-
1 banalny
adj* * *a.1. (= szablonowy, zwyczajny, pospolity) banal, commonplace, unoriginal, clichéd; banalna rozmowa small talk, platitudinous chat.2. (= błahy, nieistotny) trivial; banalne sprawy commonplace matters.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > banalny
-
2 banalny
banalny banal -
3 banalny
1) ( mało oryginalny) banal, alltäglich2) ( szablonowy) abgedroschen, abgegriffen -
4 banalny
прил.• банальный• ежедневный• заурядный• народный• общий• обыденный• обыкновенный• совместный• трафаретный• тривиальный* * *banaln|y\banalnyi, \banalnyiejszy банальный+pospolity, szablonowy;
błahy* * *banalni, banalniejszyбана́льныйSyn: -
5 banalny
1. banal2. battu3. commun4. fade5. impersonnel6. quelconque7. stéréotypé -
6 banalny
adj -
7 banalny
1 seanchaite 2 stálaithe -
8 banalny
[банальни]adj -
9 banalny
банальний -
10 banalny
κοινός -
11 banalny błąd
банальная ошибкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny błąd
-
12 banalny donos
банальный доносOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny donos
-
13 banalny dowcip
банальная шуткаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny dowcip
-
14 banalny przedmiot
банальный предметOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny przedmiot
-
15 banalny refren
банальный рефренOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny refren
-
16 banalny sposób
банальный способOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny sposób
-
17 banalny typ
банальный типOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > banalny typ
-
18 oklepany
adj( powszechnie znany) commonplace; ( banalny) trite* * *a.pot. commonplace, well-worn; ( o kawale) twice-told, corny; (o melodii, temacie) well-worn, worn out; (= banalny) trite; oklepany frazes cliché, bromide.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oklepany
-
19 trywialny
adj* * *a.1. (= prostacki) vulgar, crude, coarse.2. (= banalny) trivial.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trywialny
-
20 oklepany
избитый, банальный+banalny, szablonowy, wytarty
* * *изби́тый, бана́льныйSyn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
banalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, banalnyni, banalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} niemający oryginalnych cech; pospolity, oklepany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Banalny temat. Banalne przedstawienie wątku miłosnego. Banalna sprawa do załatwienia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
banalny — banalnyni, banalnyniejszy «nie odznaczający się oryginalnością; szablonowy, oklepany» Banalny frazes, komplement. Rozmowa banalniejsza niż zwykle. Byli banalni w swoich wypowiedziach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
arcybanalny — «bardzo banalny» Arcybanalna rozmowa … Słownik języka polskiego
banalnie — banalnieej przysłów. od banalny Powieść napisana banalnie. Coś brzmi banalnie. Wyrażać się banalnie … Słownik języka polskiego
banał — m IV, D. u, Ms. banałale; lm M. y «powiedzenie nie mające głębszej treści, ogólnie znane, zwrot utarty, oklepany, banalny; frazes, komunał, slogan» Pusty, wytarty banał. Wypowiedź pełna banałów … Słownik języka polskiego
bezproblemowy — bezproblemowywi 1. «nie poruszający ważnych problemów; banalny» Bezproblemowa sztuka. Bezproblemowe wiersze. 2. pot. «nie mający problemów do rozstrzygnięcia; płytki, powierzchowny, nieskomplikowany» Bezproblemowa młodzież. Bezproblemowe życie … Słownik języka polskiego
blady — bladzi, bledszy (bladszy) 1. «nie mający rumieńców; mizerny» Śmiertelnie, trupio blady. Blady jak ściana, jak papier, jak płótno. Blady z gniewu, ze złości. ◊ Blady strach padł na kogoś «ktoś się przestraszył» ◊ Blada twarz «w opowiadaniach o… … Słownik języka polskiego
cukierkowy — cukierkowyowi przym. od cukierek Cukierkowy smak. Masa cukierkowa. przen. «czułostkowy, sentymentalny; banalny» Cukierkowa literatura. Cukierkowy film … Słownik języka polskiego
greps — m IV, D. u, Ms. grepspsie; lm M. y środ. «chwyt komediowy w filmie, rzadziej w sztuce teatralnej, zwykle banalny, niewyszukany; także: dowcip, zręczne powiedzenie; bon mot» Sytuacyjny, dialogowy greps. Kabaretowy greps. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
oklepanka — ż III, CMs. oklepankance; lm D. oklepankanek 1. pot. «powszechnie znany, oklepany fakt, argument itp.; frazes, banał, slogan» Mówić, powtarzać oklepanki. 2. pot. «banalny wiersz o niewyszukanych rymach; rymowanka» Wiersz ten to banalna oklepanka … Słownik języka polskiego
oklepany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oklepać (p.) oklepany w użyciu przym., pot. «powszechnie znany; pospolity, banalny» Oklepany dowcip, temat, zwrot. Oklepana melodia. Oklepane morały, treści, słowa … Słownik języka polskiego