-
1 altercatio
altercātĭo, ōnis, f. [id.], a strife or contest in words, a dispute, debate; either with or without passion: amoibaios logos, Gloss. Philox. (perh. not entirely dignified, since Cic. uses it several times in his Epistt. and philos. writings; but in his Oratt. disceptatio and contentio generally take its place).I.In gen.: in pauciores avidos altercatio est, * Plaut. Aul. 3, 5, 11:II.dies consumptus est altercatione Lentuli consulis et Caninii tribuni plebis,
Cic. Fam. 1, 2:redeo ad altercationem,
id. Att. 1, 16 med.; so id. ib. 4, 13:oritur mihi magna de re altercatio cum Velleio,
id. N. D. 1, 6, 15; Liv. 4, 6:magna ibi non disceptatio modo, sed etiam altercatio fuit,
id. 38, 32; 1, 7; 10, 40;35, 17: Cn. Domitius collegae suo altercatione ortā objecit, quod etc.,
Val. Max. 9, 1, 4; Tac. H. 4, 7:verborum altercatio,
Scrib. Comp. 181:in altercatione barbam invadere,
Suet. Caes. 71.—Esp., in rhet., an altercation; a kind of discourse in a court of justice, which is not continuous, but where one seeks to vanquish his opponent by interposed questions, sometimes mingled with abuse (cf. Quint. 6, 3, 4; 4, 1, 28, and altercor, II.), Cic. Brut. 44, 164. -
2 altercātiō
altercātiō ōnis, f [altercor], a debate, discussion, alternate discourse: Lentuli et Caninii: magnā de re cum Velleio: altercatione congredi, L.* * *contention, dispute, wrangle, altercation; debate, argument (law), repartee -
3 disceptatio
disceptātĭo, ōnis, f. [discepto], a dispute, disputation, debate, discussion, disquisition.I.In gen. (good prose in sing. and plur.; cf.II.for syn.: controversia, concertatio, altercatio, contentio, jurgium, rixa, disputatio): cum quibus omnis fere nobis disceptatio contentioque est,
Cic. Div. 2, 72, 150:non disceptatio modo, sed etiam altercatio,
Liv. 38, 32; so absol., Cic. Off. 1, 11, 34; id. Deiot. 2, 5:rationum et firmamentorum contentio adducit in angustum disceptationem,
id. Part. Or. 30, 104; Liv. 27, 5; 32, 40; Quint. 3, 11, 11; 7, 5, 2 al.:lator ipse legis, cum esset controversia nulla facti, juris tamen disceptationem esse voluit,
Cic. Mil. 9, 23; so,juris,
Quint. 3, 6, 82:forenses judiciorum aut deliberationum,
Cic. de Or. 1, 6, 22; cf. Quint. 2, 4, 24:judicationum,
id. 3, 11, 19 et saep.:verborum (opp.: directa denuntiatio belli),
Liv. 21, 19:cogitationum,
Vulg. Rom. 14, 1.—Esp., a decision, judicial award, judgment (very rare):arbitrorum (coupled with publica judicia),
Quint. 11, 1, 43:praetoris,
Dig. 2, 15, 8, § 24. -
4 ex-ārdēscō
ex-ārdēscō ārsī, ārsus, ere, inch, to blaze out, kindle, take fire: materies facilis ad exardescendum.—Fig., to be kindled, be inflamed, break out, be exasperated, be provoked, rage: iracundiā ac stomacho: dolore, Cs.: infestius, L.: Haud secus quam taurus, O.: ad spem libertatis: ad bellum, L.: Talibus dictis in iras, V.: ex quo exardescit amor: ambitio, L.: violentia Turni, V.: importunitas sceleris: altercatio in contentionem animorum exarsit, L. -
5 per-petuus
