Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

inexorable

  • 1 inexorabilis

    ĭnexōrābĭlis, e [st1]1 [-] qu'on ne peut fléchir, inexorable.    - inexorabiles judices, Cic. Tusc. 1, 10: juges inexorables. --- Pac. d. Non. 184, 4; Hor. A. P. 121. [st1]2 [-] inexorable à l'égard de, sans pitié pour.    - inexorabilis in + acc. --- Cic. Sull. 31, 87.    - inexorabilis adversus. --- Liv. 34, 4, 18.    - inexorabilis contra. --- Gell. 14, 4, 3.    - avec dat. inexorabilis delictis, Tac. An. 11, 18: inexorable pour les fautes. [st1]3 [-] [en parl. de choses] inflexible, implacable.    - Virg. G. 2, 491; Ov. M. 5, 244 ; V.-Max. 48, 2. [st1]4 [-] qu'on ne peut obtenir par prière.    - V.-Fl. 5, 321.
    * * *
    ĭnexōrābĭlis, e [st1]1 [-] qu'on ne peut fléchir, inexorable.    - inexorabiles judices, Cic. Tusc. 1, 10: juges inexorables. --- Pac. d. Non. 184, 4; Hor. A. P. 121. [st1]2 [-] inexorable à l'égard de, sans pitié pour.    - inexorabilis in + acc. --- Cic. Sull. 31, 87.    - inexorabilis adversus. --- Liv. 34, 4, 18.    - inexorabilis contra. --- Gell. 14, 4, 3.    - avec dat. inexorabilis delictis, Tac. An. 11, 18: inexorable pour les fautes. [st1]3 [-] [en parl. de choses] inflexible, implacable.    - Virg. G. 2, 491; Ov. M. 5, 244 ; V.-Max. 48, 2. [st1]4 [-] qu'on ne peut obtenir par prière.    - V.-Fl. 5, 321.
    * * *
        Inexorabilis, et hoc inexorabile, pen. cor. Cic. Qui ne veult rien octroyer, quelque priere qu'on luy face, Inexorable.

    Dictionarium latinogallicum > inexorabilis

  • 2 apiscor

    ăpiscor, apisci, aptus sum [apio] - tr. - [st2]1 [-] tendre vers, rattraper, rejoindre, atteindre, saisir. [st2]2 [-] au fig. poursuivre, obtenir, acquérir, gagner. [st2]3 [-] saisir par la pensée, concevoir, comprendre. [st2]4 [-] sens passif: être acquis.    - arch. apiscier Ter. Phorm. 406 --- sens passif: Plaut. Trin. 367; Fann. d. Prisc. 8, 16.    - nullo cessabant tempore apisci ex aliis alios avidi contagia morbi, Lucr. 3: la contagion inexorable ne cessait à aucun moment de saisir les uns après les autres.    - spes apiscendi summi honoris, Liv. 4, 3: l'espoir d'obtenir la magistrature suprême.    - sine me hominem apisci, Plaut. Ep. 5, 2, 3: laisse-moi le rattraper.    - avec gén. dominationis apisci, Tac. An. 6, 45: obtenir le pouvoir absolu. --- cf. gr. τυγχάνειν τινός.
    * * *
    ăpiscor, apisci, aptus sum [apio] - tr. - [st2]1 [-] tendre vers, rattraper, rejoindre, atteindre, saisir. [st2]2 [-] au fig. poursuivre, obtenir, acquérir, gagner. [st2]3 [-] saisir par la pensée, concevoir, comprendre. [st2]4 [-] sens passif: être acquis.    - arch. apiscier Ter. Phorm. 406 --- sens passif: Plaut. Trin. 367; Fann. d. Prisc. 8, 16.    - nullo cessabant tempore apisci ex aliis alios avidi contagia morbi, Lucr. 3: la contagion inexorable ne cessait à aucun moment de saisir les uns après les autres.    - spes apiscendi summi honoris, Liv. 4, 3: l'espoir d'obtenir la magistrature suprême.    - sine me hominem apisci, Plaut. Ep. 5, 2, 3: laisse-moi le rattraper.    - avec gén. dominationis apisci, Tac. An. 6, 45: obtenir le pouvoir absolu. --- cf. gr. τυγχάνειν τινός.
    * * *
        Apiscor, apisceris, pen. corr. aptus sum, apisci. Antiquum verbum: vnde sit Aptus, apta, aptum. Nonius. Trouver.
    \
        Apisci, pro Adipisci. Lucret. Obtenir, Parvenir à quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > apiscor

