 De un castigo, cien escarmentados
Wer einen straft, droht hundert.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > De un castigo, cien escarmentados
15 El castigo de uno advierte a muchos
Wer einen straft, droht hundert.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > El castigo de uno advierte a muchos
16 El perdón no excluye el castigo
Die Verzeihung befreit nicht von der Buße.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > El perdón no excluye el castigo
17 La ignorancia no quita castigo
Unwissenheit schützt vor Strafe nicht.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > La ignorancia no quita castigo
18 Quien aflige más al afligido, tendrá su castigo
Das Böse straft sich selbst.Wer andere quält, schläft selbst nicht gut.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Quien aflige más al afligido, tendrá su castigo
19 infligir
imfli'xirv1) ( causar) bereiten2) JUR verhängenverbo transitivoinfligirinfligir [i98780C67ɱ98780C67fli'xir] <g ⇒ j>infligir un castigo eine Strafe auferlegen; infligir daño Schaden verursachen; (dolor) Schmerz zufügen20 área
'areaf/el1) Gelände n, Raum m, Gebiet n2)3)área de penalty/área de castigo — SPORT Strafraum m
4)5)6)área de cultivos — AGR Anbaufläche f
7) ( superficie en un perímetro) MATH Fläche fsustantivo femenino (el)2. [medida] Ar dasáreaárea ['area]num3num (zona) Gebiet neutro; área de castigo deporte Strafraum masculino; área metropolitana Großstadtgebiet neutro; área de no fumar Nichtraucherzone femeninoСтраницыСм. также в других словарях:
Castigo — Saltar a navegación, búsqueda El castigo es la práctica de imponer algo desagradable a una persona que ha hecho algo inconveniente. En psicología el término también se utiliza como uno de los procedimientos del condicionamiento instrumental (ver… … Wikipedia Español
castigo — sustantivo masculino 1. Área: deporte Uso/registro: elevado. Pena o daño que se impone a las personas que cometen una falta o un delito: Su madre no lo ha dejado ir al cine como castigo por haber suspendido las matemáticas. El pueblo pedía el… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
castigo — (tosc. gastigo) s.m. [der. di castigare ] (pl. ghi ). 1. [azione di castigare] ▶◀ lezione, pena, punizione. ◀▶ gratificazione, premio, ricompensa. ● Espressioni: castigo di Dio [grave e persistente sciagura] ▶◀ calamità, catastrofe, disastro,… … Enciclopedia Italiana
castigo — (De castigar). 1. m. Pena que se impone a quien ha cometido un delito o falta. 2. Enmienda, corrección de una obra o de un escrito. 3. Chile. Acción y efecto de castigar (ǁ aminorar gastos). 4. ant. Reprensión, aviso, consejo, amonestación o… … Diccionario de la lengua española
castigo — s. m. 1. Punição que se inflige a um culpado. 2. Mortificação. 3. Tarefa penosa ou grande dificuldade. 4. [Tauromaquia] Ato de meter os ferros no touro. 5. [Esporte] castigo máximo: o mesmo que penálti. ‣ Etimologia: derivação regressiva de… … Dicionário da Língua Portuguesa
castigo — ► sustantivo masculino 1 Pena que se impone al que ha cometido delito o falta: ■ como castigo, os quedaréis sin postre. SINÓNIMO condena sanción 2 Enmienda o corrección de obras o escritos. 3 coloquial Persona o cosa que atormenta o molesta: ■… … Enciclopedia Universal
castigo — {{#}}{{LM C07546}}{{〓}} {{SynC07720}} {{[}}castigo{{]}} ‹cas·ti·go› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Pena o daño que se impone al que ha cometido un delito o una falta: • Mi castigo fue quedarme sin vacaciones.{{○}} {{<}}2{{>}} Lo que causa molestias … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
castigo — s m 1 Acto de castigar algo o a alguien: El castigo no se hizo esperar , El castigo de los precios no ha durado lo suficiente 2 Sufrimiento, daño, trabajo, etc que se impone a alguien por haber cometido una falta o haberse comportado mal: Tu… … Español en México
castigo — ca·stì·go s.m. 1. AU punizione inflitta spec. con intenzione di ammonire e correggere chi ha commesso una colpa: castigo esemplare, meritare un castigo Sinonimi: lezione, penitenza, punizione. 2. CO fig., scherz., persona estremamente molesta e… … Dizionario italiano
castigo — sustantivo masculino 1) punición, sanción, corrección, correctivo, pena, condena, reprimenda, julepe (coloquial), leña (coloquial). Punición es latinismo que sólo se emplea en su sentido más general y abstracto. Sanción es pena que la ley impone … Diccionario de sinónimos y antónimos
castigo — s. m. punizione, pena, correzione, riprensione, lezione, esempio, penitenza, espiazione, fio □ vendetta, nemesi □ consegna (milit.) CONTR. perdono, assoluzione, misericordia, venia (lett.) □ premio, ricompensa FRASEOLOGIA castigo di Dio (fig.),… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione