Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

at-traho

  • 21 sub-trahō

        sub-trahō trāxī, trāctus, ere,    to draw from below, drag out, draw off, carry off, withdraw, take away, remove: subtractus Numida mortuo superincubanti Romano vivus, L.: effracto colla iugo, O.: si dediticii subtrahantur, Cs.: ab dextro cornu milites, L.: oculos, avert, Ta.: tremit puppis Subtrahiturque solum, the sea gives way below, V. —Fig.: neque verba sedem habere possunt, si rem subtraxeris: aliis nominatis, me unum subtrahebat, omitted, Cu.: cui iudicio eum mors subtraxit, L.: me a curiā, withdraw: subtrahente se, withdrawing himself (as surety), L.

    Latin-English dictionary > sub-trahō

  • 22 tractim

    [ traho ]
    1) непрерывно, медленно, постепенно ( ire Lcr)
    2) растянуто, протяжно ( littĕram proauntiare AG)
    t. tangĕre aliquem Pl — погладить кого-л., ирон. легонько потормошить

    Латинско-русский словарь > tractim

  • 23 tractus

    1.
    tractus, a, um, Part. and P. a. of traho.
    2.
    tractus, ūs, m. [traho], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing.
    I.
    Lit. (mostly poet.):

    tractu gementem Ferre rotam,

    Verg. G. 3, 183:

    tractu taurea terga domant,

    Val. Fl. 6, 359:

    modicus tractus (al. tractatus),

    Plin. 9, 46, 70, § 153:

    aut si qua incerto fallet te littera tractu,

    stroke, Prop. 4 (5), 3, 5:

    continuus subitarum tractus aquarum,

    i. e. a drinking, Luc. 4, 368; cf.:

    aëra pestiferum tractu,

    i.e. a drawing in, inhalation, id. 7, 412:

    repetitaque longo Vellera mollibat nebulis aequantia tractu,

    Ov. M. 6, 21: harenam fluctus trahunt... Syrtes ab tractu nominatae, i. e. from Gr. surô, = traho;

    because of this drawing,

    Sall. J. 78, 3:

    (risus) interdum quodam etiam corporis tractu lacessitur,

    i. e. movement, Quint. 6, 3, 7.—Of a serpent, a drawing itself along, a creeping, crawling:

    squameus in spiram tractu se colligit anguis,

    Verg. G. 2, 154; Ov. M. 15, 725; Claud. B. Get. 22; id. II. Cons. Stil. 172.—
    2.
    Concr., a train, track, course:

    nonne vides longos flammarum ducere tractus,

    long trains, Lucr. 2, 207: flammarum, Verg. G. 1, 367; Luc. 2, 270: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), Ov. M. 2, 320:

    longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax,

    Luc. 5, 565; so of the course of the moon, Cic. Div. 2, 46, 97;

    of the Nile,

    Luc. 10, 257:

    (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur,

    Curt. 3, 4, 8:

    aquarum,

    id. 5, 3, 2:

    ut arborum tractu equitatus hostium impediretur,

    Nep. Milt. 5, 3;

    of the wind,

    Val. Fl. 1, 614; cf. Manil. 1, 532; 3, 366. —
    B.
    Transf., a space drawn out, i. e. a stretch, extent, tract of a thing (class.):

    castrorum,

    Liv. 3, 28, 1:

    cujus (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc.,

    Cic. Rep. 2, 6, 11 Moser N. cr.:

    cum mediae jaceant immensis tractibus Alpes,

    Luc. 2, 630; and Claud. Rapt. Pros. 3, 9. —
    2.
    Concr., of places, a territory, district, region, tract of land (class.;

    syn.: regio, plaga): oppidi,

    Caes. B. C. 3, 112:

    corruptus caeli tractus,

    Verg. A. 3, 138 Serv.:

    tractus ille celeberrimus Venafranus,

    Cic. Planc. 9, 22:

    tractus uter plures lepores, uter educet apros,

    Hor. Ep. 1, 15, 22:

    tractu surgens oleaster eodem,

    Verg. G. 2, 182:

    genera (vitium) separari ac singulis conseri tractibus, utilissimum,

    Plin. 17, 22, 35, § 187; Flor. 1, 15, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., course, progress, movement:

    tractus orationis lenis et aequabilis,

    course, movement, current, Cic. de Or. 2, 13, 54; cf.:

    in omni corpore, totoque, ut ita dixerim, tractu (orationis),

    Quint. 9, 4, 61:

    cetera continuo magis orationis tractu decurrunt,

    id. 5, 8, 2.—
    2.
    Of time, space, lapse, period:

    quod neque clara suo percurrere fulmina cursu Perpetuo possint aevi labentia tractu,

    Lucr. 1, 1004; 5, 1216:

    eodem tractu temporum nituerunt oratores, etc.,

    Vell. 2, 9, 1:

    aetatis,

    Val. Max. 8, 13, ext. 2:

    hoc legatum Cum voluerit, tractum habet, quamdiu vivat is, a quo, etc.,

    duration, period, Dig. 32, 1, 11. —
    B.
    In partic., a drawing out, protracting, lengthening, protraction, extension, length:

    quanta haesitatio tractusque verborum!

    drawling, Cic. de Or. 2, 50, 202:

    pares elocutionum,

    Quint. 4, 2, 118:

    illa (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet,

    extent, copiousness, Plin. Ep. 5, 8, 10.—
    2.
    Of time:

    durante tractu et lentitudine mortis,

    Tac. A. 15, 64:

    belli,

    id. ib. 15, 10.—
    3.
    In gram.:

    in tractu et declinatione talia sunt, qualia apud Ciceronem beatitas et beatitudo,

    a lengthening in derivation, Quint. 8, 3, 32 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > tractus

  • 24 tractus

    I 1. a, um
    part. pf. к traho
    2. adj.
    1) (про)исходящий, возникший ( ab isto initio C)
    2) непрерывный, плавный, безостановочный ( genus orationis C)
    II tractus, ūs m. [ traho ]
    1) тяга, протягивание, волочение, таскание
    rota tractu gemens V — колесо, визжащее при таскании, т. е. визг проезжающего колеса
    harēnam et saxa ingentia fluctūs trahunt...; Syrtes ab tractu nominatae Sl — волны натаскивают песок и огромные скалы...; Сирты (и) названы (так) от слова «таскать»
    2) растягивание ( tractu taurea terga domare VF); вытягивание (пряжи), прядение ( vellĕra tractu mollire O)
    in spiram tractu se collĭgit anguis V — потянувшись, змея свивается в клубок
    3) втягивание (в себя), вбирание, проглатывание (continuus t. aquarum Lcn)
    4)
    а) течение, протекание ( tractus maris V)
    б) движение ( corporis Q); ход, поток, плавность (verborum C; orationis C, Q)
    5) росчерк (пера), черта
    6) полоса, след ( flammarum Lcr); вереница, ряд ( arborum Nep)
    7) протяжение, расположение ( oppĭdi Cs)
    8) местность, край, область
    t. caeli V — воздух, атмосфера
    9) медлительность, затяжной характер (belli T; mortis T)

    Латинско-русский словарь > tractus

  • 25 attraho

    at-traho (ad-traho), trāxī, tractum, ere, heran-, herbeiziehen, an sich ziehen, I) eig.: a) lebl. Objj.: spiritu sucum, Cels.: pinguem salivam, Sen.: crus, Cels.: uncus attractus infantem educit, Cels.: magnes attrahens ferrum, Plin.; vgl. magnes lapis, qui ferrum ad se alliciat et attrahat, Cic. – bes. anziehen = straff ziehen, spannen, fasciam, Cels.: lora, Ov.: contentum arcum fortius, Ov.: cutem, Cels.: vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem, Sen. – b) eine Person herbeischleppen, attrahi pedibus, Dict.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur, Cic.: tribunos attrahi ad se iussit, Liv.: attr. alqm unā, mit sich schleppen, Ov.: mit dopp. Acc., alqm vinctum, Liv.: alqm vivum, Suet. – II) übtr.: 1) im allg.: nihil esse, quod ad se rem ullam tam alliciat et attrahat (so mächtig anziehe), quam ad amicitiam similitudo, Cic.: attr. benevolentiam alcis largitione ad se, durch Geschenke für sich gewinnen, Val. Max. – 2) herbeiziehen = in bestimmter Absicht herbeikommen machen od. lassen: a) eine Person: te ipsum, Cic.: discipulos novos, Ov.: alqm Romam, Cic.: ea me ad hoc negotium provincia attraxit, Cic.: nisi illum necessitas ad hanc atrocitatem occisionis attraxisset, genötigt hätte, Vopisc. Numer. 15, 6. – b) eine Sache: o magnam stultitiam timoris, id ipsum, quod verearis, ita cavere, ut, cum vitare fortasse potueris, ultro arcessas et attrahas! mit aller Gewalt, bei den Haaren herbeiziehst, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 1, 17, 4.