  • 3 exorabilis

    exorābĭlis, e [st2]1 [-] qu’on peut fléchir (par les prières). [st2]2 [-] qui se laisse gagner, qui se laisse séduire, qu’on peut corrompre. [st2]3 [-] propre à fléchir, persuasif.    - exorabilis nulli, Sil.: inexorable.    - exorabile carmen agere, Val.-Fl.: prononcer la formule persuasive de ses enchantements.    - Orcus... non exorabilis auro, Hor. Ep. 2: Orcus insensible à l'or.    - longe esse in suis quam in alienis exorabilior injuriis, Sen. Clem. 1, 20: se montrer beaucoup plus facile à fléchir, quand il s'agit de ses propres injures, que quand il est question de celles des autres.
    * * *
    exorābĭlis, e [st2]1 [-] qu’on peut fléchir (par les prières). [st2]2 [-] qui se laisse gagner, qui se laisse séduire, qu’on peut corrompre. [st2]3 [-] propre à fléchir, persuasif.    - exorabilis nulli, Sil.: inexorable.    - exorabile carmen agere, Val.-Fl.: prononcer la formule persuasive de ses enchantements.    - Orcus... non exorabilis auro, Hor. Ep. 2: Orcus insensible à l'or.    - longe esse in suis quam in alienis exorabilior injuriis, Sen. Clem. 1, 20: se montrer beaucoup plus facile à fléchir, quand il s'agit de ses propres injures, que quand il est question de celles des autres.
    * * *
        Exorabilis, et hoc exorabile, pen. corr. Plaut. De qui on impetre facilement quelque requeste.

    Dictionarium latinogallicum > exorabilis

  • 4 immītis (in-m-)

        immītis (in-m-) e, adj.    with comp, not mellow, harsh, unripe, sour: uva, H.—Rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable: naturā et moribus, L.: tyrannus (i. e. Pluto), V.: Glycera, H.: oculi, O.: caedes, L.: calcato immitior hydro, O.: urna, i. e. of the inexorable decision, O.— Plur n. as subst: ut placidis coëant immitia, wild creatures with tame, H.: inmitia ausae, barbarous acts, O.

    Latin-English dictionary > immītis (in-m-)

