-
21 adedo
ăd-ĕdo, ēdi, ēsum (less correctly, adessum), 3, v. a. (adest = adedit, Luc. 6, 265; cf. ĕdo), to begin to eat, to bite, to nibble at, to gnaw, etc.—As verb finite very rare, and mostly poet.; not found in prose of Cic.I.Prop.:II.angues duo ex occulto allapsi adedere jecur,
Liv. 25, 16, 2; so,adeso jecinore,
Val. Max. 1, 6, 8:favos,
Verg. G. 4, 242.—Hence metaph. of fire:cum me supremus adederit ignis,
Ov. Am. 1, 15, 41:flamma plurima postibus haesit adesis,
Verg. A. 9, 537.—In an enlarged sense (as a consequence of a continued biting, gnawing, etc.; and hence only in the perf. or part. pass.; cf.: accīdo, absumo, abrumpo), to eat up, to consume entirely: frumento adeso, quod ex areis in oppidum portatum est, Sisenn. ap. Non. 70, 32; so,extis adesis,
Liv. 1, 7, 13;pisces ex parte adesi,
Quint. 6, 3, 90: and metaph., to use up, to consume, waste (as money, strength, etc.):non adesa jam, sed abundante etiam pecunia,
Cic. Quint. 12:adesis fortunis omnibus,
Tac. A. 13, 21:bona adesa,
id. H. 1, 4:adesus cladibus Asdrubal,
Sil. 13, 680.—Hence, ădēsus, a, um, P. a., eaten, gnawed; hence poet., worn away, esp. by water:adesi lapides,
smooth, polished, Hor. C. 3, 29, 36 (after Theocr. 22, 49; hous potamos periexese):scopulus,
Ov. H. 10, 26: sale durus adeso caseus, poet. for sale adesus caseus, Verg. Mor. 98. -
22 admorsus
1.admorsus, a, um, Part. of admordeo.2.admorsus, ūs, m. [admordeo], a biting at, a gnawing, a bite; trop.:vereor ne libellus iste admorsu duri dentis uratur,
Symm. Ep. 1, 15. -
23 amarum
ămārus, a, um, adj. [cf. ômos; Sanscr. āmas = raw, amlas = sour; Germ. Ampfer = sorrel, Curtius; cf. Heb., mar = bitter], bitter (syn. acerbus).I.Lit., of tasto (opp. dulcis):B.absinthi latex,
Lucr. 1, 941; 4, [p. 101] 15:amara atque aspera,
id. 2, 404:sensusjudicat dulce, amarum,
Cic. Fin. 2, 12; so id. N. D. 3, 13:salices,
pungent, Verg. E. 1, 79: Doris amara, brackish, i. e. the sea, id. ib. 10, 5:os,
bitter taste in the mouth, Cels. 1, 3:calices amariores,
i. e. harsh wine, Cat. 27, 2:aquae amarissimae,
Vulg. Num. 5, 18.—Transf.1. 2. II.Trop.A.Calamitous, unpleasant, sad (mostly poet.):B.amara dies et nectis amarior umbra,
Tib. 2, 4, 11:casus,
Ov. Tr. 5, 4, 15; so,amara mors,
Vulg. 1 Reg. 15, 32:amores dulces aut amari,
Verg. E. 3, 110:amarissimae leges necessitatis,
Val. Max. 7, 6:amaritudo mea amarissima,
Vulg. Isa. 38, 17.— Subst. plur., bitterness, bitter things:et amara laeto Temperet risu,
Hor. C. 2, 16, 26:amara curarum,
id. ib. 4, 12, 19.—Of speech, bitter, biting, acrimonious, sarcastic, caustic, severe:C.dictis amaris,
Ov. Tr. 3, 11, 31; so,scriptis,
id. P. 4, 14, 37:hostis,
Verg. A. 10, 900:sales,
Quint. 10, 1, 117.—Of conduct, morose, ill - natured, sour, irritable: mulieres, * Ter. Hec. 4, 4, 88:a.amariorem me senectus facit,
Cic. Att. 14, 21.— Adv., bitterly, in three forms:ămārē, Plaut. Truc. 1, 2, 78; Sen. Ben. 5, 23; Vulg. Isa. 22, 4; ib. Matt. 26, 75.— Comp., Macr. Somn. Scip. 2, 1.— Sup., Suet. Tib. 54.—* b.ămā-rĭter, Hier. Ep. 23.—c.ămārum, App. M. 6, p. 178, 26; Amm. 21, 9 fin. -
24 amarus
ămārus, a, um, adj. [cf. ômos; Sanscr. āmas = raw, amlas = sour; Germ. Ampfer = sorrel, Curtius; cf. Heb., mar = bitter], bitter (syn. acerbus).I.Lit., of tasto (opp. dulcis):B.absinthi latex,
Lucr. 1, 941; 4, [p. 101] 15:amara atque aspera,
id. 2, 404:sensusjudicat dulce, amarum,
Cic. Fin. 2, 12; so id. N. D. 3, 13:salices,
