Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

fīdus

  • 1 fidus

    fidus fidus, a, um верный

    Латинско-русский словарь > fidus

  • 2 fidus

    fidus fidus, a, um надёжный

    Латинско-русский словарь > fidus

  • 3 fīdus

        fīdus adj. with comp. and sup.    [1 FID-], trusty, trustworthy, faithful, sure, credible: ingenium: exercitus sibi, S.: sodales, H.: Iudex, impartial, H.: interpres, H.: fidiora genera hominum, L.: canum custodia: fido animo, steadfast, L.: (servum) domino fidissimum, L.: Nec tibi fidam promitte Lacaenam, O.: ne quid usquam fidum proditori esset, no faith should be kept, L.: regina tui fidissima, towards you, V.— Sure, certain, safe, trustworthy: aures, O.: spes fidissima Teucrūm, V.: ensis, trusty, V.: statio male fida carinis, V.: Nox arcanis fidissima, O.
    * * *
    fida, fidum ADJ
    faithful, loyal; trusting, confident

    Latin-English dictionary > fīdus

  • 4 fidus

    [st1]1 [-] fīdus, a, um: a - à qui (à quoi) on peut se fier, fidèle, sûr.    - Cic. Lael. 53 ; 65.    - fidissima uxor, Cic. Fam. 14, 4, 6: épouse très fidèle.    - fidiora genera hominum, Liv. 40, 3, 4: races d'hommes auxquelles on pouvait se fier davantage.    - canum tam fida custodia, Cic. Nat. 2, 158: la garde si fidèle des chiens.    - fidus [poét., avec dat., gén., in acc.]: fidèle à.    - domino fidissimus, Liv. 33, 28, 13: très fidèle à son maître. --- cf. Tib. 1, 6, 77.    - regina tui fidissima, Virg. En. 12, 659: la reine qui t'est si dévouée.    - fidus in amicos, Eutr. 7, 8: dévoué à ses amis. --- cf. Just. 37, 1, 3. b - [en parl. de choses] sûr, assuré, qui ne cache aucun piège.    - pons validus et fidus, Tac. An. 15, 15: pont solide et sûr.    - numquam satis fida potentia ubi... Tac. H. 2, 92: la puissance n'est jamais sûre quand...    - statio male fida carinis, Virg. En. 2, 23: mouillage peu sûr pour les vaisseaux.    - mons fidus nivibus, Tac. H. 5, 6: montagne où les neiges ont un asile sûr. [st1]2 [-] fidus = foedus: traité. --- Varr. L. 5, 86.
    * * *
    [st1]1 [-] fīdus, a, um: a - à qui (à quoi) on peut se fier, fidèle, sûr.    - Cic. Lael. 53 ; 65.    - fidissima uxor, Cic. Fam. 14, 4, 6: épouse très fidèle.    - fidiora genera hominum, Liv. 40, 3, 4: races d'hommes auxquelles on pouvait se fier davantage.    - canum tam fida custodia, Cic. Nat. 2, 158: la garde si fidèle des chiens.    - fidus [poét., avec dat., gén., in acc.]: fidèle à.    - domino fidissimus, Liv. 33, 28, 13: très fidèle à son maître. --- cf. Tib. 1, 6, 77.    - regina tui fidissima, Virg. En. 12, 659: la reine qui t'est si dévouée.    - fidus in amicos, Eutr. 7, 8: dévoué à ses amis. --- cf. Just. 37, 1, 3. b - [en parl. de choses] sûr, assuré, qui ne cache aucun piège.    - pons validus et fidus, Tac. An. 15, 15: pont solide et sûr.    - numquam satis fida potentia ubi... Tac. H. 2, 92: la puissance n'est jamais sûre quand...    - statio male fida carinis, Virg. En. 2, 23: mouillage peu sûr pour les vaisseaux.    - mons fidus nivibus, Tac. H. 5, 6: montagne où les neiges ont un asile sûr. [st1]2 [-] fidus = foedus: traité. --- Varr. L. 5, 86.
    * * *
        Fidus, Adiectiuum. Plin. iunior. Seur, Feal, Loyal.
    \
        Fidus animus. Liu. Asseuré, Qui ne craind point.