    lateinisch-deutsches > attraho

  • 26 abstraho

    abstrăho, ĕre, traxi, tractum [ abs + traho] - tr. - tirer, traîner loin de, séparer de, détacher de, éloigner de [au pr. et fig.].    - inf. parf. sync. abstraxe, Lucr. 3, 650.    - abstrahere aliquem ab aliquo: séparer qqn d'un autre.    - abstrahere a rebus gerendis, Cic. CM 15: détourner de l'activité politique. --- cf. Sull. 11 ; Arch. 12, Phil. 3, 31.    - abstrahere a sollicitudine, Cic. Dej. 38: arracher, soustraire à l'inquiétude.    - se abstrahere a similitudine Graecae locutionis, Cic. Br. 259: se détourner d'une imitation du parler grec.    - a corpore animus abstractus, Cic. Div. 1, 66: l'âme détachée du corps.    - navem remulco abstraxit, Caes. BC. 2, 23: il tira le bateau avec un câble (il remorqua le bateau).    - mors abstrahit a malis, Cic.: la mort nous arrache aux misères.    - abstrahere milites a duce, Cic.: détacher les soldats de leur chef.    - magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est, Sall. J. 29, 2: à cause d'une grosse somme d'argent, il fut détourné du bien et de l'honneur pour suivre la voie du mal.    - de matris amplexu aliquem abstrahere, Cic. Font. 46: arracher qqn des bras de sa mère. --- cf. Ov. H. 15, 154.    - abstrahere e sine gremioque patriae, Cic. Cæl. 59: arracher du sein, du giron de la patrie.    - abstrahere ex oculis hominum, Liv. 39, 49, 12: soustraire aux regards des hommes.    - cf. Cic. Sull. 9 ; Liv. 37, 27, 6 ; 38, 49, 8.    - frumento ac commeatu abstractus, Cæs. BC. 3, 78, 3: entraîné loin du ravitaillement et des approvisionnements.    - abl. ou dat. Ov. M. 13, 658 ; Sen. Med. 144 ; Tac. An. 2, 5 ; Luc. 6, 80.    - abstrahit (me) sermonis egestas, Lucr.: la pauvreté de la langue m'arrête (= m'empêche d'expliquer).    - parto decori abstrahi, Tac. An. 2, 26: être arraché à une gloire acquise. ---- cf. Amm. 20, 4, 18 ; 30, 7, 2.    - ad bellicas laudes abstrahere, Cic. Br. 239: entraîner vers les exploits guerriers.    - cf. Sen. Ep. 88, 19 ; Const. 2, 3 ; Tac. An. 4, 13.    - vix me hinc abstraxi, Ter.: j'ai eu de la peine à m'en tirer.
    * * *
    abstrăho, ĕre, traxi, tractum [ abs + traho] - tr. - tirer, traîner loin de, séparer de, détacher de, éloigner de [au pr. et fig.].    - inf. parf. sync. abstraxe, Lucr. 3, 650.    - abstrahere aliquem ab aliquo: séparer qqn d'un autre.    - abstrahere a rebus gerendis, Cic. CM 15: détourner de l'activité politique. --- cf. Sull. 11 ; Arch. 12, Phil. 3, 31.    - abstrahere a sollicitudine, Cic. Dej. 38: arracher, soustraire à l'inquiétude.    - se abstrahere a similitudine Graecae locutionis, Cic. Br. 259: se détourner d'une imitation du parler grec.    - a corpore animus abstractus, Cic. Div. 1, 66: l'âme détachée du corps.    - navem remulco abstraxit, Caes. BC. 2, 23: il tira le bateau avec un câble (il remorqua le bateau).    - mors abstrahit a malis, Cic.: la mort nous arrache aux misères.    - abstrahere milites a duce, Cic.: détacher les soldats de leur chef.    - magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est, Sall. J. 29, 2: à cause d'une grosse somme d'argent, il fut détourné du bien et de l'honneur pour suivre la voie du mal.    - de matris amplexu aliquem abstrahere, Cic. Font. 46: arracher qqn des bras de sa mère. --- cf. Ov. H. 15, 154.    - abstrahere e sine gremioque patriae, Cic. Cæl. 59: arracher du sein, du giron de la patrie.    - abstrahere ex oculis hominum, Liv. 39, 49, 12: soustraire aux regards des hommes.    - cf. Cic. Sull. 9 ; Liv. 37, 27, 6 ; 38, 49, 8.    - frumento ac commeatu abstractus, Cæs. BC. 3, 78, 3: entraîné loin du ravitaillement et des approvisionnements.    - abl. ou dat. Ov. M. 13, 658 ; Sen. Med. 144 ; Tac. An. 2, 5 ; Luc. 6, 80.    - abstrahit (me) sermonis egestas, Lucr.: la pauvreté de la langue m'arrête (= m'empêche d'expliquer).    - parto decori abstrahi, Tac. An. 2, 26: être arraché à une gloire acquise. ---- cf. Amm. 20, 4, 18 ; 30, 7, 2.    - ad bellicas laudes abstrahere, Cic. Br. 239: entraîner vers les exploits guerriers.    - cf. Sen. Ep. 88, 19 ; Const. 2, 3 ; Tac. An. 4, 13.    - vix me hinc abstraxi, Ter.: j'ai eu de la peine à m'en tirer.
    * * *
        Abstraho, abstrahis, pen. cor. abstraxi, abstractum, abstrahere. Entrainer, Emmener hors, ou Tirer hors par force.
    \
        Aliquem ab alio abstrahere. Terentius. Separer maugré qu'il en ait. \ A malis abstrahere. Cic. Delivrer.
    \
        A disciplina abstrahere. Cic. Destourner, Divertir.
    \
        Ciuitatem a seruitio abstrahere. Cic. Delivrer.
    \
        A consuetudine. Cic. Distraire.
    \
        A sensu mentis. Cic. Aliener.
    \
        Abstrahere se a corpore. Cic. Se divertir des choses corporelles.
    \
        Abstrahere aliquem de complexu. Cic. Arracher.
    \
        Abstrahere ex amplissimorum virorum comitatu. Cic. Retirer par contrainte.
    \
        Abstrahere aliquem ad bellicas laudes. Cic. Attirer.
    \
        Abstrahere in seruitutem. Caes. Emmener par force en servage.

