Перевод: со всех языков на испанский

с испанского на все языки

admitir

  • 61 gestehen

    gə'ʃteːən
    v
    confesar, declarar, reconocer
    1 dig Jura confesar
    2 dig (zugeben) admitir, reconocer; offen gestanden weiß ich es nicht a decir verdad no lo sé
    ————————
    -2- gestehen <gesteht, gestand, gestanden>
    1 dig Jura confesar
    2 dig (zugeben) admitir; offen gestanden weiß ich es nicht a decir verdad no lo sé
    1. [zugeben] confesar
    2. [offenbaren]
    ————————
    ( Präteritum gestand, Perfekt hat gestanden) intransitives Verb

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > gestehen

  • 62 zulassen

    'tsuːlasən
    v irr
    1) ( geschlossen lassen) dejar cerrado
    2) ( gestatten) permitir, consentir, autorizar
    3) ( Auto) autorizar la circulación
    zu| lassen
    1 dig (gestatten) permitir; (dulden) consentir; wie kannst du zulassen, dass...? ¿cómo puedes permitir que...(+ Subjonctif)?
    2 dig(Zugang gewähren, ermöglichen) admitir; (amtlich) autorizar; (Auto) matricular; ein Auto auf jemanden zulassen matricular un coche a nombre de alguien; keinen Zweifel zulassen no dejar lugar a dudas
    3 dig(umgangssprachlich: geschlossen lassen) dejar cerrado
    transitives Verb (unreg)
    1. [gestatten, ermöglichen] permitir
    2. [Film, Buch] autorizar
    3. [Brief, Schublade] dejar cerrado ( femenino cerrada)

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > zulassen

  • 63 conceder


    conceder ( conjugate conceder) verbo transitivo 1
    a)premio/beca to give, award;
    descuento/préstamo to give; ‹privilegio/favor/permiso to grant; ¿me podría conceder unos minutos? could you spare me a few minutes?
    b)importancia/valor to give
    2 (admitir, reconocer) to admit, acknowledge
    conceder verbo transitivo
    1 (admitir) to admit, concede
    2 (un deseo, préstamo) to grant (un premio, una beca) to award
    3 frml (tiempo, atención) si me concede un minuto, if you can spare me a moment
    4 (importancia) to give
    conceder valor a algo, to attach value to something ' conceder' also found in these entries: Spanish: acceder - dar - dotar - merced - negar - premio English: accord - award - begrudge - bestow - concede - grant - confer - devolve - dispense - give - knight - shut - straight

    English-spanish dictionary > conceder

  • 64 брать

    брать
    см. взять;
    \брать нача́ло deveni, origini;
    \браться см. взя́ться.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) tomar vt, coger vt; asir (непр.) vt ( хватать); sacar vt ( извлекать), aceptar vt ( принимать на себя)

    брать рука́ми — tomar con las manos

    брать в ру́ки — tomar en las manos (en los brazos)

    брать в свои́ ру́ки перен.coger en sus manos

    брать в долг (взаймы́) — tomar prestado

    брать себе́ ( что-либо) — tomar para sí

    брать с собо́й — tomar (llevar) consigo

    брать поруче́ние, зада́ние — tomar (aceptar) un encargo, una comisión

    брать биле́ты — comprar entradas

    брать хлеб в бу́лочной — coger (comprar) pan en la panadería

    брать такси́ — tomar un taxi

    брать те́му для сочине́ния — tomar (elegir) el tema para la composición

    брать материа́л из спра́вочника — sacar el material del prontuario

    брать ка́мень, песо́к из карье́ра — sacar piedras, arena de la cantera

    брать нало́г — coger (recaudar) impuestos

    брать до́рого, дёшево ( с кого-либо) — cobrar caro, barato (a)

    брать взя́тки — tomar (aceptar) dádivas (propinas)

    брать уро́ки — tomar lecciones

    2) без доп. ( о рыбе) picar vt, morder (непр.) vt
    3) перен. прост. ( выводить заключение) coger vt, sacar vt

    отку́да ты э́то берёшь? — ¿de dónde lo sacas?

    4) ( захватывать) coger vt, tomar vt; apresar vt

    брать го́род при́ступом — tomar una ciudad al asalto

    брать кого́-либо в плен — coger (hacer) prisionero a alguien

    5) перен. ( овладевать кем-либо) coger vt, apoderarse (de)

    меня́ берёт сомне́ние — una duda se apodera de mí, me asalta una duda

    страх его́ не берёт — el miedo no lo coge (no se apodera de él)

    6) ( преодолевать) salvar vt

    брать препя́тствие спорт.salvar el obstáculo

    брать барье́р ( о лошади) — salvar la barrera

    7) твор. п. ( достигать чем-либо) lograr vt, conseguir (непр.) vt (por, con)

    брать число́м — conseguir (vencer) por cantidad

    брать умо́м, хи́тростью — conseguir por (con) inteligencia, astucia

    лопа́та не берёт грунт — la pala no coge el terreno

    9) без доп., разг. ( направляться) tomar vt

    брать впра́во, вле́во — tomar la derecha, la izquierda

    ••

    (вре́мя, ста́рость и т.п.) берёт своё — (el tiempo, la vejez, etc.) pide (exige) lo suyo

    брать себя́ в ру́ки — dominarse

    брать в оборо́т ( кого-либо) ≈≈ tirar de las riendas, meter en cintura

    брать под обстре́л ( что-либо) — dirigir el fuego (contra)

    брать на прице́л ( что-либо) — apuntar vt, dirigir la puntería (a)

    брать верх (над + твор. п.)ganar vt; prevalecer (непр.) vi; hacer morder el polvo (fam.)

    брать чью́-либо сто́рону — tomar el partido (el bando) de

    на́ша берёт! разг. — ¡la victoria es nuestra!, ¡ganamos!, ¡vencemos!

