-
1 Vertumnus
Vertumnus ( Vort-), i, m. [qs. vertomenos, as a part. pass., from verto, that turns or changes himself], orig. an Etruscan deity, the god of the changing year, i. e. of the seasons and their productions, also of exchange and of trade, Varr. L. L. 5, § 46 Müll.; Prop. 4 (5), 2, 10; Ov. F. 6, 410; id. M. 14, 642 sq.; Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154 Ascon. Near his statue in the forum at Rome were the booksellers' shops, Hor. Ep. 1, 20, 1;also the market-gardeners, Col. poët. 10, 308.—As a symbol of mutability: Vertumnis natus iniquis, said of an unstable man,
Hor. S. 2, 7, 14.—Hence, Vertum-nālĭa, ĭum, n., the festival of Vertumnus, Varr. L. L. 6, § 21 Müll. -
2 Vertumnus (Vort-)
Vertumnus (Vort-) ī, m [for * vertomenos, P. pass. of verto], the god of change, of the seasons, of exchange and trade, C., H., O.—Poet.: Vertumnis natus iniquis, i. e. of a fickle character, H. -
3 Vertumnalia
Vertumnus ( Vort-), i, m. [qs. vertomenos, as a part. pass., from verto, that turns or changes himself], orig. an Etruscan deity, the god of the changing year, i. e. of the seasons and their productions, also of exchange and of trade, Varr. L. L. 5, § 46 Müll.; Prop. 4 (5), 2, 10; Ov. F. 6, 410; id. M. 14, 642 sq.; Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154 Ascon. Near his statue in the forum at Rome were the booksellers' shops, Hor. Ep. 1, 20, 1;also the market-gardeners, Col. poët. 10, 308.—As a symbol of mutability: Vertumnis natus iniquis, said of an unstable man,
Hor. S. 2, 7, 14.—Hence, Vertum-nālĭa, ĭum, n., the festival of Vertumnus, Varr. L. L. 6, § 21 Müll. -
4 Vortumnus
Vertumnus ( Vort-), i, m. [qs. vertomenos, as a part. pass., from verto, that turns or changes himself], orig. an Etruscan deity, the god of the changing year, i. e. of the seasons and their productions, also of exchange and of trade, Varr. L. L. 5, § 46 Müll.; Prop. 4 (5), 2, 10; Ov. F. 6, 410; id. M. 14, 642 sq.; Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154 Ascon. Near his statue in the forum at Rome were the booksellers' shops, Hor. Ep. 1, 20, 1;also the market-gardeners, Col. poët. 10, 308.—As a symbol of mutability: Vertumnis natus iniquis, said of an unstable man,
Hor. S. 2, 7, 14.—Hence, Vertum-nālĭa, ĭum, n., the festival of Vertumnus, Varr. L. L. 6, § 21 Müll. -
5 inverto
I.Lit.:2. II.pingue solum Fortes invertant tauri,
to turn up, plough up, Verg. G. 1, 64:campum,
id. ib. 3, 161:Boreas invertit ornos,
upturns, overthrows, Luc. 6, 390:vinaria,
to upset, empty, Hor. S. 2, 8, 39:mare,
i. e. disturbed, rough, id. Epod. 10, 5:alveos navium inversos pro tuguriis habere,
Sall. J. 18, 5:adeo vehementer talum inverti, ut minimum affuerim quin articulum defregerim,
dislocated, App. Flor. 3, p. 134, 3:si polypus invertatur,
Plin. 9, 30, 48, § 91:invertere se,
to turn over, id. 32, 2, 5, § 13:cum in locum anulum inverterat,
Cic. Off. 3, 9, 38. —Trop., to invert, transpose; to change. alter; to pervert; to exchange:B.ut cum semel dictum sit directe, invertatur ordo, et idem quasi sursum versus retroque dicatur,
Cic. Part. 7, 24: quae in vulgus edita ejus verbis, invertere supersedeo, to alter, give in another form, Tac. A. 15, 63:virtutes,
to alter, misrepresent, Hor. S. 1, 3, 55:lanas,
to dye, color, Sil. 16, 569:Vertumnus Deus invertendarum rerum est,
i. e. of barter, trade, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154. —Esp. of words, to pervert, misapply, use ironically (cf. inversio, I.):A.invertuntur verba, ut, etc.,
Cic. de Or. 2, 65, 262.—Hence, inversus, a, um, P. a., turned upside down, inverted.Lit.:B.vomer inversus,
Hor. Epod. 2, 63:carinae,
Plin. 9, 6, 5, § 15:manus (opp. supina),
id. 12, 25, 54, § 121:charta,
Mart. 4, 87, 11:submovere Euros Pellibus inversis,
turned inside out, Juv. 14, 187.—Trop., inverted, perverted: annus, inverted, brought back to its beginning, i. e. completed, ended, Hor. S. 1, 1, 36:pro curia, inversique mores!
perverted, corrupt, id. C. 3, 5, 7:consuetudo,
Quint. 3, 9, 9:verba,
perverted from their proper meanings, ambiguous, Ter. Heaut. 2, 3, 131; so,too, verba,
dark, obscure, Lucr. 1, 642. — Neutr. sing. as adv.: inversum, upside down:surculis inversum superpositis,
Sol. 8. -
6 traicio
trāĭcĭo and transĭcĭo (so always in Cæs.); also trājĭcĭo and transjĭcĭo, jēci, jectum, 3, v. a. and n. [trans-jacio], to throw across.I.With the person or thing that moves as object, to cause to cross, cause to go across, over, or through.A.In gen., to throw, hurl, cast, or fling over, to shoot over or across:B.neque ullum interim telum transiciebatur,
Caes. B. C. 3, 19:quae concava trajecto cumba rudente vehat (te),
Ov. Am. 3, 6, 4:arreptum vexillum trans vallum hostium trajecit,
Liv. 25, 14, 4:cum trans vallum signum trajecisset,
id. 41, 4, 2:pontibus transjectis,
thrown across, Hirt. B. G. 8, 9:malis antennisque de nave in navem trajectis,
Liv. 30, 10, 5:volucrem trajecto in fune columbam suspendit,
Verg. A. 5, 488:tela alio,
Prop. 2, 12 (3, 3), 18:pecora nunc in hibernos nunc in aestivos saltus,
drives over, Just. 8, 5, 7.— Poet.:pedes super acervos,
to step over, Prop. 4 (5), 4, 76:membra per ardentes acervos celeri pede,
Ov. F. 4, 782.—In partic.1.To transfer, cause to go over or across (from one place, etc., to another):2.est etiam aurigae species Vertumnus et ejus, Traicit alterno qui leve pondus equo,
i. e. leaps lightly from horse to horse, Prop. 4 (5), 2, 36:anulum in dextram manum,
Petr. 74:quod est levissimum ac summum, ut traiciant in alia vasa,
decant, pour over, Varr. R. R. 1, 64, 1:cerussam in cacabum,
Scrib. Comp. 45.—Of soldiers, baggage, etc., to cause to cross (a stream, etc.), to transport, ship across, lead or conduct over, ship over, transfer: dum Brutus traiceret exercitum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:(β).legiones quattuor equitatumque omnem transjecit,
Caes. B. C. 1, 40:omnibus ferme suis trans Rhodanum trajectis,
Liv. 21, 26, 6:res suas trans Halyn,
id. 38, 25, 7:quae ibi legiones essent, eas... in Siciliam traiceret,
id. 23, 31, 4:ut classem in Italiam traiceret,
id. 28, 36, 1:pecuniam in provinciam,
id. 26, 7, 8; 48, 13, 9:huc legionem postea transicit,
Caes. B. C. 1, 54:magnam partem fortunarum eodem trajecit,
Nep. Att. 2, 2:eas (sues) si quo traicere vult, in plostrum imponat,
Varr. R. R. 2, 4, 11:ut praedatum milites trans flumen per occasiones aliis atque aliis locis traiceret,
Liv. 2, 11, 2.— Pass.: Marius trajectus in Africam, Cic. Red. Quir. 8, 20:equitum innumerabilem vim traici Hellesponto in Europam,
Liv. 35, 48, 3:classis Punica in Sardiniam trajecta,
id. 27, 6, 13:(exercitus) Pado trajectus Cremonam,
id. 21, 56, 4; 30, 24, 11:inermes in Boeotiam trajecti,
id. 32, 17, 3:in Galliam trajecti forent,
Tac. A. 12, 39.—With second acc. of the stream or place crossed:(γ).equitum magnam partem flumen transjecit,
Caes. B. C. 1, 55:Caesar Germanos flumen traicit,
id. ib. 1, 83 fin.:si se Alpes Antonius trajecerit,
Cic. Fam. 11, 9, 2: exercitum Rhodanum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3:copias Rhodanum,
id. ib. 10, 11, 2:quos in Africam secum traiceret,
Liv. 29, 22, 12.—With se:(δ).ad Achillam sese ex regiā trajecit,
Caes. B. C. 3, 112: si quo etiam casu Isaram se trajecerint, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 4:ducem Romanum in Africam trajecisse sese in hostilem terram,
Liv. 28, 18, 10.—Poet., of the eyes:3.quocumque oculos trajecimus,
i. e. to look, Lucr. 4, 424.—To pass through, make a way through.(α).Of soldiers:(β).pars magna equitum mediam trajecit aciem,
broke through, Liv. 42, 7, 7.—To strike through, stab through, pierce, penetrate, transfix, transpierce:C.unum ex multitudine,
Caes. B. G. 5, 44:aliquem pilis,
id. ib. 7, 82:aliquem scorpione, a latere dextro,