    Dictionarium latinogallicum > fidus

  • 5 fidus

    1. fīdus, a, um (fīdo), dem man trauen kann, verlässig, zuverlässig, sicher, u. in diesem Sinne = treu ergeben, treu (Ggstz. infīdus), I) v. Pers.u. deren Gesinnung: α) absol.: amicus probus et fidelis et fidus, Plaut.: amici fidi (Ggstz. infidi), Cic.: bonus atque fidus iudex, Hor.: f. coniunx, Ov.: rebus male fidus acerbis, im Unglück treulos, Ov. – Compar., fidiora haec genera hominum fore ratus in Romano bello, Liv. 40, 3, 4. – Superl., mea Terentia, fidissima atque optima uxor, Cic.: rex Hiero, fidissimus imperii Romani cultor, Liv.: exercitus fidissimus et constantissimus, Cic.: libertorum fidissimi, Suet.: duos quam fidissimos ad eum mitteret, Sall. – β) m. Dat.: Abelux fidus ante Poenis, Liv.: Iulianis partibus fidus, Vell.: ego sum tibi firme fidus, Plaut.: quo sibi fidum faceret (exercitum), Sall. – Compar., ut eos sibi fidiores et dominis infestiores redderet, Iustin. 16, 5, 2. – Superl., servus, quem ex omnibus domino fidissimum credebat, Liv. 33, 28, 13: ne per summum dedecus fidissimos suis rebus Thapsitanos et Vergilium amitteret, Auct. b. Afr. 79, 2. – γ) m. Genet.: regina tui fidissima, Verg. Aen. 12, 659. – δ) m. in od. ad u. Akk.: fidior tum populus Romanus in socii filios quam mater in liberos fuit, Iustin. 37, 1, 3: in amicos fidissimus, Eutr. 7, 8. – fidi ad bella duces, Nemes. cyn. 82. – ε) m. in u. Abl.: sperabam te mihi fidum in
    ————
    misero hoc nostro amore fore, Catull. 91, 1 sq. – II) v. Lebl.: α) absol.: fida inter eos amicitia, Nep.: f. coniugis amor, Catull.: f. uxoris amores, Tibull.: familiaritates fidae amantium nos amicorom, Cic.: tam f. canum custodia, Cic. (vgl. fidissimam esse custodiam principis innocentiam, Plin. pan.): Romanis pax fida cum Porsena fuit, Liv.: intentior et fidā oratione, mit Aufrichtigkeit, Tac.: ne quid usquam fidum proditori esset, daß ein V. nirgends auf Treue zählen könnte, daß einem V. nirgends Wort gehalten würde, Liv.: maiestas est Iovis fidissima custos, Ov. – v. konkr. Lebl., litora, Verg.: validus et f. pons, Tac.: galea, ensis, Verg.: nec ubi consisteret nec quid fidum respiceret habenti, einen sichern Punkt, auf den er sich zurückziehen könnte, Liv.: oppidum Brundisium, quod naviganti celerrimum fidissimumque appulsu, wohin der schnellste Seeweg u. wo der sicherste Landungsplatz war, Tac. – β) m. Dat.: statio male fida nautis, ein gefährlicher, tückischer Ankerplatz für die Sch., Verg.: terra sit exiliis ut tua fida meis, Ov.: Libanus tantos inter ardores opacus fidusque nivibus, den Schnee haltend, Tac.: Cynosura fidissima nautis, Sil.
    ————————
    2. fīdus = foedus (Bündnis), Varro LL. 5, 86.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fidus

  • 6 fidus [1]

