Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

aquam+c

  • 101 compellere

    1) сгонять в одно место, отводить: aquam comp. ex flumine (1. 1 § 4 D. 43, 21). 2) принуждать, compelli ad praestationem, solutionem (1. 50 pr. D. 5, 1. 1. 103 D. 46. 3), adire hereditatem (1. 2 § 2 p. 28, 6. 1. 14 § 3. D. 36, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > compellere

  • 102 comprimere

    1) сжимать, compr. aquam, прудить (1. 1 § 1 D. 39, 3). 2) лишать девства (1. 20. 25 C. 9, 9). 3) обуздывать (1. 1 C. Th. 2, 5. 1. 43 C. Th. 12, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > comprimere

  • 103 conducere

    1) проводить: aquam cond. in unum lacum (1. 3 § 3 D. 43, 21) 2) нанимать за известную плату, а) пользование вещью или правом cond. domum (1. 11. § 5 D. 13, 7), coenacula, balnea (1. 30. D. 19, 2), habitationem (1. 19 § 6 eod.), fundum (1. 29 pr. D. 7, 4), usumfructum (1. c.), vectigal (1. 9 § 1 D. 39, 4. 1. 16 D. 50, 16), (1. 4 § 2 D. 3, 2. 1. 5 § 3 D. 9, 3);

    in conducto habitare (1. 1 § 9 eod.);

    b) за известную плату пользоваться временными услугами (орекае) другого; далее означ. conducere обязываться за определенную денежную сумму выполнить определенную работу, напр. cond. domum faciendam, rivum faciendum (I. 9 § 5. 1. 11 § 3. 1. 13 § 3. 1. 19 § 7. 1. 25 § 7. I. 59. 62 eod). Conductum (subst.) = conductio, договор найма относительно прав нанимателя или арендатора, ex conducto agere, experiri;

    conducti s. ex cond. actio;

    ex cond. teneri ei, qui conduxit (pr. J. 3, 24 1. 7. 9 pr. 1. 10. 15. 19 pr. 1. 55 § 1 eod.), in conductione remanere (1. 13 § 11 eod. 1. 13 § 11 eod.), conductionem relinquere (1. 25 § 2 eod.), (1. 24 § 4 eod.); если дело идет об обязаностях обеих сторон, то договор назыв. locatio (et) conductio, locatum (et) conductum (см. locare). Conductor, наниматель, арендатор, мастер или поставщик работы, подрядчик (1. 11 § 4. 1. 22 § 2. 1. 54 § 1. 1, 56. 60 pr. D. 19, 2. 1. 2 § 11. 12 D. 50, 8);

    conductrix, наемщица (1. 10 C. 3, 33).

    3) годиться, быть полезным (1. 2 C. Th. 9, 16);

    conducibilis, полезный, годный (1. 30 C. Th. 5, 13. 1. 3 C. Th. 11, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conducere

  • 104 continere

    1) держать, удержать, cont. aquam (1. 1 § 4. 1. 3 pr. D. 43. 21);

    in carcere, in vinculis contineri (1. 8 § 9 D. 48, 19);

    mulierem consuetudinis causa cont. (1. 34 pr. D. 48, 5);

    terra contineri, s. se continere, в соединении с землей (1. 78 D. 6, 1. 1. 3 § 5 D. 47, 7);

    res, quae solo continentur (1. 1 § 1 D. 6, 1).

    2) содержать, заключать в себе: actio rei persecutionem continet (1. 10 § 1 D. 4, 2. 1. 34 § 2 D. 44, 7);

    contineri officio, arbitratu judicis (1. 38 44 D. 5, 3. 1. 76 pr. D. 6, 1. 1. 12 D. 8, 5), vindicatione (1. 3 pr. D. 6, 1), emli judicio (1. 11 § 3 D. 19, 1), stipulatione (1. 3 pr. 1. 5 pr. D. 7, 9. 1. 158 D. 50, 16), appellatione (1. 136. 138. 145. 146 eod.), scriptura (1. 9 § 2 D. 2, 13), edicto (1. 11 pr. D. 4, 4. 1. 7 D. 27, 1);

    quod pondere, mensura continetur (1. 38 D. 5, 1. 1. 2 § 3 D 12, 1. 1. 34 § 6 D. 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > continere