pungent, Verg. E. 1, 79: Doris amara, brackish, i. e. the sea, id. ib. 10, 5:os,
bitter taste in the mouth, Cels. 1, 3:calices amariores,
i. e. harsh wine, Cat. 27, 2:aquae amarissimae,
Vulg. Num. 5, 18.—Transf.1. 2. II.Trop.A.Calamitous, unpleasant, sad (mostly poet.):B.amara dies et nectis amarior umbra,
Tib. 2, 4, 11:casus,
Ov. Tr. 5, 4, 15; so,amara mors,
Vulg. 1 Reg. 15, 32:amores dulces aut amari,
Verg. E. 3, 110:amarissimae leges necessitatis,
Val. Max. 7, 6:amaritudo mea amarissima,
Vulg. Isa. 38, 17.— Subst. plur., bitterness, bitter things:et amara laeto Temperet risu,
Hor. C. 2, 16, 26:amara curarum,
id. ib. 4, 12, 19.—Of speech, bitter, biting, acrimonious, sarcastic, caustic, severe:C.dictis amaris,
Ov. Tr. 3, 11, 31; so,scriptis,
id. P. 4, 14, 37:hostis,
Verg. A. 10, 900:sales,
Quint. 10, 1, 117.—Of conduct, morose, ill - natured, sour, irritable: mulieres, * Ter. Hec. 4, 4, 88:a.amariorem me senectus facit,
Cic. Att. 14, 21.— Adv., bitterly, in three forms:ămārē, Plaut. Truc. 1, 2, 78; Sen. Ben. 5, 23; Vulg. Isa. 22, 4; ib. Matt. 26, 75.— Comp., Macr. Somn. Scip. 2, 1.— Sup., Suet. Tib. 54.—* b.ămā-rĭter, Hier. Ep. 23.—c.ămārum, App. M. 6, p. 178, 26; Amm. 21, 9 fin. -
25 amycticus
-
26 Bio
Bĭōn (in the class. per. perh. more correctly Bio, analog. to Plato, Meno, Dio, etc.), ōnis, m., = Biôn ho Borusthenitês, Strab.), a very witty philosopher of the Cyrenaic school, born at Borysthenes:II.facetum illud Bionis,
Cic. Tusc. 3, 26, 62.—Hence, Bĭōnēus, a, um, adj., Bionian, for witty, satirical, biting:hic delectatur iambis, Ille Bioneis sermonibus et sale nigro,
Hor. Ep. 2, 2, 60 Orell. ad loc. (Bioneis sermonibus, lividis jocis, id est, satira, Acro).—Bion Soleus or Soleusis, a writer on agriculture, Varr. R. R. 1, 1, 8; Plin. 6, 29, 35, § 178. -
27 Bion
Bĭōn (in the class. per. perh. more correctly Bio, analog. to Plato, Meno, Dio, etc.), ōnis, m., = Biôn ho Borusthenitês, Strab.), a very witty philosopher of the Cyrenaic school, born at Borysthenes:II.facetum illud Bionis,
Cic. Tusc. 3, 26, 62.—Hence, Bĭōnēus, a, um, adj., Bionian, for witty, satirical, biting:hic delectatur iambis, Ille Bioneis sermonibus et sale nigro,
Hor. Ep. 2, 2, 60 Orell. ad loc. (Bioneis sermonibus, lividis jocis, id est, satira, Acro).—Bion Soleus or Soleusis, a writer on agriculture, Varr. R. R. 1, 1, 8; Plin. 6, 29, 35, § 178. -
28 Bioneus
Bĭōn (in the class. per. perh. more correctly Bio, analog. to Plato, Meno, Dio, etc.), ōnis, m., = Biôn ho Borusthenitês, Strab.), a very witty philosopher of the Cyrenaic school, born at Borysthenes:II.facetum illud Bionis,
Cic. Tusc. 3, 26, 62.—Hence, Bĭōnēus, a, um, adj., Bionian, for witty, satirical, biting:hic delectatur iambis, Ille Bioneis sermonibus et sale nigro,
Hor. Ep. 2, 2, 60 Orell. ad loc. (Bioneis sermonibus, lividis jocis, id est, satira, Acro).—Bion Soleus or Soleusis, a writer on agriculture, Varr. R. R. 1, 1, 8; Plin. 6, 29, 35, § 178. -
29 calceo
calceo ( calcio), āvi, ātum, 1, v. a. [calceus], to furnish with shoes, to put on shoes, to shoe (class. in prose and poetry): calceati et vestiti, * Cic. Cael. 26, 62; Suet. Aug. 78:B.cothurnis,
Plin. 7, 20, 19, § 83:soccis,
id. 36, 5, 4, § 41: calceandi pedes, * Phaedr. 1, 14, 16; Plin. 7, 53, 54, § 181:fibrinis pellibus,
id. 32, 9, 36, § 110: calceabat ipse sese, Suet. Vesp. 21 al.—Of animals (whose feet were furnished with shoes to be taken off and put on, not shod as with us):II.spartea quă animalia calceantur,
