Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Militärmacht

  • 1 Militärmacht

    Militärmacht, s. Kriegsmacht, Heeresmacht.

    deutsch-lateinisches > Militärmacht

  • 2 Militärmacht

    Militärmacht f вое́нная держа́ва

    Allgemeines Lexikon > Militärmacht

  • 3 Militärmacht

    f military power
    * * *
    Mi|li|tär|macht
    f
    military power
    * * *

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Militärmacht

  • 4 Militärmacht

    БНРС > Militärmacht

  • 5 Militärmacht

    Deutsch-Russisch Wörterbuch für Finanzen und Wirtschaft > Militärmacht

  • 6 Militärmacht

    Универсальный немецко-русский словарь > Militärmacht

  • 7 Militärmacht

    военная мощь; военная держава

    Deutsch-Russisches militärwörterbuch > Militärmacht

  • 8 Militärmacht

    f военная мощь/( Staat) держава

    Русско-немецкий карманный словарь > Militärmacht

  • 9 Militärmacht

    (f)
    военная мощь; военная держава

    Deutsch-Russische Militär Wörterbuch > Militärmacht

  • 10 Militärmacht

    Универсальный немецко-русский словарь > Militärmacht

  • 11 Militärmacht

    вое́нная мощь

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > Militärmacht

  • 12 Militärmacht

    Militä́rmacht f =,..mächte
    вое́нная держа́ва

    Большой немецко-русский словарь > Militärmacht

  • 13 военная держава

    Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > военная держава

  • 14 auxilium

    auxilium, ī, n. (augeo), der Zuwachs, um etw. durchzuführen, die Hilfe, I) im allg., die Hilfe (abstr. u. konkr.), die Hilfeleistung, das Hilfsmittel ( Mittel), die Abhilfe, der Beistand, die Mitwirkung, Unterstützung, v. Pers. auch der Helfer (Ggstz. exitium, Plaut. rud. prol. 68), summum aux. omnium gentium (v. Konsul), Cic.: aux. Romanum (der Römer), Liv.: aux. adventicium, Cic.: aux. argentarium, Plaut.: m. subj. Genet., aux. domus, Helfer, Ov.: Graecorum auxilio, Cic.: auxilio noctis, mit Hilfe = unter dem Schutze der N., Sall.: auxilio tempestatis, vom stürmischen Wetter begünstigt, Caes. – m. obj. Genet., aux. salutis, Caes. u. Nep.: hortandi suos, Auct. b. Alex. – m. adversus u. Akk., opportunum adversus Indos auxilium, Curt.: quibus auxilii latio adversus consules esset, Liv. (vgl. unten mit dare u. esse). – accire alqm auxilio, Tac.: accurrere auxilio, Sall., in auxilium, Suet.: adiungere sibi auxilium, Cic.: auxilio alcis adiuvari, Liv. epit.: alqm advocare in auxilium alcis rei (wegen etw.), Tac.: auxilii nihil afferre, Ter.: unius civitatis firmum auxilium amittere, Cic.: arcessere alqm auxilio, Caes., in auxilium, Aur. Vict.: arripere opem auxiliumque ad alqd, Plaut.: ad auxilium convenire, Caes.: auxilio plebem per magistratus ex omnibus vicis convocare, Suet.: dare auxilium, Verg. u. Liv.: dare adversus alqm auxilium, Liv. u. Iustin. (s. Benecke Iustin. 38, 5, 3): ad extremum auxilium descendere, Caes.: effundere supremum auxilium, Liv.: egere auxilio, Sall., Ov. u. Quint.: auxilium esse alci, Plaut., od. gew. esse auxilio u. esse alci auxilio, Komik., Caes., Sall., Nep. u.a.: alci in peccato adiutricem, auxilio in paterna iniuria esse, Ter.: consuli adversus intercessionem collegae auxilio esse, Liv.: u. alci nemo auxilio est, quin m. Konj., Liv. 9, 26, 10: u. quod ne fieret, tribuni plebis auxilio fuerunt, Liv. epit. 59: tum quoque, si se appellet, auxilio ei futurum, ne causam dicat, Liv. 38, 52, 10: in auxilio (alcis) od. in auxilium esse, Plin., Iustin. u. Eutr. (s. Dudend. Caes. b. G. 3, 11, 2): aliquid auxilii est in alqo, es ist H. bei jmd. zu finden, Caes.: evocare alqm ex Africa in auxilium, Suet.: extremum auxilium experiri, Caes.: serum auxilium perditis erat, Liv.: vestri est auxilii m. folg. Infin., Cic. Clu. 4: expetere auxilium ab alqo, Ter. u. Cic.: exspectare vestrum auxilium, Cic.: ferre auxilium, Cic.: alci ferre auxilium, Enn. fr., Komik., Cic., Caes. u.a., opem auxiliumque alci, Cic.: ferre auxilium pecuniae, das G. retten, Caes.: ferre alci auxilium contra tantam vim sceleris praesentis, Cic.: Aetolos in auxilio habere, Liv. epit.: implorare auxilium alcis, Cic., od. auxilium ab alqo, Caes.: auxilium alcis implorare et flagitare, Cic.: suo auxilio freti, Cic.: deos in auxilium invocare, Quint.: mittere alci auxilium, Curt.: alqm auxilio mittere, Caes.: mitti alci auxilio ab alqo, Nep.: negare alci auxilium, Liv.: alci opus est auxilio alcis, Sall. fr. u. Cic.: offertur alci auxilium alcis, Cic.: orbari auxilio, Cic.: alcis auxilium sibi paratum putare, Cic.: petere auxilium ab alqo, