-
1 certus
certus adj. with comp. and sup. [P. of cerno], determined, resolved, fixed, settled, purposed, certain: ei consilia, T.: Certa res est, T.: illos ad certam mortem adducere: omnia experiri certumst prius quam pereo, it is determined, T.: ita facere certumst, T.: certum est omnia dicere: cum diceret síbi certum esse discedere, that he had resolved: mihi abiurare certius est quam dependere, I have determined rather, etc. — Of persons, determined, resolved, bent: certa mori, V.: certi non cedere, O.: certus eundi, V., O.—Determined in thought, sure, proved, true, established, certain: ut mi haec certa attuleris, T.: cum ad has suspiciones certissimae res accederent, Cs.: crimen: certum esse ratus quod acceperat, S.: nec quicquam certi respondes mihi, T.: id parum certum est, L.: neque certi quid esset explorari poterat, Cs.: neque certum inveniri poterat, Cs.: si quicquam humanorum certi est, L.: certum habere, to regard as certain: pro certo habetote vos decernere, be assured, S.: pro certo polliceor hoc vobis: id ponere pro certo, L.: quot caesa milia sint, quis pro certo adfirmet? L.: pro certo creditur (Catilina) fecisse, etc., S. — Of persons, informed, assured, certain: certi sumus periisse omnia: Anchisen facio Certum, V.: futurorum certi, O.: Quantum potest me certiorem face, inform me, T.: qui certiorem me sui consili fecit: Caesarem certiorem faciunt, sese non facile prohibere, etc., Cs.: milites certiores facit, paulisper intermitterent proelium, instructs, Cs.: ubi de eius adventu Helvetii certiores facti sunt, Cs.: factus certior, quae res gererentur, Cs. —Definite, precise, certain, specified, particular: ad certas res conficiendas certos homines delectos habebat, for special purposes special agents: concilium in diem certam indicere, Cs.: certum pretium missionis constituere: imperatorem certum deposcere: signum, agreed, Cs.: domicilium, fixed: sunt certi denique fines, Quos ultra, etc., H.—Determined only in thought, certain, nameless, not specified: de certā causā nondum facere: certorum hominum avaritia: expositis certis rebus, a few points. — Of persons, trustworthy, consistent, firm: amicus certus in re incertā cernitur: homo certus et diligens: honestissimus et certissimus: hostis nec spe nec animo certior (i. e. firmior), L.: pectus, V.: illud ex hominibus certis reperiebam: certissimus auctor (Phoebus), V.: certi accusatoris officium. — Of things, settled, fixed, assured, established, trustworthy, certain: certius argumentum odi: cum illa certissima argumenta atque, iudicia sceleris, tum multo certiora illa, conclusive: certiores nuntii, more trustworthy news, Cs.: vectigalia populi R. certissima: quod salutis certa laetitia est, nascendi incerta condicio: certissima victoria, complete, Cs.: convivia, constant, H.: certiorem capessere fugam, more decided, L.: certam quatit improbus hastam, sure of aim, V.: certo subtemine Parcae, inexorable, H.: si certa pestis adesset, sure destruction, S.* * *certa -um, certior -or -us, certissimus -a -um ADJfixed, settled, firm; certain; trusty/reliable; sure; resolved, determined -
2 fidēlis
fidēlis e, adj. with comp. and sup. [1 fides], trusty, trustworthy, faithful, sincere, true: medicus, H.: catulis cerva fidelibus, H.: sociis multo fidelioribus utimur: fidelissima coniunx: mulieri vir, T.: quem sibi fidelem arbitrabatur, Cs.: animus in dominum: in amicos, S.—As subst m., a trusty person, confidant: si quem tuorum fidelium voles.— Trustworthy, sure, safe, true, strong, firm, durable: ager: navis: lorica, V.: consilium: operā Commi fideli, Cs.: silentium, H.* * *fidele, fidelior -or -us, fidelissimus -a -um ADJfaithful/loyal/devoted; true/trustworthy/dependable/reliable; constant/lasting -