id. ib. 7, 25:lictorem gladio, Auct. B. Alex. 52: cuspide serpentem,
Ov. M. 4, 571:lanceā infestā medium femur,
Hirt. B. G. 8, 48:femur tragulā,
Caes. B. G. 5, 35:pectus ferro,
Liv. 41, 11, 6:cava tempora ferro,
Verg. A. 9, 634:harundine linguam,
Ov. M. 11, 325:terga sagittā,
id. ib. 9, 128:exuentem se ac nudatum gladio trajecit,
Just. 3, 1, 8:sagittā sub mammā trajectus,
id. 12, 9, 12:aliquid acu,
Cels. 7, 8 and 9.—With se, to stab one ' s self:se uno ictu infra laevam papillam,
Suet. Oth. 11.—Trop.1.In gen., to transfer, cause to pass:2.cum ex illius invidiā deonerare aliquid et in te traicere coeperit,
Cic. Div. in Caecil. 14, 46:culpam in alium,
Quint. 9, 2, 4:arbitrium litis trajecit in omnes,
Ov. M. 12, 628.—Mid.:in cor Trajecto lateris capitisque dolore,
having thrown itself, Hor. S. 2, 3, 29.—In partic., in rhet.:II. A.verba,
to transpose, Cic. Or. 69, 229:verba in clausulas,
Quint. 9, 4, 31 Spald.—With the place or thing passed over as object:B.si Hannibal ad portas venisset murumque jaculo trajecisset,
Cic. Fin. 4, 9, 22:trajecto amni,
Liv. 21, 27, 3:Hiberum,
id. 21, 30, 3:occupavit Scipio Padum traicere,
id. 21, 39, 10:ratibus Trebiam,
id. 21, 56, 8:mare,
id. 33, 31, 10:flumen,
id. 38, 2, 10; 38, 27, 6:fretum,
Sen. Ep. 14, 8:amnem,
Curt. 7, 7, 13; 8, 13, 23:utribus amnem,
id. 4, 7, 16; 4, 1, 10:Rhenum,
Suet. Tib. 18:mare,
Sen. Ben. 6, 15, 6:Padum,
Tac. H. 2, 22:sinum maris,
Vell. 2, 43, 1:flumina nando,
Suet. Caes. 57:Tiberim clipeo,
Claud. VI. Cons. Hon. 186:Aurora Jam medium aetherio cursu trajecerat axem,
Verg. A. 6, 536; cf. pass.:postquam cernant Rhodanum trajectum,
Liv. 21, 30, 5:ut transjaci (nemora) ne sagittis quidem possint,
Sol. 52, 46.—Absol.:C.ad Aethaliam insulam trajecit,
Liv. 37, 13, 3:ut classe Hasdrubal Aegimurum traiceret,
id. 30, 24, 11:ne qua classis ex Africā traiceret,
id. 30, 2, 1:sed traicere in Euboeam erat propositum,
id. 40, 4, 10:(ei) paranti traicere in Africam nuntiatum est,
id. 28, 36, 1; cf.:Romanae naves Samum traicerunt,
id. 37, 13, 6:primo quoque tempore in Africam traiciendum,
id. 29, 22, 11:ad nos trajecturum illud incendium esse,
id. 7, 30, 12; cf. id. 31, 48, 7:piscatoriā scaphā trepidus trajecit,
Just. 2, 13, 9:trajecisse veteres Iberos,
Tac. Agr. 14. — -
7 trajicio
trāĭcĭo and transĭcĭo (so always in Cæs.); also trājĭcĭo and transjĭcĭo, jēci, jectum, 3, v. a. and n. [trans-jacio], to throw across.I.With the person or thing that moves as object, to cause to cross, cause to go across, over, or through.A.In gen., to throw, hurl, cast, or fling over, to shoot over or across:B.neque ullum interim telum transiciebatur,
Caes. B. C. 3, 19:quae concava trajecto cumba rudente vehat (te),
Ov. Am. 3, 6, 4:arreptum vexillum trans vallum hostium trajecit,
Liv. 25, 14, 4:cum trans vallum signum trajecisset,
id. 41, 4, 2:pontibus transjectis,
thrown across, Hirt. B. G. 8, 9:malis antennisque de nave in navem trajectis,
Liv. 30, 10, 5:volucrem trajecto in fune columbam suspendit,
Verg. A. 5, 488:tela alio,
Prop. 2, 12 (3, 3), 18:pecora nunc in hibernos nunc in aestivos saltus,
drives over, Just. 8, 5, 7.— Poet.:pedes super acervos,
to step over, Prop. 4 (5), 4, 76:membra per ardentes acervos celeri pede,
Ov. F. 4, 782.—In partic.1.To transfer, cause to go over or across (from one place, etc., to another):2.est etiam aurigae species Vertumnus et ejus, Traicit alterno qui leve pondus equo,
i. e. leaps lightly from horse to horse, Prop. 4 (5), 2, 36:anulum in dextram manum,
Petr. 74:quod est levissimum ac summum, ut traiciant in alia vasa,
decant, pour over, Varr. R. R. 1, 64, 1:cerussam in cacabum,
Scrib. Comp. 45.—Of soldiers, baggage, etc., to cause to cross (a stream, etc.), to transport, ship across, lead or conduct over, ship over, transfer: dum Brutus traiceret exercitum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:(β).legiones quattuor equitatumque omnem transjecit,