    Dictionarium latinogallicum > abstraho

  • 27 tractus

    [st1]1 [-] tractus, a, um: part. passé de traho. [st1]2 [-] tractŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de tirer, action de traîner, tirage, traction. - [abcl]b - action de se traîner, d'avancer, allure, marche, course. - [abcl]c - suite non interrompue, prolongement, étendue (en ligne droite), traînée, tracé. - [abcl]d - quartier, coin de terre, contrée, endroit, pays. - [abcl]e - suite ou laps de temps. - [abcl]f - marche suivie, enchaînement du style. - [abcl]g - Quint. dérivation (des mots). - [abcl]h - action de humer, d'aspirer. - [abcl]i - action d'allonger, d'étirer la laine. - [abcl]j - action de traîner en longueur, de prolonger, longueur, lenteur.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] tractus, a, um: part. passé de traho. [st1]2 [-] tractŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de tirer, action de traîner, tirage, traction. - [abcl]b - action de se traîner, d'avancer, allure, marche, course. - [abcl]c - suite non interrompue, prolongement, étendue (en ligne droite), traînée, tracé. - [abcl]d - quartier, coin de terre, contrée, endroit, pays. - [abcl]e - suite ou laps de temps. - [abcl]f - marche suivie, enchaînement du style. - [abcl]g - Quint. dérivation (des mots). - [abcl]h - action de humer, d'aspirer. - [abcl]i - action d'allonger, d'étirer la laine. - [abcl]j - action de traîner en longueur, de prolonger, longueur, lenteur.[/b]
    * * *
        Tractus, Participium. Cic. Tiré, Traict.
    \
        Tractam et fusam orationem, opponit Cicero Contortae et acri. Tractive et coulante.
    \
        Tractus, huius tractus. Plin. Tirement.
    \
        Placido tractu reptauit draco. Claud. Trainement.
    \
        Longo tractu fertur per aera. Ouid. Long traict ou Longue traicte.
    \
        Flammarum tractus. Lucret. Un long traict de flambe.
    \
        Raucus tractus. Valer. Flac. Trainement faict avec grand bruit.
    \
        Tractus. Cic. Contree, Pays, Region.
    \
        Corruptus caeli tractus. Virgil. La region de l'air infecte et corrompue, L'air pestilent et corrompu.
    \
        Alti tractus nubium. Horat. Le pays des nues, L'air.

    Dictionarium latinogallicum > tractus

  • 28 attraho

    at-traho (ad-traho), trāxī, tractum, ere, heran-, herbeiziehen, an sich ziehen, I) eig.: a) lebl. Objj.: spiritu sucum, Cels.: pinguem salivam, Sen.: crus, Cels.: uncus attractus infantem educit, Cels.: magnes attrahens ferrum, Plin.; vgl. magnes lapis, qui ferrum ad se alliciat et attrahat, Cic. – bes. anziehen = straff ziehen, spannen, fasciam, Cels.: lora, Ov.: contentum arcum fortius, Ov.: cutem, Cels.: vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem, Sen. – b) eine Person herbeischleppen, attrahi pedibus, Dict.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur, Cic.: tribunos attrahi ad se iussit, Liv.: attr. alqm unā, mit sich schleppen, Ov.: mit dopp. Acc., alqm vinctum, Liv.: alqm vivum, Suet. – II) übtr.: 1) im allg.: nihil esse, quod ad se rem ullam tam alliciat et attrahat (so mächtig anziehe), quam ad amicitiam similitudo, Cic.: attr. benevolentiam alcis largitione ad se, durch Geschenke für sich gewinnen, Val. Max. – 2) herbeiziehen = in bestimmter Absicht herbeikommen machen od. lassen: a) eine Person: te ipsum, Cic.: discipulos novos, Ov.: alqm Romam, Cic.: ea me ad hoc negotium provincia attraxit, Cic.: nisi illum necessitas ad hanc atrocitatem occisionis attraxisset, genötigt hätte, Vopisc. Numer. 15, 6. – b) eine Sache: o magnam stultitiam timoris, id ipsum, quod verearis, ita cavere, ut, cum vitare fortasse potueris, ultro arcessas et attra-
    ————
    has! mit aller Gewalt, bei den Haaren herbeiziehst, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 1, 17, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attraho