    брать быка́ за рога́ — coger al toro por los cuernos

    10) гл. "брать (взять)" с отдельными существительными образует устойчивые словосочетания, которые помещены в словаре под этими существительными
    * * *
    несов., вин. п.
    1) tomar vt, coger vt; asir (непр.) vt ( хватать); sacar vt ( извлекать), aceptar vt ( принимать на себя)

    брать рука́ми — tomar con las manos

    брать в ру́ки — tomar en las manos (en los brazos)

    брать в свои́ ру́ки перен.coger en sus manos

    брать в долг (взаймы́) — tomar prestado

    брать себе́ ( что-либо) — tomar para sí

    брать с собо́й — tomar (llevar) consigo

    брать поруче́ние, зада́ние — tomar (aceptar) un encargo, una comisión

    брать биле́ты — comprar entradas

    брать хлеб в бу́лочной — coger (comprar) pan en la panadería

    брать такси́ — tomar un taxi

    брать те́му для сочине́ния — tomar (elegir) el tema para la composición

    брать материа́л из спра́вочника — sacar el material del prontuario

    брать ка́мень, песо́к из карье́ра — sacar piedras, arena de la cantera

    брать нало́г — coger (recaudar) impuestos

    брать до́рого, дёшево ( с кого-либо) — cobrar caro, barato (a)

    брать взя́тки — tomar (aceptar) dádivas (propinas)

    брать уро́ки — tomar lecciones

    2) без доп. ( о рыбе) picar vt, morder (непр.) vt
    3) перен. прост. ( выводить заключение) coger vt, sacar vt

    отку́да ты э́то берёшь? — ¿de dónde lo sacas?

    4) ( захватывать) coger vt, tomar vt; apresar vt

    брать го́род при́ступом — tomar una ciudad al asalto

    брать кого́-либо в плен — coger (hacer) prisionero a alguien

    5) перен. ( овладевать кем-либо) coger vt, apoderarse (de)

    меня́ берёт сомне́ние — una duda se apodera de mí, me asalta una duda

    страх его́ не берёт — el miedo no lo coge (no se apodera de él)

    6) ( преодолевать) salvar vt

    брать препя́тствие спорт.salvar el obstáculo

    брать барье́р ( о лошади) — salvar la barrera

    7) твор. п. ( достигать чем-либо) lograr vt, conseguir (непр.) vt (por, con)

    брать число́м — conseguir (vencer) por cantidad

    брать умо́м, хи́тростью — conseguir por (con) inteligencia, astucia

    лопа́та не берёт грунт — la pala no coge el terreno

    9) без доп., разг. ( направляться) tomar vt

    брать впра́во, вле́во — tomar la derecha, la izquierda

    ••

    (вре́мя, ста́рость и т.п.) берёт своё — (el tiempo, la vejez, etc.) pide (exige) lo suyo

    брать себя́ в ру́ки — dominarse

    брать в оборо́т ( кого-либо) — ≈ tirar de las riendas, meter en cintura

    брать под обстре́л ( что-либо) — dirigir el fuego (contra)

    брать на прице́л ( что-либо) — apuntar vt, dirigir la puntería (a)

    брать верх (над + твор. п.)ganar vt; prevalecer (непр.) vi; hacer morder el polvo (fam.)

    брать чью́-либо сто́рону — tomar el partido (el bando) de

    на́ша берёт! разг. — ¡la victoria es nuestra!, ¡ganamos!, ¡vencemos!

    брать быка́ за рога́ — coger al toro por los cuernos

    10) гл. "брать (взять)" с отдельными существительными образует устойчивые словосочетания, которые помещены в словаре под этими существительными
    * * *
    v
    1) gener. (äîñáèãàáü ÷åì-ë.) lograr, (преодолевать) salvar, aceptar (принимать на себя), apresar, asir (хватать), comer (фигуру при игре в шашки, шахматы), conseguir (por, con), expugnar, llevar, morder, sacar (извлекать), tener, без доп. разг. (направляться) tomar ***, áåç äîï.(î ðúáå) picar ***, apañar, coger, tomar
    2) colloq. (производить какое-л. действие) coger
    3) liter. (выводить заключение) coger, apoderarse (de)
    4) law. asumir
    5) econ. sacar (что-л. со склада)

    Diccionario universal ruso-español > брать

  • 65 взять

    взять
    preni;
    enmanigi (в руки);
    okupi, ekposedi (крепость и т. п.);
    \взять взаймы́ pruntepreni;
    \взять власть preni la regadon (или la estrecon);
    \взять сло́во (для выступления) preni la parolon;
    \взять в ско́бки enparentezi;
    \взять с собо́й kunpreni;
    ♦ \взять на му́шку celumi;
    \взять верх venki, triumfi;
    \взять себя́ в ру́ки sin ekposedi, koncentriĝi;
    \взять сло́во с кого́-л. preni de iu la promeson;
    \взять на пору́ки preni kontraŭ garantio (или kaŭcio);
    \взять свои́ слова́ обра́тно rifuzi siajn vortojn (или promeson);
    \взять на себя́ труд preni por si la taskon;
    чёрт возьми́! al diablo!, diablo prenu!;
    \взяться 1. (руками) manpreni;
    2. (обязаться) sin devigi, sin ŝuldigi, promesligi;
    3. (приняться за что-л.) entrepreni ion.
    * * *
    (1 ед. возьму́) сов., вин. п.
    1) tomar vt, coger vt; asir vt ( схватить); sacar vt ( извлечь); aceptar vt ( принять на себя)

    взять рука́ми — tomar con las manos (en los brazos)

    взять в ру́ки — tomar en la mano

    взять в свои́ ру́ки перен.coger en sus manos

    взять себе́ ( что-либо) — tomar para sí

    взять с собо́й — tomar (llevar) consigo

    взять к себе́ ( кого-либо) — tomar consigo; admitir vt ( принять на работу)

    взять поруче́ние, зада́ние — tomar (aceptar) un encargo, una comisión

    взять биле́ты — coger (comprar) entradas

    взять хлеб в бу́лочной — coger (comprar) pan en la panadería

    взять такси́ — tomar un taxi

    взять те́му для сочине́ния — tomar (elegir) el tema para la composición

    взять материа́л из спра́вочника — sacar el material del prontuario

    взять ка́мень, песо́к из карье́ра — sacar piedras, arena de la cantera

    взять да́чу на ле́то — tomar (alquilar) una casa de campo para el verano

    взять нало́г — coger (recaudar) impuesto

    взять до́рого, дёшево ( с кого-либо) — cobrar caro, barato (a)

    взять уро́к — tomar una lección

    2) без доп. ( о рыбе) picar vt, morder (непр.) vt
    3) перен. прост. ( вывести заключение) coger vt, sacar vt

    отку́да ты э́то взял? — ¿de dónde lo has sacado?