Caes. B. C. 1, 40:omnibus ferme suis trans Rhodanum trajectis,
Liv. 21, 26, 6:res suas trans Halyn,
id. 38, 25, 7:quae ibi legiones essent, eas... in Siciliam traiceret,
id. 23, 31, 4:ut classem in Italiam traiceret,
id. 28, 36, 1:pecuniam in provinciam,
id. 26, 7, 8; 48, 13, 9:huc legionem postea transicit,
Caes. B. C. 1, 54:magnam partem fortunarum eodem trajecit,
Nep. Att. 2, 2:eas (sues) si quo traicere vult, in plostrum imponat,
Varr. R. R. 2, 4, 11:ut praedatum milites trans flumen per occasiones aliis atque aliis locis traiceret,
Liv. 2, 11, 2.— Pass.: Marius trajectus in Africam, Cic. Red. Quir. 8, 20:equitum innumerabilem vim traici Hellesponto in Europam,
Liv. 35, 48, 3:classis Punica in Sardiniam trajecta,
id. 27, 6, 13:(exercitus) Pado trajectus Cremonam,
id. 21, 56, 4; 30, 24, 11:inermes in Boeotiam trajecti,
id. 32, 17, 3:in Galliam trajecti forent,
Tac. A. 12, 39.—With second acc. of the stream or place crossed:(γ).equitum magnam partem flumen transjecit,
Caes. B. C. 1, 55:Caesar Germanos flumen traicit,
id. ib. 1, 83 fin.:si se Alpes Antonius trajecerit,
Cic. Fam. 11, 9, 2: exercitum Rhodanum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3:copias Rhodanum,
id. ib. 10, 11, 2:quos in Africam secum traiceret,
Liv. 29, 22, 12.—With se:(δ).ad Achillam sese ex regiā trajecit,
Caes. B. C. 3, 112: si quo etiam casu Isaram se trajecerint, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 4:ducem Romanum in Africam trajecisse sese in hostilem terram,
Liv. 28, 18, 10.—Poet., of the eyes:3.quocumque oculos trajecimus,
i. e. to look, Lucr. 4, 424.—To pass through, make a way through.(α).Of soldiers:(β).pars magna equitum mediam trajecit aciem,
broke through, Liv. 42, 7, 7.—To strike through, stab through, pierce, penetrate, transfix, transpierce:C.unum ex multitudine,
Caes. B. G. 5, 44:aliquem pilis,
id. ib. 7, 82:aliquem scorpione, a latere dextro,
id. ib. 7, 25:lictorem gladio, Auct. B. Alex. 52: cuspide serpentem,
Ov. M. 4, 571:lanceā infestā medium femur,
Hirt. B. G. 8, 48:femur tragulā,
Caes. B. G. 5, 35:pectus ferro,
Liv. 41, 11, 6:cava tempora ferro,
Verg. A. 9, 634:harundine linguam,
Ov. M. 11, 325:terga sagittā,
id. ib. 9, 128:exuentem se ac nudatum gladio trajecit,
Just. 3, 1, 8:sagittā sub mammā trajectus,
id. 12, 9, 12:aliquid acu,
Cels. 7, 8 and 9.—With se, to stab one ' s self:se uno ictu infra laevam papillam,
Suet. Oth. 11.—Trop.1.In gen., to transfer, cause to pass:2.cum ex illius invidiā deonerare aliquid et in te traicere coeperit,
Cic. Div. in Caecil. 14, 46:culpam in alium,
Quint. 9, 2, 4:arbitrium litis trajecit in omnes,
Ov. M. 12, 628.—Mid.:in cor Trajecto lateris capitisque dolore,
having thrown itself, Hor. S. 2, 3, 29.—In partic., in rhet.:II. A.verba,
to transpose, Cic. Or. 69, 229:verba in clausulas,
Quint. 9, 4, 31 Spald.—With the place or thing passed over as object:B.si Hannibal ad portas venisset murumque jaculo trajecisset,
Cic. Fin. 4, 9, 22:trajecto amni,
Liv. 21, 27, 3:Hiberum,
id. 21, 30, 3:occupavit Scipio Padum traicere,
id. 21, 39, 10:ratibus Trebiam,
id. 21, 56, 8:mare,
id. 33, 31, 10:flumen,
id. 38, 2, 10; 38, 27, 6:fretum,
Sen. Ep. 14, 8:amnem,
Curt. 7, 7, 13; 8, 13, 23:utribus amnem,
id. 4, 7, 16; 4, 1, 10:Rhenum,
Suet. Tib. 18:mare,
Sen. Ben. 6, 15, 6:Padum,
Tac. H. 2, 22:sinum maris,
Vell. 2, 43, 1:flumina nando,
Suet. Caes. 57:Tiberim clipeo,
Claud. VI. Cons. Hon. 186:Aurora Jam medium aetherio cursu trajecerat axem,
Verg. A. 6, 536; cf. pass.:postquam cernant Rhodanum trajectum,
Liv. 21, 30, 5:ut transjaci (nemora) ne sagittis quidem possint,
Sol. 52, 46.—Absol.:C.ad Aethaliam insulam trajecit,
Liv. 37, 13, 3:ut classe Hasdrubal Aegimurum traiceret,