per-petuus adj. [per+1 PAT-], continuous, unbroken, uninterrupted, constant, entire, whole, perpetual: agmen: vigiliaeque stationesque, a continuous line of, etc., Cs.: Perpetuis soliti patres considere mensis, V.: innocentia perpetuā vitā perspecta, in the whole tenor of his life, Cs.: oratio (opp. altercatio): quaestiones, a permanent court for criminal trials: historia, a general history: diem perpetuum in laetitiā degere, this whole day, T.: lex: stellarum cursūs: formido, V.: rota, perpetuum quā circumvertitur axem (i. e. perpetuo), O.—As subst n.: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever.—Universal, general: perpetui iuris quaestio: quaestio, a general principle. -
6 altercator
altercātor, ōris, m. [altercor], an orator who strives to conquer his antagonist by interrogatories, a disputant (cf. altercatio, II.):bonus altercator vitio iracundiae careat,
Quint. 6, 4, 10; so id. 6, 4, 15; Front. Ver. Imper. 1. -
7 altercor
altercor, ātus, 1, v. dep. [alter], to have a discussion or difference with another, to dispute; to wrangle, quarrel, etc. (constr. cum aliquo, inter se, and alicui with acc. and absol.).I.In gen.: cur illa hic mecum altercata est? Pac. ap. Non. 470, 7:II.Labienus altercari cum Vatinio incipit,
Caes. B. C. 3, 19:mulierum ritu inter nos altercantes,
Liv. 3, 68.—Once with acc.:dum hunc et hujusmodi sermonem altercamur,
App. M. 2, p. 115, 40: nimium altercando veritas amittitur, P. Syr. ap. Gell. 17, 14.—Esp., in rhet. lang., to strive to gain the victory over an opponent in a court of justice by putting questions for him to answer (cf. altercatio, II.):Crassus in altercando invenit parem neminem,
in crossexamining, Cic. Brut. 43.—Hence poet., in gen, to contend, struggle with: altercante libidinibus pavore, * Hor. S. 2, 7, 57. -
8 disputatio
dispŭtātĭo, ōnis, f. [id.].* I.A computing, calculating, considering (cf.:II.commentatio, dissertatio): venire in disputationem,
Col. 5, 1 fin. —Far more freq.,An arguing, reasoning, disputing; and concr., an argument, debate, dispute (cf.:controversia, concertatio, altercatio, contentio, jurgium, rixa),
Cic. Fam. 1, 9, 23; id. de Or. 1, 2, 5; id. Ac. 2, 36, 116; id. Lael. 1, 3; id. Rep. 1, 7 et saep.; Caes. B. G. 5, 30, 1; id. B. C. 1, 33, 3; Quint. 3, 6, 80; 7, 2, 14 et saep. -
9 exardesco
ex-ardesco, arsi, arsum, 3, v. inch. n., qs. to blaze out, i. e. to kindle, take fire (class.; esp. freq. in the trop. sense and in Cic.; cf.: ardeo, ferveo, caleo, flagro, candeo, uro, etc., incendor, inflammor, etc.).I.Lit.:B.nulla materies tam facilis ad exardescendum est, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 45 fin.:sulphur exardescens,
Plin. 35, 15, 50, § 175.—Transf., of the sun's heat:II. A.exarsit dies,
Mart. 3, 67, 6.—And of a fiery color:fulgor carbunculi exardescens,
Plin. 37, 7, 25, § 94.—Of personal subjects:2.exarsit iracundia ac stomacho,
Cic. Verr. 2, 2, 20; cf. id. de Or. 3, 1, 4: (Induciomarus) multo gravius hoc dolore exarsit, * Caes. B. G. 5, 4, 5:infestius Papirium exarsurum,
Liv. 8, 33; cf.graviter,
Cic. de Or. 3, 1, 4:haud secus exarsit quam Circo taurus aperto,