  • 5 certus

        certus adj. with comp. and sup.    [P. of cerno], determined, resolved, fixed, settled, purposed, certain: ei consilia, T.: Certa res est, T.: illos ad certam mortem adducere: omnia experiri certumst prius quam pereo, it is determined, T.: ita facere certumst, T.: certum est omnia dicere: cum diceret síbi certum esse discedere, that he had resolved: mihi abiurare certius est quam dependere, I have determined rather, etc. — Of persons, determined, resolved, bent: certa mori, V.: certi non cedere, O.: certus eundi, V., O.—Determined in thought, sure, proved, true, established, certain: ut mi haec certa attuleris, T.: cum ad has suspiciones certissimae res accederent, Cs.: crimen: certum esse ratus quod acceperat, S.: nec quicquam certi respondes mihi, T.: id parum certum est, L.: neque certi quid esset explorari poterat, Cs.: neque certum inveniri poterat, Cs.: si quicquam humanorum certi est, L.: certum habere, to regard as certain: pro certo habetote vos decernere, be assured, S.: pro certo polliceor hoc vobis: id ponere pro certo, L.: quot caesa milia sint, quis pro certo adfirmet? L.: pro certo creditur (Catilina) fecisse, etc., S. — Of persons, informed, assured, certain: certi sumus periisse omnia: Anchisen facio Certum, V.: futurorum certi, O.: Quantum potest me certiorem face, inform me, T.: qui certiorem me sui consili fecit: Caesarem certiorem faciunt, sese non facile prohibere, etc., Cs.: milites certiores facit, paulisper intermitterent proelium, instructs, Cs.: ubi de eius adventu Helvetii certiores facti sunt, Cs.: factus certior, quae res gererentur, Cs. —Definite, precise, certain, specified, particular: ad certas res conficiendas certos homines delectos habebat, for special purposes special agents: concilium in diem certam indicere, Cs.: certum pretium missionis constituere: imperatorem certum deposcere: signum, agreed, Cs.: domicilium, fixed: sunt certi denique fines, Quos ultra, etc., H.—Determined only in thought, certain, nameless, not specified: de certā causā nondum facere: certorum hominum avaritia: expositis certis rebus, a few points. — Of persons, trustworthy, consistent, firm: amicus certus in re incertā cernitur: homo certus et diligens: honestissimus et certissimus: hostis nec spe nec animo certior (i. e. firmior), L.: pectus, V.: illud ex hominibus certis reperiebam: certissimus auctor (Phoebus), V.: certi accusatoris officium. — Of things, settled, fixed, assured, established, trustworthy, certain: certius argumentum odi: cum illa certissima argumenta atque, iudicia sceleris, tum multo certiora illa, conclusive: certiores nuntii, more trustworthy news, Cs.: vectigalia populi R. certissima: quod salutis certa laetitia est, nascendi incerta condicio: certissima victoria, complete, Cs.: convivia, constant, H.: certiorem capessere fugam, more decided, L.: certam quatit improbus hastam, sure of aim, V.: certo subtemine Parcae, inexorable, H.: si certa pestis adesset, sure destruction, S.
    * * *
    certa -um, certior -or -us, certissimus -a -um ADJ
    fixed, settled, firm; certain; trusty/reliable; sure; resolved, determined

    Latin-English dictionary > certus

  • 6 ex-ōrō

        ex-ōrō āvī, ātus, āre,    to move, prevail upon, persuade by entreaty, induce, appease: Qui mihi exorandus est, T.: alquem ut peieret: deos, O.: Lares farre, Iu.: populum, H.: gnatam ut det, oro, vixque id exoro, T.: quae vicinos concidere loris Exorata solet, in spite of entreaties, Iu.: non exoratae arae, inexorable, O.—To obtain by prayer: pacem divōm, V.

    Latin-English dictionary > ex-ōrō

  • 7 in-exōrābilis

        in-exōrābilis e, adj.,    not to be moved by entreaty, unyielding, inexorable: ingenium, T.: iudices: Achilles, H.: in ceteros: adversus te, L.: leges rem inexorabilem esse, L.: odium, O.: fatum, V.

    Latin-English dictionary > in-exōrābilis

  • 8 in-vīctus

        in-vīctus adj.    with sup, unconquered, unsubdued, unconquerable, invincible: Germani, Cs.: exercitus: gentes, V.: invictus morior, N.: invictissimus civis: res p.: adamas, impenetrable, O.: Medea, inexorable, H.: invictum se a labore praestare: a civibus animus, L.: ab hostibus, S.: corpus a volnere, O.: advorsus divitias animus, S.: armis: viribus, V.: caestibus, O.: nihil invictum sic ad bellum venientibus, Ta.— Plur n. as subst: invicta sibi quaedam civitas fecerat, inviolable limits, L.

    Latin-English dictionary > in-vīctus

  • 9 ob-struō (opstr-)

        ob-struō (opstr-) ūxī, ūctus, ere,    to build against, build up, block, stop up, bar, barricade, make impassable: novum murum, L.: frontem castrorum auxiliis, L.: turrīs, Cs.: luminibus eius: valvas aedis, N.: obstructa saxa, placed in the way, O.—Fig., to stop up, hinder, impede, obstruct: Catonis luminibus obstruxit haec oratio, was a hinderance to: viri deus obstruit aurīs, renders inexorable, V.: huic spiritus oris obstruitur, V.: perfugia improborum, shuts off.