id. 30, 24, 11:ne qua classis ex Africā traiceret,
id. 30, 2, 1:sed traicere in Euboeam erat propositum,
id. 40, 4, 10:(ei) paranti traicere in Africam nuntiatum est,
id. 28, 36, 1; cf.:Romanae naves Samum traicerunt,
id. 37, 13, 6:primo quoque tempore in Africam traiciendum,
id. 29, 22, 11:ad nos trajecturum illud incendium esse,
id. 7, 30, 12; cf. id. 31, 48, 7:piscatoriā scaphā trepidus trajecit,
Just. 2, 13, 9:trajecisse veteres Iberos,
Tac. Agr. 14. — -
8 transicio
trāĭcĭo and transĭcĭo (so always in Cæs.); also trājĭcĭo and transjĭcĭo, jēci, jectum, 3, v. a. and n. [trans-jacio], to throw across.I.With the person or thing that moves as object, to cause to cross, cause to go across, over, or through.A.In gen., to throw, hurl, cast, or fling over, to shoot over or across:B.neque ullum interim telum transiciebatur,
Caes. B. C. 3, 19:quae concava trajecto cumba rudente vehat (te),
Ov. Am. 3, 6, 4:arreptum vexillum trans vallum hostium trajecit,
Liv. 25, 14, 4:cum trans vallum signum trajecisset,
id. 41, 4, 2:pontibus transjectis,
thrown across, Hirt. B. G. 8, 9:malis antennisque de nave in navem trajectis,
Liv. 30, 10, 5:volucrem trajecto in fune columbam suspendit,
Verg. A. 5, 488:tela alio,
Prop. 2, 12 (3, 3), 18:pecora nunc in hibernos nunc in aestivos saltus,
drives over, Just. 8, 5, 7.— Poet.:pedes super acervos,
to step over, Prop. 4 (5), 4, 76:membra per ardentes acervos celeri pede,
Ov. F. 4, 782.—In partic.1.To transfer, cause to go over or across (from one place, etc., to another):2.est etiam aurigae species Vertumnus et ejus, Traicit alterno qui leve pondus equo,
i. e. leaps lightly from horse to horse, Prop. 4 (5), 2, 36:anulum in dextram manum,
Petr. 74:quod est levissimum ac summum, ut traiciant in alia vasa,
decant, pour over, Varr. R. R. 1, 64, 1:cerussam in cacabum,
Scrib. Comp. 45.—Of soldiers, baggage, etc., to cause to cross (a stream, etc.), to transport, ship across, lead or conduct over, ship over, transfer: dum Brutus traiceret exercitum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:(β).legiones quattuor equitatumque omnem transjecit,
Caes. B. C. 1, 40:omnibus ferme suis trans Rhodanum trajectis,
Liv. 21, 26, 6:res suas trans Halyn,
id. 38, 25, 7:quae ibi legiones essent, eas... in Siciliam traiceret,
id. 23, 31, 4:ut classem in Italiam traiceret,
id. 28, 36, 1:pecuniam in provinciam,
id. 26, 7, 8; 48, 13, 9:huc legionem postea transicit,
Caes. B. C. 1, 54:magnam partem fortunarum eodem trajecit,
Nep. Att. 2, 2:eas (sues) si quo traicere vult, in plostrum imponat,
Varr. R. R. 2, 4, 11:ut praedatum milites trans flumen per occasiones aliis atque aliis locis traiceret,
Liv. 2, 11, 2.— Pass.: Marius trajectus in Africam, Cic. Red. Quir. 8, 20:equitum innumerabilem vim traici Hellesponto in Europam,
Liv. 35, 48, 3:classis Punica in Sardiniam trajecta,
id. 27, 6, 13:(exercitus) Pado trajectus Cremonam,
id. 21, 56, 4; 30, 24, 11:inermes in Boeotiam trajecti,
id. 32, 17, 3:in Galliam trajecti forent,
Tac. A. 12, 39.—With second acc. of the stream or place crossed:(γ).equitum magnam partem flumen transjecit,
Caes. B. C. 1, 55:Caesar Germanos flumen traicit,
id. ib. 1, 83 fin.:si se Alpes Antonius trajecerit,
Cic. Fam. 11, 9, 2: exercitum Rhodanum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3:copias Rhodanum,
id. ib. 10, 11, 2:quos in Africam secum traiceret,
Liv. 29, 22, 12.—With se:(δ).ad Achillam sese ex regiā trajecit,
Caes. B. C. 3, 112: si quo etiam casu Isaram se trajecerint, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 4:ducem Romanum in Africam trajecisse sese in hostilem terram,
Liv. 28, 18, 10.—Poet., of the eyes:3.quocumque oculos trajecimus,
i. e. to look, Lucr. 4, 424.—To pass through, make a way through.(α).Of soldiers:(β).pars magna equitum mediam trajecit aciem,
