Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a+flowing+down

  • 21 flūmen

        flūmen inis, n    [FLV-], a flowing, flood, stream, running water: rapidus montano flumine torrens V.: languidum, H.: vivo perfundi flumine, L. secundo flumine iter facere, down stream, Cs.: adverso flumine proficisci, up stream, Cs.: flumina fontis, O.: a labris sitiens fugientia captat Flumina, H.: Scamandri flumina, H.— A river: ut flumina in contrarias partīs fluxerint: moratus ad flumen, Cs.: flumen est Arar, quod, etc., Cs.: Tanain prope flumen orti, H.: Tiberinum, V.: Himellae, V.—Person., a river, river-god: Conveniunt flumina, O.: flumine Gange Edita, O.— A stream, flood: umectat flumine voltum, of tears, V.: pressis manabunt flumina mammis, of milk, V.: lactis, nectaris, O.—Fig., a flow, fluency, stream, affluence: ingeni: orationis.
    * * *
    river, stream

    Latin-English dictionary > flūmen

  • 22 immittō (in-m-)

        immittō (in-m-) īsī, īssus, ere,    to send in, let in, throw into, admit, introduce: immissus in urbem: servos ad spoliandum fanum: corpus in undas, O.: in terram (navem), stranded, L.: canalibus aqua inmissa, Cs.: feraces plantae immittuntur, are engrafted, V.: lentum filis immittitur aureum, is interwoven, O.: nais inmittitur undis, plunges into, O.: inmittor harenae, reach, O.: immissa (tigna) in flumen defigere, driven down, Cs.: immissi alii in alios rami, intertwined, L.—To send against, let loose, set on, cause to attack, incite: servi in tecta nostra immissi: completas navīs taedā in classem, Cs.: immittebantur illi canes: in medios se hostīs, threw himself.—To discharge, project, throw at, cast among: pila in hostīs, Cs.: Lancea costis inmissa, penetrating, O.: coronam caelo, hurls to, O.—To let go, let loose, relax, slacken, drop: immissis frenis, V.: inmissos hederā conlecta capillos, flowing, O.—Fig., to install, put in possession: in mea bona quos voles.—To inflict: iniuriam in alqm: fugam Teucris, struck with panic, V.—To instigate, suborn: a Cicerone inmissus, S.—To admit, commit: corrector inmittit ipse senarium, lets escape him.

    Latin-English dictionary > immittō (in-m-)

  • 23 re-lābor

        re-lābor lapsus, ī, dep.,    to slide back, sink back: Vix oculos tollens iterumque relabens, etc., sinking back upon the couch, O.: conscendere antemnas prensoque rudente relabi, to slide down, O.: in sinūs nostros, return, O.: unda relabens, flowing back, V.: verso relabere vento, sail back, O.: (mare) relabens terram naturae suae reddit, Cu. —Fig., to sink back, return: in Aristippi praecepta, H.

    Latin-English dictionary > re-lābor

  • 24 defluus

    deflua, defluum ADJ
    flowing/moving down; travelling downstream; emitting a flow (of a container)

    Latin-English dictionary > defluus

  • 25 deliquium

    eclipse (of a hevenly body); want, defect (L+S); flowing/dropping down

    Latin-English dictionary > deliquium

  • 26 demissicius

    demissicia, demissicium ADJ
    reaching to the ground; (of clothes); hanging down, flowing, long (L+S)

    Latin-English dictionary > demissicius

  • 27 demissitius

    demissitia, demissitium ADJ
    reaching to the ground; (of clothes); hanging down, flowing, long (L+S)

    Latin-English dictionary > demissitius

  • 28 demissicius

    dēmissīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [demitto], hanging down, flowing, long; of a garment:

    tunicis demissiciis,

    Plaut. Poen. 5, 5, 24 (for which elsewh. demissis tunicis, v. demissus).

    Lewis & Short latin dictionary > demissicius

  • 29 demissitius

    dēmissīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [demitto], hanging down, flowing, long; of a garment:

    tunicis demissiciis,

    Plaut. Poen. 5, 5, 24 (for which elsewh. demissis tunicis, v. demissus).

