Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

anbau

  • 101 dyrkning

    sb.
    ( det at dyrke) (der) Anbau (-[e] s -ten)

    Politikens Dansk-tysk Miniordbog > dyrkning

  • 102 anejo

    a'ɲexo
    adj
    1)

    vino añejo — alter Wein, zu lange gelagerter Wein

    2) (fig: que no tiene actualidad) überholt, veraltet, abgestanden
    ( femenino añeja) adjetivo
    [costumbre] alt
    [vino] gealtert
    anejo1
    anejo1 [a'nexo]
    num1num (edificio) Anbau masculino
    num2num (carta) Anlage femenino
    num3num (libro, revista) Beiheft neutro
    num4num (en un libro) Anhang masculino
    num5num (pueblo) Gemeindebezirk masculino
    ————————
    anejo2
    anejo2 , -a [a'nexo, -a]
    (a edificios) angebaut; (a cartas) beiliegend

    Diccionario Español-Alemán > anejo

  • 103 citricultura

    citricultura
    citricultura [θitriku8D7038CE!8D7038CE'tura]
    Anbau masculino von Zitrusfrüchten

    Diccionario Español-Alemán > citricultura

  • 104 construcción aneja

    construcción aneja
    Anbau

    Diccionario Español-Alemán > construcción aneja

  • 105 construcción

    kɔnstruk'θǐɔn
    f
    1) Bau m, Bauart f, Bauwerk n

    construcción aeronáutica/construcción de aviones — Flugzeugbau m

    construcción de puentesTECH Brückenbau m

    2) pl
    sustantivo femenino
    1. [de cosa nueva] Bau der
    2. [oficio] Bauwesen das
    3. [edificio] Gebäude das
    construcción
    construcción [konstrugh'θjon]
    num1num (acción) Bau masculino; (arte) Baukunst femenino
    num3num (ling: estructura) Satzbau masculino; (palabras) Konstruktion femenino

    Diccionario Español-Alemán > construcción

  • 106 cosecha

    ko'setʃa
    f
    1) Ernte f
    2) REL Erntedankfest n
    sustantivo femenino
    1. [de frutos] Ernte die
    2. [época] Erntezeit die
    cosecha
    cosecha [ko'se6B36F75Cʧ6B36F75Ca]
    num1num agricultura Ernte femenino; (conjunto de frutos) (Ernte)ertrag masculino; de cosecha propia aus eigenem Anbau
    num2num (temporada) Erntezeit femenino

    Diccionario Español-Alemán > cosecha

  • 107 crianza

    kri'anθa
    f
    ( de los niños) Erziehung f
    sustantivo femenino
    1. [de bebé] Stillzeit die
    2. [de animales] Züchtung die
    3. [de vino] Anbau der
    4. [educación] Erziehung die
    crianza
    crianza [kri'aṇθa]
    num1num (lactancia) Aufzucht femenino; (personas) Stillzeit femenino
    num2num (educación) Erziehung femenino

    Diccionario Español-Alemán > crianza

  • 108 de cosecha propia

    de cosecha propia
    aus eigenem Anbau

    Diccionario Español-Alemán > de cosecha propia

  • 109 ecológico

    eko'loxiko
    adj
    ( femenino ecológica) adjetivo
    ecológico
    ecológico , -a [eko'loxiko, -a]
    ökologisch; daños ecológicos Umweltschäden masculino, femenino plural; producción ecológica agricultura biologischer Anbau

    Diccionario Español-Alemán > ecológico

  • 110 modular

    I
    adjetivo
    II
    verbo transitivo
    modular
    modular [moðu'lar]
    verbo transitivo, verbo intransitivo
    modulieren

    Diccionario Español-Alemán > modular

  • 111 módulo

    'mođulo
    m
    1) Modul n
    2) INFORM Bauelement n
    sustantivo masculino
    1. [gen] Modul das
    2. [prefabricado] Element das
    módulo
    módulo ['moðulo]
    num1num arquitetura, electrotecnia, informática Modul neutro
    num3num (de un mueble) (Anbau)element neutro
    num4num enseñanza Kurs masculino
    num5num música Modulation femenino

    Diccionario Español-Alemán > módulo

  • 112 producción ecológica

    producción ecológica
    agricultura biologischer Anbau

    Diccionario Español-Alemán > producción ecológica

  • 113 motocultivo

    sustantivo masculino

    Diccionario Español-Alemán > motocultivo

  • 114 пристройка

    (ж)
    1. Anbauen (n);
    2. Anbau (m); Nebengebäude (n);

