-
81 sirius
sīrius, iī, m. (σείριος), der Hundsstern, ein vorstrahlender Stern in dem großen Hunde, dessen Aufgang (nach e. den 18., nach a. zwischen dem 25. u. 26. Juli) glühende Hitze brachte, rein lat. canicula (s.d. no. II, A), Hyg., Verg. u.a. Dichter. – poet. attrib., sirius ardor, des Sirius, Verg.: vapor, Prud.
-
82 sitio
sitio, īvī u. iī, ītum, īre (sitis), dürsten, I) intr. dürsten, A) eig. u. übtr.: 1) eig., Plaut., Cic. u.a.: m. folg. Genet., cochleae cum siriunt aëris, Symm. epist. 1, 27: im Bilde, fallacis undae sitit u. verae beatitudinis esurit et sitit, Apul. de deo Socr. 22. – unpers., quia esuritur, quia sititur, Augustin. serm. 104, 3. – Sprichw., mediis sitire in undis, beim größten Reichtume darben, Ov. met. 9, 761. – 2) übtr.: a) dürsten von Pflanzen, Bäumen, Äckern, dürr sein, nach Feuchtigkeit verlangen, sitiunt agri, Cic.: sitit tellus, Ov., herba, Verg., arbor, Plin.: luna sitiens, heiter (= sicca), Cato u. Plin.: valde sitiens colonia, an großem Wassermangel leidende, Plin. ep.: loci sitientes, loca sitientia (Ggstz. umida), trockene, wasserarme oder wasserlose Gegenden, Plin.: dies. auch subst., sitientia, ium n., Plin.: u. sitientia Africae, Plin. – b) große Hitze haben, im heißen Klima sein, von Gegenden u. Völkern Afri sicientes, Verg.: so auch canicula sitiens, hitzig, heiß, Ov. – B) bildl., dürsten, begierig sein, Partiz. sitiēns, dürstend, begierig, heißhungerig, eo gravius avidiusque sitiens, Cic.: avidus sitiensque redibis, Ov.: fac venias ad sitientes aures, nach Nachrichten schmachtende, Cic. – II) tr. nach etwas dürsten, A) eig.: Tagum, Mart.: pass., aquac sitiuntur, man dürstet nach Wasser, Ov. – B) bildl. = nach etwas begierig sein, lechzen, schmachten, ein heißes Verlangen tragen, sanguinem, Cic.: honores, Cic.: u. Partiz. sitiēns mit Genet., virtutis, Cic.: sanguinis Hectorei, Epit. Iliad.
-
83 verbum
verbum, ī, n. (Wz. *wer, *wre [erweitert *wer-dh] sagen, altind. vratám, Gebot, Satzung, griech. εἴρω [aus Ϝερjω], ῥημα, Wort [aus Ϝρημα], gotisch waúrd, ahd. wort), das Wort, der Ausdruck, im Plur. die Worte, Ausdrücke, die Rede, I) im allg.: a) übh.: v. durum, abiectum, inquinatum, Cic.: pudet dicere hāc praesente verbum turpe, Ter.: graviore enim verbo uti non licet, um keinen härteren Ausdruck zu gebrauchen (als Parenthese), Cic.: istuc verbum, dieser dein Ausdruck, Ter.: verbum ipsum voluptatis, das Wort »Lust«, Cic.: videtis hoc uno verbo unde significari res duas et ex quo loco et a quo loco, Cic.: in verbis ac nominibus ipsis erat diligens, Cic. – verba (Ausdrücke) mutare, Suet.: dolorem isdem verbis afficere quibus Epicurus, mit denselben Prädikaten belegen, Cic.: verba quaedam (gewisse Formeln) componere, Cic.: in alcis verba iurare, jmdm. den Eid leisten, Curt. – ullum verbum facere (vorbringen, sprechen), nisi quod etc., Plaut.: u. so numquam quoiquam nostrûm verbum fecit, Ter.: numquam hodie tecum commutaturum patrem unum esse verbum, kein Wort (des Vorwurfs) wechseln wird, Ter.: ut est ille bonus vir, tria non commutabitis verba hodie inter vos, Ter.: verbum numquam in publico facere, öffentlich sprechen, einen Vortrag halten, Cic.: de quo ego verbum feci numquam, ich habe über ihn nie ein Wort verloren, Cic.: cum ille verbum facere omnino non potuerit, kein Wort vorbringen konnte, Cic.: u. so verba facere, sowohl übh. = sprechen, schwatzen, Plaut., als insbes. v. Redner = den Sprecher machen, das Wort nehmen, sprechen, reden, einen Vortrag halten, absol., Cic. u.a., apud regem, Nep., pro alqo, Cic., de alqo, de alqa re, Cic.: si is postem aedium tenuisset et pauca verba fecisset, einige Worte (die Einweihungsformel) dazu gesprochen hätte, Cic.: verba secum facere, ein Selbstgespräch halten, Diom. 491, 26: verba facere m. folg. Acc. u. Infin., Sall. Iug. 33, 4; 38, 9. u.ö.: haec pactio non verbis (mündliche Versicherung), sed nominibus et perscriptionibus facta est, Cic.: multis verbis ultro citroque habitis, Reden, Cic. – ille (dies) nefastus erit, per quem tria verba silentur, die drei Worte (do, dico, addico, ich erteile das Klagrecht, spreche Recht, spreche zu), v. Prätor, Ov. fast. 1, 47 (vgl. Varro LL. 6, 30. Macr. sat. 1, 16, 14): u. so verba libera praetor habet, Ov. fast. 1, 52. – Sprichw., verba facere mortuo, zu einem Toten (= vergeblich) reden, Plaut. Poen. 840: verba fiunt mortuo, das sind vergebliche Worte, Ter. Phorm. 1015. – b) Bes. Verbindungen: α) verbo, αα) = durch ein einziges Wort, verbo de sententia destitisti, auf ein W. von mir, Cic.: verbo expedi, mit einem einzigen W., Ter. – ββ) mündlich (Ggstz. scripturā), C. Furnio plura verbo quam scrip turā mandata dedimus, Planc. in Cic. ep. 10, 8, 5: cui verbo mandabo, quid etc., Vulc. Gallic. Avid. Cass. 10. § 10. – β) uno verbo, mit einem Worte = um es mit einem Worte auszudrücken, -zu sagen (wenn man verschiedene genannte Teile od. Einzelbegriffe in ein Ganzes od. in einen Kollektivbegriff zusammenfaßt), si iecur aut pulmones, uno verbo omnia sana faciet, Cato: ut uno verbo complectar, diligentia, Cic.: uno verbo die quid est, Ter.: oloquar uno verbo; mittin me intro? Plaut. – γ) verbis, durch (bloße) Worte, Ggstz. re (durch die Tat), Ter. Andr. 824 u. Phorm. 164: ebenso Ggstz. opere (durch die Tat), Cic. de amic. 72. – δ) ad verbum, e verbo, de verbo, pro verbo, aufs Wort, wörtlich, genau, somnium mirifice ad verbum cum re convenit, Cic.: ad verbum ediscere, Cic.: fabellas Latinas ad verbum de Graecis exprimere, wörtlich übersetzen, Cic.: u. so exprimere verbum e verbo, Cic., od. de verbo, Ter.: reddere verbum pro verbo, Cic., od. verbum verbo, Hor.: id esset verbum e verbo, wörtlich, Cic. – ε) verbi causā od. gratiā, beispielsweise, zum Beispiel, si quis verbi causā oriente Caniculā natus est, Cic.: ut propter aliam quampiam rem, verbi gratiā propter voluptatem, nos amemus, Cic. – ζ) meis, tuis, alcis verbis, in meinem, deinem, in jmds. Namen, für mich, dich, für jmd., si uxori tuae meis verbis eris gratulatus, Cic.: anulum, quem ego militi darem tuis verbis, Plaut.: denuntiatum Fabio senatus verbis, ne etc., Cic. – η) quid verbis opus est? was bedarf es der Worte? Ter.: so auch quid multa verba (sc. faciam)? was soll ich viele Worte machen, kurz, Ter. – θ) te tribus verbis volo! nur auf drei (auf ein paar) Worte! = ich will nur ein paar W. mit dir sprechen, Plaut. trin. 963: so auch paucis verbis te volo, Plaut. mil. 375. – ι) bona verba, quaeso! nur gnädig! nur gemach! Ter. Andr. 204.
II) prägn.: A) die bloße Rede, das leere Wort, der Schein, verba sunt! Ter.: existimatio, decus, infamia verba sunt atque ineptiae, Cic.: cum hoc verbo atque simulatione Apronio, revera tibi obiectum esset, Cic.: in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi omnes, dem Worte nach, Cic.: alci dare verba, leere Worte bieten = etwas aufbinden, anführen, hintergehen, überlisten, betrügen, hinters Licht führen, täuschen, ein Schnippchen schlagen, Komik., Cic. u.a.; vgl. Spengel Ter. Andr. 211.
B) Plur. verba, Witze, Späße, quibus sunt verba sine penu ac pecunia, die spaßreich sind, aber arm an Geld u. Proviant, Plaut. capt. 472.
C) kollektiv, das Wort, der Ausdruck, a) übh. = der Ausspruch, die Äußerung, illud mihi verbum non placet, Plaut.: quod verbum audio! Ter.: quod verbum in pectus Iugurthae altius, quam quisquam ratus erat, descendit, Sall. Iug. 11, 7. – b) derSpruch, Sinnspruch, das Sprichwort, verum est verbum, quod memoratur, ubi amici, ibi opus, Plaut.: nam vetus verbum hoc quidem est, communia esse amicorum inter se omnia, Ter.
D) als gramm. t.t., das Verbum, das Zeitwort, verba temporalia, Varro LL.: vocabula et verba, ut homo et equus, et legit et currit, Varro LL.: ut sententiae verbis finiantur, Cic.: – / Genet. Plur. verbûm, zB. verbûm paucûm, Enn. ann. 246: unum quodque istorum verbûm, Plaut. asin. 153: bes. in der Verbindung verbûm sat est, Plaut. Bacch. 878; rud. 866; truc. 644. – vulg. Nbff. berbum, Corp. inscr. Lat. 10, 410, 6. – verbus, Itala (Cant.) Luc. 4, 32. Itala (Brix.) Ioh. 4, 50 u.ö., s. Rönsch Itala p. 266.
-
84 Hundsstern
Hundsstern, canicula; Sirius.
-
85 Hündchen
-
86 Wurf
Wurf, I) im allg., das Werfen von Geschossen, Steinen etc.: iactus. – missus (das Absenden eines Geschosses etc.). – coniectus (das Werfen nach einem Punkt). – ictus (der Wurf, der einen Körper erschüttert und verwundet). – Stoß und W., ictus missusque: mit einem W., uno ictu; uno vulnere (mit einer Wunde durch Werfen eines Geschosses, z.B. alqm occīdere). – außer dem W. sein, extra iactum od. coniectum (teli, lapidis etc.) esse: in den W. kommen, sub ictum dari (eig.): jmdm. in den W. kommen (bildl.), s. begegnen no. I. – II) insbes.: a) das Werfen mit Würfeln auf dem Spielbrett und die geworfene Würfelzahl: iactus od. missus talorum od. tesserarum (s. »Würfel« den Untersch. von talus u. tessera); im Zshg. bl. iactus. – ein glücklicher W., talorum od. tesserarum prosper iactus: der beste, glücklichste W., Venus od. (iactus) Venereus: der schlechteste, unglücklichste W., canis. canicula (mit den talis); (iactus) vulturius (mit den tesseris): einen W. tun, talos (tesseras) iacĕre od. iactare od. mittere; im Zshg. auch bl. iacĕre od. mittere: mehrere Würfe tun, saepius iactare: den glücklichsten W. tun, Venerem iacĕre od. iactare od. mittere: der W. sei gewagt, iacta alea esto (auch bildl. = das Spiel sei gewagt, s. Suet. Caes. 32): der W. ist gelungen (bildl.), opportuna res cecĭdit. – b) das Gebären der Tiere und das Geborene: fetus (z.B. primo fetu quinque catulos parĕre).