    1. fīdus, a, um (fīdo), dem man trauen kann, verlässig, zuverlässig, sicher, u. in diesem Sinne = treu ergeben, treu (Ggstz. infīdus), I) v. Pers.u. deren Gesinnung: α) absol.: amicus probus et fidelis et fidus, Plaut.: amici fidi (Ggstz. infidi), Cic.: bonus atque fidus iudex, Hor.: f. coniunx, Ov.: rebus male fidus acerbis, im Unglück treulos, Ov. – Compar., fidiora haec genera hominum fore ratus in Romano bello, Liv. 40, 3, 4. – Superl., mea Terentia, fidissima atque optima uxor, Cic.: rex Hiero, fidissimus imperii Romani cultor, Liv.: exercitus fidissimus et constantissimus, Cic.: libertorum fidissimi, Suet.: duos quam fidissimos ad eum mitteret, Sall. – β) m. Dat.: Abelux fidus ante Poenis, Liv.: Iulianis partibus fidus, Vell.: ego sum tibi firme fidus, Plaut.: quo sibi fidum faceret (exercitum), Sall. – Compar., ut eos sibi fidiores et dominis infestiores redderet, Iustin. 16, 5, 2. – Superl., servus, quem ex omnibus domino fidissimum credebat, Liv. 33, 28, 13: ne per summum dedecus fidissimos suis rebus Thapsitanos et Vergilium amitteret, Auct. b. Afr. 79, 2. – γ) m. Genet.: regina tui fidissima, Verg. Aen. 12, 659. – δ) m. in od. ad u. Akk.: fidior tum populus Romanus in socii filios quam mater in liberos fuit, Iustin. 37, 1, 3: in amicos fidissimus, Eutr. 7, 8. – fidi ad bella duces, Nemes. cyn. 82. – ε) m. in u. Abl.: sperabam te mihi fidum in misero hoc nostro amore fore, Catull. 91, 1 sq. – II) v. Lebl.: α) absol.: fida inter eos amicitia, Nep.: f. coniugis amor, Catull.: f. uxoris amores, Tibull.: familiaritates fidae amantium nos amicorom, Cic.: tam f. canum custodia, Cic. (vgl. fidissimam esse custodiam principis innocentiam, Plin. pan.): Romanis pax fida cum Porsena fuit, Liv.: intentior et fidā oratione, mit Aufrichtigkeit, Tac.: ne quid usquam fidum proditori esset, daß ein V. nirgends auf Treue zählen könnte, daß einem V. nirgends Wort gehalten würde, Liv.: maiestas est Iovis fidissima custos, Ov. – v. konkr. Lebl., litora, Verg.: validus et f. pons, Tac.: galea, ensis, Verg.: nec ubi consisteret nec quid fidum respiceret habenti, einen sichern Punkt, auf den er sich zurückziehen könnte, Liv.: oppidum Brundisium, quod naviganti celerrimum fidissimumque appulsu, wohin der schnellste Seeweg u. wo der sicherste Landungsplatz war, Tac. – β) m. Dat.: statio male fida nautis, ein gefährlicher, tückischer Ankerplatz für die Sch., Verg.: terra sit exiliis ut tua fida meis, Ov.: Libanus tantos inter ardores opacus fidusque nivibus, den Schnee haltend, Tac.: Cynosura fidissima nautis, Sil.

    lateinisch-deutsches > fidus [1]

  • 7 fidus

    1.
    fīdus, a, um, adj. [fido, that one may rely on], trusty, truslworthy, faithful, sure (class.).
    I.
    Prop., constr. absol., with dat., poet. also with gen.
    A.
    Absol.:

    nihil est stabile quod infidum... Neque enim fidum potest esse multiplex ingenium et tortuosum,

    Cic. Lael. 18, 65; cf.:

    (amico) probo et fideli et fido et cum magna fide,

    Plaut. Trin. 4, 4, 4:

    tum se intellexisse, quos fidos amicos habuisset, quos infidos,

    Cic. Lael. 15, 53:

    amici,

    Hor. Ep. 1, 5, 24:

    sodales,

    id. S. 2, 1, 30:

    fidissima atque optima uxor,

    Cic. Fam. 14, 4, 6:

    conjux,

    Hor. Ep. 2, 1, 142:

    bonus atque fidus judex,

    impartial, id. C. 4, 9, 40:

    medici,

    id. Ep. 1, 8, 9:

    interpres,

    id. A. P. 133:

    fidiora haec genera hominum fore ratus,

    Liv. 40, 3, 4:

    nihil fidum, nihil exploratum habere,

    Cic. Lael. 26, 97:

    familiaritates fidae,

    id. Off. 2, 8, 30:

    canum tam fida custodia,

    id. N. D. 2, 63, 158:

    vis canum,

    Lucr. 6, 1222; cf.:

    pectus canum,

    id. 5, 864:

    pectus,

    Hor. C. 2, 12, 16:

    fido animo,

    firm, steadfast, Liv. 25, 15, 13. —
    B.
    With dat.:

    (servum) quem domino fidissimum credebat,

    Liv. 33, 28, 13 (but cf.: fidus est amicus, fidelis servus, Don. Ter. Phorm. 1, 2, 26):

    quae fida fuit nulli,

    Tib. 1, 6, 77:

    nec tibi fidam promittis Lacaenam,

    Ov. H. 5, 99:

    ne quid usquam fidum proditori esset,

    no faith should be kept with a traitor, Liv. 1, 11, 7:

    ut eos sibi fidiores redderet,

    Just. 16, 5, 2.—
    C.
    Poet. with gen.:

    regina tui fidissima,

    most faithful towards you, Verg. A. 12, 659; and with gen. partit.:

    juvenum fidos, lectissima bello Corpora, sollicitat pretio,

    the trusty ones, trustiest of the youth, Stat. Th. 2, 483.—
    D.
    With in or ad, and acc.:

    in amicos fidissimus,

    Eutr. 7, 8:

    fidi ad bella duces,

    Nemes. Cyn. 82.—
    E.
    With in and abl.:

    sperabam te mihi fidum in hoc nostro amore fore,

    Cat. 91, 1 sq. —
    II.
    Transf., objectively of inanim. and abstr. things, sure, certain, safe, trustworthy (mostly poet. and in post-Aug. prose; in Cic. Att. 9, 6, 10, fuga fida is not critically certain; v. Orell. N. cr. ad loc.).
    A.
    Absol.:

    aures,

    Ov. M. 10, 382:

    spes fidissima Teucrum,

    Verg. A. 2, 281:

    ensis,

    trusty, id. ib. 6, 524:

    alii litora cursu fida petunt,

    id. ib. 2, 400:

    nec unquam satis fida potentia, ubi nimia est,

    Tac. H. 2, 92:

    pons validus et fidus,

    id. A. 15, 15 fin.:

    male fidas provincias,

    id. H. 1, 52. —
    B.
    With dat.:

    (oppidum) naviganti celerrimum fidissimumque appulsu,

    Tac. A. 3, 1; cf.:

    statio male fida carinis,

    Verg. A. 2, 23:

    montem tantos inter ardores opacum et fidum nivibus,

    Tac. H. 5, 6.— Sup.:

    nox arcanis fidissima,

    Ov. M. 7, 192:

    camelino (genitali) arcus intendere, orientis populis fidissimum,

    the surest, Plin. 11, 49, 109, § 261:

    refugium,

    Tac. A. 5, 8. — Hence, adv.: fīde, faithfully, trustily (perh. only in the sup.):

    quae mihi a te ad timorem fidissime atque amantissime proponuntur,

    Cic. Fam. 2, 16, 4 (al. fidelissime):

    fidissime amicissimeque vixerunt,

    Gell. 12, 8, 6.
    2.
    fīdus = foedus, a league, v. 2. foedus init.

