-
1 barbaar
-
2 barbaar
-
3 barbaar
-
4 barbaar
n. barbarian, savage, primitive person; uncivilized person -
5 barbaar
-
6 barbaar
barbar -
7 barbaar
barbare, -
8 басурманин
barbaar, ongelovige -
9 barbarian
adj. barbaars--------n. barbaar[ ba:beəriən] -
10 heathen
-
11 sauvage
sauvage [soovaazĵ]1 wild ⇒ ongetemd, woest♦voorbeelden:un sauvage • barbaarà l'état sauvage • in 't wildretourner à l'état sauvage • terugkeren tot de natuurle sauvage • de primitieve mens, wilde→ grève1. m/f2) barbaar3) onmens, wreedaard2. adj1) wild2) wreed3) ongerept4) woest, verlaten5) eenzelvig, schuw6) spontaan -
12 варвар
ngener. barbaar, onmens -
13 Hun
-
14 Neanderthal
adj. betr. de Neanderthaler--------n. Neanderthaler[ nie▪ændəta:l] -
15 savage
adj. wreed, woest, wild--------n. wild, primitief, woest, wreed; lomp, ongemanierd; woedendsavage1[ sævidzj] 〈 zelfstandig naamwoord〉————————savage2〈bijvoeglijk naamwoord; ook savager; savageness〉2 wreed(aardig) ⇒ woest, wild♦voorbeelden:————————savage3〈 werkwoord〉 -
16 barbare
-
17 ostrogoth
ostrogoth [ostrogoo]〈m., v.〉1 barbaar ⇒ lomperik, ongelikte beer3 〈 geschiedenis〉Oost-Goot, Oost-Gotische -
18 un sauvage
-
19 варвар
ngener. barbaar, onmens -
20 barbar
1) onmens2) barbaar3) wreedaard
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Barbar — Sm Rohling std. (13. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. barbarus, dieses aus gr. bárbaros ausländisch, roh . Das griechische Wort bezeichnete ursprünglich diejenigen, die nicht griechisch sprachen es ist offenbar eine reduplizierte Lautnachahmung… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
