-
1 brudzić
to dirty, to soil* * *ipf.get ( sth) dirty, soil; brudzić ubranie get one's clothes dirty; brudzić podłogę get the floor dirty; brudzić coś błotem get sth muddy; brudzić sobie ręce get one's hands dirty; on nie lubi sobie brudzić rączek iron. he refuses to soil his hands.ipf.get dirty l. soiled.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brudzić
-
2 brudzić
brudzić się sich schmutzig machen, sich beschmutzen -
3 brudzić
I. vt beschmutzen, schmutzig machenII. vr sich +akk beschmutzen, schmutzig werden -
4 brudzić
глаг.• выпачкать• грязнить• загрязнить• загрязнять• замарать• запачкать• запятнать• испачкать• марать• осквернять• пакостить• пачкать• пятнать* * *несов. грязнить, пачкать* * *несов.грязни́ть, па́чкатьSyn: -
5 brudzić
1. barbouiller2. crasser3. salir4. souiller -
6 brudzić
vtschmutzig (dreckig) machen, beschmutzen, besudeln -
7 brudzić
1 doineanta 2 salachar 3 smál 4 smúr -
8 brudzić
[бруджічь]v.ndk -
9 brudzić
1 Madumi2 baboy3 batik4 manchahan5 manchá6 mantsa7 marumí -
10 brudzić
hapa; hapalamak; kirletmek; kirli; menek; tegmil -
11 brudzić
λερωμένος -
12 brudzić się
несов.грязни́ться, па́чкаться -
13 brudzić\ się
несов. грязниться, пачкаться -
14 brudzić się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brudzić się
-
15 brudzić się
[бруджічь шіĕ]v.ndk -
16 plamić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plamić się
-
17 paprać
-rzę, -rzesz; vt* * *ipf.1. pot. (= brudzić) mess up, smear.2. pot. (= robić niechlujnie) make a mess, do a messy job ( coś of sth).ipf.pot.1. (= brudzić się) mess o.s. up, smear.2. (= wykonywać nieprzyjemną pracę) do a messy job.3. (= nie goić się) (o ranie, skaleczeniu) fester.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > paprać
-
18 plamić
-mię, -misz; vt* * *ipf.1. (= brudzić) stain, soil, besmirch, sully.2. (= hańbić) stain, tarnish, sully.ipf.1. (= brudzić się) soil.2. (= zniesławiać się) tarnish (one's reputation).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plamić
-
19 zabrudzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrudzić
-
20 ubru|dzić
pf Ⅰ vt to get [sth] dirty, to soil [ubranie, dywan, ręce]- kolana/spodnie ubrudzone ziemią dirt-stained knees/trousers- pomięty i ubrudzony papier crumpled and dirty paper- nie ubrudź sukienki don’t get your dress dirty ⇒ brudzićⅡ ubrudzić się 1. (siebie samego) to get dirty- ubrudziła się kredą/farbą she got chalk/paint on herself ⇒ brudzić się2. (ulec zabrudzeniu) [ubranie, materiał, dywan] to get dirty ⇒ brudzić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubru|dzić
См. также в других словарях:
brudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, brudzićdzę, brudzićdzi, brudź, brudzićdzony {{/stl 8}}– pobrudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}ubrudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zabrudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brudzić — ndk VIa, brudzićdzę, brudzićdzisz, brudź, brudzićdził, brudzićdzony «czynić brudnym, zanieczyszczać, walać, smolić, plamić; robić nieporządek, śmiecić» Brudzić książki, ubranie. Brudzić podłogę, ściany. Brudzić błotem, farbą, smarem. Brudzić… … Słownik języka polskiego
brudzić się – pobrudzić się, ubrudzić się, zabrudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brudzić się przy wymiataniu komina. Pobrudzić się atramentem. Ubrudzić się czekoladą. Zabrudzić się smarem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paćkać — ndk I, paćkaćam, paćkaćasz, paćkaćają, paćkaćaj, paćkaćał, paćkaćany pot. «brudzić, walać czymś mazistym, np. błotem, gliną» paćkać się «brudzić, walać się czymś; rozmazywać coś mazistego, grzebać się w czymś mazistym» Dziecko paćkało się w… … Słownik języka polskiego
świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… … Słownik języka polskiego
tytłać — ndk I, tytłaćam, tytłaćasz, tytłaćają, tytłaćaj, tytłaćał, tytłaćany pot. «brudzić, walać» Tytłać płaszcz w kałuży. tytłać się pot. «brudzić się czymś; walać się, babrać się» Dzieci tytłały się w błocie. Rękawy tytłały mu się w smarze … Słownik języka polskiego
walać — ndk I, walaćam, walaćasz, walaćają, walaćaj, walaćał, walaćany pot. «brudzić, plamić» Walać sobie palce atramentem. walać się 1. pot. «brudzić siebie, swoje ubranie» Uważaj, walasz się farbą. 2. pot. «być walanym, brudzonym; stawać się brudnym»… … Słownik języka polskiego
брукать — I брукать I. пачкать, марать , зап., по Розвадовскому (RS 2, 78 и сл.), связано с польск. brukac – то же, которое относится к польск. brud грязь , brudzic пачкать , как польск. bɫąkac блуждать – к bɫądzic (см. Бернекер 1, 62). Ср. бруд. Скорее… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
chlew — pot. Coś wygląda jak (świński) chlew; (gdzieś jest) jak w chlewie; robić z czegoś, gdzieś chlew «jakieś miejsce, pomieszczenie jest bardzo brudne, niechlujne; brudzić, zanieczyszczać jakieś pomieszczenie»: Dzisiaj sprzątaczki będą narzekać. Znowu … Słownik frazeologiczny
babrać — ndk IX, babraćbrzę, babraćbrzesz, babrz, babraćbrał, babraćany a. I, babraćam, babraćasz, babraćają, babraćaj, babraćał, babraćany 1. pot. «brudzić; paprać» Babrać ręce błotem. 2. pot. «rozgarniać coś; grzebać w czymś» Babrać łyżką w zupie. 3.… … Słownik języka polskiego
błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… … Słownik języka polskiego