    Lewis & Short latin dictionary > demissitius

  • 30 fundo

    1.
    fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;

    Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,

    Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.
    I.
    Lit., of fluids.
    1.
    In gen.:

    (natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,

    Lucr. 5, 812:

    sanguinem e patera,

    Cic. Div. 1, 23, 46:

    novum liquorem (i. e. vinum) de patera,

    Hor. C. 1, 31, 3:

    vina paterā in aras,

    Ov. M. 9, 160; cf.:

    vinum inter cornua,

    id. ib. 7, 594:

    vinum super aequora,

    id. ib. 11, 247:

    duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,

    Verg. A. 5, 78:

    laticem urnis,

    Ov. M. 3, 172:

    lacrimas,

    Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:

    fundit Anigros aquas,

    pours out, id. ib. 15, 282:

    parumne fusum est Latini sanguinis?

    shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:

    sanguine ob rem publicam fuso,

    Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:

    sanguinem de regno (i. e. propter regnum),

    Curt. 10, 5.—Mid.:

    memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,

    discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:

    ingentibus procellis fusus imber,

    pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:

    sanguis in corporibus fusus,

    Cic. de Or. 2, 77, 310.—
    2.
    In partic.
    a.
    Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:

    exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,

    Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:

    caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,

    id. 34, 8, 20, § 94:

    aere fuso,

    id. 34, 11, 24, § 107:

    vitrum,

    id. 34, 14, 42, § 148:

    glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,

    Plin. 34, 8, 19, § 83:

    ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,

    Quint. 2, 1, 12:

    fusis omnibus membris (statuae),

    id. 7 praef. §

    2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,

    Hor. S. 2, 3, 22.—
    * b.
    In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—
    B.
    Transf.
    1.
    To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):

    (ossa) niveo fundere lacte,

    Tib. 3, 2, 20:

    multo tempora funde mero,

    id. 1, 7, 50.—
    2.
    Of things non-fluid.
    a.
    In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:

    desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,

    Liv. 2, 5, 3:

    picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,

    Caes. B. G. 7, 24, 4:

    tela,

    Val. Fl. 3, 243:

    sagittam,

    Sil. 7, 647:

    (solis) radios per opaca domorum,

    Lucr. 2, 115:

    quas (maculas) incuria fudit,

    has scattered, Hor. A. P. 352:

    fundunt se carcere laeti Thraces equi,

    pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:

    se cuncta manus ratibus,

    id. 2, 662:

    littera fundens se in charta,

    Plin. 13, 12, 25, § 81:

    luna se fundebat per fenestras,

    Verg. A. 3, 152.—Mid.:

    ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,

    spread out, Cic. de Sen. 15, 52:

    homines fusi per agros ac dispersi,

    Cic. Sest. 42, 91.—
    b.
    In partic.
    (α).
    With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):

    crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,

    Lucr. 1, 351; cf.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    flores aut fruges aut bacas,

    id. Tusc. 5, 13, 37:

    frugem,

    id. de Sen. 15, 51:

    plus materiae (vites),

    Plin. 17, 22, 35, § 192:

    cum centesimo Leontini campi fundunt,

    id. 18, 10, 21, § 95:

    facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,

    Cic. N. D. 2, 51, 129:

    (terra) animal prope certo tempore fudit Omne,

    Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:

    fudit equum magno tellus percussa tridenti,

    Verg. G. 1, 13:

    Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,

    Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—
    (β).
    With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:

    (victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,

    Liv. 9, 43, 20:

    nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,

    Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:

    aliquem arcu,

    Val. Fl. 1, 446.—In middle force:

    fundi in alga,

    to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:

    hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,

    Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:

    exercitus caesus fususque,

    id. ib. 14, 1, 1:

    aliquos caedere, fundere atque fugare,

    Sall. J. 58, 3:

    Gaetulos,

    id. ib. 88, 3:

    classes fusae fugataeque,

    id. ib. 79, 4; cf.:

    si vi fudisset cecidissetque hostes,

    Liv. 35, 1, 8:

    hostes de jugis,

    id. 9, 43, 20:

    Gallos de delubris vestris,

    id. 6, 16, 2:

    eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,

    Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:

    Massilienses crebris eruptionibus fusi,

    id. B. C. 2, 22, 1:

    Latini ad Veserim fusi et fugati,

    Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:

    quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,

    id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;

    less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,

    Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:

    magnas copias hostium fudit,

    Cic. Mur. 9, 20:

    Sabinos equitatu fudit,

    id. Rep. 2, 20:

    Armeniorum copias,

    id. Arch. 9, 21:

    maximas copias parva manu,

    Sall. C. 7, 7.
    II.
    Trop.
    A.
    Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:

    imago de corpore fusa,

    Lucr. 4, 53:

    animam moribundo corpore fudit,

    id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:

    concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,

    Verg. A. 2, 532:

    circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,

    poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:

    quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,

    Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:

    cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,

    will display himself, Cic. Or. 36, 125:

    superstitio, fusa per gentes,

    id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:

    neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,

    id. 12, 2, 23:

    fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,

    riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:

    quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,

    to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:

    modo virtus latius funditur,

    Sen. Ep. 74, 27; and:

    semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,

    id. 5, 30, 92:

    saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,

    id. Or. 62, 210.—
    B.
    In partic., of speech, to pour forth, utter:

    per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,

    Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:

    e quibus elici vocem et fundi videmus,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    inanes sonos,

    id. ib. 5, 26, 73 (for which:

    inani voce sonare,

    id. Fin. 2, 15, 48):

    sonum,

    id. Ac. 2, 23, 74:

    verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),

    id. Fin. 4, 4, 10:

    versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,

    id. de Or. 3, 50, 194; cf.:

    grave plenumque carmen,

    id. Tusc. 1, 26, 64:

    tam bonos septenarios ad tibiam,

    id. ib. 1, 44, 107:

    physicorum oracula,

    id. N. D. 1, 26, 66:

    has ore loquelas,

    Verg. A. 5, 842:

    preces pectore ab imo,

    id. ib. 6, 55; so,

    preces,

    id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:

    mera mendacia,

    Plaut. Ps. 4, 1, 33:

    jam tu verba fundis hic, sapientia?

    you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:

    opprobria rustica,

    Hor. Ep. 2, 1, 146:

    iras inanes,

    Val. Fl. 3, 697:

    vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,

    Hor. Ep. 2, 2, 121:

    preces,

    App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.
    A.
    Lit.:

    (aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:

    toga (opp. restricta),

    wide, full, Suet. Aug. 73:

    Gallorum fusa et candida corpora,

    full, plump, Liv. 38, 21, 9:

    campi in omnem partem,

    extended, Verg. A. 6, 440; cf.:

    non fusior ulli Terra fuit domino,

    a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—
    B.
    Trop., copious, diffuse; flowing, free:

    genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:

    constricta an latius fusa narratio,

    Quint. 2, 13, 5:

    materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,

    id. 2, 4, 7:

    ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,

    Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:

    (vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),

    unrestrained, free, id. 11, 3, 64:

    periodus,

    id. 9, 4, 128:

    fusiores liberioresque numeri,

    id. 130:

    lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,

    Gell. 2, 26, 7:

    in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,

    Quint. 9, 4, 138:

    plenior Aeschines et magis fusus,

    id. 10, 1, 77:

    dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),

    id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.
    * 1.
    (Acc. to A.) Spread out, extended:

    (manus) fusius paulo in diversum resolvitur,

    Quint. 11, 3, 97.—
    2.
    (Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:

    quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,

    Cic. Leg. 1, 13, 36:

    multa dicere fuse lateque,

    id. Tusc. 4, 26, 57:

    fuse lateque dicendi facultas,

    id. Or. 32, 113:

    fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),

    id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:

    haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),

    Cic. N. D. 2, 7, 20:

    fusius et ornatius rem exponere,

    Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.
    2.
    fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).
    I.
    Lit. (perh. only poet.):

    haec carina satis probe fundata et bene statuta est,

    i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);

    dum mea puppis erat validā fundata carinā,

    Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:

    Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,

    is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:

    arces,

    id. ib. 4, 260.—
    B.
    Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:

    dente tenaci Ancora fundabat naves,

    Verg. A. 6, 4:

    (genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,

    Lucr. 5, 928; 4, 828.—
    II.
    Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:

    firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,

    Cic. Balb. 13, 31; cf.:

    quantis laboribus fundatum imperium,

    id. Cat. 4, 9, 19:

    qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,

    id. Att. 1, 16, 6:

    accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,

    id. Fin. 4, 1, 1; cf.:

    fundati a doctore,

    thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:

    res publica praeclare fundata,

    Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:

    qui legibus urbem Fundavit,

    Verg. A. 6, 810:

    in eorum agro sedes fundare Bastarnis,

    Liv. 40, 57, 5:

    libertatem, salutem, securitatem,

    Plin. Pan. 8, 1:

    jus civile,

    Dig. 1, 2, 2, § 39:

    vacuos Penates prole,

    Stat. S. 4, 7, 30; cf.:

    thalamos Tritonide nympha,

    i. e. to marry, Sil. 2, 65:

    partis et fundatis amicitiis,

    Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:

    fundatae atque optime constitutae opes,

    Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:

    nitidis fundata pecunia villis,

    well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:

    nihil veritate fundatum,

    Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).
    A.
    Lit.:

    quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,

    Vitr. 7, 3 med.:

    si permanetis in fide fundati,

    Vulg. Col. 1, 23.—
    B.
    Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > fundo

  • 31 Jactus

    1.
    jactus, a, um, Part., from jacio.
    2.
    jactus, ūs, m. [jacio], a throwing, casting, hurling; a throw, cast.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    jactus fulminum,

