-
1 asna
-
2 asna
• jenny ass -
3 asna
-
4 aşna
familiar -
5 asna-höfuð
n. donkey-head, Stj. -
6 asna-kjálki
a, m. jawbone of an ass, Stj., Greg. 48. -
7 ASNA Act
Англо-русский словарь промышленной и научной лексики > ASNA Act
-
8 aşna fişne
"secret lover, secret mistress, secret friend; secret friendship, secret love affair" -
9 aşna fişne olmak
to carry with -
10 aşna fişne
"slang 1. secret mistress; secret lover. 2. secret love affair." -
11 अश्न
áṡna
m. N. of a demon RV. II, 14, 5; 20 5; VI, 4, 3. ;
aṡna2) m. (cf. áṡan), a stone RV. VIII, 2, 2 ;
a cloud Naigh.
-
12 अशन्
áṡanm. (connected with aṡ) <only áṡnā (instr.) andﾠ áṡnas, perhaps better derived from áṡman q.v., cf. Whitney's Gr. 425 e>, stone, rock RV. X, 68, 8 ;
a stone for slinging, missile stone RV. II, 30, 4 and IV, 28, 5 ;
( NBD.) the firmanent RV. I, 164, I; 173, 2; X, 27, 15 ;
<in the first two of these three passages the form áṡnas has before been taken as nom. sg. m. fr. 1. aṡna q.v.>
-
13 अश्
aṡ
perf. ānaṡe Pāṇ. 7-4, 72. Vedic forms are:
aṡnoti, etc.;
Subj. aṡnavat, etc.;
aor. P. ānat (2. andﾠ 3. sg., frequently in RV.)
andﾠ Ā. ashṭa orﾠ ā́shṭa, 3. pl. āṡata (frequently in RV.)
orﾠ ā́kshishur RV. I, 163, 10 Subj. ákshat RV. X, 11, 7 Pot. 1. pl. aṡema Prec. aṡyās
(2. andﾠ 3. sg.) etc. Pot. Ā. 1. sg. aṡīya andﾠ pl. aṡīmahi,
Imper. ashṭu < VS. >;
perf. ānaṉṡa (thrice in RV.) orﾠ ānāṡa RV. VI, 16, 26 ;
orﾠ āṡa RV. VIII, 47, 6, 2. pl. ānaṡá 3. pl. ānaṡúh
(frequently in RV.) orﾠ āṡuh RV. IV, 33, 4 ;
Ā. ānaṡó Subj. 1. pl. a anaṡāmahai RV. VIII, 27, 22 ;
Pot. 1. sg. ānasyām, p. ānaṡāná < AV. >;
Inf. ashṭave RV. IV, 30, 19) to reach, come to, reach, come to, arrive at, get, gain, obtain RV. etc.;
(said of an evil, aṉhati, áṉhas, grā́hi) to visit RV. AV. VI, 113, 1 ;
to master, become master of. RV. ;
to offer RV. ;
to enjoy MBh. XII, 12136 ;
to pervade, penetrate, fill Naigh. Bhaṭṭ. II, 30 ;
to accumulate L.:
Desid. aṡiṡishate Pāṇ. 7-2, 74 Intens. aṡāṡyate Pāṇ. III, 1, 22 Pat. ;
2) aṡnā́ti (Pot. aṡnīyāt;
p. aṡnát ( seeﾠ s.v. 1. aṡna);
aor. Subj. aṡīt RV. X, 87, 17 ;
fut. p. aṡishyát ṠBr., perf. ā́sa RV. I, 162, 9 and III, 36, 8 ;
perf. p. āṡivas seeﾠ án-āṡvas s.v. án-āsaka;
Pass. p. aṡyámāna AV. XII, 5, 38)
to eat, consume (with acc. < this only in classical Sanskrit> orﾠ gen.) RV. etc.;
to enjoy Bhag. IX, 20, etc..:
Caus. āṡayati ( Pāṇ. 1-3, 87 Sch. ;
aor. āṡiṡat ib. I, 1, 59 Sch.) to cause to eat, feed Mn. ;
(with double acc.;
cf. Pāṇ. 1-4, 52 Kāṡ.) BhP. ;
(cf. ā́ṡita):
Desid. áṡiṡishâ̱ti (Pāṇ. 6-1, 2 Sch.) to wish to eat ṠBr. ChUp.:
Intens. aṡāṡyate Pāṇ. III, 1, 22 Pat.
