-
1 ictus
ictus, ūs, m. (icio), der Stoß, Schlag, Hieb, Stich, Schnitt, Schuß, Wurf, I) im allg.: a) eig. von Stoß-u. Stichwaffen, v. Schneidewerkzeugen, gladiatorius, Stich, Cic.: ambiguus (unsicherer), Liv.: contrarius ictus, vom Gegner geführter Stoß, Stoß des Gegners, Cic. u. Liv.: gravior ictus, Plin. pan., graviores ictus, Tac.: ictus irritus, Fehlstoß, Tac.: caeci ictus, ohne sicheres Ziel: Liv.: falsus ictus, falsch gezielter Wurf, Tac., Ggstz. certus ictus, sicher gezielter Wurf, Tac.: primus ictus (Schwertstreich), qui tumultuosissimus est, Sen.: eodem ictu, mit einem Schnitte, Tac.: iaculantium ictus (Plur.), Plin.: gladiorum ictus telorumque missus (Plur.), Auct b. Hisp.: ictus securis, Liv.: lapidum, pilorum, telorum, Caes.: cuspidis, Verg.: scorpionis, Schuß, Caes.: sagittarum ictus, Sing., Liv., Plur., Liv. u. Eutr.: ictu levi saucia, Tac.: ictus errat (geht fehl), Ambros. – v. Stoße eines Ebers mit den Hauern, Hor. u. Ov. – v. Stich usw. schädlicher Tiere, ictus serpentis, scorpionis, aranei, Cels.: vesparum, Plin.: a bestiis ictus, morsus, impetus, Cic. – v. andern Schlagwerkzeugen, m. subj. Genet., ictus virgae (an einen Felsen), Lact.: ictus ferae, Rutenstreich, Greg.: arietis, Liv.: calcis, Fußtritt, Tac.: pugni, Faustschlag, Treb. Poll.: alae, Flügelschlag, Plin.: ictu pinnarum pugnare, Plin.: vehementi ictu remorum concitata fugā Punica classis, die unter Aufbietung aller ihrer Ruderkräfte entfloh, Val. Max.: m. obj. Genet., ictus capitis, Schlag an den Kopf, Cornif. rhet. 3, 27: scherzh. perfacile ego ictus perpetior argenteos, Plaut. most. 621. – v. Blitzschlage, fulminis ictus, Cic.: ictus fulmineus, Hor. – v. Stiche der Sonne, ictus solis, Hor. u. Ov. – v. Stiche (= der stechenden Empfindung) in der Brust, Cornif. rhet. – v. Schlagflusse, ictus sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, Aur. Vict. epit. 16, 5. – sub ictu calvariae, bei einer die Hirnschale treffenden äußern Gewalt, Cels. 8, 4. p. 335, 30 D. – ictus pollicis, Anschlagen der Saiten mit usw., Hor.: citharae, das Schlagen, Spielen der usw., Plin. – ictibus aëra rumpere, in einzelnen Stößen in die Höhe steigen (vom Wasser), Ov. – b) übtr., ictus calamitatis, Schlag, Cic.: ictu simili feriri, von einem ähnlichen Schlage (des Schicksals) getroffen werden, Quint.: fortunae ictus excipere, Sen.: voluptas non habet ictum, hat keinen starken Reiz, Cic.: subiti ictus sententiarum, Schlageffekte, Sen. ep. 100, 8. – II) insbes.: A) der feindliche Ansturm, Angriff, uno ictu contendere, Auct. b. Afr.: sub ictum dari, dem Angriff-, den Geschossen der Feinde preisgegeben werden, Tac.: nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet, quam primus ictus (Anfall), Sen. – dah. wie sprichw., ictu primo, mit dem ersten Anlauf (Wurfe) = mit einem Male, Plin.: singulis velut ictibus bella transigere, allemal gleichs. auf einen Wurf, Tac.: eodem ictu temporis, in demselben Augenblicke, gleichzeitig, Gell.: u. so uno ictu frequenter impellunt sententiae, Quint.: sub ictu habere, vor Augen haben, Sen.: extra ictum ponere, außer Schußlinie, d.i. außer Gefahr, Sen.: sub ictu nostro positum, in unserer Gewalt, Sen.: sub ictu esse, in Gefahr sein, Sen., od. vor Augen sein, Sil. – B) der Niederschlag mit der Hand, mit dem Fuße, um den Takt zu bezeichnen, der Taktschlag, Takt, ictus primus ad extremum similis sibi, Hor.: pedum digitorumque ictu, Quint. – C) der Pulsschlag, ictus creber aut languidus, Plin. 11, 219. – D) meton., ictus foederis, das Schließen eines Bündnisses, Lucan. 5, 372. Val. Max. 2, 7, 1.