3 fīdus
fīdus adj. with comp. and sup. [1 FID-], trusty, trustworthy, faithful, sure, credible: ingenium: exercitus sibi, S.: sodales, H.: Iudex, impartial, H.: interpres, H.: fidiora genera hominum, L.: canum custodia: fido animo, steadfast, L.: (servum) domino fidissimum, L.: Nec tibi fidam promitte Lacaenam, O.: ne quid usquam fidum proditori esset, no faith should be kept, L.: regina tui fidissima, towards you, V.— Sure, certain, safe, trustworthy: aures, O.: spes fidissima Teucrūm, V.: ensis, trusty, V.: statio male fida carinis, V.: Nox arcanis fidissima, O.* * *fida, fidum ADJfaithful, loyal; trusting, confident -
4 ambiguus
ambiguus adj. [ambi + 1 AG-], going two ways, wavering, uncertain: per ambiguum favorem gratiam victoris spectare, by showing equal favor to both sides, L.: Proteus, assuming different forms, O.: Ambiguam tellure novā Salamina futuram, i. e. the name would be of double application, H.— Fig., wavering, vacillating, uncertain, doubtful: si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, T.: haud ambiguus rex, L.: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis, an irā Mota magis, uncertain whether, O.: imperandi, Ta.—Of speech, obscure, dark, ambiguous: verba: oracula. — Of character, uncertain, not trustworthy, doubtful: fides, L.: domus, V. — As subst n., doubt, uncertainty, a dark saying: servet in ambiguo Iuppiter, H.: ambiguorum complura sunt genera.* * *ambigua, ambiguum ADJchangeable, doubtful, ambiguous, wavering, fickle; treacherous, unethical -
5 arcānus
arcānus adj. [arca], secret, trusty, silent: nox, O.—Hidden, close, secret, private, concealed: consilia, H.: Littera, O.: sensūs, V.: sacra, mysteries, H.—Poet., of Ceres, H. — As subst n., a secret, mystery: nox arcanis fidissima, O.: arcani Fides prodiga, H.: si quid arcani fuerit, L.: prodere, Iu.: fatorum arcana, V.: Iovis, secret decrees, H.* * *Iarcana, arcanum ADJsecret, private, hidden; intimate, personal; confidential; mysterious, esotericIIconfidant, trustworthy friend, keeper of secrets -
6 auctor
auctor ōris, m, rarely f [AVG-], a promoter, producer, father, progenitor: auctores generis: mihi Tantalus auctor, O.: auctore ab illo ducit originem, H.: sanguinis, V.—A builder, founder: Troiae, V.: auctor posuisset in oris Moenia, O.— A trustworthy writer, authority: satis certus, L.: valde bonus: iudicia proferre Herodoto auctore: carminis, H.: rerum Romanarum, an historian: auctores citare, L.: sunt qui male pugnatum ab his auctores sint, i. e. who assert, L.—An originator, performer, doer, cause: iniuriae: auctorem odimus, acta defendimus: culpam auctores ad negotia transferunt, S.: nec auctor facinori deerat, L.: volneris, O.: muneris, the giver, O.: quis elegos emiserit auctor, who was the first to produce, H. — A responsible person, authority, narrator, teacher: in philosophiā, Cratippo auctore, versaris, as your teacher: hominibus auctoribus uti, cite as authorities: criminis ficti, O.: auctorem rumorem habere: non sordidus Naturae, H.: de cuius morte Thucydidem auctorem probamus, N.—A voucher, guarantor, security: gravis magnae rei (i. e. testis), L.: non si mihi Iuppiter auctor Spondeat, V.: auctores sumus, tutam ibi maiestatem fore, etc., we vouch for it, L: nubit nullis auctoribus, with no attesting witnesses: quod a malo auctore emisset, i. e. a seller without title: auctor benefici esse, i. e. hold himself responsible for: mulier sine tutore auctore, a guardian as voucher. — An example, model: Latinitatis: dicendi Plato: tui facti, precedent: habeo auctorem, quo facias hoc, H.