    Latin-English dictionary > ob-struō (opstr-)

  • 10 rigidus

        rigidus adj. with comp.    [REG-], stiff, hard, inflexible, rigid: Tellus, V.: aqua, O.: cervix, L.: crura: capilli, O.: quercus, V.: mons, rocky, O.: ferrum, O.: hasta, V.—Fig., stiff, hard, inflexible, rigid, stern, rough: Sabini, rude, H.: manus, O.: Virtutis satelles, inflexible, H.: mens, obdurate, O.: (Cato) rigidae innocentiae, L.: Mars, inexorable, O.: Canachi signa rigidiora, too rude.
    * * *
    rigida, rigidum ADJ
    stiff, hard; stern; rough

    Latin-English dictionary > rigidus

  • 11 surdus

        surdus adj.    with comp, deaf: si surdus sit, varietates vocum noscere possit?: quam mihi nunc surdo narret fabulam, how deaf I am to his talk, T.: Non canimus surdis, are not preaching to the wind, V.: vana surdis auribus canere, L.: narrare asello Fabellam surdo, H.—Wilfully deaf, not listening, heedless, inattentive, regardless, insensible, inexorable, averse, reluctant: orando surdas iam aurīs reddideras mihi, T.: ad id aures, L.: non surdus iudex: ad mea munera, O.: ad omnia solacia aures, L.: mens, O.: scopulis surdior, H.: Non saxa surdiora navitis, H.—Not understanding, dull, inappreciative: in horum sermone: undae, O.—Unheard, noiseless, silent, still, mute, dumb: bucina, Iu.: Non erit officii gratia surda tui, unsung, O.: quos diri conscia facti mens surdo verbere caedit, secret, Iu.
    * * *
    surda, surdum ADJ
    deaf, unresponsive to what is said; falling on deaf ears; muffled, muted

    Latin-English dictionary > surdus

  • 12 illacrimabilis

    illacrimabilis, illacrimabile ADJ
    unlamented; inexorable

    Latin-English dictionary > illacrimabilis

  • 13 immitis

    immite, immitior -or -us, immitissimus -a -um ADJ
    cruel, rough, harsh, sour; rude, rough; severe, stern; inexorable; savage

    Latin-English dictionary > immitis

  • 14 inexorabilis

    inexorabilis, inexorabile ADJ
    inexorable, relentless

    Latin-English dictionary > inexorabilis

  • 15 adamas

    ădămas, antis, m. (acc. Gr. adamanta, adamantas), = adamas (invincible), adamant, the hard est iron or steel; hence poet., for any thing inflexible, firm, lasting, etc. (first used by Verg.):

    porta adversa ingens solidoque adamante columnae,

    Verg. A. 6, 552; cf. Mart. 5, 11;

    adamante texto vincire,

    with adamantine chains, Sen. Herc. F. 807.— Trop. of character, hard, unyielding, inexorable:

    nec rigidos silices solidumve in pectore ferrum aut adamanta gerit,

    a heart of stone, Ov. M. 9, 615:

    lacrimis adamanta movebis,

    will move a heart of stone, id. A. A. 1, 659; so id. Tr. 4, 8, 45:

    voce tua posses adamanta movere,

    Mart. 7, 99:

    duro nec enim ex adamante creati, Sed tua turba sumus,

    Stat. S. 1, 2, 69. —
    II.
    The diamond:

    adamanta infragilem omni cetera vi sanguine hireino rumpente,

    Plin. 20, prooem. 1; 37, 4, 15, § 55 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > adamas