    Русско-немецкий словарь по водному хозяйству > пристройка

  • 115 разведение

    Русско-немецкий словарь по водному хозяйству > разведение

  • 116 заселение

    Besiedelung, Besiedlung, Anbau, Ansiedlung

    Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > заселение

  • 117 колонизация

    Besiedelung, Besiedlung, Anbau, Ansiedlung, Bodenbesiedlung, Kolonisation

    Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > колонизация

  • 118 accessio

    accessio, ōnis, f. (accedo), I) das Hinzu-, Herantreten, -gehen, -kommen, die Annäherung, quid tibi ad hasce accessio est aedes? was hast du dich diesem Hause zu nähern? Plaut.: suis accessionibus, durch sein Sich-Überlaufenlassen von den Leuten = durch die Audienzen, die er erteilte, Cic. – als mediz. t.t. der Eintritt, Anfall, die Anwandlung, prima morbi, Suet. Vesp. 23, 4. – bes. der Eintritt des Fiebers, der Fieberanfall, Paroxysmus (Ggstz. decessio, remissio) Cels.: dierum imparium accessiones (Anfälle) exspectare, Cels. – II) übtr., das vermehrende Hinzukommen, die Vermehrung, das Wachstum, der Zuwachs, A) als Akt: pecuniae, Nep.: singulorum versuum, Quint.: paucorum annorum, Cic.: dignitatis, Cic.: virium, Liv.: cum ad corpora cum accessio fieret tum abscessio (Abnahme), Cic.: magnas accessiones (Fortschritte) fecisse in operibus hostium expugnandis, Auct. b. Alex.: in omnibus epistulis, quas ad Caesarem aut ad Balbum mitto, legitima quaedam est accessio commendationis tuae, macht die Empfehlung deiner Person sozusagen einen stehenden Artikel aus, Cic. – B) meton.: a) der hinzukommende Gegenstand, der Zuwachs, Anhang, die Zulage, accessionem (Anbau) adiunxit aedibus, Cic.: accessio Punici belli, ein Anhang zum p. Kr. (vom König Syphax, da er nicht der Hauptfeind war, mit dem jener
    ————
    Krieg geführt wurde), Liv.: minima accessio semper Epirus regno Macedoniae fuit, Liv. – b) als philos. t.t., ein bestimmender Zusatz, Cic. Acad. 2, 112. – c) im Finanzwesen, was über die schuldige Abgabe weiter bezahlt od. erpreßt wird, die Beigabe, der Zuschuß (Ggstz. decessio, der Abzug, Ausfall), Scriptt. r.r. u. Cic.: u. decumae, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accessio

  • 119 adiectio

    adiectio, ōnis, f. (adicio), I) das Hinzutun, -fügen, Zusetzen, dah. auch passiv = das Steigen, die Steigerung, a) eig.: assidua deminutio atque adiectio, Sen.: caloris, Sen.: adiectiones cuneorum, das Einstecken, -setzen (Ggstz. detractiones), Vitr.: litterarum (Ggstz. detractio), Quint.: syllabarum, Quint.: detractu aut adiectione syllabae, Sen. rhet.: ebenso adiectione aut detractione (sc. syllabae), Gramm. – einer Pers., populi Albani, Liv.: Hispaniensibus familiarum adiectiones dedit, Einverleibung neuer Familien (in den Kolonieverband), Tac. hist. 1, 78. – b) meton., der schriftliche Zusatz, si fateamini (testamentum vetus) incongruis esse adiectionibus vitiatum, Faust. bei Augustin. c. Faust. 32, 5. – II) als t.t. 1) der Baukunst: a) die Bauchung in der Mitte des Säulenschaftes, die Schwellung, griech. εντασις, Vitr. 3, 3, 13 u.a. – b) die Erhöhung vermittelst ungleicher Bänkchen (per scamillos impares) am Fußgesimse der Säulen, Vitr. 3, 4 (3), 5 u.s. – c) der Anbau, Symm. ep. 6, 9. – 2) der Medizin, ansetzendes-, stärkendes Mittel, Plur. adiectiones (Ggstz. deiectiones), Vitr. 1, 6, 3. – 3) der Rhetorik, die Verdoppelung eines Wortes im Satze, επίζευξις, Quint. 9, 3, 27 sqq. – 4) der Geschäftsspr., das Zulegen, Mehrbieten, illiberali adiectione, Liv. 38, 14, 14: dah. bei Käufen u. Versteigerungen das Mehrgebot,
    ————
    der Aufschlag, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adiectio