    с чего́ ты э́то взял? — ¿de dónde has cogido (sacado) esto?

    4) ( захватить) coger vt, tomar vt; apresar vt

    взять го́род при́ступом — tomar una ciudad al asalto

    взять с кого́-либо в плен — coger (hacer) prisionero a alguien

    5) (задержать, арестовать) detener (непр.) vt, arrestar vt
    6) перен. ( овладеть кем-либо) coger vt, apoderarse (de)

    меня́ взяло́ сомне́ние — una duda se apoderó de mí

    меня́ взял страх — tuve miedo, el miedo se apoderó de mí

    7) ( преодолеть) salvar vt

    взять препя́тствие спорт.salvar el obstáculo

    взять барье́р ( о лошади) — salvar la barrera

    8) твор. п. ( достичь чем-либо) lograr vt, conseguir (непр.) vt (por, con)

    взять число́м — conseguir (vencer) por cantidad

    взять умо́м, хи́тростью — conseguir por (con) inteligencia, conseguir por (con) astucia

    9) чаще с отриц., разг. ( произвести какое-либо действие) coger vt; entrar vi (en)

    лопа́та не взяла́ грунт — la pala no entraba en el terreno

    10) без доп., разг. ( направиться) tomar vt

    взять впра́во, вле́во — tomar la derecha, la izquierda

    11) выражает внезапное или неожиданное действие (обычно в сочетании с союзами да, и, да и и следующим гл.)

    он возьми́ да и умри́ — (y) se murió de repente (sin más ni más)

    все молча́ли, а он взял да и сказа́л (возьми́ да и скажи́) — todos callaban y él de repente dijo (y dijo sin más ni más)

    - не дорого возьмёт
    ••

    взять себя́ в ру́ки — dominarse

    взять в оборо́т ( кого-либо) — buscarle las vueltas (a)

    взять под обстре́л ( что-либо) — dirigir el fuego (contra); тк. перен. criticar acerbamente, critiquizar vt; cortar trajes

    взять на прице́л ( что-либо) — apuntar vt, dirigir la puntería (a)

    взять верх (над + твор. п.)ganar vt; prevalecer (непр.) vi; hacer morder el polvo (fam.)

    взять чью-либо сто́рону — tomar el partido (el bando) de

    на́ша взяла́! разг. — ¡la victoria es (ha sido) nuestra!

    взять быка́ за рога́ погов.coger el toro por los cuernos

    ни дать ни взять — lo mismo que, idéntico a

    чёрт возьми́! — ¡diablo!

    12) гл. "взять (брать)" с отдельными существительными образует устойчивые словосочетания, которые помещены в словаре под этими существительными
    * * *
    (1 ед. возьму́) сов., вин. п.
    1) tomar vt, coger vt; asir vt ( схватить); sacar vt ( извлечь); aceptar vt ( принять на себя)

    взять рука́ми — tomar con las manos (en los brazos)

    взять в ру́ки — tomar en la mano

    взять в свои́ ру́ки перен.coger en sus manos

    взять себе́ ( что-либо) — tomar para sí

    взять с собо́й — tomar (llevar) consigo

    взять к себе́ ( кого-либо) — tomar consigo; admitir vt ( принять на работу)

    взять поруче́ние, зада́ние — tomar (aceptar) un encargo, una comisión

    взять биле́ты — coger (comprar) entradas

    взять хлеб в бу́лочной — coger (comprar) pan en la panadería

    взять такси́ — tomar un taxi

    взять те́му для сочине́ния — tomar (elegir) el tema para la composición

    взять материа́л из спра́вочника — sacar el material del prontuario

    взять ка́мень, песо́к из карье́ра — sacar piedras, arena de la cantera

    взять да́чу на ле́то — tomar (alquilar) una casa de campo para el verano

    взять нало́г — coger (recaudar) impuesto

    взять до́рого, дёшево ( с кого-либо) — cobrar caro, barato (a)

    взять уро́к — tomar una lección

    2) без доп. ( о рыбе) picar vt, morder (непр.) vt
    3) перен. прост. ( вывести заключение) coger vt, sacar vt

    отку́да ты э́то взял? — ¿de dónde lo has sacado?

    с чего́ ты э́то взял? — ¿de dónde has cogido (sacado) esto?

    4) ( захватить) coger vt, tomar vt; apresar vt

    взять го́род при́ступом — tomar una ciudad al asalto

    взять с кого́-либо в плен — coger (hacer) prisionero a alguien

    5) (задержать, арестовать) detener (непр.) vt, arrestar vt
    6) перен. ( овладеть кем-либо) coger vt, apoderarse (de)

    меня́ взяло́ сомне́ние — una duda se apoderó de mí

    меня́ взял страх — tuve miedo, el miedo se apoderó de mí

    7) ( преодолеть) salvar vt

    взять препя́тствие спорт.salvar el obstáculo

    взять барье́р ( о лошади) — salvar la barrera

    8) твор. п. ( достичь чем-либо) lograr vt, conseguir (непр.) vt (por, con)

    взять число́м — conseguir (vencer) por cantidad

    взять умо́м, хи́тростью — conseguir por (con) inteligencia, conseguir por (con) astucia

    9) чаще с отриц., разг. ( произвести какое-либо действие) coger vt; entrar vi (en)

    лопа́та не взяла́ грунт — la pala no entraba en el terreno

    10) без доп., разг. ( направиться) tomar vt

    взять впра́во, вле́во — tomar la derecha, la izquierda

    11) выражает внезапное или неожиданное действие (обычно в сочетании с союзами да, и, да и и следующим гл.)