—A counsellor, adviser, promoter: publici consili, i. e. a statesman: mei reditūs: audendi, who advise boldness, V.: meritorum auctore relictā, deserting the prompter of your exploits, O.: auctor est, ut agere incipiat, advises: mihi ut absim, auctor est: te auctore quod fecisset, under your influence, T.: me duce et auctore, by my influence and advice: idne estis auctores mihi? Do you advise it? T.: Ille populis fuit auctor transferre, etc., O.: regem populus iussit, patres auctores facti, i. e. ratified it, L.: id sic ratum esset, si patres auctores fierent, L.* * *seller, vendor; originator; historian; authority; proposer, supporter; founder -
7 cōnstāns
cōnstāns antis, adj. with comp. and sup. [P. of consto], firm, unchangeable, constant, immovable, uniform, steady, fixed, stable, invariable, regular, persistent: cursūs: constanti voltu, L.: aetas, mature: pax, uninterrupted, L.: fides, H.—Consistent, harmonious: oratio: nihil dici constantius: constans parum memoria huius anni, L.: haruspicum voce, unanimous: rumores.—Fig., trustworthy, sure, steadfast, constant, faithful, unchanging: amici: inimici, N.: omnium constantissimus: constantior In vitiis, H.* * *constantis (gen.), constantior -or -us, constantissimus -a -um ADJconstant, unchanging; steadfast, resolute; steady, stable; immovable; secure; consistent; standing firm; firm; persistent; mentally/morally settled/certain -
8 crēdibilis
crēdibilis e, adj. [credo], to be believed, worthy of belief, likely, credible: Hocine, ut, etc., T.: crimen: narrationes: magnum narras, vix credibile, H.: non est credibile, quid sit, etc.: patiens supra quam cuiquam credibile est, S.: credibili maiora, incredibly great, O.: vix credibile dictu, Cu.* * *credibilis, credibile ADJcredible/trustworthy/believable/plausible/convincing/likely/probable/conceivable -
9 fīrmus
fīrmus adj. with comp. and sup. [3 FER-], strong, steadfast, stable, enduring, powerful: rami, Cs.: robora, V.: firmissimi populi, Cs.: firmissima vina, V.: mihi placebat, si firmior esses, etc.: parum, H.: area firma templis sustinendis, L.: adversis, Ta.—Fig., firm, fast, constant, steadfast, immovable, trusty, lasting, strong, true, faithful: nuptiae, T.: gener, T.: copiae: concordi populo nihil esse firmius: fundamenta defensionis firmissima: spes: firmior candidatus, with better prospects: litterae, trustworthy: vir in susceptā causā tirmissimus: firmissimus irā, O.: pectus, V.: (consolatio) ad veritatem firmissima, most effectual: exercitus ad bellum, L.: contra Metellum, S.: fundus nec pascere firmus, fit, H.* * *firma -um, firmior -or -us, firmissimus -a -um ADJfirm/steady; substantial/solid/secure/safe; strong/robust/sturdy/stout/durable; loyal/staunch/true/constant; stable/mature; valid/convincing/well founded -
10 locuplēs
locuplēs ētis (abl. -plētī or -plēte; plur gen. -plētium and -plētum), adj. with comp. and sup. [locus+PLE-], rich in lands, substantial, opulent: pecuniosi et locupletes.— Rich, wealthy, opulent: egebat? immo locuples erat: aquila, i. e. the lucrative post of centurion, Iu.: locupletem optare podagram, the rich man's, Iu.: praedā locuples, S.: frugibus annus, H.: urbs locupletissima.—As subst: agros locupletium plebi colendos dedit, the rich: proscriptiones locupletium, S.: locuples quae nupsit avaro, Iu.—Fig., well stored, provided, richly supplied, rich: domus: oratione: Latina lingua locupletior quam Graeca.— Responsible, trustworthy, trusty, safe, sure: reus, that can fulfill his engagement, L.: locupletissimi auctores: tabellarius.* * *locupletis (gen.), locupletior -or -us, locupletissimus -a -um ADJsubstantial, opulent, wealthy; rich in lands; rich, richly provided; trusty -
