-
21 zdawkowy
прил.• банальный• общий• обыкновенный• совместный• трафаретный• тривиальный* * *zdawkow|yничего не значащий (не выражающий), банальный;\zdawkowy komplement банальный комплимент; ● \zdawkowyа moneta разменная монета
+ banalny* * *ничего́ не зна́чащий (не выража́ющий), бана́льныйzdawkowy komplement — бана́льный комплиме́нт
Syn: -
22 jednakowo
adv. [ubrany, umeblowany] identically; [traktować, cenić] equally; [brudny, banalny] equally; [szybko, mało] equally- traktować wszystkich jednakowo (dobrze/źle) to treat everybody equally (well/badly)- jednakowo je kocham I love them equally- wyglądają jednakowo they look the same- oba filmy są jednakowo nudne both films are equally boring* * *advalike, equally* * *adv.1. (= tak samo) alike; myśleć/wyglądać jednakowo think/look alike.2. (= (po) równo) equally.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jednakowo
-
23 pospolity
* * *a.1. (= powszechny, częsty) common, general; (= codzienny) everyday; rzeczownik pospolity gram. common noun.2. (= przeciętny) average; (= zwyczajny, pospolity, banalny) ordinary, common, commonplace.3. (= prostacki) boorish, coarse; (o słowach, wyrażeniach) (= ordynarny) vulgar, coarse.4. lit. (= stanowiący ogół) common; pospolite ruszenie hist. mass levy, universal conscription.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pospolity
-
24 prozaiczny
1) LIT prose2) ( powszedni) prosaic* * *a.1. teor.lit. (o utworze, przekładzie) prose, prosaic.2. (= banalny) mundane, pedestrian; ( o człowieku) prosaic, uninspired; ( o zajęciu) banal, commonplace.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prozaiczny
-
25 bezproblemow|y
adj. 1. [osoba] easy-going, carefree- oni to mają bezproblemowe życie! they’ve got it easy a. made! pot.- szef jest bezproblemowy i nie będzie robił ci przeszkód the boss is easy-going, he won’t make things difficult for you2. (banalny) banal, trivial- tomik płytkich i bezproblemowych opowiastek a small volume of shallow, banal storiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezproblemow|y
-
26 trywialny
-
27 albern
-
28 banal
-
29 blass
I. adjkeinen \blassen Schimmer haben nie mieć zielonego pojęcia -
30 fantasielos
-
31 trivial
- 1
- 2
См. также в других словарях:
banalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, banalnyni, banalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} niemający oryginalnych cech; pospolity, oklepany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Banalny temat. Banalne przedstawienie wątku miłosnego. Banalna sprawa do załatwienia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
banalny — banalnyni, banalnyniejszy «nie odznaczający się oryginalnością; szablonowy, oklepany» Banalny frazes, komplement. Rozmowa banalniejsza niż zwykle. Byli banalni w swoich wypowiedziach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
arcybanalny — «bardzo banalny» Arcybanalna rozmowa … Słownik języka polskiego
banalnie — banalnieej przysłów. od banalny Powieść napisana banalnie. Coś brzmi banalnie. Wyrażać się banalnie … Słownik języka polskiego
banał — m IV, D. u, Ms. banałale; lm M. y «powiedzenie nie mające głębszej treści, ogólnie znane, zwrot utarty, oklepany, banalny; frazes, komunał, slogan» Pusty, wytarty banał. Wypowiedź pełna banałów … Słownik języka polskiego
bezproblemowy — bezproblemowywi 1. «nie poruszający ważnych problemów; banalny» Bezproblemowa sztuka. Bezproblemowe wiersze. 2. pot. «nie mający problemów do rozstrzygnięcia; płytki, powierzchowny, nieskomplikowany» Bezproblemowa młodzież. Bezproblemowe życie … Słownik języka polskiego
blady — bladzi, bledszy (bladszy) 1. «nie mający rumieńców; mizerny» Śmiertelnie, trupio blady. Blady jak ściana, jak papier, jak płótno. Blady z gniewu, ze złości. ◊ Blady strach padł na kogoś «ktoś się przestraszył» ◊ Blada twarz «w opowiadaniach o… … Słownik języka polskiego
cukierkowy — cukierkowyowi przym. od cukierek Cukierkowy smak. Masa cukierkowa. przen. «czułostkowy, sentymentalny; banalny» Cukierkowa literatura. Cukierkowy film … Słownik języka polskiego
greps — m IV, D. u, Ms. grepspsie; lm M. y środ. «chwyt komediowy w filmie, rzadziej w sztuce teatralnej, zwykle banalny, niewyszukany; także: dowcip, zręczne powiedzenie; bon mot» Sytuacyjny, dialogowy greps. Kabaretowy greps. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
oklepanka — ż III, CMs. oklepankance; lm D. oklepankanek 1. pot. «powszechnie znany, oklepany fakt, argument itp.; frazes, banał, slogan» Mówić, powtarzać oklepanki. 2. pot. «banalny wiersz o niewyszukanych rymach; rymowanka» Wiersz ten to banalna oklepanka … Słownik języka polskiego
oklepany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oklepać (p.) oklepany w użyciu przym., pot. «powszechnie znany; pospolity, banalny» Oklepany dowcip, temat, zwrot. Oklepana melodia. Oklepane morały, treści, słowa … Słownik języka polskiego