    Lewis & Short latin dictionary > fidus

  • 8 fidus

    I fīdus, a, um [ fido ]
    1) верный, надёжный (custodia canum C; statio V)
    II fīdus Vr = foedus II

    Латинско-русский словарь > fidus

  • 9 fidus [2]

    2. fīdus = foedus (Bündnis), Varro LL. 5, 86.

    lateinisch-deutsches > fidus [2]

  • 10 fidus

    -a/um (…-fidus) suf -L A
    divisé, fendu

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > fidus

  • 11 fidus

    верный, fidum obsequium praebere (1. 55 D. 46, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fidus

  • 12 fidus

    , fida, fidum (m,f,n)
      верный, надёжный

    Dictionary Latin-Russian new > fidus

  • 13 Fidus Achātes

    Верный Ахат, т. е. верный друг, наперсник - по имени друга и спутника Энея.
    Вергилий, "Энеида", VI, 156-59:
    Áeneás maestó defíxus lúmina vúltu Íngreditúr linquéns antrúm caecósque volútat Éventús animó secúm, cui fídus Achátes Ít comes ét paribús curís vestígia fígit. Долу глаза опустив, Эней с опечаленным ликом, Шествует, грот покидая, в душе о темном грядущем Сам рассуждая с собой, за ним Ахат, как сопутник Верный, идет, по тем же следам, с такой же заботой.
    (Перевод В. Брюсова)
    Г-н Головин, fidus Achates Герцена, поместил сегодня в "Morning Advertiser" под заголовком "Февральская революция" маленькое сообщение следующего содержания: "Герцен, как он слышал, должен представлять на конгрессе Россию, или, вернее, либеральную Россию. Уже одно его имя показывает, что он - немец, или, скорее, немецкий еврей. В России упрекают императора, что он охотно пользуется такими людьми. Эмиграция должна остерегаться впадать в ту же ошибку". (К. Маркс - Ф. Энгельсу, 13.II 1855.)
    ...Абу, смахивающего на маленькую обезьянку, сопровождает нечто вроде медведя: его fidus Achates, Сарсе де Сюттьер, здоровенный, неотесанный мужлан с грубыми ручищами и грубыми ножищами, грубым и тяжелым провинциальным выговором (Эдмон и Жюль де Гонкур, Дневник..)
    Этот молодчик упоминал также мистера Хейстона Бакло. Жаль, если бедный юноша попал под такое дурное влияние. - Он уже достаточно взрослый и может обходиться без наставников, - ответил Рэвонсвуд. - Да, лет ему вполне достаточно, но разума недостает, если он избрал этого мошенника своим fidus Achates. (Вальтер Скотт, Ламмермурская невеста.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fidus Achātes

  • 14 Fidus Achates

    Latin Quotes (Latin to English) > Fidus Achates

  • 15 īn-fīdus

        īn-fīdus adj.,    not to be trusted, unsafe, faithless, treacherous, false: amici: nihil stabile quod infidum est: genus Numidarum, S.: scurra, H.: pax, L.: gens ad occasiones, Ta.

    Latin-English dictionary > īn-fīdus

  • 16 Nec verbum verbo curabis reddere fidus interpres

    As a true translator you will take care not to translate word for word. (Horace)

    Latin Quotes (Latin to English) > Nec verbum verbo curabis reddere fidus interpres

  • 17 quanto

    [st1]1 [-] adj. abl. m. n. de quantus: aussi grand que, combien grand. [st1]2 [-] adv. inter.-exclam.: combien? de combien?    - quanto facilius erat dicere verum: combien il était plus facile de dire la vérité!    - docui quanto homo anteiret omnes animantes, Cic.: j'ai montré combien l'homme était supérieur à tous les animaux.    - quanto levior est acclamatio! Cic. Rab. perd. 18: combien les acclamations sont plus faibles!    - quanto praestat...!: combien il vaut mieux...! [st1]3 [-] adv. relatif: d'autant que, plus... plus...    - quanto + compar.... tanto + compar.: plus... plus...    - quanto res difficilior, tanto major est gloria: plus l'entreprise est difficile, plus la gloire est grande.    - quanto magis... quanto magis...: plus... plus...    - quanto (avec ellipse de tanto), Liv. Col.: d'autant plus que    - tanto præstitit, quanto populus Romanus antecedebat... Nep. Han. 1, 1: il l'emporta autant... que le peuple romain devançait...    - quanto diutius considero, tanto mihi res videtur obscurior, Cic. Nat. 1, 60: plus je réfléchis longuement, plus la chose me paraît obscure. --- cf. Cic. Mil. 25 ; Caes. BG. 5, 44 11.    - [rare] quanto jure potentior intercessio erat, tantum... Liv. 6, 38, 5, autant l'opposition avait l'avantage sous le rapport du droit, autant...    - [rare] quanto magis tranquilla omnia foris erant, tanto miseriæ plebis crescebant, Liv. 6, 34, 1: plus la tranquillité était grande partout à l'extérieur, plus la misère du peuple allait en croissant.    - [rare] quanto major (ira), hoc effervescit manifestius, Sen. Ir. 1, 1, 5: plus (la colère) est grande, plus elle laisse voir ses bouillonnements.    - [rare] quanto quis clarior, minus fidus, Tac. H. 3, 58: plus une personne était éminente, moins elle inspirait confiance.    - cf. Tac. H. 1, 88; 3, 18; An. 2, 62; 13, 13.    - ceteri, quanto quis servitio promptior, honoribus extollebantur, Tac. An. 1, 2: les autres, en proportion de leur promptitude respective à servir, s'élevaient en dignités. --- cf. Tac. An 6, 26.    - [rare] quanto quis audaciā promptus, tanto magis fidus habetur, Tac. An. 1, 57: autant on a la promptitude dans l'audace, autant on inspire davantage la confiance. --- cf. Tac. An. 1, 68; 3,46, etc.    - [tour inverse tanto + compar., quanto sans compar.] Tac. An. 3, 5; 4, 84; 6, 45.
    * * *
    [st1]1 [-] adj. abl. m. n. de quantus: aussi grand que, combien grand. [st1]2 [-] adv. inter.-exclam.: combien? de combien?    - quanto facilius erat dicere verum: combien il était plus facile de dire la vérité!    - docui quanto homo anteiret omnes animantes, Cic.: j'ai montré combien l'homme était supérieur à tous les animaux.    - quanto levior est acclamatio! Cic. Rab. perd. 18: combien les acclamations sont plus faibles!    - quanto praestat...!: combien il vaut mieux...! [st1]3 [-] adv. relatif: d'autant que, plus... plus...    - quanto + compar.... tanto + compar.: plus... plus...    - quanto res difficilior, tanto major est gloria: plus l'entreprise est difficile, plus la gloire est grande.    - quanto magis... quanto magis...: plus... plus...    - quanto (avec ellipse de tanto), Liv. Col.: d'autant plus que    - tanto præstitit, quanto populus Romanus antecedebat... Nep. Han. 1, 1: il l'emporta autant... que le peuple romain devançait...    - quanto diutius considero, tanto mihi res videtur obscurior, Cic. Nat. 1, 60: plus je réfléchis longuement, plus la chose me paraît obscure. --- cf. Cic. Mil. 25 ; Caes. BG. 5, 44 11.    - [rare] quanto jure potentior intercessio erat, tantum... Liv. 6, 38, 5, autant l'opposition avait l'avantage sous le rapport du droit, autant...    - [rare] quanto magis tranquilla omnia foris erant, tanto miseriæ plebis crescebant, Liv. 6, 34, 1: plus la tranquillité était grande partout à l'extérieur, plus la misère du peuple allait en croissant.    - [rare] quanto major (ira), hoc effervescit manifestius, Sen. Ir. 1, 1, 5: plus (la colère) est grande, plus elle laisse voir ses bouillonnements.    - [rare] quanto quis clarior, minus fidus, Tac. H. 3, 58: plus une personne était éminente, moins elle inspirait confiance.    - cf. Tac. H. 1, 88; 3, 18; An. 2, 62; 13, 13.    - ceteri, quanto quis servitio promptior, honoribus extollebantur, Tac. An. 1, 2: les autres, en proportion de leur promptitude respective à servir, s'élevaient en dignités. --- cf. Tac. An 6, 26.    - [rare] quanto quis audaciā promptus, tanto magis fidus habetur, Tac. An. 1, 57: autant on a la promptitude dans l'audace, autant on inspire davantage la confiance. --- cf. Tac. An. 1, 68; 3,46, etc.    - [tour inverse tanto + compar., quanto sans compar.] Tac. An. 3, 5; 4, 84; 6, 45.
    * * *
        Quanto, Aduerbium, comparatiuo iungitur, eique respondet TANTO. Terentius, - quanto diutius Abest, magis cupio tanto, et magis desidero. De tant plus qu'il est long temps absent, de tant plus je le desire.
    \
        Quanto, absque particula TANTO. Terentius, - quanto nunc formosior Videre mihi, quam dudum! O de combien tu me semble plus beau que, etc.