    Cic. Cat. 3, 8, 18; Plin. 2, 38, 38, § 104:

    haec certamina tanta Pulveris exigui jactu compressa quiescunt,

    Verg. G. 4, 87:

    glebarum et testarum,

    Quint. 8, 2, 5:

    intra jactum teli progressus,

    Verg. A. 11, 608:

    teli jactu abesse,

    to be a spear's-throw distant, Liv. 8, 7 init.:

    usque ad jactum tali,

    Tac. A. 13, 40; Curt. 3, 11, 1:

    truces in sublime jactus (of the bull),

    Plin. 11, 2, 1, § 4.—
    B.
    In partic., a throw or cast of dice:

    quid est tam incertum quam talorum jactus,

    Cic. Div. 2, 59, 121:

    in prospero tesserarum jactu,

    Liv. 4, 17:

    talorum ducere jactus,

    Ov. A. A. 3, 353:

    ita vita'st hominum quasi si ludas tesseris: si illud, quod maxime opus't jactu non cadit, etc.,

    Ter. Ad. 4, 7, 22.—
    C.
    Transf.
    1.
    A throwing out, spreading:

    jactus radiorum,

    Plin. 2, 45, 45, § 116.—
    2.
    A throwing down or out, throwing overboard:

    jactum mercium facere levandae navis causā,

    a jettison, Dig. 14, 2, 1 sq.:

    facere jactum medio in ponto,

    Sen. Troad. 1037:

    horribilis de saxo jactu' deorsum,

    Lucr. 3, 1016; Verg. G. 4, 528.— Absol.:

    decidere jactu cum ventis,

    Juv. 12, 33; Paul. Sent. 2, 7.—
    3.
    A cast (of the net), a haul, draught:

    jactum retis emere,

    Dig. 19, 1, 11, § 18; Val. Max. 4, 1, 7 ext.
    * II.
    Trop., a throwing out, uttering:

    fortuitus jactus vocis,

    an assertion casually thrown out, Val. Max. 1, 5, 9.
    3.
    Jactus, i, m., a river flowing into the Po, Plin. 3, 16, 20, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > Jactus

  • 32 jactus

    1.
    jactus, a, um, Part., from jacio.
    2.
    jactus, ūs, m. [jacio], a throwing, casting, hurling; a throw, cast.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    jactus fulminum,

    Cic. Cat. 3, 8, 18; Plin. 2, 38, 38, § 104:

    haec certamina tanta Pulveris exigui jactu compressa quiescunt,

    Verg. G. 4, 87:

    glebarum et testarum,

    Quint. 8, 2, 5:

    intra jactum teli progressus,

    Verg. A. 11, 608:

    teli jactu abesse,

    to be a spear's-throw distant, Liv. 8, 7 init.:

    usque ad jactum tali,

    Tac. A. 13, 40; Curt. 3, 11, 1:

    truces in sublime jactus (of the bull),

    Plin. 11, 2, 1, § 4.—
    B.
    In partic., a throw or cast of dice:

    quid est tam incertum quam talorum jactus,

    Cic. Div. 2, 59, 121:

    in prospero tesserarum jactu,

    Liv. 4, 17:

    talorum ducere jactus,

    Ov. A. A. 3, 353:

    ita vita'st hominum quasi si ludas tesseris: si illud, quod maxime opus't jactu non cadit, etc.,

    Ter. Ad. 4, 7, 22.—
    C.
    Transf.
    1.
    A throwing out, spreading:

    jactus radiorum,

    Plin. 2, 45, 45, § 116.—
    2.
    A throwing down or out, throwing overboard:

    jactum mercium facere levandae navis causā,

    a jettison, Dig. 14, 2, 1 sq.:

    facere jactum medio in ponto,

    Sen. Troad. 1037:

    horribilis de saxo jactu' deorsum,

    Lucr. 3, 1016; Verg. G. 4, 528.— Absol.:

    decidere jactu cum ventis,

    Juv. 12, 33; Paul. Sent. 2, 7.—
    3.
    A cast (of the net), a haul, draught:

    jactum retis emere,

    Dig. 19, 1, 11, § 18; Val. Max. 4, 1, 7 ext.
    * II.
    Trop., a throwing out, uttering:

    fortuitus jactus vocis,

    an assertion casually thrown out, Val. Max. 1, 5, 9.
    3.
    Jactus, i, m., a river flowing into the Po, Plin. 3, 16, 20, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > jactus

  • 33 lapsus

    1.
    lapsus, a, um, Part., from 1. labor.
    2.
    lapsus, ūs, m. [1. labor], a falling, fall; a slipping, sliding, gliding, running, flowing, flying, flight, etc. (class.).
    I.
    Lit.:

    ac celeri ferme percurrunt fulmina lapsu,

    Lucr. 6, 324:

    atque ea, quae lapsu tandem cecidere vetusto, Cic. poët. Div. 1, 11, 19: infrenis equi lapsu jacens,