  • 105 cresсere

    увеличиваться: imbri, pluvia crescere aquam (1. 20 § 1 D. 8, 3. 1. 1 § 15 D. 39, 3); (1. 17 § 3 D. 47. 10); (1. 1 § 2 D. 42, 7);

    crescere legata (1. 35 D. 28, 6), obligationem (1. 31 § 3 D. 19, 1), periculum (1. 53 D. 23, 3);

    actio, quae inficiando crescit, иск, который действует in duplum, коль скоро ответчик не повиновался (20 § 4 D. 5, 3. l. 30 pr. D. 12, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cresсere

  • 106 dilatare

    расширять, dilat. aquam, rivum, iter et actum (1. 1 § 15 D. 43, 12. 1. 3 § 15 D. 43, 19. 1. 1 § 11 D. 43, 21); (§ 3 J. 3, 9);

    dilat. tempora (1. 4 C. Th. 2, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dilatare

  • 107 dividere

    1) разделять;

    divisio, раздел, дележ, communi dividundo iudicium (см. communis s. 1);

    iudicium divisionis = familiae hercisc. (1. 77 pr. D. 31); (1. 41. 57 D. 10, 2. 1. 20 D. 26, 8. 1. 122 § 6 D. 45, 1. Gai. II. 219);

    divid. societatem (1. 16 D. 10, 3);

    divisio bonorum et aeris alieni (1. 40 § 21). 2, 14);

    divid. in stirpes, capita (Gai. III. 8. 16. 61);

    divid. aquam, divisio aquae (1. 17. 25 D. 8, 2. 1. 5 pr. D. 43, 20); (1. 26 D. 3, 5. 1. 3 § 9 D. 26, 7); (1. 1 § 13. C. 14. 1);

    divid. actiones, dividitur actio, obligatio inter fideiussores, tutores;

    beneficium dividendae actionis, anxilium divisionis (1. 1 § 11 D. 27. 3. 1. 7 D. 27, 7. 1. 10 § 1. 1. 26. 27 § 4 1. 51 § 2 D. 46, 1. 1. 12 D. 46, 6); (1. 11 pr. D. 45, 2);

    pro parte divisa usumfr. constituere (1. 5 D. 7, 1); (1. 5 § 16 D. 27, 9);

    pro diviso - pro indiviso alienus fundus (1. 43 pr. D. 41, 2);

    nunquam pro diviso possideri potest (1. 8 D. 6, 1);

    dividi non posse, divisionem non recipere s. admittere (1. 4 § 4 D. 8, 5. 1. 27 § 2 D. 9, 2. 1. 25 § 9 D. 10, 2. 1. 31 § 6 D. 21, 1. 1. 11 § 24 D. 32. 1. 1 § 9. 1. 7. 80 § 1 D. 35, 21 1. 2 § 1. 2. 1. 72 pr. D. 45, 1. 1. 13. § 1 D. 46, 4).

    2) paспределять;

    divisio, раздача, разделение, divid. annonarias species (1. 5 C. Th. 1, 5);

    divisio annonae (1. 1 § 2 D. 50, 4); (1. 117. 122 pr. D. 30); (1. 23 D. 33, 1);

    div. liberorum inter parentes (1. un. C. 5, 24).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dividere

  • 108 ducere

    1) водить, проводить, напр. duc. aquam;

    ius ducendae aguae, ductio, ductio (aquae) = aquaeductus (1. 17. 20. 29 D. 8, 3. 1. 21 D. 8, 5. 1. 16 D. 8, 6. 1. 10 D. 39, 3. 1. 3 § 4 D. 43, 20. 1. 3 § 3 D. 43, 21); (1. 2 § 1 D. 8, 3);

    duc. rivum (1. 9 D. 8, 1), cloacam (1. 1 § 8 D. 43, 23);

    duc. maceriam (1. 17 D. 8, 4);

    duc. (in domum suam) uxorem, жениться (1. 2 D. 2. 4. 1. 2 § 1. 2 D. 34, 9);

    duc. funus, хоронить (1. 14 § 2 D. 11. 7);

    duc. pugnum alicui, ударить кого кулаком (1. 4 D. 47, 10).

    2) уводить, отводить: ductio, отведение, liberae personae, de quibus exhibendis, ducendis, interdicta competunt (1. 1 pr. D. 43, 1. cf. 1. 3 seq. D. 43, 30). - 1. 3 § 1 cit.);

    servum (ex causa noxali) duc. (1. 6 D. 6, 2. 1. 26 § 6. 1. 32. 39 § 3 D. 9, 4); (1. 30 D. 40, 12);

    in ius ducito (L. XII. tab. III. 2, 3).

    3) склонять, ductus errore (1. 11 § 10 D. 11, l), metu (l. 49. § 1 D. 9, 2), iuvenili levitate (1. 24 § 2 D. 4, 4), misericordia (1. 7 pr. D. 16, 3);

    qui duxerit violare aeternales vultus (1. 3 C. 11, 10).

    4) считать, necessarium duc. (1. 220 pr. D 50, 16);

    duc. statuendum (1. 2 C. 12, 7).

    5) отвлекать = deducere (Paul. V 12 § 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ducere

  • 109 efficere

    совершать, а) делать = facere, constituere s. 4;

    actum effic. inanem (1. 11 D. 44, 7);

    actio efficitur utilis, inanis (1. 24 § 2 D. 40, 12);

    inutile effici legatum (1. 82 pr. D. 31);

    causa melior efficitur (1. 3 D. 20, 3. 1. 12 pr. D. 20, 6);

    res deterior effecta (1. 8 pr. D. 18, 6); (1. 9 D. 34, 4): - effici часто = fieri: debitor effectus (1. 9 § 7 D. 15, 1);

    heredem effici adeundo (1. 43 § 3 D. 28, 6), (l. 26 § 9 D. 12, 6);

    exheredatum effic. (1. 20 pr. D. 37, 4);

    pro parte intestatum effici (1. 19 D. 5, 2);

    effici sui iuris (1. 3 § 4 D. 14, 6. 1. 1 § 4 D. 15, 2. 1. 11 § 10. 11 D. 32);

    effici liberum, patremfam. (1. 15 D. 3, 5);

    ex libero servus effectus (1. 83 § 5 D. 45, l), compos mentis effectus (1. 1 D. 37, 3);

    effectus annorum XIV (1. 22 pr. D. 36, 2);

    pupilli, legitimae aetatis effecti (1. 2 C. 5, 46);

    effici maiorem (1. 3 § 1 D. 4, 4);

    effic. aliquem inter infames (1. 2 § 2 D. 3, 2); (1. 9 § 7. 1. 62 D. 41, 1);

    in domino alicuius effici (1. 9 § 1 D. 23, 3); (1. 7 § 3. 1. 9 § 1. 1. 27 eod.);

    fructus efficiuntur fructuarii, emtoris (1. 12 § 5 D. 7, 1. 1. 2 § 4 D. 41, 4), сделать: filia nubendo efficit dotem esse (1. 10 D. 23, 1): effic. legatum non deberi (1. 1 § 11 D. 35, 3);

    effic. aliter aquam fluere (1. 1 § 3 D. 43,13);

    ius dici causam perorari effic. (1. 1 pr. D. 2, 2. 1. 14 § 8 D. 38, 2), nihil. effic. (1. 29 § 1 D. 29, 1);

    b) осуществлять, сделать, оканчивать, (quod maior pars curiae effecit, pro eo habetur, ac si omnes egerint (1. 19 D. 50, 1);

    effic. opus (1. 13 § 10. 1. 24 § 3. 1. 51 § 1 D. 19, 2. 1. 113 pr. D. 45, 1); (1. 22 C. 6, 23);

    sponsalia effic. (1. 14 D. 23, 1);

    partus effectus - perfectus, развитый (1. 14 D. 1, 5. cp. 1. 135. D. 50, 16);

    c) составлять, plus quam hereditaria portio efficit (1, 31 D. 12, 6);

    tantundem, quod fundi pretium efficiat (1. 67 § 5 D. 31); (1. 88 § 3 D. 35, 2);

    effic. (quartam bonorum (1. 93 eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > efficere