  • 16 Aenii

    1.
    Aenus or - os, i, f., = Ainos, a city of Thrace, south-east of the Palus Stentoris, through which one of the mouths of the Hebrus falls into the sea, now Enos, Mel. 2, 2, 8; Plin. 4, 11, 18, § 43; Cic. Fl. 14; Liv. 31, 16 4.—Hence,
    II.
    Aenĭi, ōrum, m., the inhabitants of Ænus, Liv. 37, 33; 38, 41; 45, 27. [p. 56]
    2.
    Aenus, i, m., the river Inn, Tac. H. 3, 5.
    3.
    ăēnus (trisyl.; less freq. ăhēn-), a, um, adj. [aes], of copper or bronze (only poet. for aheneus; yet Hor. uses the latter oftener than the former).
    I.
    Lit.: signa, the bronze images of the gods, Lucr 1, 316:

    ahënis in scaphiis,

    id. 6, 1045, falcīs, id. 5, 1293; cf. Verg. A. 4, 513;

    lux, i. e. armorum aënorum,

    id. ib. 2, 470:

    crateres,

    id. ib. 9, 165.— Hence, ăēnum (sc. vas), a bronze vessel:

    litore aëna locant,

    Verg. A. 1, 213; so Ov. M. 6, 645, Juv. 15, 81 al., of the bronze vessels in which the purple color was prepared, Ov. F 3, 822; Sen. Herc. Oet. 663; Stat. S. 1, 2, 151 (hence, aenulum).—
    II.
    Trop.
    A.
    Firm, invincible (cf. adamantinus):

    manus,

    Hor. C. 1, 35, 18.—
    B.
    Hard, rigorous, inexorable:

    corda,

    Stat. Th. 3, 380.

    Lewis & Short latin dictionary > Aenii

  • 17 Aenos

    1.
    Aenus or - os, i, f., = Ainos, a city of Thrace, south-east of the Palus Stentoris, through which one of the mouths of the Hebrus falls into the sea, now Enos, Mel. 2, 2, 8; Plin. 4, 11, 18, § 43; Cic. Fl. 14; Liv. 31, 16 4.—Hence,
    II.
    Aenĭi, ōrum, m., the inhabitants of Ænus, Liv. 37, 33; 38, 41; 45, 27. [p. 56]
    2.
    Aenus, i, m., the river Inn, Tac. H. 3, 5.
    3.
    ăēnus (trisyl.; less freq. ăhēn-), a, um, adj. [aes], of copper or bronze (only poet. for aheneus; yet Hor. uses the latter oftener than the former).
    I.
    Lit.: signa, the bronze images of the gods, Lucr 1, 316:

    ahënis in scaphiis,

    id. 6, 1045, falcīs, id. 5, 1293; cf. Verg. A. 4, 513;

    lux, i. e. armorum aënorum,

    id. ib. 2, 470:

    crateres,

    id. ib. 9, 165.— Hence, ăēnum (sc. vas), a bronze vessel:

    litore aëna locant,

    Verg. A. 1, 213; so Ov. M. 6, 645, Juv. 15, 81 al., of the bronze vessels in which the purple color was prepared, Ov. F 3, 822; Sen. Herc. Oet. 663; Stat. S. 1, 2, 151 (hence, aenulum).—
    II.
    Trop.
    A.
    Firm, invincible (cf. adamantinus):

    manus,

    Hor. C. 1, 35, 18.—
    B.
    Hard, rigorous, inexorable:

    corda,

    Stat. Th. 3, 380.