    он возьми́ да и умри́ — (y) se murió de repente (sin más ni más)

    все молча́ли, а он взял да и сказа́л (возьми́ да и скажи́) — todos callaban y él de repente dijo (y dijo sin más ni más)

    - не дорого возьмёт
    ••

    взять себя́ в ру́ки — dominarse

    взять в оборо́т ( кого-либо) — buscarle las vueltas (a)

    взять под обстре́л ( что-либо) — dirigir el fuego (contra); тк. перен. criticar acerbamente, critiquizar vt; cortar trajes

    взять на прице́л ( что-либо) — apuntar vt, dirigir la puntería (a)

    взять верх (над + твор. п.)ganar vt; prevalecer (непр.) vi; hacer morder el polvo (fam.)

    взять чью-либо сто́рону — tomar el partido (el bando) de

    на́ша взяла́! разг. — ¡la victoria es (ha sido) nuestra!

    взять быка́ за рога́ погов.coger el toro por los cuernos

    ни дать ни взять — lo mismo que, idéntico a

    чёрт возьми́! — ¡diablo!

    12) гл. "взять (брать)" с отдельными существительными образует устойчивые словосочетания, которые помещены в словаре под этими существительными
    * * *
    v
    1) gener. (äîñáè÷ü ÷åì-ë.) lograr, (задержать, арестовать) detener, (çàõâàáèáü) coger, (î ðúáå) picar, (ïðåîäîëåáü) salvar, aceptar (принять на себя), apresar, arrestar, asir (схватить), conseguir (por, con), morder, sacar (извлечь), tomar, без доп. разг. (направиться) tomar ***
    2) colloq. (произвести какое-л. действие) coger, entrar (en)
    3) liter. (вывести заключение) coger, apoderarse (de)
    4) law. asumir
    5) Arg. agarrar (используется в разговорной речи, например: эl agarrю y le dijo/lo hizo - он взял и сказал ему/сделал это)

    Diccionario universal ruso-español > взять

  • 66 дело

    де́л||о
    1. afero, faro, procedo;
    okupo (занятие);
    2. (поступок) ago, akto;
    3. (цель, интересы) celo, kaŭzo, intereso;
    пра́вое \дело justa afero;
    о́бщее \дело komuna afero;
    защища́ть \дело ми́ра defendi pacon;
    4. юр. proceso;
    5. канц. dosiero, dokumentaro;
    ♦ в чём \дело? kio okazis?;
    \дело в том... la afero estas en tio...;
    на са́мом \делое fakte, efektive;
    пе́рвым \делоом unue;
    то и \дело ĉiam;
    говори́ть \дело paroli saĝe.
    * * *
    с.
    1) (работа, занятие) asunto m; ocupación f, quehaceres m pl (хозяйственные, домашние)

    быть за́нятым де́лом — estar ocupado (atareado)

    у него́ мно́го дел — tiene mucho trabajo (muchos quehaceres)

    приня́ться за де́ло — poner manos a la obra

    приводи́ть свои́ дела́ в поря́док — arreglar sus asuntos

    2) ( поступок) acción f, acto m, hecho m

    сде́лать до́брое де́ло — hacer una buena obra (un bien)

    3) (специальность, область знаний) arte m, industria f, oficio m, ocupación f

    вое́нное де́ло — arte militar

    го́рное де́ло — industria minera

    газе́тное де́ло — periodismo m

    изда́тельское де́ло — industria del libro

    столя́рное де́ло — oficio de carpintero, carpintería f

    золоты́х дел ма́стер — orífice m, orfebre m

    он зна́ет своё де́ло — conoce su oficio (su profesión) (тж. перен.)

    4) (цель, интересы и т.п.) causa f; obra f ( создание); cuestión f ( вопрос)

    пра́вое де́ло — causa justa

    э́то о́бщее де́ло — es una causa común

    э́то де́ло всей его́ жи́зни — es la obra de toda su vida

    де́ло че́сти — cuestión de honor

    де́ло ми́ра — causa de la paz

    5) (круг ве́дения) asunto m; competencia f

    э́то де́ло прокуро́ра — es de competencia del fiscal

    э́то моё де́ло — esto es asunto mío

    не моё де́ло, мне нет де́ла, моё де́ло сторона́ разг. — no es asunto mío, no me incumbe

    ли́чное де́ло — asunto personal

    вмеша́ться в чужо́е де́ло — meterse en asunto ajeno

    6) юр. causa f, pleito m, proceso m, sumario m

    суде́бное де́ло — autos m pl ( документы)

    приня́ть де́ло к произво́дству — admitir a trámite la denuncia

    закры́ть де́ло — dar carpetazo al expediente

    возбуди́ть де́ло ( против кого-либо) — instruir (incoar) un proceso (contra)

    вести́ де́ло — dirigir un asunto

    7) ( предприятие) уст. empresa f, comercio m, negocio m; firma f, casa f ( фирма)

    о́бщее де́ло — empresa común

    дохо́дное де́ло — una empresa ventajosa

    он воро́чает дела́ми — maneja grandes negocios

    8) канц. (папка, бумаги) expediente m (тж. юр.); legajo m

    ли́чное де́ло — expediente m

    подши́ть к де́лу — adjuntar a la causa

    офо́рмить ли́чное де́ло — formar expediente a alguien

    9) мн. дела́ (положение вещей, обстоятельства) cosas f pl, asuntos m pl

    как дела́? — ¿cómo van los asuntos?, ¿cómo le va?, ¿qué tal?