Ov. M. 12, 102:adeo exarserant animis,
Liv. 3, 30; so,animis,
Tac. A. 1, 51 fin.:libidinibus indomitis,
id. ib. 6, 1:in omni genere amplificationis,
Cic. Or. 29, 102:hodierno die ad spem libertatis exarsimus,
id. Phil. 4, 6 fin.:ad cupiditatem libertatis recuperandae,
id. ib. 11, 2; id. Verr. 2, 1, 25:ad bellum,
Liv. 41, 27, 3; Tac. A. 12, 38:plebes ad id maxime indignatione exarsit,
Liv. 4, 6; cf.:ad quod exarsit adeo, ut, etc.,
Tac. A. 1, 74:milites in perniciosam seditionem exarsuri,
Liv. 40, 35, 7; cf.:in iras,
Verg. A. 7, 445; Claud. Rapt. Pros. 1, 32:in proelium,
Tac. H. 1, 64.—Of the passion of love: in C. Silium ita exarserat (Messalina), Tac. A. 11, 12.—Of impersonal and abstract subjects:► * Part.immane quantum animi exarsere,
Sall. H. Fragm. 2, 53 (p. 229 ed. Gerl.):ex quo exardescit sive amor, sive amicitia,
Cic. Lael. 27, 100; cf.:novum atque atrox proelium,
Liv. 27, 2:admirabilis quaedam benevolentiae magnitudo,
Cic. Lael. 9, 29:ira,
id. Tusc. 2, 24, 58; cf.:iracundia exercitus in eum,
Tac. H. 1, 58:ambitio,
Liv. 3, 35; 35, 10:violentia Turni,
Verg. A. 11, 376:dolor Alcidae,
id. ib. 8, 220 et saep.:injuria,
Cic. Lael. 21, 76:bellum,
id. Lig. 1, 3; Liv. 40, 58; 41, 25; cf.:certamina inter patres plebemque,
Tac. H. 2, 38:seditio,
id. ib. 2, 27:tanta ista importunitas inauditi sceleris,
Cic. Sull. 27, 75:fames auri,
Plin. 33, 3, 14, § 48 et saep.:tum propter multorum delicta etiam ad innocentium periculum tempus illud exarserat,
Cic. Sull. 6:altercatio ex iracundia muliebri in contentionem animorum exarsit,
Liv. 10, 23; cf.:studia in proelium,
Tac. H. 1, 64:Corinthiorum vasorum pretia in immensum exarsisse,
i. e. had risen, Suet. Tib. 34; cf.:quibus initiis in tantum admiratio haec exarserit,
Plin. 37 prooem. §2: ira,
Vulg. Psa. 88, 45 al. (See also excandefacio and incendo.)perf.: exarsus, a, um, burned up:res vestras incendio exarsas esse,
Cod. Just. 9, 1, 11. -
10 perpetue
per-pĕtŭus, a, um, adj. ( comp. perpetuior, Cato ap. Prisc. p. 601 P.; sup. perpetuissimus, id. ib.) [peto], continuing throughout, continuous, unbroken, uninterrupted; constant, universal, general, entire, whole, perpetual (syn.:II.continuus, assiduus): sulcos perpetuos ducere,
Cato, R. R. 33:quin aedes totae perpetuae ruant,
Plaut. Most. 1, 2, 67:agmen,
Cic. Pis. 22, 51:munitiones,
Caes. B. C. 3, 44:palus,
id. B. G. 7, 26:milites disposuit perpetuis vigiliisque stationibusque,
id. B. C. 1, 21:perpetuis soliti patres considere mensis,
Verg. A. 7, 176:vescitur Aeneas... perpetui tergo bovis,
id. ib. 8, 182:Apenninus perpetuis jugis ab Alpibus tendens ad Siculum fretum,
Plin. 3, 5, 7, § 48:tractus,
id. 6, 20, 23, § 73:oratio perpetua (opp. altercatio),
Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Liv. 4, 6:disputatio,
Cic. de Or. 2, 4, 16; id. Top. 26, 97:quaestiones perpetuae hoc adulescente constitutae sunt,
a standing commission, a permanent tribunal for criminal investigation, id. Brut. 27, 105: perpetua historia, a continuous or general history, id. Fam. 5, 12, 2:colere te usque perpetuom diem,