broke through, Liv. 42, 7, 7.—To strike through, stab through, pierce, penetrate, transfix, transpierce:C.unum ex multitudine,
Caes. B. G. 5, 44:aliquem pilis,
id. ib. 7, 82:aliquem scorpione, a latere dextro,
id. ib. 7, 25:lictorem gladio, Auct. B. Alex. 52: cuspide serpentem,
Ov. M. 4, 571:lanceā infestā medium femur,
Hirt. B. G. 8, 48:femur tragulā,
Caes. B. G. 5, 35:pectus ferro,
Liv. 41, 11, 6:cava tempora ferro,
Verg. A. 9, 634:harundine linguam,
Ov. M. 11, 325:terga sagittā,
id. ib. 9, 128:exuentem se ac nudatum gladio trajecit,
Just. 3, 1, 8:sagittā sub mammā trajectus,
id. 12, 9, 12:aliquid acu,
Cels. 7, 8 and 9.—With se, to stab one ' s self:se uno ictu infra laevam papillam,
Suet. Oth. 11.—Trop.1.In gen., to transfer, cause to pass:2.cum ex illius invidiā deonerare aliquid et in te traicere coeperit,
Cic. Div. in Caecil. 14, 46:culpam in alium,
Quint. 9, 2, 4:arbitrium litis trajecit in omnes,
Ov. M. 12, 628.—Mid.:in cor Trajecto lateris capitisque dolore,
having thrown itself, Hor. S. 2, 3, 29.—In partic., in rhet.:II. A.verba,
to transpose, Cic. Or. 69, 229:verba in clausulas,
Quint. 9, 4, 31 Spald.—With the place or thing passed over as object:B.si Hannibal ad portas venisset murumque jaculo trajecisset,
Cic. Fin. 4, 9, 22:trajecto amni,
Liv. 21, 27, 3:Hiberum,
id. 21, 30, 3:occupavit Scipio Padum traicere,
id. 21, 39, 10:ratibus Trebiam,
id. 21, 56, 8:mare,
id. 33, 31, 10:flumen,
id. 38, 2, 10; 38, 27, 6:fretum,
Sen. Ep. 14, 8:amnem,
Curt. 7, 7, 13; 8, 13, 23:utribus amnem,
id. 4, 7, 16; 4, 1, 10:Rhenum,
Suet. Tib. 18:mare,
Sen. Ben. 6, 15, 6:Padum,
Tac. H. 2, 22:sinum maris,
Vell. 2, 43, 1:flumina nando,
Suet. Caes. 57:Tiberim clipeo,
Claud. VI. Cons. Hon. 186:Aurora Jam medium aetherio cursu trajecerat axem,
Verg. A. 6, 536; cf. pass.:postquam cernant Rhodanum trajectum,
Liv. 21, 30, 5:ut transjaci (nemora) ne sagittis quidem possint,
Sol. 52, 46.—Absol.:C.ad Aethaliam insulam trajecit,
Liv. 37, 13, 3:ut classe Hasdrubal Aegimurum traiceret,
id. 30, 24, 11:ne qua classis ex Africā traiceret,
id. 30, 2, 1:sed traicere in Euboeam erat propositum,
id. 40, 4, 10:(ei) paranti traicere in Africam nuntiatum est,
id. 28, 36, 1; cf.:Romanae naves Samum traicerunt,
id. 37, 13, 6:primo quoque tempore in Africam traiciendum,
id. 29, 22, 11:ad nos trajecturum illud incendium esse,
id. 7, 30, 12; cf. id. 31, 48, 7:piscatoriā scaphā trepidus trajecit,
Just. 2, 13, 9:trajecisse veteres Iberos,
Tac. Agr. 14. — -
9 transjicio
trāĭcĭo and transĭcĭo (so always in Cæs.); also trājĭcĭo and transjĭcĭo, jēci, jectum, 3, v. a. and n. [trans-jacio], to throw across.I.With the person or thing that moves as object, to cause to cross, cause to go across, over, or through.A.In gen., to throw, hurl, cast, or fling over, to shoot over or across:B.neque ullum interim telum transiciebatur,
Caes. B. C. 3, 19:quae concava trajecto cumba rudente vehat (te),
Ov. Am. 3, 6, 4:arreptum vexillum trans vallum hostium trajecit,
Liv. 25, 14, 4:cum trans vallum signum trajecisset,
id. 41, 4, 2:pontibus transjectis,
thrown across, Hirt. B. G. 8, 9:malis antennisque de nave in navem trajectis,
Liv. 30, 10, 5:volucrem trajecto in fune columbam suspendit,
Verg. A. 5, 488:tela alio,
Prop. 2, 12 (3, 3), 18:pecora nunc in hibernos nunc in aestivos saltus,
drives over, Just. 8, 5, 7.— Poet.:pedes super acervos,
to step over, Prop. 4 (5), 4, 76:membra per ardentes acervos celeri pede,
Ov. F. 4, 782.—In partic.1.To transfer, cause to go over or across (from one place, etc., to another):2.est etiam aurigae species Vertumnus et ejus, Traicit alterno qui leve pondus equo,
i. e. leaps lightly from horse to horse, Prop. 4 (5), 2, 36:anulum in dextram manum,
Petr. 74:quod est levissimum ac summum, ut traiciant in alia vasa,
decant, pour over, Varr. R. R. 1, 64, 1:cerussam in cacabum,