    дела́ поправля́ются — las cosas mejoran

    положе́ние дел — situación de las cosas

    теку́щие дела́ — asuntos de trámite

    положе́ние дел — estado de las cosas

    10) ( сражение) уст. hecho de armas
    11) (событие, происшествие) suceso m, hecho m

    зага́дочное де́ло — hecho misterioso, asunto enigmático

    де́ло бы́ло ле́том — la cosa ocurrió en verano

    э́то де́ло про́шлое — es un hecho pasado

    ••

    де́ло вку́са — cuestión de gustos

    де́ло слу́чая — producto de la suerte

    ги́блое де́ло разг. — asunto perdido, vano empeño

    гла́вное де́ло вводн. сл. разг. — lo esencial, lo más importante

    и он, гла́вное де́ло, хо́чет убеди́ть меня́ в э́том — y lo principal que quiere convencerme de esto

    стра́нное де́ло — es cosa singular (extraña), es (parece) extraño

    щекотли́вое де́ло — asunto vidrioso (delicado)

    де́ло чи́стое разг.trigo limpio

    де́ло в шля́пе разг. ≈≈ ya es nuestro, ya está en el bolsillo, ya está en casa (fam.); la cosa está en el bote

    на (са́мом) де́ле — de hecho, en verdad, en realidad

    в чём де́ло? разг. — ¿de qué se trata?, ¿qué pasa?, ¿qué hay?

    то и де́ло разг. — en todo momento, a cada instante

    на де́ле — en realidad, de hecho

    в са́мом де́ле — en efecto

    пе́рвым де́лом разг. — en primer término, ante todo

    ме́жду де́лом разг. — en los momentos perdidos, en los momentos libres

    де́ло за ва́ми — epende de Ud.

    бли́же к де́лу ≈≈ hay que ceñirse al asunto, vaya al grano

    лезть не в своё де́ло разг.meter las narices en asuntos ajenos

    употреби́ть в де́ло — poner en uso, hacer servir, utilizar vt

    говори́ть де́ло разг. ( разумно) — hablar con razón, tener razón

    приходи́ть по де́лу — venir a tratar un asunto

    приступи́ть к де́лу — poner manos a la obra, meterse en harina (fam.)

    э́то де́ло его́ рук — esto es obra suya (de él)

    всё де́ло в э́том — todo está en esto

    э́то друго́е де́ло — esto (eso) es otra cosa

    де́ло в том, что... — el hecho es que..., la cosa está (consiste) en que...

    к де́лу! — ¡al grano!

    за де́ло! разг. (поделом!) — ¡lo merece!, ¡está bien hecho (empleado)!

    дела́ иду́т бо́йко — las cosas marchan bien y de prisa

    де́ло идёт о (+ предл. п.)se trata de

    э́то де́ло решённое — es una cuestión decidida (resuelta)

    ну и де́ло с концо́м! прост. — ¡sanseacabó!, ¡todo está dicho!, ¡el cuento se ha acabado!; y asunto terminado (despachado)

    быть уве́ренным в своём де́ле — tener fe en su causa

    э́то осо́бое де́ло — es una cuestión especial (particular)

    зна́ющий своё де́ло — maestro en su oficio

    ви́данное ли э́то де́ло? разг. — ¿se ha visto algo semejante?

    э́то де́ло! — ¡esto es un asunto serio!

    де́ло ма́стера бои́тся погов. ≈≈ la buena mano del rocín hace caballo y la mano ruin del caballo hace rocín, realidades y no palabras

    ко́нчил де́ло - гуля́й сме́ло погов. ≈≈ antes de que acabes, no te alabes

    де́лу - вре́мя, поте́хе - час посл.hay que dar tiempo al negocio y ratos al ocio

    моё де́ло ма́ленькое; моё де́ло - сторона́ — ahí me las den todas; en ese asunto no tengo ni arte ni parte

    ему́ ни до чего́ нет де́ла — no le importa nada; le importa todo un comino

    за э́тим де́ло не ста́нет — por esto no va a quedar

    твоё де́ло! — ¡allá tu!

    * * *
    с.
    1) (работа, занятие) asunto m; ocupación f, quehaceres m pl (хозяйственные, домашние)

    быть за́нятым де́лом — estar ocupado (atareado)

    у него́ мно́го дел — tiene mucho trabajo (muchos quehaceres)

    приня́ться за де́ло — poner manos a la obra

    приводи́ть свои́ дела́ в поря́док — arreglar sus asuntos

    2) ( поступок) acción f, acto m, hecho m

    сде́лать до́брое де́ло — hacer una buena obra (un bien)

    3) (специальность, область знаний) arte m, industria f, oficio m, ocupación f

    вое́нное де́ло — arte militar

    го́рное де́ло — industria minera

    газе́тное де́ло — periodismo m

    изда́тельское де́ло — industria del libro

    столя́рное де́ло — oficio de carpintero, carpintería f

    золоты́х дел ма́стер — orífice m, orfebre m

    он зна́ет своё де́ло — conoce su oficio (su profesión) (тж. перен.)

    4) (цель, интересы и т.п.) causa f; obra f ( создание); cuestión f ( вопрос)

    пра́вое де́ло — causa justa

    э́то о́бщее де́ло — es una causa común

    э́то де́ло всей его́ жи́зни — es la obra de toda su vida

    де́ло че́сти — cuestión de honor

    де́ло ми́ра — causa de la paz

    5) (круг ве́дения) asunto m; competencia f

    э́то де́ло прокуро́ра — es de competencia del fiscal

    э́то моё де́ло — esto es asunto mío

    не моё де́ло, мне нет де́ла, моё де́ло сторона́ разг. — no es asunto mío, no me incumbe

    ли́чное де́ло — asunto personal

    вмеша́ться в чужо́е де́ло — meterse en asunto ajeno

    6) юр. causa f, pleito m, proceso m, sumario m

    суде́бное де́ло — autos m pl ( документы)

    приня́ть де́ло к произво́дству — admitir a trámite la denuncia

    закры́ть де́ло — dar carpetazo al expediente

    возбуди́ть де́ло ( против кого-либо) — instruir (incoar) un proceso (contra)

    вести́ де́ло — dirigir un asunto

    7) ( предприятие) уст. empresa f, comercio m, negocio m; firma f, casa f ( фирма)

    о́бщее де́ло — empresa común

    дохо́дное де́ло — una empresa ventajosa

    он воро́чает дела́ми — maneja grandes negocios

    8) канц. (папка, бумаги) expediente m (тж. юр.); legajo m

    ли́чное де́ло — expediente m

    подши́ть к де́лу — adjuntar a la causa

    офо́рмить ли́чное де́ло — formar expediente a alguien

    9) мн. дела́ (положение вещей, обстоятельства) cosas f pl, asuntos m pl

    как дела́? — ¿cómo van los asuntos?, ¿cómo le va?, ¿qué tal?