11 lūculentus
lūculentus adj. with comp. and sup. [lux], full of light, bright, splendid: caminus, burning brightly.—Fig., distinguished, excellent, superior: forma, T.: verba luculentiora: legio luculentissima: oratio, perspicuous, S.: plaga, severe.—Respectable, considerable, rich: patrimonium.— Clear, satisfactorily proved: res indiciis.— Trustworthy, weighty: auctores: scriptor.* * *luculenta, luculentum ADJshining, bright, brilliant, splendid -
12 re-portō
re-portō āvī, ātus, āre, to bear back, bring again, carry back: diligens fuit ad reportandum, restoring (the borrowed statue): candelabrum secum in Syriam: (milites) in Siciliam navibus, Cs.: exercitum e Britanniā: legiones, L.: massam picis urbe, V.: curru aurato reportati, borne in triumph: pedem in hoste (i. e. redire), V.—To carry off, bear away, get, gain, obtain: nihil ex praedā domum suam: nihil praeter laudem ex hostibus: praedam ad decemviros.—Fig., to bring back: ex calamitate solacium: Spem bonam domum, H.: (Echo) audita verba, returns, O.—To bring back, report: adytis dicta, V.: fidem, trustworthy information, V.: Nuntius reportat Advenisse viros, V. -
13 solidus
solidus (poet. also soldus), adj. with sup. [3 SAL-], undivided, unimpaired, whole, complete, entire: usura: stipendium, L.: taurorum viscera, V.: deciens solidum absorbere, i. e. at a draught, H.: hora, Iu.: parum solidum consulatum explere, incomplete, L.—As subst n., an entire sum, total: ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur, his whole debt: metuens reddere soldum, H.— Massive, firm, dense, substantial, compact, not hollow, solid: corpora (sc. a)to/moi): terra: paries: Crateres auro solidi, V.: elephantus, V.: solidissima tellus, O.—As subst n., a solid body, solidity, mass, substance: nihil tangi potest, quod careat solido: Fossa fit ad solidum, to the bottom, O.: Finditur in solidum cuneis via, into the hard wood, V.: solido procedebat elephantus in pontem, on solid ground, L.—Fig., sound, solid, trustworthy, substantial, genuine, true, real: gloria: iudicia: laus: gratia, O.: beneficium, T.: libertas, L.: nihil est, quod solidum tenere possis, substantial.— Firm, resolute: Mens, H.—As subst n.: inane abscindere soldo, the vain from the useful, H.: Multos in solido rursus Fortuna locavit, in safety, V.* * *Isolida -um, solidior -or -us, solidissimus -a -um ADJsolid; same material throughout, unalloyed; not hollow; dense; unbroken/whole; three dimensional; retaining form/rigidity, firm; real, lasting; perfect; fullIIgold coin; (aurus introduced by Constantine) -
14 tūtus
tūtus adj. with comp. and sup. [P. of tueor], guarded, safe, secure, out of danger: nullius res tuta... contra tuam cupiditatem: cum victis nihil tutum arbitrarentur, Cs.: Tutus bos rura perambulat, H.: quis locus tam firmum habuit praesidium, ut tutus esset?: nemus, H.: receptus, Cs.: iter, H.: tutissima custodia, L.: quod vectigal orbis tutum fuit? assured: Est et fideli tuta silentio Merces, sure, H.: Tutior at quanto merx est in classe secundā! H.: non est tua tuta voluntas, not without danger, O.: diadema tutum Deferens uni, i. e. secured to him, H.: male tutae mentis Orestes, i. e. unsound, H.: alqd. Depone tutis auribus, trustworthy, H.: provinciam a belli periculis tutam esse servatam: ab insidiis, H.: a coniuge, O.: ab omni iniuriā, Ph.: testudin<*>m tutam ad omnes ictūs video esse, L.: quo tutiores essent adversus ictūs sagittarum, Cu.—As subst n., a place of safety, shelter, safety, security: tuta et parvula laudo, H.: tuta petens, O.: ut sitis in tuto: receptus in tutum est, L.— Watchful, careful, cautious, prudent: Serpit humi tutus, H.: Non nisi vicinas tutus ararit aquas, O.: celeriora quam tutiora consilia, L.: animum ad honestiora quam tutiora convertere (sc. consilia), Cu.: tutius esse arbitrabantur, potiri, etc., i. e. the safer course, Cs.* * *tuta -um, tutior -or -us, tutissimus -a -um ADJsafe, prudent; secure; protected -
15 ab intestato
1.in-testātus, a, um, adj.I.That has made no will, intestate:II.si intestata esset mortua,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53: cives, Trajan. ap. Plin. Ep. 10, 88:ad cenam si intestatus eas,
Juv. 3, 274:senectus,
id. 1, 144:mori,
Dig. 25, 4, 4; cf. ib. 50, 16, 64.—Not convicted by witnesses:III.indemnatus atque intestatus,
Plaut. Curc. 5, 3, 17; so id. ib. 5, 2, 24.—Not trustworthy: servus, Pompon. ap. Non. 323, 28.— Hence,A.Subst.: intestātus, i, m.; intestā-ta, ae, f., one who has not made a will: virgo vestalis neque heres est cuiquam intestato neque intestatae quisquam, Lab. ap. Gell. 1, 12, 18.— Plur., Gai. 3, 1 sqq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 3; 1 sq.—B.As adv.: intestātō or ab intestātō, without a will, intestate:2.paterfamilias cum mortuus esset intestato,
Cic. de Or. 1, 40, 183; id. Inv. 2, 50, 148:ab intestato heres,
Dig. 37, 7, 1, § 8; 5, 2, 6, § 1; 29, 2, 93 al. -
16 dispensator
dispensātor, ōris, m. [id.], a household superintendent, a manager, steward; as manager of the imperial treasury, a cashier, treasurer, dioikêtês;usually the most trustworthy slaves, but under the emperors sometimes ingenui (v. Orell. on his Inscr. 4002): ab aere pendendo dispensator,
Varr. L. L. 5, § 183 Müll.; Plin. 33, 3, 13, § 43; and Paul. ex Fest. p. 72, 9 Müll.:dispensator litteras scit,
Cic. Rep. 5, 3, 5 (cf. Krebs, Antibar. p. 371); so id. Fragm. ap. Non. 193, 10; Juv. 1, 91; Suet. Aug. 67; Mart. 5, 42, 5; Plin. 7, 39, 40, § 129; Inscr. Orell. 790; 895; 2914 sq.; Vulg. Gen. 43, 16 al. -
17 evidens
ē-vĭdens, entis, adj. [video], of things (like perspicuus), apparent, visible, evident, manifest, plain, clear (good prose; most freq. since the Aug. per.;syn. perspicuus, manifestus, apertus, dilucidus): flos (lappae) non evidens, sed intus occultus,
Plin. 21, 17, 64, § 104:si quid est evidens, de quo inter omnes conveniat, etc.,
Cic. N. D. 3, 4; cf. id. Ac. 2, 6, 18:perspicuae et evidentes res,
id. ib. 2, 15; cf.res (opp. dubia),
Liv. 39, 34: causae (opp. obscurae), Cels. praef. fin.:expositio,
Quint. 4, 2, 64:probatio,
id. 5, 10, 7:argumentum,
Plin. 2, 52, 53, § 138:signum,
Suet. Ner. 6:prodigia,
id. Caes. 81; cf.portenta,
id. Ner. 46:signum,
Vulg. 2 [p. 668] Macc. 15, 35 et saep.— Comp., Cic. N. D. 2, 2, 5; id. Lael. 8, 27; Liv. 44, 41; Quint. 9, 2, 52 al.— Sup., Liv. 8, 9; Quint. 4, 2, 65; Suet. Caes. 54; id. Aug. 97:sapor,
Plin. 13, 4, 9, § 43 al.; cf.of persons: auctores,
i. e. the most trustworthy, most credible, Plin. 19, 3, 15, § 41.— Adv.: ēvĭdenter, evidently, manifestly, etc., Liv. 6, 26; 34, 54; 42, 29 fin.; Quint. 8, 3, 86 al.— Comp., Dig. 18, 5, 5.— Sup., Suet. Tib. 45; Dig. 23, 3, 57 et saep. -
18 evidenter
ē-vĭdens, entis, adj. [video], of things (like perspicuus), apparent, visible, evident, manifest, plain, clear (good prose; most freq. since the Aug. per.;syn. perspicuus, manifestus, apertus, dilucidus): flos (lappae) non evidens, sed intus occultus,
