-
1 ranke
ranke1 ['ʀɑŋɡə] <-n; -r> Ranke f, Rebe fride, ride ranke! hoppe hoppe Reiter! -
2 Ränke
-
3 Ränke
m/pl.: Ränke schmieden строить козни -
4 Ranke
Ranke ['raŋkə] <-, -n> feines Weinstocks wąs m -
5 Ranke
f усик -
6 плеть2
Ranke -
7 spletkariti
Ränke schmieden, auf Ränke sinnen (152), intrigie'ren; -
8 petljanija
Ränke (pl); unnützes Ge-schwä'tz n (-es, -e) -
9 tendril
-
10 усик
n1) gener. Fühler, Granne (колоса), Ränke (ползучего растения), Ranke (ползучего растения)2) geol. Antenne3) zool. Bart, Bartfaden, Bartfaser, Bärtel4) botan. Granne5) lat. Tentacula (орган осязания)6) eng. Haarkristall (пружинный вывод в точечном полупроводниковом приборе), Höcker (фрезы), Lappen (в сепараторе подшипника), Näse8) food.ind. Ranke (огурца, винограда), Rebe (винограда) -
11 latrocinium
latrōcinium, iī, n. (latrocinor), I) Kriegsdienst, Plaut. fr. bei Non. 134, 28. – II) übtr.: 1) Räuberei, Raubzug, Straßenräuberei, Seeräuberei (auch vom unbefugten Kriegführen, dah. oft Schimpfwort gegen pflichtvergessene Bürger), a) eig.: latr. privatum (auf eigene Hand unternommener), Ggstz. publicum populi Rom. bellum, Liv.: domesticum, Cic.: incursiones hostium et latrocinia, Cic.: latrocinia ac praedationes maris, Iustin.: furta (Überfälle) latrociniaque, Amm.: Alexandri latrocinia, Sen.: latrocinium od. latrocinia facere, Sen. u. Lact.: aperto latrocinio infesta omnia esse, Liv.: duorum equitum latrocinio per dies aliquot vixit, Liv.: res proxime formam latrocinii venerat, artete beinahe in Str. aus, Liv.: pugna latrocinio (Räuberanfall) magis quam proelio similis fieri, Sall. Iug. 97, 5: u. so crebra hinc proelia et saepius in modum latrocinii (wie auf Raubzügen) per saltus per paludes, Tac.: latrocinii modo, Liv.: ex occasione magis latrocinia (Raubzüge) quam bella faciebant, Flor.: cum in eius regnum, bona, fortunas latrocinium huius imperii immisisses, der Beraubung durch unsere Staatsgewalt preisgegeben hattest, Cic.: sublata (beseitigt) Mysiae latrocinia, Cic. – übtr., Ränke, Spitzbüberei, per latrocinia, auf räuberische Art, durch Ränke, Spitzbüberei, Sall.: quid futurum sit latrocinio tribunorum, Cic. – b) meton., die Räuber bande, das Raubgesindel (auch von gegen den Staat handelnden Bürgern), unus ex tanto latrocinio, Cic.: latrocinium, non iudicium, Cic. – 2) v. Brett- od. Kriegsspiele der Alten (lusus latrunculorum), Ov. art. am. 2, 207.
-
12 στρέφω
στρέφω, fut. στρέψω, aor. ἔστρεψα, στρέψασκον Il. 18, 546; perf. ἔστροφα, Theogn. bei Ath. III, 104 c, vgl. Lob. zu Phryn. 578; perf. pass. ἔστραμμαι; aor. ἐστρέφϑην, in Prosa nur Plat. Polit. 273 c; ion. u. dor. ἐστράφϑην, Theocr. 7, 132; att. gew. aor. II. ἐστράφην, u. so στραφήσομαι, Plat. Rep. VII, 518 d; – drehen, wenden, biegen; ἂψ δὲ ϑεοὶ οὖρον στρέψαν, Od. 4, 520; στρέψ' ἵππους ἐπ ὶ νῆα, 15, 205; ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππ ους, lenken, Il. 17, 699, vgl. 8, 168. 20, 488; ἔριδα, den Wettkampf verflechten, verschlingen, Pind. N. 4 extr., vgl. Dissen, hergenom men von der Kunstsprache der Ringer, den Gegner fassen und umwerfen; ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σα υτήν, Aesch. prom. 710; τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω στρέφων τίϑησιν, Eum. 621; διὰ πολυῤῥάφου στρέφων πόρπακος σάκος, Soph. Ai. 572, πρόςωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε, Eur. Phoen. 