    дела́ поправля́ются — las cosas mejoran

    положе́ние дел — situación de las cosas

    теку́щие дела́ — asuntos de trámite

    положе́ние дел — estado de las cosas

    10) ( сражение) уст. hecho de armas
    11) (событие, происшествие) suceso m, hecho m

    зага́дочное де́ло — hecho misterioso, asunto enigmático

    де́ло бы́ло ле́том — la cosa ocurrió en verano

    э́то де́ло про́шлое — es un hecho pasado

    - иметь дело
    ••

    де́ло вку́са — cuestión de gustos

    де́ло слу́чая — producto de la suerte

    ги́блое де́ло разг. — asunto perdido, vano empeño

    гла́вное де́ло вводн. сл. разг. — lo esencial, lo más importante

    и он, гла́вное де́ло, хо́чет убеди́ть меня́ в э́том — y lo principal que quiere convencerme de esto

    стра́нное де́ло — es cosa singular (extraña), es (parece) extraño

    щекотли́вое де́ло — asunto vidrioso (delicado)

    де́ло чи́стое разг.trigo limpio

    де́ло в шля́пе разг. — ≈ ya es nuestro, ya está en el bolsillo, ya está en casa (fam.); la cosa está en el bote

    на (са́мом) де́ле — de hecho, en verdad, en realidad

    в чём де́ло? разг. — ¿de qué se trata?, ¿qué pasa?, ¿qué hay?

    то и де́ло разг. — en todo momento, a cada instante

    на де́ле — en realidad, de hecho

    в са́мом де́ле — en efecto

    пе́рвым де́лом разг. — en primer término, ante todo

    ме́жду де́лом разг. — en los momentos perdidos, en los momentos libres

    де́ло за ва́ми — epende de Ud.

    бли́же к де́лу — ≈ hay que ceñirse al asunto, vaya al grano

    лезть не в своё де́ло разг.meter las narices en asuntos ajenos

    употреби́ть в де́ло — poner en uso, hacer servir, utilizar vt

    говори́ть де́ло разг. ( разумно) — hablar con razón, tener razón

    приходи́ть по де́лу — venir a tratar un asunto

    приступи́ть к де́лу — poner manos a la obra, meterse en harina (fam.)

    э́то де́ло его́ рук — esto es obra suya (de él)

    всё де́ло в э́том — todo está en esto

    э́то друго́е де́ло — esto (eso) es otra cosa

    де́ло в том, что... — el hecho es que..., la cosa está (consiste) en que...

    к де́лу! — ¡al grano!

    за де́ло! разг. (поделом!) — ¡lo merece!, ¡está bien hecho (empleado)!

    дела́ иду́т бо́йко — las cosas marchan bien y de prisa

    де́ло идёт о (+ предл. п.)se trata de

    э́то де́ло решённое — es una cuestión decidida (resuelta)

    ну и де́ло с концо́м! прост. — ¡sanseacabó!, ¡todo está dicho!, ¡el cuento se ha acabado!; y asunto terminado (despachado)

    быть уве́ренным в своём де́ле — tener fe en su causa

    э́то осо́бое де́ло — es una cuestión especial (particular)

    зна́ющий своё де́ло — maestro en su oficio

    ви́данное ли э́то де́ло? разг. — ¿se ha visto algo semejante?

    э́то де́ло! — ¡esto es un asunto serio!

    де́ло ма́стера бои́тся погов. — ≈ la buena mano del rocín hace caballo y la mano ruin del caballo hace rocín, realidades y no palabras

    ко́нчил де́ло - гуля́й сме́ло погов. — ≈ antes de que acabes, no te alabes

    де́лу - вре́мя, поте́хе - час посл.hay que dar tiempo al negocio y ratos al ocio

    моё де́ло ма́ленькое; моё де́ло - сторона́ — ahí me las den todas; en ese asunto no tengo ni arte ni parte

    ему́ ни до чего́ нет де́ла — no le importa nada; le importa todo un comino

    за э́тим де́ло не ста́нет — por esto no va a quedar

    твоё де́ло! — ¡allá tu!

    * * *
    n
    1) gener. (ïîñáóïîê) acción, (событие, происшествие) suceso, (специальность, область знаний) arte, (öåëü, èñáåðåñú è á. ï.) causa, acto, andanza, competencia, cuestión (вопрос), industria, labor, materia, negocio, obra (создание), ocupación, oficio, quehaceres (хозяйственные, домашние), rollo, tarea, achaque, asunto, caso, chiticalla, cosa, diligencia, hecho, labranza, tela, tripa
    2) obs. (ïðåäïðèàáèå) empresa, (ñðà¿åñèå) hecho de armas, casa (фирма), comercio, firma
    3) law. acta, actuaciones, atenciones, auto (документы), autos, constancia, cuaderno, despacho, expediente, expedientes, giro, memorial, negociación, (судебное или следственное) obrado, pleito, pliego, procede, proceso, protocolo, registro, récord, sumario, causa
    4) econ. laborìo, actividad
    5) offic. (ïàïêà, áóìàãè) expediente (á¿. óð.), legajo
    6) mexic. chamba

    Diccionario universal ruso-español > дело

  • 67 не подлежать обжалованию

    prepos.
    law. no admitir ningún recurso, no admitir recurso

    Diccionario universal ruso-español > не подлежать обжалованию

  • 68 оформить

    офо́рм||ить
    1. (художественно) dekor(aci)i;
    2. (узаконить) legitimi, oficialigi, leĝigi;
    \оформитьиться 1. (принять законченную форму) efektiviĝi;
    2. (исполнить формальности) plenumi necesajn formalaĵojn;
    \оформитьле́ние 1. (узаконение) legitimo, leĝigo;
    formalaĵoj (выполнение формальностей);
    2. (художественное) dekor(aci)o;
    ornamo (помещения).
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( придать законченную форму) dar la última forma (a), dar forma acabada (a), presentar vt