  • 120 cultus

    1. cultus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. colo), gepflegt, abgewartet, I) im engern Sinne, gepflegt, abgewartet, bearbeitet, bebaut, angebaut, kultiviert (Ggstz. incultus, silvester, neglectus), materia c. (Ggstz. materia silvestris), Cic.: res rustica bene c. et fructuosa, Cic.: ager c. (Ggstz. ager silvester), Col.: terra c. (Ggstz. terra neglecta), Quint.: loci c. (Ggstz. inculti), Cic.: horti c., Ov.: fundus c., Hor. – fundus cultior, Quint.: loca cultiora, Curt. – ager cultissimus (Ggstz. incultus), Cic.: rus cultissimum, Col.: hortus odoratis cultissimus herbis, Ov. – Subst., culta, ōrum, n., bebaute od. bestellte Felder, angebautes Land, angebaute (kultivierte) Fluren od. Gegenden, culta et dumeta, Col.: an culta ex silvestribus facere potui? Liv.: agrum non coluit, et culta evastata sunt bello, Liv.: si Democriti pecus edit agellos cultaque, Hor.: paucis circa ipsum oppidum obiacentibus cultis, Frontin. – II) im weitern Sinne, a) physisch gepflegt, α) durch Nahrung gepflegt, genährt, bene c., August. b. Macr. sat. 2, 4. § 14. – β) mit Kleidern usw. herausgeputzt, geschmückt, geziert, milites c., Suet.: adulter c., Ov.: sacerdos veste candidā cultus, Plin.: matrona culta purpurā, Suet.: minister quo nec filia cultior nec uxor, Mart.: femina cultissima, Ov.: forsitan ex horum numero cultissimus ille fur sit, Ov. – m. Angabe wie? durch Advv., turba
    ————
    muliebriter c., Curt.: non formosa est, non bene c. puella, Ov. – b) durch Kunst, Unterricht gepflegt, ausgebildet, gebildet, verfeinert, veredelt (bei Cic. nur im Gleichnis mit der Pflege des Ackers, s. Cic. Tusc. 2, 13), sonum linguae et corporum habitum et nitorem cultiora quam pastoralia esse, Liv.: cultiora tempora et ingenia, Curt.: c. carmina, Ov.: terrae cultiores, wo mehr Bildung herrscht, Gell.: vita cultior, Iustin. – v. Pers., Tibullus c., Ov.: turba cultior, das gebildetere Publikum (Ggstz. corona sordidior), Sen.: redire fere cultiores doctioresque, Gell.: hic fuit sermone cultissimus, Aur. Vict. – subst., cultiores, die Gebildetern, Frontin, aqu. 3.
    ————————
    2. cultus, ūs, m. (colo), die Pflege, Abwartung, I) im engern Sinne, die Pflege, Abwartung des Ackers, der Bäume usw., die Bearbeitung, Bebauung, der Anbau, die Anpflanzung, Kultivierung, Kultur, m. objekt. Genet., c. hortorum, Col.: viridium, Sen. rhet.: c. agri, Flor.: c. agrorum, Liv.: Plur., cultus agrorum, Cic. u. Lact.: cultus et agitationes agrorum, Col.: genus hominum suetum rapinis magis quam agri cultibus, Sall. fr.: tum patitur cultus ager, Ov. – m. subj. Genet., nullius agricolae od. agricolarum, Cic.: insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse, Tac. – m. Adjj., mons vastus ab natura et humano cultu, Sall.: sine ullo humani cultus vestigio, Curt.: humani cultus rara vestigia, Curt.: regiones omni cultu propter vim frigoris aut caloris vacantes (Ggstz. reg. habitabiles), Cic. – absol., Talge sine cultu fertilis, Mela: frigida haec omnis duraque cultu et aspera plaga est, Liv. – im Plur. meton., Anbaue, Anpflanzungen = angebaute, angepflanzte Felder, omnes cultus fructusque Cereris in iis locis interisse, Cic. Verr. 4, 114.
    II) im weitern Sinne: 1) die physische u. geistige Pflege, Abwartung, a) die physische Pflege, α) die Pflege und Abwartung, der Unterhalt, die Nährung, m. obj. Genet., c. et curatio corporis, vestitus cultusque corporis, Cic.: victus cultusque corporis,
    ————
    Caes. – m. subj. Genet., oves neque ali neque sustentari neque ullum fructum edere ex se sine cultu hominum et curatione possunt, Cic. – absol., copia ex inopia, cultus ex illuvie tabeque, Liv. – β) die verschönernde Pflege des Körpers, das Schmücken, Putzen, nunc cultus corporum nimius et formae cura prae se ferens animi deformitatem, Sen.: circa capitis sui cultum occupata (Semiramis), Frisieren, Val. Max.: eripi feminis cura cultusque sui non potest, Sorge für die verschönernde Körperpflege, für die Verschönerung des Teints (durch Entfernung der Finnen, Sommersprossen usw.), Cels.: omne studium ad curiosiorem sui cultum conferre, auf eine sorgfältigere Herausputzung ihrer Person richten (v. Frauen), Val. Max. – γ) die auf das ganze äußere Leben gerichtete Pflege, die Lebensweise, die Lebenseinrichtung (vollst. cultus vitae, Cic.), u. in bezug auf noch nicht Erwachsene auch die physische Erziehung, oft verb. cultus victusque, victus atque cultus, Cic. u.a.: ebenso cultus vestitusque, Nep. – c. Gallorum, Caes.: cultus humanitasque provinciae, Caes.: c. magnae fortunae, einer hohen Stellung angemessene, Liv.: c. delicatus, delicatior, mit allem Komfort und Luxus ausgestattete, Val. Max. u. Suet.: filiam omni liberali cultu habere, Liv.: alqm eodem cultu quo liberos suos domi habere, Sall.: alqm humili cultu educare, Liv.: ultra Aethiopiam cultu Persarum agere, Sall. fr. –
