-
1 verknoten
verknoten*I vt düğümlemekII vrsich \verknoten düğümlenmek -
2 verknoten
verknoten -
3 verknoten
verknoten v/t <o -ge-, h> düğümlemek -
4 verknoten
verknoten n knot togetherDeutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > verknoten
-
5 verknoten
verknoten vt завя́зывать узло́м (что-л.); свя́зывать -
6 verknoten
II v/refl Seile etc.: become knotted* * *to knot* * *ver|kno|ten ptp verknotet1. vtto tie, to knot; (inf ) Paket to tie up2. vrto become knotted* * *ver·kno·ten *I. vt▪ etw \verknoten to knot [or make [or tie] a knot in] sthII. vr* * *1.transitives Verb1) (verknüpfen) tie; knot2) (festbinden) tie (an + Akk. to)2.reflexives Verb become knotted* * *etwas verknoten mit tie sth up withB. v/r Seile etc: become knotted* * *1.transitives Verb1) (verknüpfen) tie; knot2) (festbinden) tie (an + Akk. to)2.reflexives Verb become knotted* * *v.to fasten with knots expr. -
7 verknoten
fɛr'knoːtənvanudar■ sich verknoten anudarsetransitives Verb1. [verknüpfen] anudar2. [festbinden] atar————————sich verknoten reflexives Verb -
8 verknoten
ver·kno·ten *vtetw \verknoten to knot [or make [or tie] a knot in] sth;sich \verknoten to become [or get] knotted -
9 verknoten
fɛr'knoːtənvverknotenverknb8b49fd9o/b8b49fd9ten *Beispiel: [miteinander] verknoten nouer DrähteBeispiel: sich verknoten s'emmêler [et faire des nœuds] -
10 verknoten
-
11 verknoten
1) zu Knoten schlingen: Schal, Tuch завя́зывать /-вяза́ть узло́м. zusammenknoten: Schnüre, Enden завя́зывать /-2) an etw. befestigen, festknoten привя́зывать /-вяза́ть к чему́-н.3) sich verknoten завя́зываться /-вяза́ться | die Fäden der Handlung verknoten sich происхо́дит произойдёт завя́зка де́йствия -
12 verknoten
verknóten sw.V. hb tr.V. завързвам на възел; sich verknoten оплита се, завързва се на възли (въже).* * *tr завързвам на възел; -
13 verknoten
ver'knoten (-) vt <za>wiązać (na supeł);vr sich verknoten splątać się pf -
14 verknoten
vtзавязывать узлом (что-л.); связывать -
15 Verknoten
-
16 verknoten
-
17 Verknoten
-
18 verknoten
-
19 verknoten
-
20 Verknoten
связывание (концов)
См. также в других словарях:
Verknoten — Verknoten, die Reben von unten herauf bis auf drei od. fünf Augen abschneiden … Pierer's Universal-Lexikon
Verknoten — Verknoten, verb. regul. act. welches nur im Weinbaue üblich ist, die Knoten oder Triebe an dem Weinstocke bis auf drey oder fünf Augen abschneiden. Daher die Verknotung … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
verknoten — verknoten:⇨verbinden(I,1) … Das Wörterbuch der Synonyme
verknoten — V. (Aufbaustufe) etw. zu einem Knoten schlingen Synonyme: knoten, knüpfen Beispiel: Sie hat das Tuch um die Taille verknotet … Extremes Deutsch
verknoten — ver·kno̲·ten; verknotete, hat verknotet; [Vt] 1 etwas (Pl) verknoten; etwas mit etwas verknoten besonders Fäden, Stricke, Bänder o.Ä. durch einen Knoten miteinander verbinden ≈ ↑verknüpfen (1); [Vr] 2 etwas verknotet sich etwas bildet von selbst… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
verknoten — ver|kno|ten 〈V. tr.; hat〉 durch Knoten verbinden, verknüpfen ● die Enden einer Schnur verknoten * * * ver|kno|ten <sw. V.; hat: a) ↑ knoten (a): den Schal um den Hals v.; b) ↑ knoten … Universal-Lexikon
verknoten — verknöddele … Kölsch Dialekt Lexikon
verknoten — ver|kno|ten … Die deutsche Rechtschreibung
knibbe — verknoten … Hunsrückisch-Hochdeutsch
verknibbe — verknoten … Hunsrückisch-Hochdeutsch
Aufschießen einer Leine — Unter dem Aufschießen einer Leine versteht man in der Seemannssprache das Zusammenlegen von Tauwerk („Leinen“) in Schlaufen („Törns“) um es als „Bunsch“ so zu verstauen, dass es für die Benutzung jederzeit einsatzbereit ist. sauber aufgeschossene … Deutsch Wikipedia