Pall. 1, 24, 28:mulas,
Suet. Vesp. 23:simias,
Plin. 8, 54, 80, § 215:calceatis pedibus,
Veg. 3, 58, 2.—Trop.:calceati dentes,
facetè, well prepared for biting, Plaut. Capt. 1, 2, 84:calceati pedes in praeparatione Evangelii,
i. e. ready messengers, Vulg. Eph. 6, 15. -
30 defrico
dē-frĭco, cui, cātum and ctum (the former Catull. 37, 20; Col. 11, 2, 70; Plin. 28, 12, 50, § 188; the latter in Col. 6, 13, 1; 7, 5, 8; Sen. Ep. 87, 10), 1, v. a., to rub off, rub down; to rub hard, to rub (rare; mostly technical; not in Cic. and Caes.).I.Prop.: dentem, Catull. 37, 20; Ov. A. A. 3, 216:II.radicem,
Col. 12, 56, 1:dolia,
id. 11, 2, 70:lichenes pumice,
Plin. 26, 4, 10, § 21:papulam saliva,
Cels. 5, 28, 18; cf.vulnera,
Col. 6, 7, 4:corpora pecudum quotidie,
id. 6, 30, 1:fauces ceteraque membra,
Suet. Dom. 20 et saep.:vas aeneum defricabitur,
shall be scoured, Vulg. Lev. 6, 28: defricari, mid., to rub one's self, as in a bath, Auct. Her. 4, 10, 14.—Trop.: urbem sale multo, to lash well, Hor. S. 1, 10, 4.—Hence, * dēfrĭcātē, adv. (acc. to no. II.), with biting sarcasm: facete et defricate, Naev. ap. Charis. p. 178 P. -
31 dicacitas
dĭcācĭtas, ātis, f. [id.], biting wit, raillery, banter (for syn. cf.: sal, facetiae, cavillatio, lepos, urbanitas): dicacitas sine dubio a dicendo, quod est omni generi commune, ducta est;proprie tamen significat sermonem cum risu aliquos incessentem,
Quint. 6, 3, 21; cf. Cic. de Or. 2, 54, 218; 2, 60, 244; id. Or. 26; Quint. 6, 3, 29 al. -
32 Hipponacteus
Hippōnax, actis, m., = Hippônax, a Greek poet of Ephesus, who wrote in iambics, celebrated for the bitterness of his satires, Cic. N. D. 3, 38, 91; Plin. 36, 5, 4, § 12. —II.Deriv.: Hippōnactēus, a, um, adj., of Hipponax, in the style of Hipponax, Hipponactean: praeconium, i. e. a bitter, biting poem (of Licinius Calvus), Cic. Fam. 7, 24, 1.— Subst.: Hippōnacteus, i, m. (sc. versus), the sort of iambic verse invented by Hipponax:senarios et Hipponacteos effugere vix possumus,
Cic. Or. 56, 189. -
33 Hipponax
Hippōnax, actis, m., = Hippônax, a Greek poet of Ephesus, who wrote in iambics, celebrated for the bitterness of his satires, Cic. N. D. 3, 38, 91; Plin. 36, 5, 4, § 12. —II.Deriv.: Hippōnactēus, a, um, adj., of Hipponax, in the style of Hipponax, Hipponactean: praeconium, i. e. a bitter, biting poem (of Licinius Calvus), Cic. Fam. 7, 24, 1.— Subst.: Hippōnacteus, i, m. (sc. versus), the sort of iambic verse invented by Hipponax:senarios et Hipponacteos effugere vix possumus,
Cic. Or. 56, 189. -
34 Mordex
-
35 mordex
-
36 mordicativus
mordĭcātīvus, a, um, adj. [id.], biting, sharp:acetum,
Cael. Aur. Tard. 3, 8, 144. -
37 mordico
mordĭco, āre, v. a. [mordax], to bite, sting:est acerrimae atque mordicantis qualitatis,
biting, sharp, Cael. Aur. Acut. 2, 8, 34. -
38 morsicatio
morsĭcātĭo, ōnis, f. [id.], a biting: ciborum, Paul. ex Fest. p. 143, 1 Müll. (al. morsitatio). -
39 morsiuncula
morsĭuncŭla, ae, f. dim. [2. morsus], a little bite; a biting with the lips, a kissing (ante- and post - class.):formicarum,
App. M. 8, p. 211, 35:teneris labellis molles morsiunculae,
kisses, Plaut. Ps. 1, 1, 65. -
40 morsus
1.morsus, a, um, Part., from mordeo.2.morsus, ūs, m. [mordeo], a biting, a bite.I.Lit.: contra avium minorum morsus munitur vallo aristarum. Cic. Sen. 15, 51:B.serpentis,