    Verg. A. 10, 750:

    tum quassao nutant turres, lapsumque minantur,

    Luc. 6, 136:

    horrere lapsus tectorum assiduos,

    Juv. 3, 8.—Of a landslide:

    locus recenti lapsu terrae abruptus,

    Liv. 21, 36, 2:

    lapsu scalarum exanimatus,

    by falling down stairs, Plin. 7, 37, 37, § 124:

    ut neque sustinere se a lapsu possent,

    Liv. 21, 35 fin.:

    puerilium dentium,

    the shedding, Sen. Ben. 4, 6, 6:

    si lacus emissus lapsu et cursu suo ad mare profluxisset,

    Cic. Div. 1, 44, 100:

    (stellae) certo lapsu spatioque feruntur,

    course, id. ib. 1, 11, 17; cf.:

    medio volvuntur sidera lapsu,

    Verg. A. 4, 524:

    molli zephyros descendere lapsu adspiciunt,

    Val. Fl. 1, 686:

    accepere deae, celerique per aethera lapsu, periere, etc.,

    id. 1, 91:

    volucrum lapsus,

    flight, Cic. N. D. 2, 39, 99; cf.: facili lapsu ad deos pervolare, id. Fragm. ap. Lact. 3, 18 (19), 6:

    gemini lapsu delubra ad summa dracones Effugiunt,

    Verg. A. 2, 225:

    vitis serpens multiplici lapsu et erratico,

    Cic. de Sen. 15, 52:

    rotarum,

    i. e. rolling wheels, Verg. A, 2, 236 (cf. trochôn baseis, Soph. Elect. 718;

    and remigium alarum = alae,

    Verg. A. 1, 301): arte materna rapidos morantem Fluminum [p. 1036] lapsus, i. e. flumina, Hor. C. 1, 12, 10. —
    B.
    Transf., of the effects of a fall; in plur.: contra ulcera, rupta, lapsusque, bruises, contusions received in falling, Plin. 22, 17, 20, § 43.—
    II.
    Trop., a failing, error, fault (rare but class.):

    amor lapsum animi ludificat,

    Plaut. Cist. 2, 1, 11:

    ab omni lapsu continere temeritatem,

    to restrain one's rashness in believing from leading him into error, Cic. Ac. 1, 12, 45:

    cum sint populares multi variique lapsus,

    of losing popularity, id. de Or. 2, 83, 339:

    haud alius fidei pronior lapsus, quam ubi, etc.,

    Plin. 5, 1, 1, § 12.

    Lewis & Short latin dictionary > lapsus

  • 34 levis

    1.
    lĕvis, e, adj. [for leg-vis; Sanscr. laghu-s, little; cf. O. H. Germ. ring-i; Germ. gering; Gr. elachus], light in weight, not heavy (opp. gravis).
    I.
    Lit.:

    leviora corpora (opp. graviora),

    Lucr. 2, 227:

    aether,

    id. 5, 459:

    aura,

    id. 3, 196:

    levior quam pluma,

    Plaut. Men. 3, 2, 23:

    stipulae,

    Verg. G. 1, 289: armatura, light armor:

    levis armaturae Numidae,

    the light-armed Numidians, Caes. B. G. 2, 10; also, by metonymy, lightarmed troops; v. armatura, and cf.:

    sed haec fuerit nobis tamquam levis armaturae prima orationis excursio,

    Cic. Div. 2, 10 fin.; so,

    miles,

    a light-armed soldier, Liv. 8, 8; cf.

    of clothing: nudi, aut sagulo leves,

    Tac. G. 6:

    flebis in solo levis angiportu,

    Hor. C. 1, 25, 10.—Of the earth upon the dead:

    terraque securae sit super ossa levis,

    Tib. 2, 4, 50;

    esp. freq. on tombstones: sit tibi terra levis (abbreviated, S. T. T. L.): per leves populos,

    the shades, bodiless persons, Ov. M. 10, 14:

    virgaque levem coerces aurea turbam,

    Hor. C. 1, 10, 18.— Poet. with inf.: fessis leviora tolli Pergama Grais, a lighter burden, i. e. easier to be destroyed, Hor. C. 2, 4, 11.—
    B.
    Transf.
    1.
    Light of digestion, easy to digest (mostly poet. and post-Aug.):

    quae in aqua degunt, leviorem cibum praestant. Inter domesticas quadrupedes levissima suilla est, gravissima bubula,

    lightest of digestion, Cels. 1, 18:

    leves malvae,

    Hor. C. 1, 31, 16 (cf.:

    gravi Malvae salubres corpori,

    id. Epod. 2, 57).—
    2.
    Light in motion, swift, quick, fleet, nimble, rapid (syn.:

    agilis, alacer, pernix): ipsa (diva) levi fecit volitantem flamine currum (i. e. Argo),

    a quick, favorable wind, Cat. 64, 9; cf.:

    leves venti,

    Ov. M. 15, 346:

    flatus,

    Sil. 15, 162:

    currus,

    light, swift, Ov. M. 2, 150:

    levi deducens pollice filum,

    light, nimble, id. ib. 4, 36; so,

    pollex,

    id. ib. 6, 22:

    saltus,

    id. ib. 7, 767;