    офо́рмить кни́гу — presentar el (dar forma al) libro ( para imprimir)

    офо́рмить спекта́кль — montar el espectáculo

    офо́рмить де́ло на кого́-либо — formar un expediente a alguien

    2) ( узаконить) formalizar vt, legalizar vt, legitimar vt

    офо́рмить докуме́нт — formalizar (legalizar) un documento

    офо́рмить до́гово́р — formalizar (hacer) un contrato

    3) ( зачислить) cumplir los requisitos de admisión

    офо́рмить кого́-либо на рабо́ту — admitir a alguien al trabajo ( cumpliendo los requisitos de admisión)

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( придать законченную форму) dar la última forma (a), dar forma acabada (a), presentar vt

    офо́рмить кни́гу — presentar el (dar forma al) libro ( para imprimir)

    офо́рмить спекта́кль — montar el espectáculo

    офо́рмить де́ло на кого́-либо — formar un expediente a alguien

    2) ( узаконить) formalizar vt, legalizar vt, legitimar vt

    офо́рмить докуме́нт — formalizar (legalizar) un documento

    офо́рмить до́гово́р — formalizar (hacer) un contrato

    3) ( зачислить) cumplir los requisitos de admisión

    офо́рмить кого́-либо на рабо́ту — admitir a alguien al trabajo ( cumpliendo los requisitos de admisión)

    * * *
    v
    1) gener. (çà÷èñëèáü) cumplir los requisitos de admisión, (ïîñáóïèáü, áúáü çà÷èñëåññúì) entrar en la plantilla, (ïðèäàáü çàêîñ÷åññóó ôîðìó) dar la última forma (a), (ïðèñàáü çàêîñ÷åññóó ôîðìó) tomar la última forma, (óçàêîñèáü) formalizar, colocarse (llenando los requisitos), dar forma acabada (a), estructurarse (сформироваться), legalizar, legitimar, matricularse, presentar
    2) law. acreditar, expedir

    Diccionario universal ruso-español > оформить

  • 69 поддаваться

    подда||ва́ться
    см. подда́ться;
    э́то не \поддаватьсяётся описа́нию tio estas nepriskribebla.
    * * *
    2) дат. п. ( подвергаться) someterse

    поддава́ться обрабо́тке — ser labrable, someterse a labranza

    ••

    не поддава́ться никако́му сравне́нию — no admitir ninguna comparación

    * * *
    2) дат. п. ( подвергаться) someterse

    поддава́ться обрабо́тке — ser labrable, someterse a labranza

    ••

    не поддава́ться никако́му сравне́нию — no admitir ninguna comparación

    * * *
    v
    1) gener. (ïîäâåðãàáüñà) someterse, mollear, sucumbir, obedecer, blandear
    2) eng. ceder (напр., обработке)

    Diccionario universal ruso-español > поддаваться

  • 70 позволить

    позво́л||ить, \позволитья́ть
    permesi.
    * * *
    сов.
    permitir vt; dar permiso (para + inf.), autorizar vt (para) ( дать разрешение); admitir vt ( допустить)

    позво́лить себе́ — permitirse

    позво́лить себе́ расхо́д — permitirse el gasto

    позво́лить себе́ во́льность — tomarse la libertad

    позво́лить себе́ сли́шком мно́го — permitirse demasiado, excederse

    позво́льте зада́ть вам оди́н вопро́с — permítame hacerle una pregunta

    обстоя́тельства позво́лили мне... — las circunstancias me permitieron...

    си́лы не позволя́ют мне — me faltan (me fallan) las fuerzas, mis fuerzas no me lo permiten

    * * *
    сов.
    permitir vt; dar permiso (para + inf.), autorizar vt (para) ( дать разрешение); admitir vt ( допустить)

    позво́лить себе́ — permitirse

    позво́лить себе́ расхо́д — permitirse el gasto

    позво́лить себе́ во́льность — tomarse la libertad

    позво́лить себе́ сли́шком мно́го — permitirse demasiado, excederse

    позво́льте зада́ть вам оди́н вопро́с — permítame hacerle una pregunta

    обстоя́тельства позво́лили мне... — las circunstancias me permitieron...

    си́лы не позволя́ют мне — me faltan (me fallan) las fuerzas, mis fuerzas no me lo permiten

    * * *
    v
    gener. autorizar (para), dar permiso (para + inf.), permitir

    Diccionario universal ruso-español > позволить

  • 71 порог

    поро́г
    1. sojlo;
    2. (реки́) enakva roko.
    * * *
    м.
    1) umbral m

    переступи́ть поро́г — franquear el umbral

    на поро́г не пуска́ть — no dejar atravesar los umbrales; no admitir en su casa

    поро́г бе́дности перен.límite de pobreza

    обива́ть поро́ги ( у кого-либо) разг. — andar de puerta en puerta, llamar a las puertas

    2) ( речной) rápido m
    3) спец. ( степень проявления) dintel m, umbral m

    поро́г слы́шимости, слухово́й поро́г — dintel (umbral) de audibilidad, el límite auditivo

    ••

    с поро́га — desde el umbral

    вот Бог, а вот поро́г — vete mucho con Dios, vete a la porra, un pie tras otro

    * * *
    м.
    1) umbral m

    переступи́ть поро́г — franquear el umbral

    на поро́г не пуска́ть — no dejar atravesar los umbrales; no admitir en su casa

    поро́г бе́дности перен.límite de pobreza

    обива́ть поро́ги ( у кого-либо) разг. — andar de puerta en puerta, llamar a las puertas

    2) ( речной) rápido m
    3) спец. ( степень проявления) dintel m, umbral m

    поро́г слы́шимости, слухово́й поро́г — dintel (umbral) de audibilidad, el límite auditivo

