-
1 błądzić
błądzić [bwɔɲʥ̑iʨ̑]vi1) ( szukać drogi) umherirren\błądzić po lesie/ulicach im Wald/auf den Straßen umherirren2) ( mylić się) sich +akk irren3) \błądzić gdzieś myślami ( przen) seine Gedanken schweifen lassen -
2 błądzić
błądzić wzrokiem den Blick schweifen lassen -
3 błądzić
-
4 finster
im Finstern w ciemności, po ciemku3) im Finstern tappen ( in der Dunkelheit) błądzić w ciemnościach; ( keinen Anhaltspunkt haben) błądzić po omacku -
5 gubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren -
6 zgubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren -
7 kołować
kołować [kɔwɔvaʨ̑]I. vi1) ( zataczać kręgi) ptak: Kreise ziehen, kreisen2) ( poruszać się po powierzchni) samolot: rollen3) ( błądzić) człowiek: umherirren4) ( nie opuszczać) myśli: im Kopf herumgehen, nicht loslassen -
8 zbłądzić
-
9 irren
irren ['ɪrən]I. viüber den Rummelplatz/durch die Stadt \irren błąkać się po wesołym miasteczku/po mieścieII. vrsich \irren mylić [ perf po-] sięwenn ich mich nicht irre jeśli [o o ile] się nie mylę
См. также в других словарях:
błądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błądzićdzę, błądzićdzi, błądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić bez celu; chodzić gdzieś, nie mogąc odnaleźć zgubionej drogi; błąkać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błądzić po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błądzić — Błądzić, krążyć wokół tematu «nie poruszać jakiegoś tematu bezpośrednio, mówić nie wprost»: (...) wypytywał (...) o nastroje wśród więźniów, a szczególnie krążył wokół tematu, co więźniowie myślą o strzałach, które słychać wieczorem (...). S.… … Słownik frazeologiczny
błądzić — ndk VIa, błądzę, błądzisz, błądź, błądzićdził 1. «chodzić szukając określonego celu, właściwej drogi, wyjścia skąd; chodzić bez celu» Błądzić po lesie, po ulicach nieznanego miasta. Błądzić, nie mogąc trafić do hotelu. Błądzić w ciemnościach.… … Słownik języka polskiego
błądzić [wodzić] oczami — {{/stl 13}}{{stl 7}} patrzeć na różne miejsca, nie zatrzymując na niczym wzroku, bez większego zainteresowania, skupienia uwagi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błądził oczami po otaczających go sprzętach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
temat — 1. Temat rzeka «temat mający wiele wątków, o których można bez końca dyskutować»: W Polsce temat prawa to jest temat rzeka, wszyscy Polacy znają się na prawie. Roz bezp 1997. 2. Temat zastępczy «coś, o czym się mówi po to, aby nie podejmować… … Słownik frazeologiczny
Пражмовский Андрей — (Pražmowski, ум. в 1592 г.) познанский ксендз, один из первых адептов кальвинизма в Польше и ревностный пропагатор нового учения, за что подвергался гонениям; автор богословско полемических трактатов, дававших повод и материал для ожесточенных… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Yiddish words used by English-speaking Jews — Yiddish words may be used in a primarily English language context. An English sentence that uses these words sometimes is said to be in Yinglish, however the primary meaning of Yinglish is an anglicism used in Yiddish. This secondary sense of the … Wikipedia
krążyć — myślami wokół czegoś; czyjaś myśl krąży (czyjeś myśli krążą) wokół czegoś zob. myśl 10. Krążyć wokół tematu zob. błądzić … Słownik frazeologiczny
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
bezdroże — n I; lm D. bezdrożeży zwykle w lm, książk. «teren bez wytkniętej drogi, trudny do przebycia; manowce, wertepy» Leśne, stepowe bezdroża. Błądzić po bezdrożach. Iść bezdrożem, bezdrożami. ◊ Zejść a. sprowadzić kogoś na bezdroża «stać się… … Słownik języka polskiego
błądzenie — n I rzecz. od błądzić … Słownik języka polskiego