    ————
    prägn. = die üppige Lebensweise, die Üppigkeit, cultus ac desidia imperatoris, Liv.: lubido stupri, ganeae ceterique cultus non minor incesserat, Sall. – δ) die auf den äußern Schmuck der Kleidung, Bewaffnung usw. gerichtete Pflege und die dazu verwendeten Dinge, die Ausstattung, der Anputz, Aufputz, der Aufzug, der Putz, Staat, die Kleidung, Garderobe, munditiae et ornatus et cultus, haec feminarum insignia sunt;...hunc mundum muliebrem appellarunt maiores nostri, Liv.: suus equorumque c., Curt.: c. Punicus habitusque, Liv.: c. amoenior, Liv.: militaris, Liv.: c. miserabilis, Sall.: c. muliebris, Quint.: c. iusto mundior, Liv.: c. pastoralis, Vell.: c. rusticus, Liv.: induere cultum famularem, Val. Max.: colligere cultum suum, seinen Roquelaure aufnehmen, Petron.: ornare alqm optimā veste ceteroque regio cultu, Nep.: Persarum cultum imitari, Iustin.: omni cultu triumphantium uti, Vell. – etiam Veneris cultu (im Schmucke der Venus, als Venus) conspectus est, Suet.: Plur., cultus dotales, Brautschmuck, Tac. ann. 16, 31: non his instrui cultus suos, Tac. ann. 13, 13. – v. lebl. Ggstdn., c. triumphi, Vell.: aedes neque laxitate neque cultu conspicuae, Suet.: vehiculum cultu haud sane a vilioribus abhorrens, Curt.: arma quoque ad pristinum refecta sunt cultum, Curt. – übtr., der Schmuck der Rede, scribere non sine cultu et nitore, Quint.: carere cultu ac sententiis Atticis, Quint.: locus
    ————
    exquisite et poëtico cultu enituit, Tac. dial. – b) die Pflege, Behandlung durch Kunst, Unterweisung, Unterricht usw., die Ausbildung, Bildung, dah. auch die geistige Erziehung, animorum corporumque c., Liv.: c. ingenii, Gell.: doctrina rectique cultus, Hor. – absol., quid tam dignum cultu atque labore ducamus, quam etc., Quint.: aspera sano levare cultu, Hor.: genus hominum ad honestatem natum malo cultu corruptum, Cic.: de natura cultuque eius pauca dicere, Sall.: homines a fera agrestique vita ad hunc humanum cultum civilemque deducere, zu diesem Zustand menschlicher u. staatlicher Kultur, Cic.: cultui est hoc legisse, Gell.: cultum liberorum procurare, Gell. – c) die Gewöhnung, gens aspera cultu, Verg.: mit mos verb., Sitte und Zucht, Verg.
    2) die tätliche Pflege übh., a) durch unablässiges Üben, die Pflege, Übung, Beschäftigung mit usw., animi, geistige Übung, geistige Beschäftigung, Cic. de fin. 5, 54: studiorum liberalium, Sen. de brev. vit. 18, 4: cultus et studium philosophiae, Gell. 10, 22, 2: litterarum, Iustin. 9, 8, 18. Gell. 14, 6, 1: quos (barbaros reges) nulla eruditio, nullus litterarum cultus imbuerat, Sen. de ira 3, 17, 1. – b) durch Verehrung, α) einer Gottheit, die Verehrung, Anbetung, der Kultus, der Dienst (Ggstz. contemptus, Lact. 5, 19, 11), c. deorum, Cic.: c. numinum, Tac.: religio veri dei cultus est, superstitio falsi, Lact.: alqm ad deorum
    ————
    cultum erudire, Cic.: animos hominum a cultu deorum avocare, Val. Max.: institutum deorum cultum omittere, Val. Max.: deficere a cultu idolorum, Lact.: cultui Christiano adhaerere, Amm.: primus est deorum cultus deos credere, Sen. – im Plur., deorum cultus religionumque sanctitates, Cic.: cultus iusti ac pii, Lact. – u. die verehrende Ausübung, c. religionis, Augustin. de divin. daem. no. 3 in.: exquisitus religionis c., Val. Max. 5, 2, 1: exquisitus et novus religionis c., Val. Max. 2, 4, 4. – β) eines Menschen, die Verehrung, die Achtungsbezeigung, die jmdm. dargebrachte Huldigung, c. meus, die mir dargebr. H., Tac.: c. sui, Tac. – benevolis officium et diligens tribuitur cultus, Cic.: observantia, per quam homines aliquā dignitate antecedentes cultu quodam et honore dignantur, Cic.
    ————————
    3. cultus, a, um (*culo, wov. occulo) = occultus, ganz unbemerkt, Vopisc. Aurel. 24, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cultus