    3, 599: peltam pro parma fecit, ut ad motus concursusque essent leviores,

    Nep. Iphicr. 1:

    Messapus levis cursu,

    Verg. A. 12, 489:

    leves Parthi,

    id. G. 4, 314:

    equus,

    Val. Fl. 1, 389:

    Nympharumque leves cum Satyris chori,

    Hor. C. 1, 1, 31:

    quaere modos leviore plectro,

    nimbler, gayer, id. ib. 2, 1, 40:

    et levis erecta consurgit ad oscula plantā,

    Juv. 6, 507.—With inf. ( poet.):

    omnes ire leves,

    Sil. 16, 488:

    exsultare levis,

    id. 10, 605:

    levior discurrere,

    id. 4, 549:

    nullo levis terrore moveri,

    Claud. IV. Cons. Hon. 514:

    hora,

    fleeting, Ov. M. 15, 181:

    terra,

    light, thin soil, Verg. G. 2, 92:

    et ubi montana (loca) quod leviora et ideo salubriora,

    Varr. R. R. 1, 6, 3;

    so (opp graviora),

    id. ib. —
    3.
    Slight, trifling, small (mostly poet.): ignis, Ov. M. 3, 488:

    tactus,

    a slight, gentle touch, id. ib. 4, 180:

    strepitus,

    id. ib. 7, 840:

    stridor,

    id. ib. 4, 413.
    II.
    Trop.
    A.
    Without weight, i. e. of no consequence; hence, in gen., light, trifling, unimportant, inconsiderable, trivial, slight, little, petty, easy (class.):

    nunquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem,

    Plaut. Trin. 3, 2, 58:

    grave est nomen imperii atque id etiam in levi persona pertimescitur,

    Cic. Agr. 2, 17, 45:

    leve et infirmum,

    id. Rosc. Com. 2, 6: quae mihi ad spem obtinendae veritatis gravissima sunt;

    ad motum animi... leviora,

    id. Deiot. 2, 5:

    quod alia quaedam inania et levia conquiras,

    id. Planc. 26, 63:

    auditio,

    a light, unfounded report, Caes. B. G. 7, 42:

    cui res et pecunia levissima et existimatio sanctissima fuit semper,

    something very insignificant, Cic. Rosc. Com. 5, 15:

    dolor,

    id. Fin. 1, 12, 40:

    proelium,

    Caes. B. G. 7, 36:

    periculum,

    id. B. C. 3, 26:

    in aliquem merita,

    id. ib. 2, 32, 10:

    leviore de causa,

    id. B. G. 7, 4 fin.:

    praecordia levibus flagrantia causis,

    Juv. 13, 182:

    effutire leves indigna tragoedia versus,

    Hor. A. P. 231.—As subst.:

    in levi habitum,

    was made little of, was regarded as a trifle, Tac. H. 2, 21; id. A. 3, 54:

    levia sed nimium queror,

    Sen. Herc. Fur. 63:

    quid leviora loquor? Petr. poët. 134, 12: non est leve tot puerorum observare manus,

    no easy matter, Juv. 7, 240:

    quidquid levius putaris,

    easier, id. 10, 344.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    opum levior,

    Sil. 2, 102.—
    B.
    In disposition or character.
    1.
    Light, light-minded, capricious, fickle, inconstant, unreliable, false:

    homo levior quam pluma,

    Plaut. Men. 3, 2, 23:

    ne me leviorem erga te putes,

    id. Trin. 5, 2, 34:

    tu levior cortice,

    Hor. C. 3, 9, 22:

    vitium levium hominum atque fallacium,

    Cic. Lael. 25, 91:

    quidam saepe in parva pecunia perspiciuntur quam sint leves,

    id. ib. 17, 63:

    leves ac nummarii judices,

    id. Clu. 28, 75:

    sit precor illa levis,

    Tib. 1, 6, 56:

    levi brachio aliquid agere,

    Cic. Att. 4, 16, 6:

    quid levius aut turpius,

    Caes. B. G. 5, 28 fin.:

    auctor,

    Liv. 5, 15:

    leves amicitiae,

    Cic. Lael. 26, 100:

    spes,

    vain, empty, Hor. Ep. 1, 5, 8:

    leviores mores,

    Ulp. Fragm. 6, 12.—
    2.
    Mild, gentle, pleasant (rare):

