-
101 gàffa
regarder bêtement, bouche bée. -
102 schpràchlos
(sp) Sans parole, bouche-bée. -
103 aangapen
♦voorbeelden: -
104 halfopen
♦voorbeelden: -
105 het noordelijk halfrond
-
106 met open mond naar iets kijken
met open mond naar iets kijkenregarder qc. bouche bée -
107 openvallen
-
108 perplex staan
perplex staan -
109 perplex
-
110 verbluft staan kijken
verbluft staan kijken -
111 verbluft
-
112 zijn mond viel open van verbazing
zijn mond viel open van verbazingDeens-Russisch woordenboek > zijn mond viel open van verbazing
-
113 aangapen
badauder, bayer aux corneilles, béer, regarder bouche bée -
114 open-mouthed
open-mouthed adj bouche bée inv ; open-mouthed with surprise/with admiration béat d'étonnement/d'admiration. -
115 -mouthed
-
116 gaping
-
117 gawp
gawp [gɔ:p]∎ don't just stand there gawping, do something! ne reste pas planté là, fais quelque chose! -
118 open-mouthed
open-mouthed [-'maʊðd](person) stupéfait, interdit;∎ he was sitting there in open-mouthed astonishment il était assis là, béant d'étonnement2 adverb∎ to watch open-mouthed regarder bouche béeUn panorama unique de l'anglais et du français > open-mouthed
-
119 pop-eyed
familiar ébahi□, aux yeux écarquillés□ ;∎ to stare pop-eyed at sth regarder qch bouche bée□ -
120 wide-open
(a) (extensive) grand ouvert;∎ the wide-open spaces of Australia les grands espaces de l'Australie∎ she stood there with her eyes/mouth wide open elle était là, les yeux écarquillés/bouche bée∎ he left himself wide open to attack/to criticism il prêtait ainsi le flanc aux attaques/aux critiques
См. также в других словарях:
Être, rester bouche bée — ● Être, rester bouche bée être ébahi ou très admiratif … Encyclopédie Universelle
bée — [ be ] adj. f. et n. f. • XIIe ; de béer 1 ♦ Adj. f. BOUCHE BÉE : la bouche ouverte d admiration, d étonnement, de stupeur. ⇒ béant. J en suis bouche bée. ⇒ 1. baba. « Je restais là, bras ballants et bouche bée » (France). Loc. Être bouche bée… … Encyclopédie Universelle
bouche — [ buʃ ] n. f. • buce v. 1040; lat. bucca « joue », puis « bouche » 1 ♦ Cavité située à la partie inférieure du visage de l homme, bordée par les lèvres, communiquant avec l appareil digestif et avec les voies respiratoires. ⇒fam. bec, gueule;… … Encyclopédie Universelle
bouché — bouche [ buʃ ] n. f. • buce v. 1040; lat. bucca « joue », puis « bouche » 1 ♦ Cavité située à la partie inférieure du visage de l homme, bordée par les lèvres, communiquant avec l appareil digestif et avec les voies respiratoires. ⇒fam. bec,… … Encyclopédie Universelle
Bouche (Homonymie) — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
bée — adj. f. : grant uvêê, rta, e (Albanais.001). E. : Moulin. A1) v. , rester bouche bée, la bouche grande ouverte : rèstâ l grwin grant uvêê (001). A2) rester bée bouche bée // le bec cloué // sans savoir que répondre, être à quia : rèstâ à zho… … Dictionnaire Français-Savoyard
BOUCHE — n. f. Orifice du visage de l’homme considéré comme organe de la respiration par où sort la voix et par où se reçoivent les aliments. Ouvrir, fermer la bouche. Le sang lui sortait par le nez et par la bouche. Se rincer la bouche. Avoir du mal dans … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
BÉE — adj. fém. Qui est béant. Bouche bée, Bouche ouverte et qui exprime l’étonnement. Il resta bouche bée … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Bouche (homonymie) — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Bouche (homonymie) », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) La bouche désigne en premier lieu… … Wikipédia en Français
La Bouche — Основная информация Жанр … Википедия
La Bouche — Datos generales Origen Alemania Información artística … Wikipedia Español