    Dictionarium latinogallicum > quanto

  • 18 infidus

    īn-fīdus, a, um, dem man nicht trauen kann, ungetreu = unsicher, unzuverlässig (Ggstz. fidus), I) v. Pers.u. deren Gesinnung, α) absol.: amicus, Cic.: scurra, Hor.: vir, Prop.: gentes, Cic.: fratres, Verg.: Persae, Hor.: civitas Rhodiorum, Sall.: Numida ingenio infido, Sall.: infidos celas; ego sum tibi firme fidus, Plaut. mil. 1015. – β) m. Dat.: istis infidus, Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 15. – γ) im Ggstz. m. ad u. Akk., gens ut segnis ad pericula, ita infida ad occasiones (bei sich darbietenden Gelegenheiten, nämlich den Römern Schaden zuzufügen), Tac. ann. 14, 23. – II) v. Lebl.: fides, Iustin.: societas regni, Liv.: consilia (Ratschläge), Tac.: pax, Liv.: fuga, Liv.: facinora, Liv.: mare, unsicheres, tückisches, Lucr. u. Plin. pan.: u. so portus Strophadum (weil die Troer dort von den Harpyien belästigt wurden), Ov.: sedes, Plin.: gratia malorum tam infida est quam ipsi, Plin. ep.: nihil est enim stabile quod infidum est, Cic.

    lateinisch-deutsches > infidus

  • 19 infidus

    īn-fīdus, a, um, dem man nicht trauen kann, ungetreu = unsicher, unzuverlässig (Ggstz. fidus), I) v. Pers.u. deren Gesinnung, α) absol.: amicus, Cic.: scurra, Hor.: vir, Prop.: gentes, Cic.: fratres, Verg.: Persae, Hor.: civitas Rhodiorum, Sall.: Numida ingenio infido, Sall.: infidos celas; ego sum tibi firme fidus, Plaut. mil. 1015. – β) m. Dat.: istis infidus, Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 15. – γ) im Ggstz. m. ad u. Akk., gens ut segnis ad pericula, ita infida ad occasiones (bei sich darbietenden Gelegenheiten, nämlich den Römern Schaden zuzufügen), Tac. ann. 14, 23. – II) v. Lebl.: fides, Iustin.: societas regni, Liv.: consilia (Ratschläge), Tac.: pax, Liv.: fuga, Liv.: facinora, Liv.: mare, unsicheres, tückisches, Lucr. u. Plin. pan.: u. so portus Strophadum (weil die Troer dort von den Harpyien belästigt wurden), Ov.: sedes, Plin.: gratia malorum tam infida est quam ipsi, Plin. ep.: nihil est enim stabile quod infidum est, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infidus