  • 29 tractus

    1. tractus, a, um, PAdi. (v. traho), I) hergezogen, hergenommen, herkommend, herstammend, entsprungen, venae a corde tractae, Cic.: sermo ab isto initio tractus, Cic. – II) in einem fortgehend, fließend, nicht holperig, sermonis genus, Cic.: oratio tracta et fluens, Cic.
    ————————
    2. tractus, ūs, m. (traho), das Ziehen, I) eig. u. übtr.: 1) das Ziehen (wenn ein Gegenstand im Raume sich fortbewegt), der Zug, a) eig.: tractu gementem ferre rotam, Verg.: modicus tractus (v. Netze), Plin.: in spiram tractu se colligit anguis, Verg.: longoque per aëra tractu fertur, Ov.: corporis, Bewegung, Quint.: flammarum, Lucr. u. Verg.: Nili, Lucan.: venti, Val. Flacc.: aequalis (siderum) tractus, Manil.: 1, 532: v. der Schrift, si qua incerto fallet te littera tractu, Prop. 4, 3, 5. – b) übtr.: α) der Zug, den ein Gegenstand nimmt, die Ausdehnung, die Lage, qui tractus castrorum esset, Liv.: is est tractus ductusque muri, Cic.: cum mediae iaceant immensis tractibus Alpes, Lucan.: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, durch die Ausdehnung der (einzeln stehenden) Bäume, durch die lange Reihe der Bäume, Nep. Milt. 5, 3. – β) meton., v. Örtl., der Strich, Erd-, Landstrich, die Gegend, tractus Laurens, Liv.: Ponticus, Vopisc.: Belgicae et Armorici, Eutr.: totus, Cic.: in tractu pisce viventium, in der Gegend (im Lande) usw., Plin.: hoc tractu oppidi erat regia, Caes. – corruptus caeli tractus, verpestete Luft des Landstriches, Verg. Aen. 3, 138. – 2) das Ziehen, Einziehen, aquae, Trinken, Lucan. 4, 368. – 3) das Fortschleppen, Syrtes ab tractu nominatae, vom griech. σύρειν = fortschleppen, fortschwemmen, Sall. Iug. 78,
    ————
    3. – II) bildl.: 1) der Zug, die Bewegung, a) von der Darstellung: α) die ruhige Bewegung, die ruhige Haltung, der gehaltene Stil, tractus orationis lenis et aequabilis, Cic.: cetera quae continuo magis orationis tractu decurrunt, Quint.: haec (oratio) vel maxime vi, amaritudine, instantiā, haec (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet, Plin. ep. – β) die Wendung des Ausdruckes, pares elocutionum tractus, Quint. 4, 2, 118. – b) von der Zeit, der Lauf, Verlauf, eodem tractu temporis, zu derselben Zeit, Vell.: hoc tractu temporum, Vell.: aetatis, i.e. senectus, Val. Max.: perpetuo aevi tractu, beständig, Lucr.: tractum habere, einen Zeitraum haben, ICt. – 2) insbes., die Dehnung, a) die Dehnung, langsame Bewegung der Worte, quanta haesitatio tractusque verborum! Cic. de or. 2, 202. – b) v. der Zeit, die Zögerung, Langsamkeit, belli, Tac. ann. 15, 10: tractu et lentitudine mortis, ibid. 15, 64. – c) in der Gramm., die derivative Verlängerung (wenn zB. aus beatitas beatitudo wird), Quint. 8, 3, 32.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tractus

  • 30 attraho

    at-trăho, traxi, tractum, 3, v. a., to draw to or toward, to attract, drag with force, draw (rare but class.; syn.: traho, duco, adduco).
    I.
    Lit.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur Lollius, is dragged by force, Cic. Verr. 2, 3, 25:

    te ipsum putare me attractum iri, si de pace agatur,

    id. Att. 10, 1, 3:

    aliquem Romam,

    id. Fam. 7, 10 fin.:

    tribunos attrahi ad se jussit,

    Liv. 29, 9 fin.:

    uncus alae iniciendus paulatimque attrahendus est,

    Cels. 7, 29:

    magnes attrahens ferrum,

    Plin. 36, 16, 25, § 128:

    pulmo attrahens ac reddens animam,

    id. 11, 37, 72, § 188; so,

    spiritum attrahere,

    Vulg. Psa. 118, 131:

    vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem,

    contracts, Sen. Ben. 6, 7 al.:

    quae causa attraxerit Arpos,

    Verg. A. 11, 250:

    sed quos fugit, attrahit unā,

    Ov. M. 14, 63:

    ducem Attrahite huc vinctum,

    id. ib. 3, 563:

    arcus,

    id. R. Am. 435:

    amnes attrahere auxilio sitientibus hortis,

    Col. 10, 24:

    attraxit eum in siccum,

    Vulg. Tob. 6, 4; ib. Ezech. 32, 20:

    jugum attrahere,

    to draw, bear, ib. Eccli. 28, 23.—
    II.
    Trop., to draw, lead, bring, move, attract, etc.:

    nihil esse quod ad se rem ullam tam inliciat et tam attrahat quam ad amicitiam similitudo,

    Cic. Lael. 14, 50: recepi causam Siciliae;

    ea me ad hoc negotium provincia attraxit,

    prompted, moved, incited, id. Verr. 2, 2, 1:

    quandoquidem in partes, ait, attrahor,

    I am drawn by force to take sides, Ov. M. 5, 93 (Merk., abstrahor):

    discipulos,

    id. F. 3, 830:

    ideo attraxi te miserans,

    Vulg. Jer. 31, 3.—Hence, * attractus, a, um, P. a., drawn or attracted; of the brow, contracted, knit:

    frons attractior,

    Sen. Ben. 4, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > attraho

  • 31 ibidem

    ĭbīdem (always ĭbĭdem in Plaut.; v. infra; so Juvenc. 3, 80; Paul. Nol. Carm. 19, 48), adv. [ibi, with demonstr. suff. dem, as in idem, tandem, tantundem, etc.], in the same place, in that very place, just there.
    I.
    Lit., in space:

    sarmenta concidito minute et ibidem inarato,

    Cato, R. R. 37, 3:

    cenati discubuerunt ibidem,

    Cic. Inv. 2, 4, 14:

    ille, cujus merces erant, in gladium ibidem incumberet,

    id. ib. 2, 51, 154:

    quod ibidem recte custodire poterunt, id ibidem custodiant,

    id. Quint. 27, 84:

    ne hīc ibidem ante oculos vestros trucidetur,

    id. Rosc. Am. 5, 13: ego ibidem has inter cenam exaravi, i. e. on the spot, immediately, id. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 58:

    cum ibidem invenire fingimus,

    Quint. 9, 2, 60 Spald. N. cr.; cf. ibi, I.:

    pede terram Crebra ferit: demissae aures, incertus ibidem Sudor, i. e. circa aures,

    Verg. G. 3, 500.—With a corresp. ubi:

    ubi amici, ibidem opes,

    Plaut. Truc. 4, 4, 31:

    ibidem divitiarum cupido est, ubi et usus,

    Just. 2, 2.—With gen.:

    si redierit Illa ad hunc, ibidem loci res erit,

    Plaut. Cist. 2, 1, 53.—With a verb of motion (for eodem):

    egomet me cum illis una ibidem traho,

    I reckon myself among them, on the same plane with them, Plaut. Trin. 1, 2, 166: St. Quid, quod dedisti scortis? Le. Ibidem una traho, to that very account, id. ib. 2, 4, 10.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of time, in that very moment (= paene eodem temporis momento):

    Deinde ibidem homo acutus, cum illud occurreret,

    Cic. Fin. 1, 6, 19 Madv.; so,

    deinde ibidem,

    id. Ac. 2, 14, 44; cf.:

    ibidem ilico puer abs te cum epistulis,

    id. Att. 2, 12, 2.—
    B.
    Of other relations, in the same matter:

    tibi ibidem das. ubi tu tuom amicum adjuvas,

    Plaut. Pers. 4, 4, 62:

    laesit in eo Caecinam, sublevavit ibidem, i. e. in eo ipso,

    Cic. Caecin. 9, 23:

    tibi non committitur aurum, vel si quando datur, custos affixus ibidem,

    Juv. 5, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > ibidem

  • 32 abstraho

    abs-traho, trāxī, tractum, ere
    1) оттаскивать, тащить, увлекать, уводить насильно (liberos ab aliquo Cs; aliquem in servitutem Cs; jumentum ex agmine L; ad capitale supplicium QC)
    a. navem remulco Csбуксировать судно
    2) отвлекать, отклонять
    a. aliquem a bono in pravum Sl — совратить кого-л. с правильного пути
    a. milites ab aliquo C — переманивать солдат от кого-л.
    4) отделять, разлучать, отрывать (aliquem de thalamis O; animus a corpore se abstrahit C); отрезать (frumento ae commeatu abstractus Cs)
    7) отвлекать, мешать
    8) освобождать (a malis, a consuetudine C)

    Латинско-русский словарь > abstraho

  • 33 attraho

    at-traho, trāxī, tractum, ere
    1)
    а) притягивать ( magnes attrăhens ferrum PM); натягивать (lora, contentos fortius arcus O); втягивать (в себя) (salivam Sen; attrahitur spiritu sucus CC)
    spiritum ab alto a. Vтяжело дышать
    б) стягивать, хмурить ( frontem Sen)
    2) приводить силой,: притаскивать ( aliquem vinctum O)
    adducĭtur atque adeo attrahitur C — (Лолия) приводят, вернее, притаскивают
    3)
    а) привлекать (aliquem Romam C; aliquem in amicitiam Sen)
    a. benevolentiam alicujus largitione ad se VM — привлечь к себе чьи-л. симпатии (своей) щедростью
    б) вовлекать (aliquem ad hoc negotium C)
    a. aliquem in partes O — втянуть кого-л. в ссору
    в) влечь (за собою), приводить ( similitudo attrahit ad amicitiam C)
    4) склонять, побуждать, вынуждать (necessitas aliquem ad aliquid attrahit C)
    5) привозить, доставлять (ultimis ab oris attractus scarus Pt)