460, ἔμπαλιν κάρα, I. A. 1549; ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα, Ar. Nubb. 1438, ὄμμα πρὸς τὸ φανόν, Plat. Rep. VII, 518 c; auch umwerfen, σεισμός νιν ἔστρεψε χϑονός, Eur. l. T. 1166, das Unterste zu oberst kehren, umstürzen, ὅπῃ στρέφεις τοὺς λόγους ἄνω καὶ κάτω, Plat. Gorg. 511 a, vgl. Phaedr. 278 d; ἄνω κάτω τοὺς νόμους, τοὺς διαιτητάς, πάνϑ' ὅσ' ἂν βούληται στρέφει, Dem. 21, 91; zusammendrehen, σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα, Xen. An. 4, 7, 15; auch spinnen, ἀΐδιος ἡ δουλεία γίγνεται ὑπὸ μακρῷ τῷ λίνῳ στρεφομένη, Luc.; – verdrehen, verrenken, στραφῆναι τὸν πόδα, Her. 3, 129, wo nachher folgt ὁ γάρ οἱ ἀστράγαλος ἐξεχώρησε ἐκ τῶν ἄρϑρων; vgl. Plat. Legg. VII, 789 e; daher auch = die Glieder auf der Folter ausrecken, foltern, martern, übertr., οἱ μῠϑοι στρέφουσι τὴν ψυχήν, Plat. Rep. I, 330 e; στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα, es quält mich im Leibe, ich habe Leibschneiden, Antiphan. com. bei Ath. III, 123 b; auch pass. κλονοῠνται καὶ στρέφονται τὴν γαστέρα, Ael. H. A. 11, 44. – Uebertr., στρέφειν τι φρεσίν, στρέφειν βουλὴν ἐν ἑαυτῷ, Etwas in der Seele hin-u. herwenden, es von allen Seiten betrachten, animo volvere, Eur. Hec. 740; Ael. H. A. 10, 48. – Pass. sich drehen, wenden, sich herumdrehen, sich hin- u. herwenden, ἥ τ' αὐτοῠ στρέφεται, Il. 18, 488; στρέφετ' ἔνϑα καὶ ἔνϑα, 24, 5; ἔμελλεν στρέψεσϑ' ἐκ χώρης, 6, 516, sich abwenden und fortgehen; στρεφϑεὶς γὰρ μετόπισϑεν, 15, 645; χερσὶν ἀώτου στρεφϑεὶς ἐχόμ ην, Od. 9, 435, vgl. 16, 352, sich andrücken, anschmiegen; στραφεὶς οὕτως ἴω; umgewandt, Soph. Ant. 315, vgl. O. C. 1644; auch med., στρέψαι στράτευμ' ἐς Ἄργος, wende es mit dir zurück, 1418; u. übertr., κἂν σοῠ στραφείη ϑυμός, Tr. 1124; sich an Etwas lehren, τοῠ δὲ σοῠ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, Ai. 1096. – Gew. wie versari, sich an einem Orte drehen und wenden, daselbst verweilen, verkeh ren, auch übertr., sich womit beschäftigen, ἔν τινι, ἐν αὐτοῖς τούτοις στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ δόξα, Plat. Theaet. 194 b; Solon bei Dem. 19, 255 v. 23 vrbdt auch ταῠτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά. – Uebertr., στροφὰς στρέφεσϑαι, Wendungen machen, Ränke spinnen, schmieden, Plat. Rep. III, 405 c; ἄπορόν τινα στροφὴν ἐστρεφόμην ἤδη, Euthyd. 302 b; dah. τί ταῠτα στρέφει; Ar. Ach. 363, warum schmiedest du diese Ränke? vgl. Eur. Hec. 750; – sich wenden, sich sträuben, τί δῆτα ἔχων στρέφει; Plat. Phaedr. 236 e, vgl. στρέφεται ἄνω καὶ κάτω ἐπικρυπ τόμενος τὲν αὑτοῠ ἀπορίαν, Lach. 196 b, wie Ion 541 e. – Intrans., sich wenden, ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο, Il. 18, 544, wo man aus dem vorhergehenden Verse ζεύγεα ergänzen kann, wie Od. 10, 528, εἰς Ἔρεβος στρέψας, ὄϊς. So auch Xen. An. 4, 3, 26, Ξενοφῶν δὲ στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους ἀντία τὰ ὅπλα ἔϑετο, sc. στρατιώτας, er ließ gegen die Karduchen Kehrt, d. i. Front machen; vgl. ib. 32, οἱ Ἕλληνες τὰ ἐναντία στρέψαντες ἔφευγον.