-
2 ictus
ictus, ūs, m. (icio), der Stoß, Schlag, Hieb, Stich, Schnitt, Schuß, Wurf, I) im allg.: a) eig. von Stoß- u. Stichwaffen, v. Schneidewerkzeugen, gladiatorius, Stich, Cic.: ambiguus (unsicherer), Liv.: contrarius ictus, vom Gegner geführter Stoß, Stoß des Gegners, Cic. u. Liv.: gravior ictus, Plin. pan., graviores ictus, Tac.: ictus irritus, Fehlstoß, Tac.: caeci ictus, ohne sicheres Ziel: Liv.: falsus ictus, falsch gezielter Wurf, Tac., Ggstz. certus ictus, sicher gezielter Wurf, Tac.: primus ictus (Schwertstreich), qui tumultuosissimus est, Sen.: eodem ictu, mit einem Schnitte, Tac.: iaculantium ictus (Plur.), Plin.: gladiorum ictus telorumque missus (Plur.), Auct b. Hisp.: ictus securis, Liv.: lapidum, pilorum, telorum, Caes.: cuspidis, Verg.: scorpionis, Schuß, Caes.: sagittarum ictus, Sing., Liv., Plur., Liv. u. Eutr.: ictu levi saucia, Tac.: ictus errat (geht fehl), Ambros. – v. Stoße eines Ebers mit den Hauern, Hor. u. Ov. – v. Stich usw. schädlicher Tiere, ictus serpentis, scorpionis, aranei, Cels.: vesparum, Plin.: a bestiis ictus, morsus, impetus, Cic. – v. andern Schlagwerkzeugen, m. subj. Genet., ictus virgae (an einen Felsen), Lact.: ictus ferae, Rutenstreich, Greg.: arietis, Liv.: calcis, Fußtritt, Tac.: pugni, Faustschlag, Treb. Poll.: alae, Flügelschlag, Plin.: ictu pinnarum pugnare, Plin.: vehementi ictu remorum concitata fugā Punica classis, die unter Auf-————bietung aller ihrer Ruderkräfte entfloh, Val. Max.: m. obj. Genet., ictus capitis, Schlag an den Kopf, Cornif. rhet. 3, 27: scherzh. perfacile ego ictus perpetior argenteos, Plaut. most. 621. – v. Blitzschlage, fulminis ictus, Cic.: ictus fulmineus, Hor. – v. Stiche der Sonne, ictus solis, Hor. u. Ov. – v. Stiche (= der stechenden Empfindung) in der Brust, Cornif. rhet. – v. Schlagflusse, ictus sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, Aur. Vict. epit. 16, 5. – sub ictu calvariae, bei einer die Hirnschale treffenden äußern Gewalt, Cels. 8, 4. p. 335, 30 D. – ictus pollicis, Anschlagen der Saiten mit usw., Hor.: citharae, das Schlagen, Spielen der usw., Plin. – ictibus aëra rumpere, in einzelnen Stößen in die Höhe steigen (vom Wasser), Ov. – b) übtr., ictus calamitatis, Schlag, Cic.: ictu simili feriri, von einem ähnlichen Schlage (des Schicksals) getroffen werden, Quint.: fortunae ictus excipere, Sen.: voluptas non habet ictum, hat keinen starken Reiz, Cic.: subiti ictus sententiarum, Schlageffekte, Sen. ep. 100, 8. – II) insbes.: A) der feindliche Ansturm, Angriff, uno ictu contendere, Auct. b. Afr.: sub ictum dari, dem Angriff-, den Geschossen der Feinde preisgegeben werden, Tac.: nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet, quam primus ictus (Anfall), Sen. – dah. wie sprichw., ictu primo, mit dem ersten Anlauf (Wurfe) = mit einem Male, Plin.: singulis velut————ictibus bella transigere, allemal gleichs. auf einen Wurf, Tac.: eodem ictu temporis, in demselben Augenblicke, gleichzeitig, Gell.: u. so uno ictu frequenter impellunt sententiae, Quint.: sub ictu habere, vor Augen haben, Sen.: extra ictum ponere, außer Schußlinie, d.i. außer Gefahr, Sen.: sub ictu nostro positum, in unserer Gewalt, Sen.: sub ictu esse, in Gefahr sein, Sen., od. vor Augen sein, Sil. – B) der Niederschlag mit der Hand, mit dem Fuße, um den Takt zu bezeichnen, der Taktschlag, Takt, ictus primus ad extremum similis sibi, Hor.: pedum digitorumque ictu, Quint. – C) der Pulsschlag, ictus creber aut languidus, Plin. 11, 219. – D) meton., ictus foederis, das Schließen eines Bündnisses, Lucan. 5, 372. Val. Max. 2, 7, 1. -
3 īctus
īctus ūs, m [1 IC-], a blow, stroke, stab, cut, thrust, bite, sting, wound: uno ictu securis: gladiatoris: scutis uno ictu pilorum transfixis, Cs.: non caecis ictibus volnerari, L.: medicari cuspidis ictum, V.: arboris, H.: apri, O.: obliquus, H.: validi incudibus ictūs (i. e. in incudibus), V.: vastis tremit ictibus puppis, strokes, V.: fulminis, lightning: gravis ictu viator, in striking, V.: miscere ictūs, fight hand to hand, Ta.: laurea fervidos Excludet ictūs, sunbeams, H.: ictibus aëra rumpit, jets of water, O.: concipere ictibus ignem, by collision, O.: telum sine ictu Coniecit, force, V. —Of voice, a beat, impulse, stress: cum senos redderet ictūs (iambus), i. e. iambic feet, H.—Fig., a stroke, blow, attack, shock: novae calamitatis: velut uno ictu rem p. exhausit, Ta.* * *I IIblow, stroke; musical/metrical beat -
4 ictus
ictus s.m.1 ( metrica) ictus*2 (med.) ictus*.* * *['iktus]sostantivo maschile invariabile med. ictus** * *ictus/'iktus/m.inv.med. ictus*. -
5 īctus
-
6 ictus
-
7 ictus
-
8 ictus
ictus ['ɪktəs](a) Literature ictus m -
9 ictus
ictus ictus, us m удар -
10 ictus
ictus ictus, us m ушиб -
11 ictus
ictus ictus, us m толчок -
12 ictus
ictus nm ictus. -
13 ictus
pl. from ictus -
14 ictus
-
15 ictus
ictus [ˊɪktəs] n1) стих. ритми́ческое или метри́ческое ударе́ние2) мед. уда́р пу́льса3) мед. вспы́шка боле́зни -
16 ictus
-
17 ictus
-
18 ictus
ictus, us, m., lit. stroke, beat; twinkling (of eye), 1 C. 15:52.* -
19 ictus
[st1]1 [-] ictus, a, um: part. passé de icio. - ictus lapide, Caes.: atteint d'un coup de pierre. - ictus fulmine, Liv.: frappé de la foudre. - ictus e caelo, Cic.: frappé de la foudre. - ictum foedus, Virg.: traité conclu. - ictum caput, Hor.: cerveau pris (par l'ivresse). - ictus nova re, Liv.: troublé par un fait nouveau. [st1]2 [-] ictŭs, ūs, m.: coup (donné), choc, heurt, battement, percussion, jet, atteinte, impulsion, blessure; rayon (du soleil); battement de la mesure; pouls. - ictus serpentium, Plin.: morsure des serpents. - ictus vesparum, Plin.: piqûre des guêpes. - ictus comminus, Cic.: coup porté de près. - sub ictu esse: être exposé aux coups, être exposé aux dangers. - ictus Phoebei, Hor.: rayons dardés par le soleil. - ictum infligere, Cic.: assener un coup. - sub ictu dari, Tac.: être exposé aux coups (de l'ennemi). - voluptas non illum habet ictum qui..., Cic.: la volupté n'imprime pas cette impulsion qui... - extra ictum, Sen.: hors d'atteinte, à l'abri du danger. - habere aliquid sub ictu, Sen.: avoir qqch à portée de la main. - ictu pedum, Quint.: en battant la mesure avec le pied. - senos reddere ictus, Hor.: frapper l'oreille par six mesures égales. - ad ictus citharae, Plin.: aux sons cadencés de la lyre. - ictus creber aut languidus, Plin.: pouls fréquent ou lent. - ictus foederis, Luc.: traité d'alliance, pacte.* * *[st1]1 [-] ictus, a, um: part. passé de icio. - ictus lapide, Caes.: atteint d'un coup de pierre. - ictus fulmine, Liv.: frappé de la foudre. - ictus e caelo, Cic.: frappé de la foudre. - ictum foedus, Virg.: traité conclu. - ictum caput, Hor.: cerveau pris (par l'ivresse). - ictus nova re, Liv.: troublé par un fait nouveau. [st1]2 [-] ictŭs, ūs, m.: coup (donné), choc, heurt, battement, percussion, jet, atteinte, impulsion, blessure; rayon (du soleil); battement de la mesure; pouls. - ictus serpentium, Plin.: morsure des serpents. - ictus vesparum, Plin.: piqûre des guêpes. - ictus comminus, Cic.: coup porté de près. - sub ictu esse: être exposé aux coups, être exposé aux dangers. - ictus Phoebei, Hor.: rayons dardés par le soleil. - ictum infligere, Cic.: assener