-
14 असन्
-
15 EYKR
(-jar, -ir), m. beast of draught.* * *m., pl. eykir, gen. eykia, [Swed. ök; Dan. ög; akin to ok, a yoke]:—a beast of draught; úlfalda ok eyki, Stj. 393; hross eðr eyk, Grág. i. 434; þat er einn e. má draga, ii. 362; þeir hvildu sik þar ok eyki sína, Eg. 586 (travelling in a sledge); eykja fóðr, fodder for eykr, N. G. L. i. 38: eykr includes oxen, horses, etc.,—eykjum, hestum ok uxum, cattle, whether horses or oxen, Fms. v. 249; eyk, uxa eðr hross, Jb. 52; uxa ok asna, þá sömu eyki …, Mar.; hefi ek öngva frétt af at nokkurr þeirra hafi leitt eyki Þórs (of Thor in his wain with the he-goats), Fb. i. 321: metaph., Bs. i. 294.II. the passage Bs. i. 674—þar er þeir höfðu eykinn búit—ought to be read ‘eikjuna,’ vide eikja. eykja-gerfi, n. the harness of an eykr, Ýt. 10; jötuns-e., the giants’ e., i. e. a wild ox, poët., 14: in poetry ships are called the eykir of the sea-kings and the sea. -
16 FOLI
-
17 klyfja
I)(að), v. to load with packs (klyfja hest, asna af e-u).(klyf, klufða, klufiðr), v. to split, cleave.* * *1.að, to load a pack-horse, Nj. 74, Eg. 593, Stj. 460, 483, Ó. H. 170, Ver. 124, Fbr. 17 new Ed., passim.2.klufði, [kljúfa], to split, cleave, Vm. 53; segja sumir menn at þeir klyfði hann til hjarta, Fbr. 57 new Ed.: part. klufðr, cleft; hjör-klufðr, a cleft with a sword, Lex. Poët. -
18 SVÍFA
* * *(svíf; sveif, svifum; svifinn), v.1) to rove, ramble; sumir svifu at nautum, some went roving after cattle; sveinn sýsliga sveif til skógar, the lad turned briskly to the wood; s. upp á grunn, to run ashore, of a ship; lata samþykki sitt s. til e-s, to sway one’s consent towards, to agree to;2) impers. with dat. to swerve, drift (sveif skipinu frá landi); svífr skipinu fyrir straumi ok veðri, the ship drifts before wind and stream; hann hélt svá, at hvergi sveif, so that the boat swerved not; e-u svífr e-m í hug, í skap, it occurs to one’s mind (Gestr svarar: þessu sveif mér í skap); segir Þórðr, at svífi yfir hann, that he was taken suddenly ill;3) refl., svífast um, to bustle about, be active; s. e-s, to shrink from; s. einskis, to shrink from nothing; þeir munu einskis (engis) ills s., they will stick at no ill.* * *sveif, svifu, svifit; [Ulf. sweifan = διαλείπειν; A. S. swîfan; Engl. sway; Germ. schweben, schweifen]:—to rove, ramble, turn; sumir svifu at nautum, some rambled for the cows, Sturl. iii. 241; sveif hann þá til stofunnar, Gullþ. 62; hverr svífr at sinni eigu, Al. 117; sveinn sýsliga sveif til skógar, Hým.; láta skúturnar svífa suðr um Stað með landi fyrir vindi, to stand southwards before the wind, Fms. vii. 186; bændr kómu at svífandi (hence the mod. að-vífandi) ok drápu hann, overtook him of a sudden and slew him, viii. 414; kom höggit á öxlina ok sveif (= svaddi, bounded) ofan á bringuna, vii. 167; láta samþykki sitt s. til e-s, to sway one’s consent towards, to agree, 8; cp. létum svífa sáttmál okkur, Skv. 3. 39. (which is prob. the right reading for ‘síga’ of the Cod.); betri sígandi arðr en svífandi, Bs. i. 139 (see arðr).2. to drift; sveif þá skipit frá landi, Fms. vi. 108, v. l.; skip Gregorii sveif upp á grunn, vii. 186; Sigfús (Sigfúsi v. l.) sveif at landi, Bs. i. 139.3. impers., with dat.; svífr skipinu fyrir straumi ok veðri, Þiðr. 313; sveif þá skipinu frá landi, Fms. vi. 108; sveif skipi hans á eyrina, x. 98; sveif öllum saman flotanum inn með ströndinni, viii. 222; sveif mjök stór-skipunum, vii. 264; sveif honum þar at, ix. 24; festa bátinn svá at ekki svífi frá, ii. 71; hann hélt svá at hvergi sveif, so that the boat swerved not, Grett. 