Plin. 21, 17, 64, § 104:si quid est evidens, de quo inter omnes conveniat, etc.,
Cic. N. D. 3, 4; cf. id. Ac. 2, 6, 18:perspicuae et evidentes res,
id. ib. 2, 15; cf.res (opp. dubia),
Liv. 39, 34: causae (opp. obscurae), Cels. praef. fin.:expositio,
Quint. 4, 2, 64:probatio,
id. 5, 10, 7:argumentum,
Plin. 2, 52, 53, § 138:signum,
Suet. Ner. 6:prodigia,
id. Caes. 81; cf.portenta,
id. Ner. 46:signum,
Vulg. 2 [p. 668] Macc. 15, 35 et saep.— Comp., Cic. N. D. 2, 2, 5; id. Lael. 8, 27; Liv. 44, 41; Quint. 9, 2, 52 al.— Sup., Liv. 8, 9; Quint. 4, 2, 65; Suet. Caes. 54; id. Aug. 97:sapor,
Plin. 13, 4, 9, § 43 al.; cf.of persons: auctores,
i. e. the most trustworthy, most credible, Plin. 19, 3, 15, § 41.— Adv.: ēvĭdenter, evidently, manifestly, etc., Liv. 6, 26; 34, 54; 42, 29 fin.; Quint. 8, 3, 86 al.— Comp., Dig. 18, 5, 5.— Sup., Suet. Tib. 45; Dig. 23, 3, 57 et saep. -
19 fidus
1. I.Prop., constr. absol., with dat., poet. also with gen.A.Absol.:B.nihil est stabile quod infidum... Neque enim fidum potest esse multiplex ingenium et tortuosum,
Cic. Lael. 18, 65; cf.:(amico) probo et fideli et fido et cum magna fide,
Plaut. Trin. 4, 4, 4:tum se intellexisse, quos fidos amicos habuisset, quos infidos,
Cic. Lael. 15, 53:amici,
Hor. Ep. 1, 5, 24:sodales,
id. S. 2, 1, 30:fidissima atque optima uxor,
Cic. Fam. 14, 4, 6:conjux,
Hor. Ep. 2, 1, 142:bonus atque fidus judex,
impartial, id. C. 4, 9, 40:medici,
id. Ep. 1, 8, 9:interpres,
id. A. P. 133:fidiora haec genera hominum fore ratus,
Liv. 40, 3, 4:nihil fidum, nihil exploratum habere,
Cic. Lael. 26, 97:familiaritates fidae,
id. Off. 2, 8, 30:canum tam fida custodia,
id. N. D. 2, 63, 158:vis canum,
Lucr. 6, 1222; cf.:pectus canum,
id. 5, 864:pectus,
Hor. C. 2, 12, 16:fido animo,
firm, steadfast, Liv. 25, 15, 13. —With dat.:C.(servum) quem domino fidissimum credebat,
Liv. 33, 28, 13 (but cf.: fidus est amicus, fidelis servus, Don. Ter. Phorm. 1, 2, 26):quae fida fuit nulli,
Tib. 1, 6, 77:nec tibi fidam promittis Lacaenam,
Ov. H. 5, 99:ne quid usquam fidum proditori esset,
no faith should be kept with a traitor, Liv. 1, 11, 7:ut eos sibi fidiores redderet,
Just. 16, 5, 2.—Poet. with gen.:D.regina tui fidissima,
most faithful towards you, Verg. A. 12, 659; and with gen. partit.:juvenum fidos, lectissima bello Corpora, sollicitat pretio,
the trusty ones, trustiest of the youth, Stat. Th. 2, 483.—With in or ad, and acc.:E.in amicos fidissimus,
Eutr. 7, 8:fidi ad bella duces,
Nemes. Cyn. 82.—With in and abl.:II.sperabam te mihi fidum in hoc nostro amore fore,
Cat. 91, 1 sq. —Transf., objectively of inanim. and abstr. things, sure, certain, safe, trustworthy (mostly poet. and in post-Aug. prose; in Cic. Att. 9, 6, 10, fuga fida is not critically certain; v. Orell. N. cr. ad loc.).A.Absol.:B.aures,
Ov. M. 10, 382:spes fidissima Teucrum,
Verg. A. 2, 281:ensis,
trusty, id. ib. 6, 524:alii litora cursu fida petunt,
id. ib. 2, 400:nec unquam satis fida potentia, ubi nimia est,
Tac. H. 2, 92:pons validus et fidus,
id. A. 15, 15 fin.:male fidas provincias,
id. H. 1, 52. —With dat.:2.(oppidum) naviganti celerrimum fidissimumque appulsu,
Tac. A. 3, 1; cf.:statio male fida carinis,
Verg. A. 2, 23:montem tantos inter ardores opacum et fidum nivibus,
Tac. H. 5, 6.— Sup.:nox arcanis fidissima,
Ov. M. 7, 192:camelino (genitali) arcus intendere, orientis populis fidissimum,
the surest, Plin. 11, 49, 109, § 261:refugium,
Tac. A. 5, 8. — Hence, adv.: fīde, faithfully, trustily (perh. only in the sup.):quae mihi a te ad timorem fidissime atque amantissime proponuntur,