    quos qui leviore nomine appellant, percussores vocant,

    Cic. Rosc. Am. 33, 93; and:

    levior reprehensio,

    id. Ac. 2, 32, 102:

    tandem eo, quod levissimum videbatur, decursum est,

    the gentlest, mildest, Liv. 5, 23 fin.:

    nec leves somnos timor aut cupido Sordidus aufert,

    Hor. C. 2, 16, 15; id. Epod. 2, 28:

    exsilium,

    mild, tolerable, Suet. Aug. 51.—Hence, adv.: lĕ-vĭter, lightly, not heavily.
    1.
    Lit. (rare):

    armati,

    light-armed, Curt. 4, 13.—Of the blow of a weapon:

    levius casura pila sperabat,

    Caes. B. C. 3, 92, 2.—
    2.
    Trop.
    a.
    Slightly, a little, not much, somewhat:

    leviter densae nubes,

    Lucr. 6, 248:

    inflexum bacillum,

    Cic. Div. 1, 17, 30:

    genae leviter eminentes (al. leniter),

    id. N. D. 2, 57, 143:

    qui (medici) leviter aegrotantes leniter curant, gravioribus autem morbis, etc.,

    id. Off. 1, 24, 83:

    saucius,

    id. Inv. 2, 51, 154:

    non leviter lucra liguriens,

    id. Verr. 2, 3, 76, § 177:

    agnoscere aliquid,

    id. Fin. 2, 11, 33:

    eruditus,

    id. de Or. 3, 6, 24.— Comp.:

    quanto constantior idem In vitiis, tanto levius miser,

    so much less, Hor. S. 2, 7, 18:

    dolere,

    Ov. P. 1, 9, 30.— Sup.:

    ut levissime dicam,

    to express it in the mildest manner, Cic. Cat. 3, 7 fin.
    b.
    Easily, lightly, without difficulty, with equanimity:

    id eo levius ferendum est, quod, etc.,

    Cic. Fam. 4, 3, 2; cf.:

    sed levissime feram, si, etc.,

    id. Prov. Cons. 20, 47; Liv. 29, 9.— Comp.:

    levius torquetis Arachne,

    more dexterously, Juv. 2, 56.
    2.
    lēvis (erroneously laevis), e, adj. [Gr. leios, leuros], smooth, smoothed, not rough, opp. asper (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    corpuscula quaedam levia, alia aspera, etc.,

    Cic. N. D. 1, 24, 66:

    in locis (spectatur): leves an asperi,

    id. Part. Or. 10, 36:

    Deus levem eum (mundum) fecit et undique aequabilem,

    id. Univ. 6:

    pocula,

    smooth, shining, Verg. A. 5, 91:

    pharetrae,

    id. ib. 5, 558:

    brassica,

    Cato, R. R. 15, 7:

    levissima corpora,

    Lucr. 4, 659:

    coma pectine levis,

    Ov. M. 12, 409:

    nascunturque leves per digitos umerosque plumae,

    Hor. C. 2, 20, 11:

    levior assiduo detritis aequore conchis,

    Ov. M. 13, 792: inimicus pumice levis, rubbed (cf. pumicatus), Juv. 9, 95.— Poet.: levi cum sanguine Nisus labitur infelix, slippery, [p. 1055] Verg. A. 5, 328:

    levis Juventas ( = imberbis),

    smooth, without hair, beardless, Hor. C. 2, 11, 6; so,

    ora,

    Tib. 1, 9 (8), 31:

    crura,

    Juv. 8, 115:

    sponsus,

    id. 3, 111:

    caput,

    id. 10, 199; 2, 12; hence, also, poet. for youthful, delicate, beautiful:

    pectus,

    Verg. A. 11, 40:

    frons,

    id. E. 6, 51:

    umeri,

    id. A. 7, 815:

    colla,

    Ov. M. 10, 698.—Also, finely dressed, spruce, effeminate:

    vir,

    Ov. A. A. 3, 437; Pers. 1, 82: argentum, smooth, not engraved or chased, Juv. 14, 62.—In neutr. absol.:

    externi ne quid valeat per leve morari,

    smoothness, Hor. S. 2, 7, 87; so,

    per leve,

    Pers. 1, 64:

    per levia,

    Aus. Idyll. 16, 4.—
    B.
    Transf., rubbed smooth, ground down, softened, soft (rare), Scrib. Comp. 228; Cels. 2, 8.—
    II.
    Trop., of speech, smooth, flowing (rare but class.):

    oratio (opp. aspera),

    Cic. Or. 5 fin.; so,

    levis verborum concursus (opp. asper),

    id. de Or. 3, 43, 171:

    levis et aspera (vox),

    Quint. 11, 3, 15:

    levis et quadrata compositio,

    id. 2, 5, 9:

    levia ac nitida,

    id. 5, 12, 18:

    (aures) fragosis offenduntur et levibus mulcentur,

    id. 9, 4, 116.— Adv. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > levis

  • 35 relabor

    rĕ-lābor, lapsus, 3, v. dep. n., to slide or glide back; to sink or fall back (mostly poet.).
    I.
    Lit.:

    vix oculos tollens iterumque relabens, etc.,

    sinking back upon the couch, Ov. M. 11, 619:

    (Orpheus) flexit amans oculos et protinus illa (Eurydice) relapsa est,

    id. ib. 10, 57:

    conscendere summas antennas prensoque rudente relabi,

    to slide down, id. ib. 3, 616:

    in sinus relabere nostros,

    return, id. H. 15, 95: retrahitque pedem simul unda relabens, flowing back, retreating, * Verg A. 10, 307; cf.:

    quis neget arduis Pronos relabi posse rivos Montibus,

    Hor. C. 1, 29, 11:

    flecte ratem, Theseu, versoque relabere vento,

    sail back, Ov. H. 10, 149:

    (mare) relabens terram naturae suae reddit,

    Curt. 6, 4, 19:

    (Tiberim) relabentem secuta est aedificiorum et hominum strages,

    Tac. A. 1, 76 init.:

    relabente aestu,

    id. ib. 2, 24.—
    II.
    Trop., to sink or fall back; to relapse; to return:

    nunc in Aristippi furtim praecepta relabor,

    Hor. Ep. 1, 1, 18:

    tunc mens et sonus Relapsus atque notus in vultus honor,

    id. Epod. 17, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > relabor

См. также в других словарях:

  • down|flow — «DOWN FLOH», noun. 1. a flowing down. 2. something that flows down …   Useful english dictionary

  • Down (311 song) — Down Single by 311 from the album 311 Released July 9, 1996 (pop radio release) November 26, 1996 (CD single release) …   Wikipedia

  • down|swept — «DOWN SWEHPT», adjective, verb. –adj. curving or slanting downward, especially in a smooth or regular line: »The Skylark sports downswept doors [and] long, flowing fenders (Newsweek). –v. the past tense and past participle of downsweep …   Useful english dictionary

  • Flowing — Flow Flow (fl[=o]), v. i. [imp. & p. p. {Flowed} (fl[=o]d); p. pr. & vb. n. {Flowing}.] [AS. fl[=o]wan; akin to D. vloeijen, OHG. flawen to wash, Icel. fl[=o]a to deluge, Gr. plw ein to float, sail, and prob. ultimately to E. float, fleet.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • down — down1 W1S1 [daun] adv, prep, adj ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(to a lower position)¦ 2¦(in a lower place)¦ 3¦(to lie/sit)¦ 4¦(along)¦ 5¦(south)¦ 6¦(somewhere local)¦ 7¦(river)¦ 8¦(fastened to a surface)¦ 9¦(less)¦ 10¦(losing)¦ …   Dictionary of contemporary English

  • down — down1 W1S1 [daun] adv, prep, adj ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(to a lower position)¦ 2¦(in a lower place)¦ 3¦(to lie/sit)¦ 4¦(along)¦ 5¦(south)¦ 6¦(somewhere local)¦ 7¦(river)¦ 8¦(fastened to a surface)¦ 9¦(less)¦ 10¦(losing)¦ …   Dictionary of contemporary English

  • Down (песня 311) — У этого термина существуют и другие значения, см. Down. «Down» Сингл 311 из альбома 311 Выпущен 9 июля 1996 (радио) 26 ноября 1996 (CD) …   Википедия

  • Down to Earth (Wonder Woman) — Infobox comics story arc title=Down to Earth imagesize= caption= publisher = DC Comics date= October 2003 to March 2004 titles= Wonder Woman vol. 2, #195 200 notable=y main char team =Wonder Woman, Veronica Cale, Doctor Psycho, Silver Swan… …   Wikipedia

  • Down to Earth (1995 film) — Casa de Lava (Down to Earth) Directed by Pedro Costa Produced by Paulo Branco Written by Pedro Costa Starring …   Wikipedia

  • flowing — Synonyms and related words: affluent, ascending, autograph, autographic, axial, back, back flowing, backward, balanced, calligraphic, cascading, chirographic, concinnate, concinnous, confluent, coursing, cursive, dangling, decurrent, defluent,… …   Moby Thesaurus

  • Like an Ever Flowing Stream — Infobox Album | Name = Like an Ever Flowing Stream Type = studio Artist = Dismember Released = May 1991 Recorded = March 1991 at Sunlight Studios, Sweden Genre = Death metal Length = 40:00 Label = Nuclear Blast Producer = Tomas Skogsberg Fred… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»