    Латинско-русский словарь > attraho

  • 34 circumtraho

    Латинско-русский словарь > circumtraho

  • 35 contraho

    con-traho, trāxī, tractum, ere
    1) стягивать, сжимать (membrum C, CC; digitos in pugnum PM); втягивать ( collum C); натягивать ( arcum J); стягивать, заживлять ( vulnus CC)
    c. vela C, H, Oубирать паруса
    c. frontem Pl, C etc.морщить лоб
    3) сокращать (frigore contrăhi Hier; pulmones se contrăhunt C; c. tempus epularum PJ)
    contractus frigore Su, Col — закоченевший от холода, но
    contractum frigus V, Sen — холод, от которого коченеют
    4) крепить (вызывать запор), закреплять (alvum, ventrem CC; in senectute alvus contrahitur CC); свёртывать ( fici sucus lac contrahit PM)
    5) ограничивать, умерять (appetitūs C; jura Sil)
    6) собирать, набирать (exercitum VP etc.; magnam classera Nep); сосредоточивать, стягивать (dispersos cives in unam urbem VM; auxilia a finitimis Just)
    7) созывать, собирать (senatum Just etc.; aliquos ad colloquium L); собирать, скоплять, нагромождать (aquam intus in uterum CC; omnis generis commeatum Su; niella PM — о пчёлах; pecuniam Col, Sen etc.; undique libros Su)
    8) соединять, сближать, сочетать ( rudes animos in unum O)
    9) навлекать, причинять, доставлять (molestias aliquā re C; inimicitias domui O; numinis iram sibi O)
    (тж. c. sibi Hirt, O) навлекать на себя, причинять себе, получать
    c. benevolentiam ab aliquo rhH. — снискать чьё-л. благоволение
    c. morbum PMзаболеть
    c. alicui negotium C — наделать кому-л. хлопот, но
    c. negotium (или rem) cum aliquo C etc. — заключить сделку с кем-л.
    nefas c. L — совершить беззаконие, согрешить
    c. matrimonium Just, Su и nuptias Digвступать в брак
    nihil omnino cum aliquo c. C — не иметь решительно ничего общего с кем-л.
    causam certaminis cum aliquo c. velle L — искать повода сразиться с кем-л.
    10) омрачать (horrida tempestas contraxit caelum H)
    c. animum C — огорчаться, приуныть

    Латинско-русский словарь > contraho

  • 36 detraho

    dē-traho, trāxī, tractum, ere
    1) стаскивать, снимать (aliquem equo L, de curru C; stramenta e mulis Cs; anulum de digito Ter, C и e manu VM; vestem corpori QC; armillas lacertis Pt; figuram ab ore Prp)
    2) валить, низвергать, разрушать (statuas Just; muros T)
    4) сцарапывать, стирать ( nomen ex scuto bAl)
    5) сдирать (pellem H, Ph; coria occisis Mela)
    detractis pinnis Ap — вырвав перья, т. е. «подрезав крылья»
    7) состригать, снимать (pecori lanas Q; capillos CA)
    8) мед. выпускать, удалять (sanguinem venis Lcr; materiam per alvum Scr)
    9) отнимать (scutum militi Cs; feros habitus homini O); лишать (alicui dignitatem d. Sl, C)
    10) вынимать (lapidem ex opere PJ; fetus nido V)
    11) выпускать, пропускать (litteras, syllabas Q)
    12) выделять, уводить ( ex acie singulas cohortes Cs)
    13) уносить, похищать (spolia hostium templis L; gladium delubro Martis Su)
    14) сбавлять, скинуть (aliquid de totā summā C; d. pondus Nep)
    d. de famā alicujus C — порочить чью-л. славу
    d. alicui fidem Q — лишить доверия кого-л. (не верить кому-л.)
    15) уменьшать, низводить, умалять, принижать ( majestatem regum ad medium L)
    d. de aliquo C, Nep — унижать кого-л.
    16) вредить, наносить ущерб
    multum detraxit ei, quod alienae erat civitatis Nep — ему (Эвмену) сильно вредило то, что он был иноземцем
    17)
    а) отвлекать, удалять (d. aliquem Galliā C; Hannibalem ex Italiā L)
    б) изгнать, вытеснить ( inimicum ex Galliā C)
    18) вынуждать (aliquem ad certamen C)
    d. aliquem ad accusationem C — заставить кого-л. выступить обвинителем
    d. aliquem in judicium C — привлечь кого-л. к судебной ответственности
    19) освобождать, избавлять (d. alicui laborem, calamitatem C)
    animis alicujus d. errorem O — вывести кого-л. из состояния неуверенности
    detractā opinione alicujus rei C — если не верить чему-л.
    20) чернить, клеветать ( de absentibus detrahendi causa dicere C)

    Латинско-русский словарь > detraho

  • 37 distraho

    dis-traho, trāxī, tractum, ere
    1)
    а) тянуть, влечь в разные стороны ( in diversa distrahi Lо казни четвертованием); раздроблять (corpus nullum, quod distrăhi non possit C); отрывать, отторгать (de и a corpore Lcr, Sen); разделять, разъединять ( Taurus mediam distrăhens Asiam PM)
    d. voces C — разделять гласные, т. е. допускать зияние ( hiatus)
    б) рассеивать, разбрасывать ( fuga distraxit aliquos C); раскалывать (domum alicujus in partes Su; res publica distracta lacerataque L); распылять ( oratoris industriam in plura studia C)
    d. animum alicujus C — заставить кого-л. колебаться
    distrahi in contrarias partes или sententias C — колебаться между противоположными мнениями, быть в нерешительности
    in subtilitatem inutĭlem distrahi Sen — уйти в ненужные тонкости, размениваться на мелочи
    2) распродавать (bona venum AG; agros T; merces CJ)
    3) разрывать (aliquem equis Vr, L); разламывать ( saxa Sen); воен. прорывать ( aciem Cs); разметать ( vallum L); растрепать ( comam O); растерзывать ( genas O); расторгать ( matrimonium Dig); (по)рвать, разрушать ( societatem C); распускать ( collegia Su); расстраивать, (по)мешать ( rem Cs); прекращать, улаживать ( controversias C)
    distrahi cum aliquo C — поссориться (порвать) с кем-л.
    5) отвлекать, отрывать, разлучать (aliquem ab aliquo Ter, C)
    d. aliquem a complexu suorum C — вырвать кого-л. из объятий близких