un coup. - sub ictu dari, Tac.: être exposé aux coups (de l'ennemi). - voluptas non illum habet ictum qui..., Cic.: la volupté n'imprime pas cette impulsion qui... - extra ictum, Sen.: hors d'atteinte, à l'abri du danger. - habere aliquid sub ictu, Sen.: avoir qqch à portée de la main. - ictu pedum, Quint.: en battant la mesure avec le pied. - senos reddere ictus, Hor.: frapper l'oreille par six mesures égales. - ad ictus citharae, Plin.: aux sons cadencés de la lyre. - ictus creber aut languidus, Plin.: pouls fréquent ou lent. - ictus foederis, Luc.: traité d'alliance, pacte.* * *Ictus, Participium: vt Ictus caput. Caes. Attainct par la teste, Feru.\Iouis ignibus ictus. Ouid. Attainct de fouldre.\Icto capiti feruor accessit. Horat. Le vin luy a donné sur la corne, Il est yvre.\Foedus ictum. Virgil. Alliance faicte.\Desyderiis fidelibus icta patria. Horat. Quand un pays bien aimant son prince, desire de le veoir.\Pinus icta mordaci ferro. Horat. Frappee d'une coingnee bien trenchante.\Ictus, huius ictus, m. g. Plaut. Un coup, Un horion.\Ictu scorpionis exanimato altero. Caesar. Estant frappé d'un coup de, etc.\Nullo ictu forabilis. Ouid. Qu'on ne peult percer.\Ictus caecus. Ouid. Coup perdu.\Accipere ictum. Lucret. Recevoir un coup, ou un horion.\Declinare ictum. Liu. Se destourner du coup, Destourner le coup, Parer au coup.\Si amnem Araxem ponte transgrederentur, sub ictum dabantur. Tacit. On les povoit frapper de là.\Cogita quanta nobis tribuerit parens noster, quam nihil sit mortale non sub ictu nostro positum. Sene. Soubs nostre puissance et domination. -
20 ictus
1.ictus, a, um, Part., from ico.2.ictus, ūs ( gen. sing. icti, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 17), m. [ico], a blow, stroke, stab, thrust, bite, sting (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.a bestiis ictus, morsus, impetus,
Cic. Off. 2, 6, 19:pro ictu gladiatoris,
id. Mil. 24, 65:neque ictu comminus neque conjectione telorum,
id. Caecin. 15, 43:scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis,
Caes. B. G. 1, 25:non caecis ictibus procul ex improviso vulnerabantur,
Liv. 34, 14, 11:ictu scorpionis exanimato altero,
Caes. B. G. 7, 25, 3:prope funeratus Arboris ictu,
Hor. C. 3, 8, 8:ictus moenium cum terribili sonitu editi,
Liv. 38, 5, 3:apri,
Ov. M. 8, 362; Hor. C. 3, 22, 7:serpentum,
Plin. 23, 1, 11, § 14:Lesbium servate pedem meique Pollicis ictum,
a striking, playing on the lyre, Hor. C. 4, 6, 36:alae,
the stroke of a wing, Plin. 10, 3, 3, § 9:pennarum,
id. 6, 12, 13, § 32:Phaethon ictu fulminis deflagravit,
a stroke of lightning, lightning, Cic. Off. 3, 25, 94:fulmineus,
Hor. C. 3, 16, 11; Ov. M. 14, 618.— Poet., of the beating rays of the sun:tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus,
Hor. C. 2, 15, 10:solis,
Ov. M. 3, 183; 6, 49:Phoebei,
id. ib. 5, 389 (al. ignes):Phoebi,
Luc. 7, 214:longe Ejaculatur aquas atque ictibus aëra rumpit,
with jets of water, Ov. M. 4, 124: saxaque cum saxis et habentem semina flammae Materiem jactant, ea concipit ictibus ignem, by their blows, i. e. collision, id. ib. 15, 348.—In partic.1.In prosody or in music, a beating time, a beat:2.et pedum et digitorum ictu intervalla signant,
Quint. 9, 4, 51:modulantium pedum,
Plin. 2, 95, 96, § 209:unde etiam trimetris accrescere jussit Nomen iambeis, cum senos redderet ictus Primus ad extremum similis sibi,
Hor. A. P. 253.—A beat of the pulse:3.ictus creber aut languidus,
Plin. 11, 37, 88, § 219.—In mal. part.:II.multorum,
Juv. 6, 126.—Trop., a stroke, blow, attack, shot, etc.:B.sublata erat de foro fides, non ictu aliquo novae calamitatis, sed suspicione, etc.,