    Lewis & Short latin dictionary > Aenos

  • 18 aenum

    1.
    Aenus or - os, i, f., = Ainos, a city of Thrace, south-east of the Palus Stentoris, through which one of the mouths of the Hebrus falls into the sea, now Enos, Mel. 2, 2, 8; Plin. 4, 11, 18, § 43; Cic. Fl. 14; Liv. 31, 16 4.—Hence,
    II.
    Aenĭi, ōrum, m., the inhabitants of Ænus, Liv. 37, 33; 38, 41; 45, 27. [p. 56]
    2.
    Aenus, i, m., the river Inn, Tac. H. 3, 5.
    3.
    ăēnus (trisyl.; less freq. ăhēn-), a, um, adj. [aes], of copper or bronze (only poet. for aheneus; yet Hor. uses the latter oftener than the former).
    I.
    Lit.: signa, the bronze images of the gods, Lucr 1, 316:

    ahënis in scaphiis,

    id. 6, 1045, falcīs, id. 5, 1293; cf. Verg. A. 4, 513;

    lux, i. e. armorum aënorum,

    id. ib. 2, 470:

    crateres,

    id. ib. 9, 165.— Hence, ăēnum (sc. vas), a bronze vessel:

    litore aëna locant,

    Verg. A. 1, 213; so Ov. M. 6, 645, Juv. 15, 81 al., of the bronze vessels in which the purple color was prepared, Ov. F 3, 822; Sen. Herc. Oet. 663; Stat. S. 1, 2, 151 (hence, aenulum).—
    II.
    Trop.
    A.
    Firm, invincible (cf. adamantinus):

    manus,

    Hor. C. 1, 35, 18.—
    B.
    Hard, rigorous, inexorable:

    corda,

    Stat. Th. 3, 380.

    Lewis & Short latin dictionary > aenum

  • 19 Aenus

    1.
    Aenus or - os, i, f., = Ainos, a city of Thrace, south-east of the Palus Stentoris, through which one of the mouths of the Hebrus falls into the sea, now Enos, Mel. 2, 2, 8; Plin. 4, 11, 18, § 43; Cic. Fl. 14; Liv. 31, 16 4.—Hence,
    II.
    Aenĭi, ōrum, m., the inhabitants of Ænus, Liv. 37, 33; 38, 41; 45, 27. [p. 56]
    2.
    Aenus, i, m., the river Inn, Tac. H. 3, 5.
    3.
    ăēnus (trisyl.; less freq. ăhēn-), a, um, adj. [aes], of copper or bronze (only poet. for aheneus; yet Hor. uses the latter oftener than the former).
    I.
    Lit.: signa, the bronze images of the gods, Lucr 1, 316:

    ahënis in scaphiis,

    id. 6, 1045, falcīs, id. 5, 1293; cf. Verg. A. 4, 513;

    lux, i. e. armorum aënorum,

    id. ib. 2, 470:

    crateres,

    id. ib. 9, 165.— Hence, ăēnum (sc. vas), a bronze vessel:

    litore aëna locant,

    Verg. A. 1, 213; so Ov. M. 6, 645, Juv. 15, 81 al., of the bronze vessels in which the purple color was prepared, Ov. F 3, 822; Sen. Herc. Oet. 663; Stat. S. 1, 2, 151 (hence, aenulum).—
    II.
    Trop.
    A.
    Firm, invincible (cf. adamantinus):

    manus,

    Hor. C. 1, 35, 18.—
    B.
    Hard, rigorous, inexorable:

    corda,

    Stat. Th. 3, 380.

    Lewis & Short latin dictionary > Aenus

  • 20 aenus

    1.
    Aenus or - os, i, f., = Ainos, a city of Thrace, south-east of the Palus Stentoris, through which one of the mouths of the Hebrus falls into the sea, now Enos, Mel. 2, 2, 8; Plin. 4, 11, 18, § 43; Cic. Fl. 14; Liv. 31, 16 4.—Hence,
    II.
    Aenĭi, ōrum, m., the inhabitants of Ænus, Liv. 37, 33; 38, 41; 45, 27. [p. 56]
    2.
    Aenus, i, m., the river Inn, Tac. H. 3, 5.
    3.
    ăēnus (trisyl.; less freq. ăhēn-), a, um, adj. [aes], of copper or bronze (only poet. for aheneus; yet Hor. uses the latter oftener than the former).
    I.
    Lit.: signa, the bronze images of the gods, Lucr 1, 316:

    ahënis in scaphiis,

    id. 6, 1045, falcīs, id. 5, 1293; cf. Verg. A. 4, 513;