    Латинско-русский словарь > distraho

  • 38 extraho

    ex-traho, trāxī, tractum, ere
    1) вытягивать, вытаскивать (aliquem in siccum Pt; rete ex aquā Pl); извлекать, вынимать, вырывать (cultrum e vulnere L; aliquem turbā H)
    e. aliquid in lucem L — вытащить что-л. на свет, т. е. выяснить, разъяснить
    3) стаскивать, снимать ( anulum alicui Su)
    4) искоренять, удалять (errorem stirpĭtus G; religionem ex animis C)
    5) избавлять, спасать ( aliquem ex periculo C)
    6) насильно выводить, выгонять ( rure extractus in urbem H); вызывать ( mortuos ab infĕris L)
    8) затягивать, тянуть (proelium ad noctem L; bellum in tertium annum L; aliquid in infinītum Q); откладывать ( rem in consulis adventum L); задерживать, водить за нос, обманывать обещаниями (aliquem L, Su)

    Латинско-русский словарь > extraho

  • 39 intertraho

    inter-traho, trāxī, (tractum), ere
    утащить, отнять (alicui aliquid Pl)

    Латинско-русский словарь > intertraho

  • 40 intraho

    in-traho, trāxī, tractum, ere
    1) втягивать, притягивать, перен. приводить ( vesperam Ap)
    2) тянуть, тащить, волочить ( gressūs Ap)

    Латинско-русский словарь > intraho

См. также в других словарях:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • тракт — а; м. [нем. Trakt из лат.] 1. Устар. Большая наезженная дорога. Почтовый, торговый т. Московский т. Прямым трактом (прямым сообщением; тем же путём). 2. Спец. Совокупность средств для передачи, перемещения чего л. Т. радиосвязи. Т. звукопередачи …   Энциклопедический словарь

  • τρακτός — ή, όν, ΜΑ, τ. ουδ. ως ουσ. τράκτον, τὸ, Α μσν. αυτός που έχει ασπρίσει από το συχνό πλύσιμο, ασπρισμένος («τρακτὸς κηρός», Παύλ. Αιγ.) αρχ. το ουδ. ως ουσ. τὸ τρακτόν και τράκτον ζύμη κατάλληλη για την παρασκευή ζυμαρικών. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ.… …   Dictionary of Greek

  • ТРАКТ — (нем. Trakt от лат. tractus, букв. волочение, от traho тащу), улучшенная грунтовая дорога, соединяющая важные населенные пункты; имела станции (постоялые дворы) и верстовые столбы. По тракту шли регулярные перевозки пассажиров, грузов и почты… …   Большой Энциклопедический словарь

  • ТРАКТОР — (новолат. tractor от лат. traho тащу), самоходная машина на гусеничном или колесном ходу для приведения в действие прицепленных к ней или установленных на ней машин орудий (сельскохозяйственных, строительных, дорожных и т. п.), для привода… …   Большой Энциклопедический словарь

  • дистрактор — (лат. distraho, distractum растягивать, разнимать; дис + traho тянуть) инструмент в виде двусторонней двурогой вилки, применяемый при хирургических операциях для коррекции и фиксации поясничного отдела позвоночника …   Большой медицинский словарь

  • краниотрактор — (кранио + лат. traho, tractum тянуть, тащить) см. Краниокласт …   Большой медицинский словарь

  • терзать — аю, укр. терзати, ст. слав. трѣзати, трѣжѫ σπαράττειν (Супр.), тръзати τίλλειν (Супр.), сербск. цслав. истръзати ἐκσπᾶν, болг. тързам рву , сербохорв. тр̏зати, тр̏же̑м, словен. trzati, tȓzam рвать, дергаться, щипать траву ; связано чередованием… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • трогать — аю, укр. трогати дергать, тянуть , болг. трогвам трогаю . Сравнивают с лтш. treksne удар, толчок , др. исл. Þreka теснить, давить , др. англ. đrасu натиск, нажим, насилие (М. – Э. 4, 230). Родство с лат. trahō, еrе, trāхī, tractum тянуть, тащить… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Трактор — (новолат. tractor, от лат. traho тащу, тяну)         самодвижущаяся (гусеничная или колёсная) машина, выполняющая с. х., дорожно строительные, землеройные, транспортные и др. работы в агрегате с прицепными, навесными или стационарными машинами… …   Большая советская энциклопедия

  • Трагуларии — (tragularii) у древних римлян метатели особого рода копий, называвшихся трагулами (tragula). Это оружие было в употреблении среди галлов и испанцев и состояло из копья, снабженного ремнем, посредством которого пущенное оружие оттягивалось (traho) …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»