-
87 morgay
['mɔːgeɪ]1) Общая лексика: мелкая акула2) Биология: обыкновенная кошачья акула (Scyliorhinus canicula) -
88 rough dog
Океанология: собачья акула (Scylliorhinus canicula Bl.) -
89 roughhounds
-
90 small-spotted dog
-
91 spotted dogfish
Океанология: собачья акула (Scylliorhinus canicula Bl.) -
92 обыкновенная кошачья акула
Biology: lesser spotted dogfish (Scyliorhinus caniculae), morgay (Scyliorhinus canicula)Универсальный русско-английский словарь > обыкновенная кошачья акула
-
93 Hundshai
сущ.1) текст. собачья акула (Scyllium canicula)2) ихт. звёздчатая кошачья акула (Scyliorhinus stellaris), звёздчатый морской пёс (Scyliorhinus stellaris), крупнопятнистая кошачья акула (Scyliorhinus stellaris)3) пищ. звёздчатая кошачья акула, звёздчатый морской пёс, крупнопятнистая кошачья акула, собачья акула -
94 Katzenhai
-
95 акула-кошка
ntextile. Katzenhai (Scillium canicula) -
96 собачья акула
-
97 אברק
nm. (Astronomy) Dog Star, brightest star in the sky which is part of the Canis Major (southern constellation), Sirius, Canicula -
98 midsummer
(the middle of summer: It happened in midsummer; (also adjective) a midsummer day.) pleno verano- Midsummer Eve
tr[mɪd'sʌməSMALLr/SMALL]1 pleno verano1 de pleno verano\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLmidsummer madness locura de veranomidsummer ['mɪd'sʌmər, -.sʌ-] n: pleno verano madj.• canicular adj.n.• canícula s.f.• pleno verano s.m.'mɪd'sʌmər, ˌmɪd'sʌmə(r)mass noun pleno verano mMidsummer's Day — el solsticio estival or vernal; ( in the Northern hemisphere) el día de San Juan; (before n)
['mɪd'sʌmǝ(r)]midsummer madness — locura f de verano
1.N pleno verano m"A Midsummer Night's Dream" — "El sueño de una noche de verano"
2.CPDMidsummer('s) Day N — Día m de San Juan (24 junio)
midsummer madness N — locura f pasajera
* * *['mɪd'sʌmər, ˌmɪd'sʌmə(r)]mass noun pleno verano mMidsummer's Day — el solsticio estival or vernal; ( in the Northern hemisphere) el día de San Juan; (before n)
midsummer madness — locura f de verano
-
99 silly
'sili(foolish; not sensible: Don't be so silly!; silly children.) tonto, bobosilly adj tonto / ridículotr['sɪlɪ]1 (stupid) tonto,-a, estúpido,-a, necio,-a, bobo,-a; (ridiculous) ridículo,-a■ how silly of me! ¡qué tonto soy!2 (unimportant) trivial, sin importancia3 familiar (senseless) atontado,-a1 tonto,-a, bobo,-a\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto do something silly hacer una tonteríato drink oneself silly pillar una borracherato make somebody look silly dejar a alguien en ridículosilly season período veraniego en que los periódicos están llenos de noticias trivialesadj.• abobado, -a adj.• bobalicón, -ona adj.• bobático, -a adj.• chocho, -a adj.• divertido, -a adj.• majareta adj.• memo, -a adj.• mentecato, -a adj.• necio, -a adj.• soso, -a adj.• tonto, -a adj.• zonzo, -a adj.'sɪliadjective -lier, -liest ( foolish) < person> tonto, bobo (fam); <remark/idea/mistake> tonto; <name/hat> ridículo; <grin/laugh> tonto, estúpidothat was a very silly thing to say/do — lo que dijiste/hiciste fue una tontería
to scare somebody silly — darle* un susto de muerte a alguien
the silly season — (BrE) período del verano en que los periódicos, al no haber actividad política, llenan sus páginas de noticias triviales
['sɪlɪ]ADJ (compar sillier) (superl silliest) (=stupid) [person] tonto, bobo, sonso or zonzo (LAm); [act, idea] absurdo; (=ridiculous) ridículohow silly of me!, silly me! — ¡qué tonto or bobo soy!