См. также в других словарях:

  • Anbau — Anbau …   Deutsch Wörterbuch

  • Anbau — bezeichnet: den Anbau von Pflanzen, auch Ackerbau, siehe Anbau (Landwirtschaft) die Gebäude Erweiterung, siehe Anbau (Gebäude) die allgemeine Tätigkeit des Anbauens eines Objekts an ein anderes, siehe Anbau (Tätigkeit) Siehe auch:… …   Deutsch Wikipedia

  • Anbau — Anbau, 1) Urbarmachen eines wüsten Landes; 2) Ansatz von Land an ein Strom od. Meeresufer durch Anschwemmung; 3) ein an ein altes Gebäude angefügtes neues Gebäude; 4) ein Vorsprung von Bildverzierungen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Anbau — Anbau,der:Vorbau·Zubau·Ausbau;auch⇨Nebengebäude …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Anbau — der Anbau (Mittelstufe) das Anpflanzen von etw. auf dem Feld Beispiel: Ich kaufe Gemüse nur aus ökologischem Anbau. Kollokation: den Anbau von Kartoffeln betreiben der Anbau, ten (Aufbaustufe) Gebäudeteil, der an das Hauptgebäude bauend angefügt… …   Extremes Deutsch

  • Anbau — Ackerbau; Bestellung * * * An|bau [ anbau̮], der; s, ten: 1. <ohne Plural> das Anbauen: der Anbau eines Stalles war nötig geworden. 2. Gebäude, das an ein größeres angebaut ist: im Anbau wohnen. * * * Ạn|bau I 〈m. 1; unz.〉 Anpflanzung ( …   Universal-Lexikon

  • Anbau — Ạn·bau der; (e)s, ten; 1 nur Sg; das Anbauen (1) (eines Gebäudes oder Gebäudeteils) an ein bereits bestehendes Gebäude 2 ein Gebäude oder Teil eines Gebäudes, die (zusätzlich) an ein Hauptgebäude gebaut sind 3 nur Sg; das Anpflanzen von… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Anbau — veisimas statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Zootechnikos mokslo šaka, tirianti gyvūnų dauginimąsi, jų paveldimų savybių tobulinimą, esamų veislių gerinimą ir naujų veislių, tipų, linijų ir produktyvių bandų kūrimą. atitikmenys …   Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas

  • Anbau — veisimas statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Žemės ūkio gyvulių, paukščių, pramoninių žvėrių ir žuvų dauginimas. atitikmenys: angl. breeding; cultivation; rearing vok. Anbau, m; Zücht, f; Zuchtung, f rus. разведение, n …   Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas

  • Anbau — kultivavimas statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Dirvos purenimas, trupinimas, maišymas (paprastai iki 12 cm gilumo) ir lyginimas be apvertimo, pakertant ir išdraskant piktžoles. Gerina dirvos oro ir vandens režimą, spartina… …   Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas

  • Anbau (Gebäude) — Anbau links der roten Linie Anbau von 1807 an ein Bauernhaus von 1765 ( …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»