id. Fat. 16, 36:morsu apprehendere,
to bite, Plin. 11, 24, 28, § 84:morsibus insequi,
Ov. M. 13, 568:morsu appetere,
Tac. H. 4, 42:nec tu mensarum morsus horresce futuros,
the eating, Verg. A. 3, 394:mucida frusta farinae... non admittentia morsum,
Juv. 5, 69:vertere morsus Exiguam in Cererem penuria adegit edendi,
their bites, their teeth, id. ib. 7, [p. 1167] 112; so,zonam morsu tenere,
by the teeth, Juv. 14, 297.—Transf.1.A catching hold; and, concr., that which takes hold, a catch (of a buckle, etc.; poet.):2.quā fibulā morsus Loricae crebro laxata resolverat ictu,
Sil. 7, 624:roboris,
i. e. the cleft of the tree which held fast the javelin, Verg. A. 12, 782:patulis agitatos morsibus ignes spirent,
Grat. Falisc. 270.—Sharpness of flavor, sharp taste, pungency:II.nec cibus ipse juvat morsu fraudatus aceti,
Mart. 7, 25, 5:marinus,
acrid quality, Plin. 36, 26, 65, § 191:et scabros nigrae morsu rubiginis enses,
i. e. a corroding, consuming, Luc. 1, 243.—Trop., a bite, sting, pain, vexation, etc.:(carmina) odio obscuro morsuque venenare,
a malicious attack, Hor. Ep. 1, 14, 38:perpetui curarum morsus,
gnawings, pains, Ov. P. 1, 1, 73:doloris,
a bite, sting, Cic. Tusc. 4, 7, 15:libertatis intermissae,
id. Off. 2, 7, 24:dubiā morsus famae depellere pugnā,
Sil. 2, 271.
См. также в других словарях:
Biting — Bit ing, a. That bites; sharp; cutting; sarcastic; caustic. A biting affliction. A biting jest. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
biting — biting; non·biting; … English syllables
biting — [adj1] piercing, sharp bitter, bleak, blighting, cold, crisp, cutting, freezing, harsh, nipping, penetrating, raw; concepts 569,605 Ant. bland, calm, mild biting [adj2] sarcastic acerbic, acrimonious, bitter, caustic, cutting, incisive, mordant,… … New thesaurus
Biting in — Bit ing in (Etching.) The process of corroding or eating into metallic plates, by means of an acid. See {Etch}. G. Francis. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
biting — index bitter (acrid tasting), bitter (penetrating), bitter (reproachful), caustic, harsh, incisive … Law dictionary
biting — cutting, crisp, trenchant, *incisive, clear cut Analogous words: *caustic, mordant, acrid: *pungent, poignant, piquant, racy … New Dictionary of Synonyms
biting — ► ADJECTIVE 1) (of a wind or the air) painfully cold. 2) (of wit or criticism) harsh or cruel. DERIVATIVES bitingly adverb … English terms dictionary
biting — [bīt′iŋ] adj. 1. cutting; sharp 2. sarcastic; caustic SYN. INCISIVE bitingly adv … English World dictionary
Biting — 1 Original name in latin Biting Name in other language Biting State code ID Continent/City Asia/Makassar longitude 8.5966 latitude 120.6341 altitude 1318 Population 0 Date 2012 01 21 2 Original name in latin Biting Name in other language Biting… … Cities with a population over 1000 database
biting — [[t]ba͟ɪtɪŋ[/t]] 1) ADJ GRADED: usu ADJ n Biting wind or cold is extremely cold. ...a raw, biting northerly wind... Antarctic air brought biting cold to southern Chile on Thursday. Syn: piercing 2) ADJ GRADED: usu ADJ n Biting criticism or wit is … English dictionary
biting — bit|ing [ˈbaıtıŋ] adj 1.) a biting wind is unpleasantly cold = ↑icy ▪ A biting wind blew down from the hills. 2.) a biting criticism, remark etc is cruel or unkind ▪ a biting satire on corruption >bitingly adv … Dictionary of contemporary English