  • 110 effundere

    1) изливать, высыпать а) в узком смысле: Praetor ait de his, qui deiecerint vel effuderint etc. (см. deicere s. 1);

    eff. aquam, vinum, oleum (1. 19 pr. D. 8, 2. 1. 27 § 15 D. 9, 2. 1. 9 pr. D. 10, 4. 1. 18 § 3 D. 13, 6. 1. 1 § 3 D. 18, 6), milium frumentum (1. 27 § 19 D. 9, 2);

    b) в пер. см. eff. iniurias in aliq. (1. 10 C. 8, 56);

    eff. omne patrimonium suum in aliq. (1. 2 C. 3, 29);

    corrumpere atque effundere patrimonium, расточать (1. 13 § 20. 9, 51);

    eff. pecunias (1. 25 D. 22. 3): eff. voluntatem, изъявить желание (1. 21 0. 6, 37);

    multum etf. tractatum, подробно толковать (1. 3 C. 4, 27).

    2) effund. oculum, вышибить (1. 13 § 4 D. 19,2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > effundere

  • 111 excipere

    1) принимать, собирать (1. 9 § 7 D. 41, 1);

    exc. profluentem aquam (1. 1 § 22 D. 39, 3);

    necessitas stillicidiorum excipiend. (1. 17 § 3 D. 8, 2);

    ut vicinus lumina nostra excipiat (1. 4 eod.).

    2) копировать: excipienda rescripta curare (1. 2 C. 10, 12). 3) брать на себя, exc. onus obligationis (1. 48 § 1 D. 46, 1), periculi societatem (1. 38 pr. D. 26, 7);

    exc. actionem, отвечать на иск (1. 22. 36 § 1 D. 5, 1. 1. 13 D. 9, 4. 1. 27 pr. D. 36, 1. 1. 41 D. 49, 14), condictionem (1. 20 D. 13, 1), intentiones criminales et civiles (1. 12 pr. C. 12, 19);

    exc. sententiam, получать - приговор, присуждающий к наказанию (1, 10 D. 44, 1. 1. 25 pr. D. 48, 19. 1. 7 C. 9, 12), stilum proscriptionis (1. 9 C. 9, 49);

    exc. poenam, быть присужденным к наказанию (1. 38 § 8 D. 48, 5), supplicium capitale (1. 6 C. 9, 12), mortem (1. 1 C. 3, 27).

    4) получать, exc. liberalitatem (1. 6 C. 5, 16);

    exe. deficientium partes (l. 53 § 1 D. 29, 2).

    5) понимать, толковать, rerba sic exc. (1. 7 pr. D. 4, 3. 1. 11 § 5 D. 11, 1). 6) exc. rationes = dispungere, проверять счета (1. 82 D. 35, 1). 7) исключать а) делать исключение от общего правиила: leges, quibus excipitur, ne etc. (1. 5 D. 22, 5); (1. 1 § 1. 1. 7 § 1 D. 48, 11); (1. 21 cf. 1. 1. 3. 5 § 8 D. 37, 5); (1. 61 D. 23, 2);

    Praetor excepit sexum, casum etc. (1. 1 § 5 D. 3, 1); (1. 4 D. 2, 2);

    non exceptum esse a vinculis iuris (1. 2 9 C. 9, 9);) в частных распоряжениях а) исключать что-нибудь, si ita quis heres iustitutus fuerit: excepto fundo, excepto usufr. heres esto, perinde erit iure civili, atque si sine ea re institutus est (1. 74 D. 28, 5);

    fundum excepto aedificio legare (1. 81 § 3 D. 30); (1. 24 D. 33, 8. cf. 1. 3 D. 21, 2);

    in venditione, in lege fundi venditi exc. aliquid (1. 76 pr. 77 pr. D. 18, 1);

    b) выговаривать себе при продаже предмета: exc. usum, usumfr.;

    exc., ut pascere sibi vel inhabitare liceat (1. 32 D. 7, 1);

    exc. sibi habitationem (1. 21 § 6 D. 19, 1), sepulcrum (1. 53 § 1 eod.);

    servitus excepta (1. 7 D. 8, 4);

    quum iter excipere deberem, fundum liberum tradidi (1. 22 § 1 D. 12, 6); вообще выговаривать что-либо, venditor, qui manus iniectionem excepit (1. 10 § 1 D. 2, 4);