Plaut. Most. 3, 2, 78:diem perpetuum in laetitiā degere,
this whole day, Ter. Ad. 4, 1, 5:triduum,
id. ib. 4, 1, 4:biennium,
id. Hec. 1, 2, 12:ignis Vestae perpetuus ac sempiternus,
Cic. Cat. 4, 9, 18:lex perpetua et aeterna,
id. N. D. 1, 15, 40:stellarum perennes cursus atque perpetui,
id. ib. 2, 21, 55. stabilis et perpetua permansio, id. Inv. 2, 54, 164:voluntas mea perpetua et constans in rem publicam,
id. Phil. 13, 6, 13:formido,
Verg. E. 4, 14:assidua et perpetua cura,
Cic. Fam. 6, 13, 2:perpetui scrinia Sili,
of the immortal Silius, Mart. 6, 64, 10.—As subst.: perpĕtŭum, i, n., the abiding, permanent (opp. temporale), Lact. 2, 8, 68.—Hence: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever, in perpetuity, constantly: mulier repperit odium ocius Suā inmunditiā, quam in perpetuom ut placeat munditia sua. Plaut. Stich. 5, 5, 6:serva tibi in perpetuom amicum me,
id. Capt. 2, 3, 81:in perpetuum comprimi,
Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Agr. 2, 21, 55:obtinere aliquid in perpetuum,
id. Rosc. Am. 48, 139:non in perpetuum irascetur,
Vulg. Psa. 102, 9 et saep.—So, in perpetuum modum = perpetuo, Plaut. Most. 3, 1, 5.—In partic.A.That holds constantly and universally, universal, general:B.perpetui juris et universi generis quaestio,
Cic. de Or. 2, 33, 141:nec arbitror perpetuum quicquam in hoc praecipi posse,
Plin. 17, 2, 2, § 19:ne id quidem perpetuum est,
does not always hold good, Cels. 2, 10: illud in quo quasi certamen est controversiae... id ita dici placet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem, to a general principle, [p. 1352] Cic. Or. 36, 126.—In augury: perpetua fulmina, perpetual lighlnings, i. e. whose prognostics refer to one's whole life, Sen. Q. N. 2, 47, 1.—C.In gram.:1.perpetuus modus,
the infinitive mood, Diom. p. 331 P. —Hence, adv., in three forms, perpetuo (class.), perpetuum ( poet.), and perpetue (late Lat.).perpĕtŭō, constantly, uninterruptedly, perpetually, always, forever, utterly, hopelessly:2. 3.perpetuon' valuisti?
Plaut. Ep. 1, 1, 15:metuo ne technae meae perpetuo perierint,
id. Most. 3, 1, 23:dico ut perpetuo pereas,
id. Pers. 2, 4, 10; so,perpetuo perire,
Ter. Eun. 5, 8, 13:opinionem retinere,
Cic. Agr. 3, 1, 2:loquens,
id. Ac. 2, 19, 63:sub imperio esse,
Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 10, 97.—perpĕtŭē, constantly, Cassiod. in Psa. 62, 4. -
11 perpetuum
per-pĕtŭus, a, um, adj. ( comp. perpetuior, Cato ap. Prisc. p. 601 P.; sup. perpetuissimus, id. ib.) [peto], continuing throughout, continuous, unbroken, uninterrupted; constant, universal, general, entire, whole, perpetual (syn.:II.continuus, assiduus): sulcos perpetuos ducere,
Cato, R. R. 33:quin aedes totae perpetuae ruant,
Plaut. Most. 1, 2, 67:agmen,
Cic. Pis. 22, 51:munitiones,
Caes. B. C. 3, 44:palus,
id. B. G. 7, 26:milites disposuit perpetuis vigiliisque stationibusque,
id. B. C. 1, 21:perpetuis soliti patres considere mensis,
Verg. A. 7, 176:vescitur Aeneas... perpetui tergo bovis,