Scrib. Comp. 45.—Of soldiers, baggage, etc., to cause to cross (a stream, etc.), to transport, ship across, lead or conduct over, ship over, transfer: dum Brutus traiceret exercitum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:(β).legiones quattuor equitatumque omnem transjecit,
Caes. B. C. 1, 40:omnibus ferme suis trans Rhodanum trajectis,
Liv. 21, 26, 6:res suas trans Halyn,
id. 38, 25, 7:quae ibi legiones essent, eas... in Siciliam traiceret,
id. 23, 31, 4:ut classem in Italiam traiceret,
id. 28, 36, 1:pecuniam in provinciam,
id. 26, 7, 8; 48, 13, 9:huc legionem postea transicit,
Caes. B. C. 1, 54:magnam partem fortunarum eodem trajecit,
Nep. Att. 2, 2:eas (sues) si quo traicere vult, in plostrum imponat,
Varr. R. R. 2, 4, 11:ut praedatum milites trans flumen per occasiones aliis atque aliis locis traiceret,
Liv. 2, 11, 2.— Pass.: Marius trajectus in Africam, Cic. Red. Quir. 8, 20:equitum innumerabilem vim traici Hellesponto in Europam,
Liv. 35, 48, 3:classis Punica in Sardiniam trajecta,
id. 27, 6, 13:(exercitus) Pado trajectus Cremonam,
id. 21, 56, 4; 30, 24, 11:inermes in Boeotiam trajecti,
id. 32, 17, 3:in Galliam trajecti forent,
Tac. A. 12, 39.—With second acc. of the stream or place crossed:(γ).equitum magnam partem flumen transjecit,
Caes. B. C. 1, 55:Caesar Germanos flumen traicit,
id. ib. 1, 83 fin.:si se Alpes Antonius trajecerit,
Cic. Fam. 11, 9, 2: exercitum Rhodanum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3:copias Rhodanum,
id. ib. 10, 11, 2:quos in Africam secum traiceret,
Liv. 29, 22, 12.—With se:(δ).ad Achillam sese ex regiā trajecit,
Caes. B. C. 3, 112: si quo etiam casu Isaram se trajecerint, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 4:ducem Romanum in Africam trajecisse sese in hostilem terram,
Liv. 28, 18, 10.—Poet., of the eyes:3.quocumque oculos trajecimus,
i. e. to look, Lucr. 4, 424.—To pass through, make a way through.(α).Of soldiers:(β).pars magna equitum mediam trajecit aciem,
broke through, Liv. 42, 7, 7.—To strike through, stab through, pierce, penetrate, transfix, transpierce:C.unum ex multitudine,
Caes. B. G. 5, 44:aliquem pilis,
id. ib. 7, 82:aliquem scorpione, a latere dextro,
id. ib. 7, 25:lictorem gladio, Auct. B. Alex. 52: cuspide serpentem,
Ov. M. 4, 571:lanceā infestā medium femur,
Hirt. B. G. 8, 48:femur tragulā,
Caes. B. G. 5, 35:pectus ferro,
Liv. 41, 11, 6:cava tempora ferro,
Verg. A. 9, 634:harundine linguam,
Ov. M. 11, 325:terga sagittā,
id. ib. 9, 128:exuentem se ac nudatum gladio trajecit,
Just. 3, 1, 8:sagittā sub mammā trajectus,
id. 12, 9, 12:aliquid acu,
Cels. 7, 8 and 9.—With se, to stab one ' s self:se uno ictu infra laevam papillam,
Suet. Oth. 11.—Trop.1.In gen., to transfer, cause to pass:2.cum ex illius invidiā deonerare aliquid et in te traicere coeperit,
Cic. Div. in Caecil. 14, 46:culpam in alium,
Quint. 9, 2, 4:arbitrium litis trajecit in omnes,
Ov. M. 12, 628.—Mid.:in cor Trajecto lateris capitisque dolore,
having thrown itself, Hor. S. 2, 3, 29.—In partic., in rhet.:II. A.verba,
to transpose, Cic. Or. 69, 229:verba in clausulas,
Quint. 9, 4, 31 Spald.—With the place or thing passed over as object:B.si Hannibal ad portas venisset murumque jaculo trajecisset,
Cic. Fin. 4, 9, 22:trajecto amni,
Liv. 21, 27, 3:Hiberum,
id. 21, 30, 3:occupavit Scipio Padum traicere,
id. 21, 39, 10:ratibus Trebiam,
id. 21, 56, 8:mare,
id. 33, 31, 10:flumen,
id. 38, 2, 10; 38, 27, 6:fretum,
Sen. Ep. 14, 8:amnem,
Curt. 7, 7, 13; 8, 13, 23:utribus amnem,
id. 4, 7, 16; 4, 1, 10:Rhenum,
Suet. Tib. 18:mare,
Sen. Ben. 6, 15, 6:Padum,
Tac. H. 2, 22:sinum maris,
Vell. 2, 43, 1:flumina nando,
Suet. Caes. 57:Tiberim clipeo,
Claud. VI. Cons. Hon. 186:Aurora Jam medium aetherio cursu trajecerat axem,
Verg. A. 6, 536; cf. pass.:postquam cernant Rhodanum trajectum,