    exc., ne manumitteretur (serva), ne prostitueretur (1. 6 pr. D. 18, 7);

    exc. in locatione, ut etc. (1. 19 § 3 D. 19, 2);

    certum pretium sibi exc. (1. 13 pr. D. 19, 5);

    c) отказаться от ответственности no поводу недостатков проданной вещи (1. 1 § 9 D. 21, 1);

    nominatim excipere de aliquo morbo, et de cetero sanum esse dicere (1. 14 § 9 eod.);

    nominatim de errone et de fugitivo excipitur (1. 4 § 3 eod.); (1. 69 pr. D. 21, 2).

    8) предъявлять возражение (cf. exceptio s. 2);

    exc. de pacto convento (1. 2 § 4 D. 44, 4. Gai. III. 179. IV. 116 b. 119. 121. sq. 126), de dolo alicuius (1. 4 § 17. 20. 1. 5 § 5. 1. 11 pr. eod.), de re iuвшcata (1. 21 § 4 D. 44, 2); (1. 28 D. 9, 4); (1. 1 § 16 D. 43, 12); (1. 8 § 9 D. 20, 6);

    excipere: si non convenit etc. (l. 12 pr. eod.);

    in factum exc. (1. 20 D. 14, 6); (1. 9 D. 22, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > excipere

  • 112 excludere

    1) исключать;

    exclusio, исключение;

    exclusorius, исключающий (1. 2pr. § 1. 2. D. 44, 1); (1. 8 § 8 D. 5, 2);

    excludi a collationis commodo (1. 6 D. 38, 6), beneficio SCti (1. 2 § 14 D. 38, 17), a bon. possessione (1. 18 pr. D. 37, 4);

    excludi tempore aut repudiatione (1. 1 § 11 D. 38. 9), praescriptione (1. 39 § 5 D. 48, 5);

    anno (1. 15 § 6 D. 43, 24); (1. 11 D. 44, 3).

    2) удержать: excl. aquam (1. 1 § 2 D. 39. 3). 3) отделять, вынимать, ut excludatur (gemma inclusa auro alieno), ad exhibendum agi potest (1. 6 D. 10, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > excludere

  • 113 exprimere

    1) вымолачивать: area uti ad frumenta caeteraquе legumina exprimenda (1. 14 § 3 D. 34, 1). 2) проводить: fistula, quae aquam latius exprimeret (1. 15 D. 8, 3). 3) возбуждать: tavor fbertatis benigniores sententias exprimit (1. 32 § 5 D. 35, 2). 4) вынуждать, добиваться (1. 1 § 23 D. 48, 18). 5) выражать, определять, описывать exprimi edicto Aedilium (1. 25 § 8. 1. 38 § 14 D. 21, 1), constitutione, lege (1. 3 § 8 D. 38, 16. 1. 9 § 2 D. 48, 10), rescriptis SCtis (1. 3 § 6. 1. 35 D. 49, 14. 1. 13 D. 46, 31. 12 § 2 D. 46, 8);

    palam verbis exprimi (1. 99 pr D. 45, 1);

    expr. conditionem (1. 21 D. 23, 3), substitutionem (1. 64 D. 31);

    substitutio expressa, пром. compendio facta (1. 8 C. 6, 26), non expr de morte filii (1. 29 § 1 D. 28, 2);

    expr heredes (1. 25 D. 28, 1. 1. 2 D. 31. 1. 68 D. 28, 5 cf. 1. 47 D. 35, 1. 1. 52 cod. 1. 195 D. 50, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exprimere

  • 114 immittere

    1) посылать, отправлять, вводить, carceri immit. aliquem (1. 1 C. 12, 23. 1. 9 § 1 D. 10, 4. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 13 § 2 D. 19, 2); в nep. см. corpus in aliquam valetudinem immitt., причинить болезнь (1. 14 § 2 D. 21, 1);

    se immit. in tabernam, входить (1. 2 § 1 D. 9, 1).