    ••

    с поро́га — desde el umbral

    вот Бог, а вот поро́г — vete mucho con Dios, vete a la porra, un pie tras otro

    * * *
    n
    1) gener. (ðå÷ñîì) rápido, tranco (двери), umbral
    2) poet. limen
    3) eng. listón de umbral, umbralada, valor de umbral, reborde (шлюза)
    4) metal. dama
    6) Venezuel. lumbre (двери)

    Diccionario universal ruso-español > порог

  • 72 устоять

    устоя́ть
    1. resti staranta, konservi la pozicion;
    resti sur piedoj (остаться на ногах);
    2. перен. (выдержать) elteni;
    3. перен. (остаться стойким) rezisti, resti firma.
    * * *
    сов.
    1) (удержаться, не упасть) mantenerse de pie, tenerse en (de) pie

    я не мог устоя́ть — no podía tenerme de (en) pie

    2) (сохраниться, не поддаться разрушению) tenerse firme, sostenerse (непр.)
    ••

    не устоя́ть про́тив (+ род. п.)no tener (no admitir) comparación

    * * *
    сов.
    1) (удержаться, не упасть) mantenerse de pie, tenerse en (de) pie

    я не мог устоя́ть — no podía tenerme de (en) pie

    2) (сохраниться, не поддаться разрушению) tenerse firme, sostenerse (непр.)
    ••

    не устоя́ть про́тив (+ род. п.)no tener (no admitir) comparación

    * * *
    v
    gener. (остаться стойким) resistir, (сохраниться, не поддаться разрушению) tenerse firme, (óäåð¿àáüñà, ñå óïàñáü) mantenerse de pie, sostenerse, tenerse en (de) pie

    Diccionario universal ruso-español > устоять

  • 73 admit

    v.
    1 admitir, aceptar, acoger.
    2 registrar en un hospital.
    3 admitir que, aceptar que.
    4 confesarse responsable de.
    5 conceder. (pt & pp admitted)

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > admit

  • 74 admit defeat

    v.
    admitir la derrota, reconocer la derrota, admitir derrota, reconocer el fracaso.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > admit defeat

  • 75 admit to

    v.
    1 admitir.
    2 ceder a.
    3 admitir para.
    4 confesarse responsable de.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > admit to

  • 76 concede defeat

    v.
    admitir la derrota, admitir derrota.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > concede defeat

  • 77 eat crow

    v.
    1 comerse sus palabras.
    2 admitir la derrota, aceptar la derrota, reconocer su error, admitir la equivocación.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > eat crow

  • 78 let in

    v.
    1 dejar entrar, dar entrada a, admitir, admitir a la casa, dar bienvenida a, dejar pasar.
    2 dejar entrar a.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > let in

  • 79 own

    adj.
    propio(a).
    pron.
    my own el/la mío(a)
    it's my own es mío(a)
    I have money of my own tengo dinero propio o mío (Am)
    a child of his own un hijo suyo
    he made that expression/part his own hizo suya esa expresión/suyo ese papel
    she has a copy of her own tiene un ejemplar para ella
    for reasons of his own por razones privadas
    he has come into his own since being promoted desde que lo ascendieron ha demostrado su verdadera valía o sus verdaderas posibilidades
    to get one's own back (on somebody) vengarse (de alguien), tomarse la revancha (contra alguien)
    she managed to hold her own consiguió defenderse
    pp.
    participio pasado del verbo OWE.
    pt.
    pretérito del verbo OWE.
    vt.
    1 poseer (property)
    to own (that)… reconocer que…
    3 reconocer que, admitir que. (pt & pp owned)

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > own

  • 80 allow of

    English-spanish dictionary > allow of

См. также в других словарях:

  • admitir — Se conjuga como: partir Infinitivo: Gerundio: Participio: admitir admitiendo admitido     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. admito admites admite admitimos… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • admitir — v. tr. 1. Consentir a aproximação ou a entrada de. 2. Reconhecer como verdadeiro ou possível. 3. Consentir. 4. Supor.   ‣ Etimologia: latim admitto, ere, mandar ir, deixar ir, permitir acesso, receber, permitir …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • admitir — verbo transitivo 1. Dejar entrar (una persona) [a otra persona o a un animal] en [un lugar]: Lo admitieron en la sala. Se admiten perros en este hotel. 2. Dar …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • admitir — (Del lat. admittĕre). 1. tr. aceptar (ǁ recibir voluntariamente). 2. Permitir o sufrir. Esta causa no admite dilación …   Diccionario de la lengua española

  • admitir — (Del lat. admitere < ad, a + mitere, enviar, delegar.) ► verbo transitivo 1 Recibir o dar entrada en un lugar: ■ no le admitieron en la reunión de propietarios. REG. PREPOSICIONAL + en 2 Tomar o aceptar algo: ■ admitió su derrota. SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

  • admitir — {{#}}{{LM A00800}}{{〓}} {{ConjA00800}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA00815}} {{[}}admitir{{]}} ‹ad·mi·tir› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Recibir o dar entrada: • En este local no se admite la entrada a menores de dieciocho años.{{○}} {{<}}2{{>}} Aprobar …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • admitir — v tr (Se conjuga como subir) 1 Permitir que algo o alguien entre o forme parte de alguna institución o grupo: admitir alumnos 2 Aceptar o reconocer algo: admitir un defecto 3 Tener capacidad para recibir algo: El tanque admite quinientos litros …   Español en México

  • admitir — 1. Tenho que admitir que estava errado. (reconhecer) ◘ I have to admit I was wrong. 2. A empresa vai admitir novos funcionários. (empregar) ◘ The company is going to hire new employees …   Palavras de múltiplo sentido

  • admitir — (v) (Básico) reconocer que lo que se expresa es cierto Ejemplos: Ha admitido que no tenía razón. No quería admitir mis excusas. Sinónimos: confesar, aceptar, asentir, apechugar (v) (Básico) dejar a alguien ingresar a un lugar Ejemplos: En …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • admitir — transitivo 1) recibir, aceptar, tomar, acoger, afiliar, adherir. ≠ rechazar. 2) permitir, consentir, sufrir, aceptar, hacerse a la idea …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • admitir — tr. Recibir o dar entrada. Aceptar. Permitir …   Diccionario Castellano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»