id. ib. 8, 182:Apenninus perpetuis jugis ab Alpibus tendens ad Siculum fretum,
Plin. 3, 5, 7, § 48:tractus,
id. 6, 20, 23, § 73:oratio perpetua (opp. altercatio),
Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Liv. 4, 6:disputatio,
Cic. de Or. 2, 4, 16; id. Top. 26, 97:quaestiones perpetuae hoc adulescente constitutae sunt,
a standing commission, a permanent tribunal for criminal investigation, id. Brut. 27, 105: perpetua historia, a continuous or general history, id. Fam. 5, 12, 2:colere te usque perpetuom diem,
Plaut. Most. 3, 2, 78:diem perpetuum in laetitiā degere,
this whole day, Ter. Ad. 4, 1, 5:triduum,
id. ib. 4, 1, 4:biennium,
id. Hec. 1, 2, 12:ignis Vestae perpetuus ac sempiternus,
Cic. Cat. 4, 9, 18:lex perpetua et aeterna,
id. N. D. 1, 15, 40:stellarum perennes cursus atque perpetui,
id. ib. 2, 21, 55. stabilis et perpetua permansio, id. Inv. 2, 54, 164:voluntas mea perpetua et constans in rem publicam,
id. Phil. 13, 6, 13:formido,
Verg. E. 4, 14:assidua et perpetua cura,
Cic. Fam. 6, 13, 2:perpetui scrinia Sili,
of the immortal Silius, Mart. 6, 64, 10.—As subst.: perpĕtŭum, i, n., the abiding, permanent (opp. temporale), Lact. 2, 8, 68.—Hence: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever, in perpetuity, constantly: mulier repperit odium ocius Suā inmunditiā, quam in perpetuom ut placeat munditia sua. Plaut. Stich. 5, 5, 6:serva tibi in perpetuom amicum me,
id. Capt. 2, 3, 81:in perpetuum comprimi,
Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Agr. 2, 21, 55:obtinere aliquid in perpetuum,
id. Rosc. Am. 48, 139:non in perpetuum irascetur,
Vulg. Psa. 102, 9 et saep.—So, in perpetuum modum = perpetuo, Plaut. Most. 3, 1, 5.—In partic.A.That holds constantly and universally, universal, general:B.perpetui juris et universi generis quaestio,
Cic. de Or. 2, 33, 141:nec arbitror perpetuum quicquam in hoc praecipi posse,
Plin. 17, 2, 2, § 19:ne id quidem perpetuum est,
does not always hold good, Cels. 2, 10: illud in quo quasi certamen est controversiae... id ita dici placet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem, to a general principle, [p. 1352] Cic. Or. 36, 126.—In augury: perpetua fulmina, perpetual lighlnings, i. e. whose prognostics refer to one's whole life, Sen. Q. N. 2, 47, 1.—C.In gram.:1.perpetuus modus,
the infinitive mood, Diom. p. 331 P. —Hence, adv., in three forms, perpetuo (class.), perpetuum ( poet.), and perpetue (late Lat.).perpĕtŭō, constantly, uninterruptedly, perpetually, always, forever, utterly, hopelessly:2. 3.perpetuon' valuisti?
Plaut. Ep. 1, 1, 15:metuo ne technae meae perpetuo perierint,
id. Most. 3, 1, 23:dico ut perpetuo pereas,
id. Pers. 2, 4, 10; so,perpetuo perire,
Ter. Eun. 5, 8, 13:opinionem retinere,
Cic. Agr. 3, 1, 2:loquens,
id. Ac. 2, 19, 63:sub imperio esse,
Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 10, 97.—perpĕtŭē, constantly, Cassiod. in Psa. 62, 4. -
12 perpetuus