    lux, i. e. armorum aënorum,

    id. ib. 2, 470:

    crateres,

    id. ib. 9, 165.— Hence, ăēnum (sc. vas), a bronze vessel:

    litore aëna locant,

    Verg. A. 1, 213; so Ov. M. 6, 645, Juv. 15, 81 al., of the bronze vessels in which the purple color was prepared, Ov. F 3, 822; Sen. Herc. Oet. 663; Stat. S. 1, 2, 151 (hence, aenulum).—
    II.
    Trop.
    A.
    Firm, invincible (cf. adamantinus):

    manus,

    Hor. C. 1, 35, 18.—
    B.
    Hard, rigorous, inexorable:

    corda,

    Stat. Th. 3, 380.

    Lewis & Short latin dictionary > aenus

См. также в других словарях:

  • inexorable — [ inɛgzɔrabl ] adj. • av. 1520; lat. inexorabilis, de exorare « vaincre par ses prières » ♦ Littér. 1 ♦ Qui résiste aux prières, qu on ne peut fléchir; sans pitié. ⇒ impitoyable, implacable, inflexible. « Cœur inexorable et dur comme un rocher »… …   Encyclopédie Universelle

  • Inexorable — In*ex o*ra*ble, a. [L. inexorabilis: cf. F. inexorable. See {In } not, and {Exorable}, {Adore}.] Not to be persuaded or moved by entreaty or prayer; firm; determined; unyielding; unchangeable; inflexible; relentless; of people and impersonal… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • inexorable — adjetivo 1. Que no se puede ablandar o suavizar: castigo inexorable, sentencia inexorable. Sinónimo: implacable. 2. (antepuesto / pospuesto) Que no se puede evitar: El paso del tiempo es inexorable.Tu inexorable curiosidad lo ha descubierto …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • inexorable — (adj.) 1550s, from M.Fr. inexorable and directly from L. inexorabilis that cannot be moved by entreaty, from in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + exorabilis able to be entreated, from exorare to prevail upon, from ex out (see EX (Cf …   Etymology dictionary

  • inexorable — (Del lat. inexorabĭlis). 1. adj. Que no se puede evitar. El inexorable paso del tiempo. 2. Que no se deja vencer con ruegos …   Diccionario de la lengua española

  • inexorable — [in eks′ə rə bəl] adj. [L inexorabilis: see IN 2 & EXORABLE] 1. that cannot be moved or influenced by persuasion or entreaty; unrelenting 2. that cannot be altered, checked, etc. [their inexorable fate] inexorability n. inexorably adv …   English World dictionary

  • inexorable — I adjective adamant, convinced, decided, determined, dogged, firm, headstrong, immovable, immutable, implacable, indomitable, inexorabilis, inflexible, intractable, merciless, obdurate, obstinate, opinionated, opinionative, persevering,… …   Law dictionary

  • inexorable — obdurate, adamant, adamantine, *inflexible Analogous words: *rigid, rigorous, strict: resolute, steadfast (see FAITHFUL): immovable, immobile: implacable, unrelenting, relentless, merciless, *grim Antonyms: exorable Contrasted words:… …   New Dictionary of Synonyms

  • inexorable — [adj] cruel, pitiless adamant, adamantine, bound, bound and determined*, compulsory, dead set on*, dogged, hard, harsh, hell bent on*, immobile, immovable, implacable, ineluctable, inescapable, inflexible, ironclad, like death and taxes*, locked… …   New thesaurus

  • inexorable — Inexorable, Inexorabilis. Inflexible par prieres, qu on ne peut flechir par oraisons, qu on ne peut expugner et vaincre …   Thresor de la langue françoyse

  • inexorable — ► ADJECTIVE 1) impossible to stop or prevent. 2) impossible to persuade by request or entreaty. DERIVATIVES inexorability noun inexorably adverb. ORIGIN Latin inexorabilis, from in not + exorare entreat …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»