    2) пускать, а) проводить: напр. immitt. aquam, fumum;

    fumi, aquae immissio (1. 8 § 5 D. 8, 5 1. 3 pr. D. 39, 3. 1. 2 § 27. 28 D. 43, 8);

    cloacam in viam. publ. immit. (§ 26 eod.): (1. 16 D. 8, 5. 1. 8 pr. D. 8, 6. cf. 1. 28 D. 8, 2);

    b) впускать, вставлять: immitt. aliquid in aedes alicuius (1. 5 § 8-10. D. 39, 1. cf. 1. 15 § 2 D. 43, 26. 1. 242 § 1 D. 50, 16. 1. 20 pr. D. 8, 2. 1. 1 pr. 1. 2. 6 eod.); (1. 40 eod. 1. 13 § 7 D. 7, 1). Immittere прот. facere; как facere in alieno, так и immittere in alienum являются часто поводом к предъявлению иска (actio negatoria) (1. 5 § 8 - 10 D. 39, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > immittere

  • 115 inducere

    1) вводить a) приносить, проводить, относить, aquam ind. in fundum (1. 31 D. 8, 3);

    inducta, invecta, importata in praedia (1. 32 D. 20, 1. 1. 4 pr. 1. 7 § 1 D. 20, 2. 1. 5 C. 4, 65. 1. 3 pr. D. 7, 1 1. 11 § 1 D. 20, 1);

    in possessionem (1. 35 § 1. D. 39, 5. 1. 33. 52 § 2 D. 41, 2. l. 15 § 6 D. 42, 1. 1. 7 § 19 D. 42, 4);

    b) вводить: moribus et consuetudine inductum (1. 32 pr. D. 1, 3. 1. 3 pr. D. 47, 15. 1. 1 D 7, 5. 1. 29 pr. § 14 D. 28, 2. 1. 3 § 1 D. 4, 9. 1. 1 D. 10, 4. 1. 1 § 1 D. 39, 1);

    c) представлять свое дело в суд (1. 19 D. 49, 1).

    2) предъявлять, induc. et actionem et exceptionem (1. 28 § 10 D. 12, 2);

    condictionem (1. 56 D. 12, 6).

    3) допускать, применять, in bonorum possess. induc. aliquem: induci edieto Praetoris (1. 1 § 6 D. 37, 4. 1. 5 § 2. 1. 10 § 1 D. 38, 17. 1. 1 § 2. 1. 11 § 6. 1. 18 pr. 1. 32 § 4 D. 35, 2. 1. 18 § 1 eod. 1. 3 § 2 D. 38, 4. 1. 36 D. 26, 7);

    officium Praetoris (1. 1 § 2 D. 8, 3. 1. 4 D. 5, 2).

    4) приводить, дать: vitricum iuduc. pupillis (1. 1 C. 5, 49). 5) побуждать, склонять, ut fideiubeat (1. 48 § 1 D. 46, 1);

    calore inductus (1. 7 § 3 D. 48, 11).

    6) заставлять, приучать (1. 11 D. 50, 4; по мнению других induere или imbuere). 7) покрывать, induc. tectorium (1. 38 D. 6, 1). 8) написанное (на дощечках) вновь покрыть воском, затирать написанное;

    inductio, стирание, написание (1. 1 pr. § 1. 1. 2. 3 D. 28, 4. 1. 15 § 1 D. 29, 1. 1. 16. D. 34, 4. 1. 12. 16 § 2 D. 34, 9. 1 2 § 7 D. 37, 11. 1. 8 § 1 D. 48, 13. 1. 22 C. 8, 43).

    9) отменять: cognitio appellationis inducenda (l. 9 D. 49, 14. 1. 7 pr. D. 5, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inducere

  • 116 inquinare

    замарать, inq. vestimenta (1. 27 § 14 D. 9, 2), aquam (1. 1 § 27 D. 43, 20); в пер. см. quos scelus aut vitae turpitudo inquinat (l. 2 C. 12, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inquinare