  • 20 curator

    cūrātŏr, ōris, m. [cura] [st2]1 [-] qui a le soin de. [st2]2 [-] curateur. [st2]3 [-] fermier, intendant.    - curatores aquarum, Frontin.: intendant des eaux.    - erat ei Numida quidam negotiorum curator, fidus, Sall. J. 71: il avait, pour s'occuper de ses affaires, un Numide fidèle.    - curatores legibus agrariis constituere, Cic.: confier à des agents l'exécution des lois agraires.    - curator restituendi Capitolii, Gell. 2: chargé de la réparation du Capitole.
    * * *
    cūrātŏr, ōris, m. [cura] [st2]1 [-] qui a le soin de. [st2]2 [-] curateur. [st2]3 [-] fermier, intendant.    - curatores aquarum, Frontin.: intendant des eaux.    - erat ei Numida quidam negotiorum curator, fidus, Sall. J. 71: il avait, pour s'occuper de ses affaires, un Numide fidèle.    - curatores legibus agrariis constituere, Cic.: confier à des agents l'exécution des lois agraires.    - curator restituendi Capitolii, Gell. 2: chargé de la réparation du Capitole.
    * * *
        Curator, pe. prod. Cic. Qui ha la charge et le soing de quelque chose.
    \
        Constituere curatorem. Caius. Establir commissaire. B.
    \
        Curatores dicuntur qui pupillis loco tutorum dantur. Festus. Curateurs.
    \
        Egere curatoris dicimus eos quos tacite innuere volumus non compotes esse mentis suae. Horat. Avoir besoing d'un curateur, Estre fol.

    Dictionarium latinogallicum > curator

См. также в других словарях:

  • Fidus — (bürgerlich Hugo Reinhold Karl Johann Höppener[1], * 8. Oktober 1868 in Lübeck; † 23. Februar 1948 in Woltersdorf) war ein deutscher Maler und Illustrator. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Frühe Lebensjahre …   Deutsch Wikipedia

  • Fidus — was the pseudonym used by German illustrator, painter and publisher Hugo Reinhold Karl Johann Höppener (October 8, 1868 February 23, 1948). He was a symbolist artist, whose work directly influenced the psychedelic style of graphic design of the… …   Wikipedia

  • Fidus — Saltar a navegación, búsqueda Fidus fue el seudónimo del pintor y publicista alemán Hugo Reinhold Karl Johann Höppener.(Lübeck, 8 de octubre de 1868 23 de febrero de 1948). Sus trabajos influenciaron fuertemente el estilo psicodélico de finales… …   Wikipedia Español

  • Fidus — Fidus,   eigentlich Hugo Họ̈ppener, Zeichner und Illustrator, * Lübeck 8. 10. 1868, ✝ Schönblick (heute zu Woltersdorf, Landkreis Oder Spree) 23. 2. 1948; wurde bekannt durch scherenschnittartige Kinderfriese. Später schuf er gedanklich… …   Universal-Lexikon

  • -fĭdus — (Bot., spaltig), als Anhängssylbe, d.h. nicht über die Mitte hinaus getheilt, bes. von Blättern, mit spitzigen Buchten, die etwa bis zur Mitte gehen, u. spitzigen Lappen, die nach der Zahl letzterer dann zwei , drei u. mehrspalig (bi , tri ,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • fidus — fi|dus sb., en, er, erne; fup og fiduser; have fidus til …   Dansk ordbog

  • fidus et audax — /fīˈdəs et öˈdaks or fidˈŭs et owˈdäks/ (Latin) Faithful and bold …   Useful english dictionary

  • Fidus — Tillid, tiltro; påhit …   Danske encyklopædi

  • fidus — s ( en, ar) SPORT travhäst med chans till hög odds …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • fidus Achates — foreign term Etymology: Latin faithful Achates ; trusty friend …   New Collegiate Dictionary

  • fidus Achates — (New American Roget s College Thesaurus) Lat. faithful Achates; a devoted friend. See probity …   English dictionary for students

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»