-
1 πτέρνα
πτέρνα od. πτέρνη, ἡ, die Ferse; Il. 22, 397 (nach Arist. H. A. 1, 15 τὸ ὄπισϑεν μέρος τοῠ ποδός); πτέρναι τενόντων ϑ' ὑπογραφαί, Aesch. Ch. 207. – Auch der Theil des Fußes oberhalb der Knöchel, wo das Bein am dünnsten ist, bei den Thieren die Hessen; – Schuhsohle, Phryn. in B. A. 39 v. ἐπικαττύειν; Fuß überh., Onest. 4 (IX, 225); komisch sprichwörtlich εἴπερ τὸν ἐγκέφαλον καὶ μὴ καταπεπατημένον ἐν ταῖς πτέρναις φορεῖτε, Dem. 7, 45. – Uebertr., der hintere Theil, τῆς μηχανῆς, Pol. 8, 8, 2; der untere Theil, Fuß eines Körpers, πτέρνη πόλεως, Lycophr. 442, = βάσις. Nach Ath. IX, 474 f τοῠ ἱστοῦ τὸ κατωτάτω. – Nach Suid. auch = δόλος, ἐπιβουλή (s. das Folgde).
-
2 ποδοῤ-ῥαγής
ποδοῤ-ῥαγής, ές, durch einen Fußtritt aufgesprengt, geöffnet, δῶρα ἵππου, von der durch den Schlag des Pferdehufes entstandenen Quelle, Onest. 4 (IX, 225).
-
3 πολυ-μεθής
πολυ-μεθής, ές, viel Wein trinkend, Onest. 5 (XI, 45), in poet. Form πουλυμεϑεῖς.
-
4 πέπειρος
πέπειρος, gew. 2 Endgn (wie πέπων u. πέπανος, mit πέπτω zusammenhangend), reif; bes. von Früchten; auch von Menschen, dem νέος entgeggstzt, Ar. Eccl. 896; – übertr., ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα, Soph. Trach. 728, wo der Sehol. πεπεμμένη, πραεῖα erkl., mild, sanft; oft in der Anth. im eigtl. Sinn, u. übertr., bes. von mannbaren Mädchen, vgl. Plut. Lyc. 15; Onest. 1 (V, 20); Strat. 8. 27 (XII, 9. 185).
-
5 πέτρος
πέτρος, ὁ (vgl. πέτρα), bei Hom. nur in der Il. u. stets in der Bdtg Stein; öfter von πέτρα unterschieden, vgl. Buttm. Lexil. II p. 179; βαλὼν μυλοειδέϊ πέτρῳ, Il. 7, 270; λάζετο πέτρον μάρμαρον ὀκριόεντα, 16, 734, öfter; u. so Pind. ἔδικε πέτρῳ, Ol. 11, 75; N. 4, 28; ξεστὸν πέτρον, von einer Säule, 10, 67; Tragg. oft in der Bdtg Stein, z. B. zum Schleudern im Kampfe, Aesch. Spt. 658 Pers. 452; ἐν πέτροισιν πέτρον ἐκτρίβων, um Feuer zu machen, Soph. Phil. 296; λευσϑῆναι πέτροις, O. C. 436, vgl. Ai. 715; aber auch = πέτρα, Fels, Phil. 272 O. C. 1591; πάντα κινῆσαι πέτρον, Eur. Heracl. 1002; u. in Prosa: πέτρον κινεῖν τὸν μέγιστον, Plat. Legg. VIII, 843 a; Xen. An. 7, 7, 54; Sp. Bei sp. D. auch fem. (wie ἡ λίϑος), Theodorid. VII, 479 Onest. (VII, 274).
-
6 σαίνω
σαίνω, aor. ἔσηνα, auch ἔσᾱνα, Apollod. com. bei Ath. I, 3 c (verwandt mit σείω), 1) wed eln mit dem Schwanz, eigtl. vom Hunde, ὅτ' ἂν ἀμφὶ ἄνακτα κύνες δαίτηϑεν ἰόντα σαίνωσι, Od. 10, 217. 16, 6; οὐρῇ μέν ῥ' ὅγ' ἔσηνε, 17, 302; von Wölfen u. Löwen, 10, 219; οὐρῇ τε καὶ οὔασι σαίνειν, mit Schwanz und Ohren wedeln, wackeln, Hes. Th. 771; κέρκῳ, Ar. Equ. 1026; Sp. auch trans., σαίνειν οὐράν, den Schwanz wedelnd hin und her bewegen; auch ἡ οὐρὰ σαίνει, der Schwanz wedelt, u. σαίνειν τινά, Einen anwedeln, Nossis 9 (IX, 604); vgl. Onest. 10 (VII, 66). – Uebertr., schmeicheln, lieb kosen, μὶν φίλον ἔσανεν, Pind. P. 1, 52; schmeicheln, Aesch. Pers. 97 Ag. 772; μόρον, dem Tode schmeicheln, daß er Einen nicht wegraffe, d. i. ihn scheuen, meiden, Spt. 365. 686; σαίνων τε γαστρὸς ἀνάγκαις, nachgebend, Ag. 707; auch pass., σαίνομαι ὑπ' ἐλπίδος, Ch. 192; u. in späterer Prosa, wie Pol. 16, 24, 6; Luc. D. D. 12, 2. Fugit. 16; ποτὶ ἀγγελίαν, eine Botschaft freundlich aufnehmen, Pind. Ol. 4, 5, vgl. σαίνων ποτὶ πάιτας, P. 2. 62, freundlich oder gefällig gegen Einen sein; übertr. von sanften, schmeichelnden Meereswellen, Valck. Theocr. 6, 12. – 2) wie Soph. Ant. 1199 von einem Worte sagt παιδός με σαίνει φϑόγγος, der Ton trifft mein Ohr, so übh. erschüttern, bewegen, erschrecken, σαίνει μ' ἔννυχος φρυκτωρία, Eur. Rhes. 55, vgl. Ion 685; bes. bei Sp., wie N. T.