  • 117 quaerere

    1) искать, servitus, ut aquam quaerere et inventam ducere liceat (1. 10 D. 8, 3. 1. 21. D. 3, 5. 1. 35 § 3 D. 18, 1. 1. 34 pr. D. 23, 2), fidejussores (1. 8 D. 7, 5), alios creditores (1. 25 D. 13, 7). 2) приобретать, получать, a) вооб., напр. patria dignitas quaesita per adoptionem (1. 13 D. 1, 7. 1. 2 § 3 D. 38, 16. 1. 9 D. 37, 5. 1. 3 § 8 D. 37, 4. 1. 3. pr. D. 40, 12. 1. 1 § 3 D. 38, 17. 1. 1 § 2 eod. 1. 18 D. 38, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 16 D. 25, 1. cf. 1. 8 pr. D. 33, 7);

    quaer. exceptionem (1. 24 D. 44, 1);

    b) особ. увеличивать имущество, работой приобретать (1. 6 pr. D. 42, 8);

    non queri прот. alienari (1. 45 pr. D. 49, 14. 1. 73 D. 17, 2. 1. 5 pr. D. 3, 6. 1. 16 § 2 D. 4, 2);

    quer. dominium (1. 19 pr. D. 24, 1), pignoris obligationem (1. 16 C. 8, 14), hereditatem (1. 6 § 4 D. 29, 2. 1. 9 C. 3, 31. 1. 93. D. 35, 1);

    bona quaesita (1. 1. pr. D. 20, 1).

    3) разбирать, производить следствие о чем, Praetori res quaerenda commissa (1. 8 § 17 D. 2, 15. § 8 eod.);

    quaer. de statu (1. 1 pr. § 2. 3 D. 40, 15. 1. 10 D. 40, 1. 1. 10 C. 12, 1).

    4) спрашивать, quaeret aliquis - et magis est etc. (1. 135 D. 50, 16. 1. 240 eod. 1. 16 D. 2, 4. 1. 19 D. 44, 2. 1. 1 § 8 D. 36, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quaerere

  • 118 recipere

    1) a) обратно получать, post divortium recip. dotem (1. 41. § 7 D. 32. 1. 66 § 5 D. 24, 3. 1. 45 D. 12, 6. 1. 27 D. 13, 7. 1. 2 pr. D. 12, 1. 1. 1 § 2 D. 43, 26. 1. 19 pr. D. 49, 15. § 5 eod. 1. 21 pr. D. 37, 14. 1. 7 pr. D. 41, 1);

    pristinam speciem (1. 14 § 1 eod.);

    civitatem romanam (1. 104 D. 35. 1);

    b) брать, приобретать, hereditatem recip. fideicommissam, ex Scto Trebell. (1. 17 D. 2. 15. 1. 9 § 4 D. 26, 8. 1. 45 D. 36, 1. 1. 62 § 1 eod. 1. 16 § 4 D. 46, 1. 1. 1 § 13 D. 16, 3. 1. 44 D. 12, 6);

    c) собирать, получать (percipere s. 2); напр. fructus post inchoatum iudicium recepti (1. 25 § 4 D. 42, 8. 1. 5 § 5. 11 D. 14, 4).

    2) принимать a) к себе, напр. ait Praetor: nautae, caupones, stabularii, quod cuiusque salvum fore receperint, nisi restituent, in eos iudicium dabo (1. 1 pr. cf. § 6 seq. 1. 3 pr. § 2. 1. 4 § 1. 1. 5 § 1 D. 4, 9. 1. 6 § 3 eod. 1. 2 § 1 D. 7, 8. 1. 51 D. 41, 1. 1. 1 pr. § 2 D. 11, 3. 1. 1 pr. 1. 3 § 3. 4 D. 47, 9);

    b) принимать в число, in collegium recip. aliquem (1. 3 § 2 D. 47, 22. 1. 1 D. 48, 3. 1. 4 C. 9, 4. 1. 12 § 1 D. 48, 2. 1. 15 § 7 D. 48, 5. 1. 11 § 2 eod. 1. 2 § 2 D. 48, 3);

    c) брать на себя, обязываться, = suscipere, excipere s. 2 напр. recip. custodiam (1. 55 pr. D. 19, 2. 1. 13 § 5 eod. 1. 21 D. 26, 7. 1. 1 pr. D. 27, 8. 1. 4 § 1 D. 40, 1. 1. 8 § 1 D. 16, 1. 1 40 § 1 D. 49, 14. 1. 46 D. 28, 5. 1. 3 § 1. 1. 13 § 2 D. 4, 8);

    receptum (subst.) принятие на себя обязанностей посредника (1. 14 C. 3, 1);