Cic. Agr. 2, 3, 8:nec illum habet ictum, quo pellat animum,
id. Fin. 2, 10, 32:sub ictu nostro positum,
i. e. in our power, Sen. Ben. 2, 29; cf.:stare sub ictu Fortunae,
Luc. 5, 729:tua innocentia sub ictu est,
i. e. in imminent danger, Sen. Cons. ad Marc. 9 fin.; cf. the opposite: Deum extra ictum sua divinitas posuit, beyond shot, i. e. out of danger, id. Ben. 1, 7:eodem ictu temporis,
i. e. moment, Gell. 14, 1, 27; cf.:singulis veluti ictibus bella transigere,
by separate attacks, Tac. H. 2, 38:quae (legiones) si amnem Araxen ponte transgrederentur, sub ictum dabantur,
would have come to close quarters, id. A. 13, 39 fin.; cf.:laetis ostentat ad Urbem Per campos superesse vim, Romamque sub ictu,
near at hand, before the eyes, Sil. 4, 42.—(Cf. icio, II. A.) Ictus foederis, the conclusion of a treaty, Luc. 5, 372; Val. Max. 2, 7, 1.
См. также в других словарях:
ictus — [ iktys ] n. m. • 1811; mot lat. « coup » 1 ♦ Versif. ant. Battement de la mesure dans le vers. Par ext. Temps fort marqué sur une syllabe, une note pour souligner le rythme. 2 ♦ (1867) Pathol. Manifestation morbide violente et soudaine. Ictus… … Encyclopédie Universelle
ictus — ÍCTUS, ictusuri, s.n. 1. Intensificare a pronunţării în versificaţia antică, care marca partea cea mai reliefată a unei măsuri metrice. 2. (muz.) Note puternic accentuate care se găsesc în primele măsuri. 3. (med.) Stare patologică, manifestată… … Dicționar Român
Ictus — may refer to:*Ictus, in medicine, a sudden event, such as a stroke, seizure, collapse or faint *Ictus, in music and conducting, the instant when a beat occurs *Ictus, Spanish neocrust/hardcore band *Hence, in prosody, a stressed syllableee… … Wikipedia
ictus — m. neurol. Proceso patológico que sucede súbitamente, en especial los que afectan al sistema nervioso. El origen suele ser vascular, como una hemorragia o trombosis cerebral y ocasiona una falta de irrigación del sistema neuronal. Medical… … Diccionario médico
ictus — (Del lat. ictus, golpe, y en especial el que marcaba el ritmo). 1. m. Fon. Acento métrico. 2. Med. Cuadro morboso que se presenta de un modo súbito y violento, como producido por un golpe. Ictus apopléjico, epiléptico, traumático … Diccionario de la lengua española
ictus — (n.) verse stress, 1752, from L. ictus a blow, stroke, thrust, of voices a beat, impulse, stress, from icere to strike, hit, related to iacere to throw (see JET (Cf. jet) (v.)) … Etymology dictionary
ictus — [ik′təs] n. pl. ictuses or ictus [L, a blow, stroke, metrical stress < pp. of icere, to strike, hit, beat < IE base * aik , * ik , spear, to strike with a sharp weapon > Gr aichmē, a spear] 1. rhythmic or metrical stress, or accent 2.… … English World dictionary
Ictus — Ic tus, n. [L., fr. icere, ictum, to strike.] 1. (Pros.) The stress of voice laid upon accented syllable of a word. Cf. {Arsis}. [1913 Webster] 2. (Med.) A stroke or blow, as in a sunstroke, the sting of an insect, pulsation of an artery, etc.… … The Collaborative International Dictionary of English
ICtus — ICtus, Abbreviatur für Jure od. Juris consultus, Rechtsgelehrter … Pierer's Universal-Lexikon
Ictus — (lat.), 1) Schlag; 2) Stampfen od. Schlagen beim Tactiren; bes. 3) rhythmischer Accent, wodurch einzelne Theile einer rhythmischen Reihe hervorgehoben u. welcher durch einen von der Rechten nach der Linken geneigten Strich (−) bezeichnet wird … Pierer's Universal-Lexikon
ICtus — oder I.Ctus (lat.), Abkürzung für jure oder jurisconsultus, Rechtskundiger, Rechtsgelehrter … Meyers Großes Konversations-Lexikon