Liv. 21, 30, 5:ut transjaci (nemora) ne sagittis quidem possint,
Sol. 52, 46.—Absol.:C.ad Aethaliam insulam trajecit,
Liv. 37, 13, 3:ut classe Hasdrubal Aegimurum traiceret,
id. 30, 24, 11:ne qua classis ex Africā traiceret,
id. 30, 2, 1:sed traicere in Euboeam erat propositum,
id. 40, 4, 10:(ei) paranti traicere in Africam nuntiatum est,
id. 28, 36, 1; cf.:Romanae naves Samum traicerunt,
id. 37, 13, 6:primo quoque tempore in Africam traiciendum,
id. 29, 22, 11:ad nos trajecturum illud incendium esse,
id. 7, 30, 12; cf. id. 31, 48, 7:piscatoriā scaphā trepidus trajecit,
Just. 2, 13, 9:trajecisse veteres Iberos,
Tac. Agr. 14. — -
10 Volturnalis
I.Adj.: flamen, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 Müll. (Ann. v. 125 Vahl.).—II. -
11 Vulturnalia
I.Adj.: flamen, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 Müll. (Ann. v. 125 Vahl.).—II. -
12 Vulturnalis
I.Adj.: flamen, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 Müll. (Ann. v. 125 Vahl.).—II.
См. также в других словарях:
VERTUMNUS — Deus habitus est in Latio, in omnes sese vertens formas, quemadmodum et de Proteo suo comminiscuntur Graeci. Hic cum Pomonam Nympham adamaret, in anum sese convertit, hortosque eius ingressus, multis ei rationibus persuadere conatus est, ut sibi… … Hofmann J. Lexicon universale
Vertumnus — war der römische Gott des Wandels und der Veränderung (lat. vertere „wenden”, „drehen”). Er ist auch als Vortumnus oder Vertunnus bekannt. Ursprünglich stammte Vertumnus aus der etruskischen Religion und hieß Voltumna aus Volsinii; sein Kult ist… … Deutsch Wikipedia
Vertumnus [1] — Vertumnus, etruskischer Gott, u. zwar bei einigen Städten, wie bei der alten volsinischen Colonie in Rom, Hauptgott; er war Jahresgott, von welchem bes. das Gedeihen der Früchte abhing; bei den Römern aber nur Halbgott, bald als Beschränker des… … Pierer's Universal-Lexikon
Vertumnus [2] — Vertumnus (V. Otto), Gattung aus der Familie der Plattwürmer; Körper flach u. breit, mit abgerundeten Rändern; vorn dick, angeschwollen, mit runder Saugescheibe, hinten mehr od. weniger spitzig; schmarotzt. Art: V. thetidicola, auf Thetis fimbria … Pierer's Universal-Lexikon
Vertumnus — (alte Form Vortumnus, d. h. der Wechselnde), aus dem etruskischen Volsinii nach Rom überführter Gott von unsicherer Bedeutung. Man hielt ihn für den Gott des mit seinen Gaben wechselnden Jahres, auch galt er, da in Rom sein altes ehernes Bild im… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Vertumnus — Vertumnus, der altitalische Gott des Jahreswechsels und der Geber der Jahreszeiten; ihm zu Ehren wurden die Vertumnalĭen 13. Aug. gefeiert … Kleines Konversations-Lexikon
Vertumnus — Vertumnus, altital. Gott, von den Römern als Beschützer der Reise der Früchte verehrt … Herders Conversations-Lexikon
Vertumnus — [vər tum′nəs] n. 〚L, altered (infl. by vertere, to turn) < Vortumnus, of Etr orig.〛 Rom. Myth. the god of the changing seasons and of growing flowers and fruits, husband of Pomona * * * … Universalium
Vertumnus — {{Vertumnus}} Ein ursprünglich wohl etruskischer Gott, dessen Kult die Römer nach Eroberung der Stadt Volsinii übernahmen. Der Name klang an das lateinische Wort vertere/verti (wenden, sich verwandeln) an, daher schrieb man dem Gott Einflüsse auf … Who's who in der antiken Mythologie
Vertumnus — [vər tum′nəs] n. [L, altered (infl. by vertere, to turn) < Vortumnus, of Etr orig.] Rom. Myth. the god of the changing seasons and of growing flowers and fruits, husband of Pomona … English World dictionary
Vertumnus — In Roman mythology, Vertumnus (Vortumnus, Vertimnus) is the god of seasons, change [ Vertumnus then, that turn st the year about, (Thomas Nashe, Summer s Last Will and Testament (1592, printed 1600).] and plant growth, as well as gardens and… … Wikipedia