    d) призывать, arbiter receptus (см. arbiter);

    coheredem recip. aliquem (l. 38 § 8. 1. 93 § 5 D. 32. 1. 44 § 1 D. 36, 1. 1. 16 D. 49, 1. cf. tit. D. 49, 5);

    e) принимать, excipere s. 1.напр. recip. stillicidium (1. 21 D. 8, 2);

    aquam (1. 2 § 23 D. 43, 8);

    f) утверждать, признавать, leges iudicio populi receptae (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 14 eod. 1. 34 pr. D. 17, 1. 1. 40 § 1 D. 41, 2. 1. 6 D. 46, 6. 1. 201 D. 50, 17. 1. 11 § 8 D. 19, 1. 1. 2 D. 22, 1);

    moribus receptum (1. 8 pr. D. 1, 6 1. 1 D. 24, 1);

    sententia recepta (1. 7 § 1 eod. 1. 9 § 2 eod. 1. 11 D. 4, 3. 1. 9 § 1 D. 40, 2);

    g) допускать, usucapionem recipiunt maxime res corporales (1. 9 D. 41, 3. i 9 § 5 D 1, 8. 1. 23 D. 50, 17. 1. 77 eod. 1. 14 § 1 D. 11, 1).

    3) выговаривать что себе, предоставлять себе что, = excipere s. 6. в. (1. 10 D. 8, 4 cf. 1. 69 § 5 D. 21, 2. 1. 40 § 4. cf. § 3 D. 18. 1. 1. 205 D. 50, 16. 1. 36 § 1 D. 7, 1. 1. 42 pr. D. 39, 6. 1. 53 § 1 D. 19, 1). 4) se recipere, удалятьея (1. 1 § 8 D. 49, 4); возвращаться: se recip. in naturalem libertatem (1. 3 § 2 D. 41, 1); вообще отправляться куда-нб.: in agrum se quasi in aliquam sedem recip. (1. 239 § 2 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > recipere

  • 119 rivalis

    (subst.) сосед по реке, соучастник, член водопроводства = qui per eundem rivum aquam ducunt (1. 1 § 26. 1. 3 § 5 D. 43, 20).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > rivalis

  • 120 spargere

    1) рассыпать: sparg. aes (1. 5 § 1 D. 41, 7); спрыскивать, aquam sparg. equis (1. 4 pr. D. 3, 2). 2) разделять (1. 3 § 6 D. 26, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > spargere

См. также в других словарях:

  • aquam — aquam·e·try; …   English syllables

  • AQUAM et Terram poscendi ritus — verterum Persarum a gentibus, quas sibi subici volebant, indigitatur Curtio l. 3. c. 10 Darii Xerxis insolentia, aquam ipsam terramque postulantium: ut neque fontium haustum, nec solitos cibos relinquerent. Quâ petitione absolutam dantium… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Aquam haurit cribro qui discere vult sine libro. — (scholae). См. Дурака учить, что решетом воду носить …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • aquam ducendi — See jus aquam ducendi …   Ballentine's law dictionary

  • Aquam in mortario tundere. — См. Воду толочь …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Vidi aquam — (J ai vu l eau vive) est le nom de l antienne chantée en grégorien chaque dimanche au tout début de la forme extraordinaire de la messe de l Église catholique romaine lors du temps pascal et cette antienne peut aussi être chantée dans la forme… …   Wikipédia en Français

  • vidi aquam — (entrée créée par le supplément) (vi di a kouam ) s. m. Locution latine qui se disait familièrement pour se sauver, prendre la fuite. •   Vous ferez beaucoup plus que le preux et vaillant Achille ; car il est mort par le talon, et les vôtres… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Vidi aquam — Krug mit Taufwasser Vidi aquam ist der Name der Antiphon, die während der Heiligen Messe gesungen wird, wenn die Gemeinde beim sonntäglichen Taufgedächtnis zwischen Ostern und Pfingsten vom Zelebranten mit Taufwasser besprengt wird. Auch in der …   Deutsch Wikipedia

  • Mari e fossa aquam infundere. — См. В море воды довольно …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Qui discit sine libro, is aquam haurit cribro. — См. Дурака учить, что решетом воду носить …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Contra aquam remigare. — См. Идти против течения …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»