-
1 bandage
n. боолт. v. \bandage sth/ sb (up) (with sth) боох, ороох, боолт тавих. -
2 wind
n. 1. салхи. The \wind blew his hat off. Түүний малгай салхинд хийсэв. 2. хий, агаар. get a baby`s \wind up бага хүүхдийг хоолллосны дараа хэхрүүлэх. 3. амьсгаа, амьсгал. 4. худал үг яриа. 5. үлээвэр хөгжим. 6. үлээвэр хөгжимчид. break wind хий гаргах, унгах. get wind of sth сураг сонсох. get/ have the wind up (about sth) айх, эмээх. in the wind нүүрлэх, тулгарч ирэх. There was something in the \wind. Тэнд ямар нэгэн үйл явдал болох гээд л байв. like the wind маш хурдан, үтэр түргэн. She ran like the \wind. Тэр ёстой салхи татуулан гүйж байв. put the wind up sb айлгах, заналхийлэх. see which way the wind is blowing салхи хаашаа эргэхийг харах, байдлыг ажих. take the wind out of sb`s sails балмагдуулах, цочроох. throw, etc caution to the winds ямар ч сонор сэрэмжгүй байх. a wind/ the winds of change өөрчлөлт шинэчлэлтийн салхи. It would be foolish to defy the \wind of change. Юм бүхэн өөрчлөгдөж буйг бодолцож үзэхгүй байх нь уухангүй хэрэг болно. windless adj. салхигүй. a \wind day ямар ч салхигүй, тогтуун өдөр. windy adj. (-ier, -iest) 1. хүчтэй салхитай. wet and \wind condition хур бороо болон ширүүн салхитай цаг агаар. 2. олон үгтэй, нуршуу. \wind phrases том том үг ярих. wind-blown adj. салхинд хийссэн, салхинд туугдсан. wind farm n. салхин тээрэм элбэгтэй газар нутаг. wind instrument n. үлээвэр хөгжим. wind-sock n. салхин далбаа. v. (pt, pp wound) 1. амьсгаадах, амьсгал давхцах. 2. хүүхдийг хэхрүүлэх. 3. эргэх, тохойрох, мушгирах. 4. \wind sth round sb/ sth; \wind sb/ sthin sth ороох, эргүүлэх, боох. \wind a bandage round one`s finger хуруугаа самбайгаар боох. 5. \wind sth up оньсыг нь эргүүлэх, түлхэх. Remember to \wind your watch. Цагаа түлхэхээ мартуузай. wind down 1. амрах. I need a month`s rest to \wind down. Би сар нэг сайхан амрах хэрэгтэй байна. 2. зогсох, ажиллахаа болих (цаг). wind sth down эцэслэх, дуусгах. wind up хүрэх, зогсох. wind sth up дуусгах, эцэслэх. If we all agree, let`s \wind up the discussion. За бид бүхний санал нийлж байвал хэлэлцүүлгээ дуусгая. wind sb/ sth up уур хүргэх, эгдүү хүргэх. Are you deliberately \winding me up? Та чинь намайг санаатай өдөөд байна уу? wind-up adj. оньсон, баадуутай. \wind toys оньсон тоглоом. n. өдөх, тухирах оролдлого. -
3 wound
n. 1. шарх. a bullet/ stab \wound сумны/ хутганы шарх. 2. \wound (to sth) сэтгэлд сэв суух, гомдол. The defeat was a deep psychological \wound to his pride. Ялагдал түүнийг сэтгэл санааны гүн хямралд оруулсан зүйл байв. rub salt sb`s wound шархы нь хөндөх, шархан дээр давс цацах. v. 1. шархдуулах. He was \wounded in the leg. Түүний хөл нь шархадсан байв. 2. see wind. The nurse \wound a bandage round his finger. Сувилагч түүний хурууг боолоо. the wounded n. шархагдагсад. Many of the \wound died on their way to hospital. Шархагдагсдын олонх нь эмнэлэгт очих замдаа нас барсан ажээ. wounding adj. гомдоомоор, сэтгэл сэвтүүлэм.
См. также в других словарях:
bandage — [ bɑ̃daʒ ] n. m. • 1508; de bander I ♦ 1 ♦ Rare Action de bander, de fixer un pansement. 2 ♦ Cour. Bandes de tissu ainsi appliquées. Bandage simple. ⇒ 1. bande, écharpe, pansement. Bandage en T, croisé (⇒ spica) . Bandage ouaté. Bandage herniaire … Encyclopédie Universelle
bandage — BANDAGE. s. m. Bande, lien qui sert à bander. Faire un bandage. Délier un bandage. f♛/b] Il se prend aussi pour La façon, la manière de bander quelque chose. Un des grands secrets de l art des Chirurgièns, c est le bandage.[b]Bandage, se dit… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Bandage — Sf fester Schnür bzw. Stützverband erw. fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. bandage, einer Ableitung von frz. bander verbinden , zu frz. bande Binde , das aus dem Germanischen stammt (binden). Die harten Bandagen sind die Vorläufer der… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Bandage — Band age (b[a^]nd [asl]j), n. [F. bandage, fr. bande. See {Band}.] 1. A fillet or strip of woven material, used in dressing and binding up wounds, etc. [1913 Webster] 2. Something resembling a bandage; that which is bound over or round something… … The Collaborative International Dictionary of English
bandage — Bandage. s. m. Façon & maniere de bander quelque chose. Un des grands secrets de l art des Chirurgiens, c est le bandage. Il se prend encore pour les bandes mesmes qui servent à bander, & plus particulierement pour un Brayer. Bandage, Se dit… … Dictionnaire de l'Académie française
Bandage — Band age, v. t. [imp. & p. p. {Bandaged} (b[a^]nd [asl]jd); p. pr. & vb. n. {Bandaging} (b[a^]nd [asl]*j[i^]ng).] To bind, dress, or cover, with a bandage; as, to bandage the eyes. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
bandage — 1590s, from M.Fr. bandage (16c.), from O.Fr. bander to bind, from bande a strip (see BAND (Cf. band) (1)). As a verb from 1774. Related: Bandaged; bandaging … Etymology dictionary
bandage — [n] covering for wound cast, compress, dressing, gauze, plaster; concept 311 bandage [v] cover a wound bind, dress, swathe, truss, wrap; concept 310 … New thesaurus
bandage — ► NOUN ▪ a strip of material used to bind up a wound or to protect an injury. ► VERB ▪ bind with a bandage. ORIGIN French, from bande band … English terms dictionary
bandage — [ban′dij] n. [Fr < bande, BAND1] a strip of cloth, esp. gauze, or other dressing used to bind or cover an injured part of the body vt. bandaged, bandaging to put a bandage on (an injured part or person) … English World dictionary
Bandage — (fr., spr. Bandahsch, Chir.), 1) eine für einen chirurgischen Heilzweck bestimmte u. diesem angemessen eingerichtete Binde; 2) der ganze Apparat, der zu einem chirurgischen Verbande dient, Bandagenlehre, so v.w. Verbandlehre, s. Verband,… … Pierer's Universal-Lexikon