Cic. Fam. 2, 16, 4 (al. fidelissime):fidissime amicissimeque vixerunt,
Gell. 12, 8, 6. -
20 intestata
1.in-testātus, a, um, adj.I.That has made no will, intestate:II.si intestata esset mortua,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53: cives, Trajan. ap. Plin. Ep. 10, 88:ad cenam si intestatus eas,
Juv. 3, 274:senectus,
id. 1, 144:mori,
Dig. 25, 4, 4; cf. ib. 50, 16, 64.—Not convicted by witnesses:III.indemnatus atque intestatus,
Plaut. Curc. 5, 3, 17; so id. ib. 5, 2, 24.—Not trustworthy: servus, Pompon. ap. Non. 323, 28.— Hence,A.Subst.: intestātus, i, m.; intestā-ta, ae, f., one who has not made a will: virgo vestalis neque heres est cuiquam intestato neque intestatae quisquam, Lab. ap. Gell. 1, 12, 18.— Plur., Gai. 3, 1 sqq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 3; 1 sq.—B.As adv.: intestātō or ab intestātō, without a will, intestate:2.paterfamilias cum mortuus esset intestato,
Cic. de Or. 1, 40, 183; id. Inv. 2, 50, 148:ab intestato heres,
Dig. 37, 7, 1, § 8; 5, 2, 6, § 1; 29, 2, 93 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
trustworthy — trust‧wor‧thy [ˈtrʌstˌwɜːDi ǁ ɜːr ] adjective a person or organization that is trustworthy can be trusted and depended upon: • The staff are honest, trustworthy, intensely loyal and hard working. trustworthiness noun [uncountable] : • The brand… … Financial and business terms
trustworthy — trust·wor·thy adj: worthy of confidence; specif: being or deriving from a source worthy of belief or consideration for evidentiary purposes a trustworthy informant trust·wor·thi·ness n Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Trustworthy — Trust wor thy, a. Worthy of trust or confidence; trusty. {Trust wor thi*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
trustworthy — 1808, from TRUST (Cf. trust) + WORTHY (Cf. worthy). Related: Trustworthiness … Etymology dictionary
trustworthy — reliable, dependable, trusty, tried Analogous words: *safe, secure: veracious, truthful (see corresponding nouns at TRUTH): staunch, constant, steadfast, *faithful: honest, *upright, scrupulous Antonyms: deceitful: dubious … New Dictionary of Synonyms
trustworthy — / trusty [adj] reliable, believable accurate, always there*, authentic, authoritative, convincing, credible, dependable, ethical, exact, honest, honorable, kosher*, levelheaded, mature, on the level*, on up and up*, open, plausible, principled,… … New thesaurus
trustworthy — ► ADJECTIVE ▪ able to be relied on as honest, truthful, or reliable. DERIVATIVES trustworthiness noun … English terms dictionary
trustworthy — [trust′wʉr΄thē] adj. trustworthier, trustworthiest worthy of trust; dependable; reliable SYN. RELIABLE trustworthily adv. trustworthiness n … English World dictionary
trustworthy — adjective Date: 1714 worthy of confidence ; dependable < a trustworthy guide > < trustworthy information > • trustworthily adverb • trustworthiness noun … New Collegiate Dictionary
trustworthy — [[t]trʌ̱stwɜː(r)ði[/t]] ADJ GRADED A trustworthy person is reliable, responsible, and can be trusted completely. He is a trustworthy and level headed leader. Derived words: trustworthiness N UNCOUNT He wrote a reference for him, describing his… … English dictionary
trustworthy — trustworthily, adv. trustworthiness, n. /trust werr dhee/, adj. deserving of trust or confidence; dependable; reliable: The treasurer was not entirely trustworthy. [1800 10; TRUST + WORTHY] Syn. true, accurate, honest, faithful. See reliable. * * … Universalium