-
7 τειχο-μελής
τειχο-μελής, ές, durch Gesänge mit Mauern versehend, κιϑάρη, von der Cither des Amphion, Onest. 7 (IX, 216).
-
8 κατ-αιδέομαι
κατ-αιδέομαι (s. αἰδέομαι), sich vor Einem scheuen, Ehrfurcht u. Achtung vor ihm haben; τὸν νῦν τ' ἐν ὅρκῳ μέγαν καταίδεσαι Soph. O. R. 654; δαίμονα στυγνὸν καταιδεσϑεῖσα Eur. Hipp. 772; Or. 681; καταιδέσϑητί γε πατρῷον Δία Ar. Nubb. 1451; sp. D., wie Onest. 1 (V, 20); auch in Prosa, neben δειμαίνω Her. 3, 72; c. inf., ἐπεί μ' ἀφῆκε καὶ κατῃδέσϑη κτανεῖν Eur. Heracl. 1027; Hel. 811; ὅμως κατῃδέσϑη μὴ γενέσϑαι, er schämte sich, Plut. Pomp. 64. – Das act., beschämen, erst Sp., wie Heliod. 4, 18; Themist.
-
9 καλλοσύνη
-
10 δύς-μουσος
δύς-μουσος, αὐλός, von den Musen nicht geliebt, Onest. 7 (IX, 216).
-
11 μουσό-δομος
μουσό-δομος, von den Musen, durch Musik gebau't, τείχη, Onest. 6 (IX, 250).
-
12 λυρο-θελγής
λυρο-θελγής, ές, durch Lyraspiel bezaubert, λείψανα πύργων Onest. 6 (IX, 250).
-
13 ἀ-σταφίς
-
14 ὄμφαξ
ὄμφαξ, ακος, ἡ, auch ὁ, bei Sp., vgl. Lob. Phryn. 54, die unreise Weinbeere od. Traube, Herbling, Herling; Od. 7, 125; Hes. Sc. 399; ὅταν δὲ τεύχῃ Ζεύς γ' ἀπ' ὄμφακος πικρᾶς οἶνον, Aesch. Ag. 944; Soph. frg. 239; Sp., Onest. 1 (V, 20) vergleicht die παρϑενική u. γεραιά mit ὄμφαξ u. ἀσταφίς; – sprichwörtlich ὄμφακας βλέπει, herb, sauertöpfisch blicken, Paroemiogr. App. 4, 21; vgl. B. A. 56. – Auch übertr., die noch unreifen, harten Brüste der Jungfrau, Wern. Tryphiod. p. 84. – Als adj. unreif, herbe, sauer, σταφυλή, ἐλαία, Sp., u. übertr., mürrisch, sauertöpfisch. – [Die Bemerkung des Draco p. 18, 15, daß α in den dreisylbigen Casus lang sei, findet sich in keiner Dichterstelle bestätigt.]
-
15 ἑπτά-μιτος
ἑπτά-μιτος, κιϑάρα, siebenfädig, -faitig, Onest. 6 (IX, 250); λύρα, Luc. astrol. 10.
См. также в других словарях:
onest — ONÉST, Ă, oneşti, ste, adj. Cinstit, de treabă, corect. – Din lat. honestus, it. onesto. Trimis de oprocopiuc, 13.04.2006. Sursa: DEX 98 Onest ≠ corupt, depravat, josnic, necinstit, neonest Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime ONÉST… … Dicționar Român
onest — onest(e, onestly etc., obs. ff. honest, etc … Useful english dictionary
Onest Conley — (December 6, 1906 October 8, 1989)[1] was an American film actor. Born in Evanston, Illinois, his mother was the pioneering African American film actress Madame Sul Te Wan (née Nellie Crawford) and his father was Robert Reed Conley. He had two… … Wikipedia
onest'uomo — pl.m. onest uomini … Dizionario dei sinonimi e contrari
onést — adj. m., pl. onéşti; f. sg. onéstã, pl. onéste … Romanian orthography
oneste — onest(e, onestly etc., obs. ff. honest, etc … Useful english dictionary
onestly — onest(e, onestly etc., obs. ff. honest, etc … Useful english dictionary
onestitate — ONESTITÁTE s.f. Cinste, corectitudine. – Onest + suf. itate. Trimis de oprocopiuc, 04.05.2004. Sursa: DEX 98 ONESTITÁTE s. v. cinste. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime onestitáte s. f., g. d. art. onestităţii … Dicționar Român
integru — INTÉGRU, Ă, integri, e, adj. Cinstit, onest, corect; incoruptibil. – Din fr. intègre. Trimis de Alex, 13.08.2008. Sursa: DEX 98 Integru ≠ pervers, pervertit, necinstit Trimis de siveco, 16.09.2007. Sursa: Antonime INTÉGRU adj. v. cinstit.… … Dicționar Român
prob — PROB, Ă, probi, e, adj. (livr.) Cinstit, onest, integru, loial. – Din fr. probe. Trimis de ana zecheru, 13.04.2004. Sursa: DEX 98 PROB adj. v. cinstit, corect, incoruptibil, integru, leal, necoruptibil, onest. Trimis de siveco, 13.09.2007.… … Dicționar Român
Банда честных — La banda degli onest Жанр Комедия Режиссёр Камилло Мастрочинкве В главных ролях Тото … Википедия