per-pĕtŭus, a, um, adj. ( comp. perpetuior, Cato ap. Prisc. p. 601 P.; sup. perpetuissimus, id. ib.) [peto], continuing throughout, continuous, unbroken, uninterrupted; constant, universal, general, entire, whole, perpetual (syn.:II.continuus, assiduus): sulcos perpetuos ducere,
Cato, R. R. 33:quin aedes totae perpetuae ruant,
Plaut. Most. 1, 2, 67:agmen,
Cic. Pis. 22, 51:munitiones,
Caes. B. C. 3, 44:palus,
id. B. G. 7, 26:milites disposuit perpetuis vigiliisque stationibusque,
id. B. C. 1, 21:perpetuis soliti patres considere mensis,
Verg. A. 7, 176:vescitur Aeneas... perpetui tergo bovis,
id. ib. 8, 182:Apenninus perpetuis jugis ab Alpibus tendens ad Siculum fretum,
Plin. 3, 5, 7, § 48:tractus,
id. 6, 20, 23, § 73:oratio perpetua (opp. altercatio),
Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Liv. 4, 6:disputatio,
Cic. de Or. 2, 4, 16; id. Top. 26, 97:quaestiones perpetuae hoc adulescente constitutae sunt,
a standing commission, a permanent tribunal for criminal investigation, id. Brut. 27, 105: perpetua historia, a continuous or general history, id. Fam. 5, 12, 2:colere te usque perpetuom diem,
Plaut. Most. 3, 2, 78:diem perpetuum in laetitiā degere,
this whole day, Ter. Ad. 4, 1, 5:triduum,
id. ib. 4, 1, 4:biennium,
id. Hec. 1, 2, 12:ignis Vestae perpetuus ac sempiternus,
Cic. Cat. 4, 9, 18:lex perpetua et aeterna,
id. N. D. 1, 15, 40:stellarum perennes cursus atque perpetui,
id. ib. 2, 21, 55. stabilis et perpetua permansio, id. Inv. 2, 54, 164:voluntas mea perpetua et constans in rem publicam,
id. Phil. 13, 6, 13:formido,
Verg. E. 4, 14:assidua et perpetua cura,
Cic. Fam. 6, 13, 2:perpetui scrinia Sili,
of the immortal Silius, Mart. 6, 64, 10.—As subst.: perpĕtŭum, i, n., the abiding, permanent (opp. temporale), Lact. 2, 8, 68.—Hence: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever, in perpetuity, constantly: mulier repperit odium ocius Suā inmunditiā, quam in perpetuom ut placeat munditia sua. Plaut. Stich. 5, 5, 6:serva tibi in perpetuom amicum me,
id. Capt. 2, 3, 81:in perpetuum comprimi,
Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Agr. 2, 21, 55:obtinere aliquid in perpetuum,
id. Rosc. Am. 48, 139:non in perpetuum irascetur,
Vulg. Psa. 102, 9 et saep.—So, in perpetuum modum = perpetuo, Plaut. Most. 3, 1, 5.—In partic.A.That holds constantly and universally, universal, general:B.perpetui juris et universi generis quaestio,
Cic. de Or. 2, 33, 141:nec arbitror perpetuum quicquam in hoc praecipi posse,
Plin. 17, 2, 2, § 19:ne id quidem perpetuum est,
does not always hold good, Cels. 2, 10: illud in quo quasi certamen est controversiae... id ita dici placet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem, to a general principle, [p. 1352] Cic. Or. 36, 126.—In augury: perpetua fulmina, perpetual lighlnings, i. e. whose prognostics refer to one's whole life, Sen. Q. N. 2, 47, 1.—C.In gram.:1.perpetuus modus,
the infinitive mood, Diom. p. 331 P. —Hence, adv., in three forms, perpetuo (class.), perpetuum ( poet.), and perpetue (late Lat.).perpĕtŭō, constantly, uninterruptedly, perpetually, always, forever, utterly, hopelessly:2. 3.perpetuon' valuisti?