125 A; sveif saman konungs skipinu ok Hallvarðar, Fms. viii. 385; en þegar þær hóf frá skipinu sveif þeim til ens vestra fjarðarins, Eb. 8; setstokkum sveif á land, Fs. 123; þótt þér svífi af þessum ættjörðum, 21; segir Þórðr at svífi yfir hann, that he was taken suddenly ill, Sturl. iii. 286; svífr þá af honum, Grág. i. 14; þó svífr enn nokkut kynligt yfir þik, Ld. 328; svífr jarli því í skap, at láta …, Fms. x. 358; hinu sveif honum lengstum í hug, iii. 48; sveif honum því í skap … þessu sveif mér í skap, it shot through my mind, Fas. i. 342; svfr nú ymsu á mik, Fs. 178.II. reflex., svifask um, to make a sweep, bustle about; svífsk hann um, grípr upp einn asna-kjálka, Stj. 414; settisk síðan til matar ok sveifsk um sváfast, at þeir þrír fengi hvergi nærri jafn-skjótt etið sem haim, El. 2. in the phrases, svífask einskis, to shrink from nothing; and so, hann sveifsk (svífðisk Ed. from a paper MS.) einskis þess er honum bjó í skapi, Lv. 68; ganga undir vápn heljar-mannsins þess er einskis svífsk, Bs. i. 290; nú er sú atför þeirra at þeir munu einskis ílls svívask, Nj. 240; Halli er sá orðhákr, at hann svífsk enskis, Fms. vi. 372; at þú mundir fás svífask, ok láta þér mart sóma, ii. 51, Fs. 93. In mod. usage the weak form is often used in this phrase, e. g. hann svífist einskis, hann svífðisk eiuskis. -
19 ösnu-
see asna. -
20 ösnu
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Asna — Asna, 1) (a. Geogr.), 2 Städtchen im Stamme Juda; 2) (n. Geogr.), Stadt, so v.w. Esne … Pierer's Universal-Lexikon
asna — asna. (Del lat. asĭna). f. Hembra del asno. || 2. Costaneras, maderos que cargan sobre la viga principal. * * * ► femenino Hembra del asno. ► plural Costaneras (maderos) … Enciclopedia Universal
asna — s. f. 1. Fêmea do asno. 2. [Heráldica] Barras em ângulo com o vértice para a parte superior. 3. [Técnica] Peça triangular de madeira ou ferro sobre cujo vértice assenta a cumeeira ou o pau de fileira … Dicionário da Língua Portuguesa
asna — (Del lat. asĭna). 1. f. Hembra del asno. 2. Costaneras, maderos que cargan sobre la viga principal … Diccionario de la lengua española
aşna — is. 1. Dost, yaxın, tanış, tanış biliş, yoldaş. Qəriblikdə yada düşər yanaram; Aşna, yoldaş, yar, müsahib, ellər, hey! M. V. V.. <Şəhrəbanı xanım:> Srağagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazdı ki, Şamaxı çəngilərinin vədəsini alsın,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asna — gauruotasis viršūklis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Kliedminių šeimos medieninis augalas (Terminalia elliptica), paplitęs atogrąžų Azijoje. atitikmenys: lot. Terminalia elliptica angl. asna; Indian laurel šaltinis Valstybinės lietuvių… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
aşna-dost — top. Dostlar, bir birinə yaxın adamlar, dost aşna. <Cahan:> Kişi, yenə aşna dostlarını başına yığmısan, xeyirdirmi? Ə. H.. <Qulu:> <Adam> bu dünyada yeyər, içər, aşna dosta xərclər, kef elər. S. S. A.. İclas bitdi. Hər kəs öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
åsna — • dumbom, dumhuvud, dumskalle, dumsnut, dummer, fårskalle, trögskalle, träskalle, tjockskalle, fåne … Svensk synonymlexikon
aṡna — अश्न … Indonesian dictionary
áṡna — अश्न … Indonesian dictionary
âşnâ — (F.) [ ﺎﻨﺵﺁ ] tanıdık, dost, aşina … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