that was silly of you, that was a silly thing to do — eso que hiciste fue muy tonto or bobo, fue una tontería or estupidez por tu parte
don't be silly — no seas tonto or bobo
•
I feel silly in this hat — me siento ridículo con este sombrerothe blow knocked him silly — el golpe le dejó tonto or sin sentido
•
you look silly carrying that fish — pareces tonto llevando ese pez•
I've done a silly thing — he hecho una tontería, he sido un tonto* * *['sɪli]adjective -lier, -liest ( foolish) < person> tonto, bobo (fam); <remark/idea/mistake> tonto; <name/hat> ridículo; <grin/laugh> tonto, estúpidothat was a very silly thing to say/do — lo que dijiste/hiciste fue una tontería
to scare somebody silly — darle* un susto de muerte a alguien
the silly season — (BrE) período del verano en que los periódicos, al no haber actividad política, llenan sus páginas de noticias triviales
-
100 европейская кошачья акула
Русско-английский биологический словарь > европейская кошачья акула
См. также в других словарях:
Canícula — Saltar a navegación, búsqueda Los días de las canículas (o de la canícula) son la temporada del año en que es más fuerte el calor, tanto en el hemisferio Sur como en el Norte. Coincide con el solsticio de verano, el 21 de junio, cuando al… … Wikipedia Español
caniculă — CANÍCULĂ, canicule, s.f. 1. Perioadă în care steaua Sirius răsare şi apune o dată cu soarele (22 iulie – 23 august). 2. Căldură dogoritoare specifică zilelor calde de vară; arşiţă, zăpuşeală, năduf. – Din fr. canicule, lat. canicula. Trimis de… … Dicționar Român
CANICULA — Stella lucida in ore canis, quae quod Canem diem unum, noctemque antevertat, a Graecis Procyon, a Cicerone etiam Antecanis appellatur. Vide Erigone, et Caesii Caelum Astronomico poeticum, p. 250. Salmasio proprie προκύων, qui et Canis minor… … Hofmann J. Lexicon universale
Canicula — Ca*nic u*la, n. [L. canicula, lit., a little dog, a diminutive of canis dog; cf. F. canicule.] (Astron.) The Dog Star; Sirius. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
canícula — sustantivo femenino 1. Uso/registro: literario. Periodo del año en que el calor es más fuerte: Ya ha llegado la canícula … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
canícula — (Del lat. canicŭla). 1. f. Período del año en que es más fuerte el calor. 2. Astr. Tiempo del nacimiento helíaco de Sirio, que antiguamente coincidía con la época más calurosa del año, pero que hoy no se verifica hasta fines de agosto … Diccionario de la lengua española
Canicŭla — (lat., Hündchen), der Stern Sirius. Daher Caniculares dies (Canicularserien), Hundstage; u. Canicularperiode, altägyptischer Zeitcyclus von 1461 Jahren, s.u. Jahresrechnung … Pierer's Universal-Lexikon
Canicŭla — (lat.), der Hundsstern, Sirius (s.d.), der hellste Stern (α) im Sternbilde des Großen Hundes, auch als C. rubra, »der rote Hund«, bezeichnet … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Canicula — Canicŭla (lat.), Hundsstern, Sirius … Kleines Konversations-Lexikon
Canicula — [kə nik′yo͞o lə] n. 〚L, dim. of canis, dog: see HOUND1〛 Rare Sirius, the Dog Star * * * … Universalium
canicula — v. canicola … Enciclopedia Italiana