Plaut. Ep. 1, 1, 15:metuo ne technae meae perpetuo perierint,
id. Most. 3, 1, 23:dico ut perpetuo pereas,
id. Pers. 2, 4, 10; so,perpetuo perire,
Ter. Eun. 5, 8, 13:opinionem retinere,
Cic. Agr. 3, 1, 2:loquens,
id. Ac. 2, 19, 63:sub imperio esse,
Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 10, 97.—perpĕtŭē, constantly, Cassiod. in Psa. 62, 4. -
13 rixa
rixa, ae, f. [perh. root rig, whence ringor; the suffix -sa like noxa from noc-eo; hence, prop., the wide opening of the mouth].I.A quarrel, brawl, dispute, contest, strife, contention (class.; esp. freq. after the Aug. period;II.syn.: contentio, altercatio, disceptatio, jurgium): ecce nova turba atque rixa,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:rixa ac prope proelium fuit,
Liv. 2, 18:rixa sedata est,
id. 2, 29:in rixā esse,
id. 40, 14:in rixam ire,
Quint. 6, 4, 13:sive geris jocos Seu rixam et insanos amores,
Hor. C. 3, 21, 3:rixa super mero Debellata,
id. ib. 1, 18, 8:Academiae nostrae cum Zenone magna rixa est,
Cic. Fam. 9, 22, 1:pietatis rixa,
Mart. 1, 37, 3:jurgia primum, mox rixa,
Tac. H. 1, 64.— Plur.:corrupta jurgiis aut rixis disciplina,
Tac. H. 2, 27 fin.:crebrae,
id. G. 22:sanguineae,
Hor. C. 1, 27, 4:immodicae,
id. ib. 1, 13, 10.—Prov.: a lasso rixam quaeri, v. lassus.—
См. также в других словарях:
ALTERCATIO — nomen Libri Gennadio in Scriptoribus Ecclesiasticis laudati, ubi meminit Libri Altercationis Iuliani Episcopi Capuani: Eidem memorantur Altercationes, quas Eugenius Carthagin. Episcopus cum. Arianorum Praessulibus per internuntios habuit, ab eo… … Hofmann J. Lexicon universale
Altercatio — ALTERCATIO, ónis, (⇒ Tab. I.) des Aethers und der Erde Tochter. Hyg. p. 2 … Gründliches mythologisches Lexikon
altercatio — index altercation, controversy (argument), dispute Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Altercatio — Die Altercatio (lat. altercatio „Wortwechsel“) ist eine rhetorische Form der antiken Gerichtsrede (genus iudiciale) aus argumentativer Rede und Gegenrede innerhalb derselben Sprecherperspektive. Sie wurde zum Teil eristisch gebraucht, so… … Deutsch Wikipedia
Altercatio — Al|ter|ca|tio [...k...] die; , ...iones [...ne:s] <aus lat. altercatio »Wortwechsel«> rhetorisch ausgeprägte Wechselrede; [literarisches] Streitgespräch … Das große Fremdwörterbuch
Altercatio Ecclesiae et Synagogae — Die Altercatio Ecclesiae et Synagogae („Streitgespräch zwischen Kirche und Synagoge“) ist eine im 5. Jahrhundert entstandene[1] anonyme, irrtümlich Augustin zugeschriebene frühchristliche Streitschrift zur Delegitimierung des Judentums. Der Autor … Deutsch Wikipedia
ИЕРОНИМ СТРИДОНСКИЙ — [лат. Hieronymus Stridonensis], или Евсевий Иероним [лат. Eusebius Hieronymus] (ок. 347, Стридон 30.09.419/20, Вифлеем), блж. (пам. 15 июня, пам. зап. 30 сент.), пресвитер, библеист, экзегет, переводчик Свящ. Писания, один из 4 великих учителей… … Православная энциклопедия
altercation — [ altɛrkasjɔ̃ ] n. f. • XVIe; « débat, désaccord » 1289; lat. altercatio ♦ Échange bref et brutal de propos vifs, de répliques désobligeantes. ⇒ dispute, empoignade (cf. Prise de bec). « Les conférences diplomatiques n avaient conduit qu à des… … Encyclopédie Universelle
Epictet — Epiktet (griechisch Ἐπίκτητος, lateinisch Epictetus; * um 50 in Hierapolis in Phrygien; † um 125 in Nikopolis in Epirus) war ein antiker Philosoph. Er zählt zu den einflussreichsten Vertretern der späten Stoa. Als Sklave gelangte Epiktet nach Rom … Deutsch Wikipedia
Epictetus — Epiktet (griechisch Ἐπίκτητος, lateinisch Epictetus; * um 50 in Hierapolis in Phrygien; † um 125 in Nikopolis in Epirus) war ein antiker Philosoph. Er zählt zu den einflussreichsten Vertretern der späten Stoa. Als Sklave gelangte Epiktet nach Rom … Deutsch Wikipedia
Epiktet — (Epik tet, griechisch Ἐπίκτητος Epíktētos, lateinisch Epic tetus; * um 50 in Hierapolis in Phrygien; † um 125 in Nikopolis in Epirus) war ein antiker Philosoph. Er zählt zu den einflussreichsten Vertretern der späten Stoa. Als Sklave… … Deutsch Wikipedia