-
13 завиток
m (29; ка) Locke f, Lockenringel; Schnörkel; Arch. Schnecke f; Spirale f; Bot. Ranke f; Tech. Windung f* * *завито́к m (-ка́) Locke f, Lockenringel; Schnörkel; ARCH Schnecke f; Spirale f; BOT Ranke f; TECH Windung f* * *завит|о́к<-ка́>м1. (воло́с) Locke f, Lockenringel m2. (ро́счерк) Schnörkel mзавито́к капите́ли Kapitelspirale f* * *n1) gener. Arabeske, Geschnörkel, Krause, Kringel, Locke, Ringel (волос), Spirale, Schnörkel (украшение)2) geol. Gewinde (Gastr.), Spira, Wickel, (Gastr.) Windung3) med. Schraubengewinde4) poet. Buckel6) auto. Spiralwindung7) archit. Schnecke, Volute9) textile. Curl (о волосе), Locke (волос)10) electr. Würgestelle11) paleont. Windung12) wood. Rose (порок древесины), Schnitzwerk (орнамент), Schnörkel (порок древесины), Volute (декоративный элемент), Wirbel (порок пиломатериала)13) arch. Schnitzwerk -
14 интриговать
-
15 плести интриги
vgener. Ränke anspinnen, Ränke spinnen, bündeln, gegen (j-n) arbeiten (против кого-л.), intrigieren -
16 раскрыть козни
v1) gener. (чьи-л.) hinter j-s Ränke kommen2) book. (чьи-л.) hinter (j-s) Ränke kommen -
17 строить козни
v1) gener. Anschläge gegen (j-n) mächen, Anschläge gegen (j-n) schieden, bündeln, intrigieren2) colloq. munkeln3) liter. das Garn aufstellen4) book. Ränke schmieden, Ränke spinnen5) swiss. briegeln -
18 vrille
-
19 cirrus
cir·rus<pl -ri>[ˈsɪrəs, pl -ri]* * *['sɪrəs]n pl cirri['sIraɪ] Zirruswolke f* * *cirrus [ˈsırəs] pl -ri [-aı] s1. BOT Ranke f2. ZOOLa) Wimper fb) Rankenfuß m3. METEO Zirrus m, Federwolke f* * *n.Ranke -n f. -
20 zarcillo
См. также в других словарях:
Ranke — Ranke, Leopold von * * * (as used in expressions) Graves, Robert (von Ranke) Ranke, Leopold von Leopold Ranke … Enciclopedia Universal
Ranke [2] — Ranke, 1) Leopold von, deutscher Geschichtschreiber, geb. 20. Dez. 1795 (nach dem Kirchenbuche. nach der Familienüberlieferung 21. Dez.) zu Wiehe in Thüringen, gest. 23. Mai 1886 in Berlin, in Schulpforta erzogen, studierte in Halle und Berlin… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ranke — Sf std. (11. Jh., Bedeutung 15. Jh.), mhd. ranc, mndd. rank(e), mndl. ran(c)ke Stammwort. Bedeutungsmäßig gehört das Wort zu Rank und renken als Windung, sich Windendes ; allerdings ist in mittellateinischen Glossaren des 7./8. Jhs. ein hranca… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Ranke — (izg. rȁnke), Leopold von (1795 1886) DEFINICIJA njemački povjesničar, utemeljitelj genetičke, »tradicionalne« historiografije (»kako se zapravo događalo«) … Hrvatski jezični portal
Ranke — Ranke: Der Ursprung des Wortes mhd. ranke, ahd. (in mlat. Glossaren) hranca ist dunkel. Unklar ist auch, in welchem Sinne das Wort verwendet wurde, bevor die Germanen von den Römern den Weinbau kennenlernten. – Abl.: ranken, ‹sich› »Ranken… … Das Herkunftswörterbuch
Ranke [1] — Ranke (Bot.), ein andere Körper umschlingender Pflanzentheil, s. u. Nebenpflanzentheile A) … Pierer's Universal-Lexikon
Ranke [2] — Ranke, 1) Franz Leopold, geb. 21. Decbr. 1795 zu Wiehe in Thüringen, wurde 1818 Oberlehrer am Gymnasium in Frankfurt a. d. O., 1825 Professor der Geschichte u. Lehrer am Gymnasium zum Grauen Kloster in Berlin, 1834 Professor der … Pierer's Universal-Lexikon
Ränke — Ränke, 1) Kunstgriffe u. listige Handlungen zu Erreichung unerlaubter Absichten; 2) muthwillige Streiche … Pierer's Universal-Lexikon
Ranke [1] — Ranke (Cirrus), fadenförmiges, einfaches oder verzweigtes Organ an den oberirdischen Teilen der stammbildenden Pflanzen, mit dem sie benachbarte Stützen spiralig umschlingen und auf diese Weise sich beim Emporwachsen befestigen. Die R. ist ein… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ranke — Ranke, Leop. von, Geschichtschreiber, geb. 21. Dez. 1795 zu Wiehe (Thüringen), seit 1825 Prof. zu Berlin, 1841 Historiograph des preuß. Staates, 1865 geadelt, Vorsitzender der Histor. Kommission in München, gest. 23. Mai 1886 in Berlin; berühmt… … Kleines Konversations-Lexikon
Ranke — Ranke, Leopold, geb. 1795 zu Wiehe an der Unstrut, seit 1825 Professor der Geschichte zu Berlin, seit 1841 Historiograph des preuß. Staats, anerkannt einer der bedeutendsten Geschichtschreiber der Gegenwart. Werke: »Geschichte der roman. und… … Herders Conversations-Lexikon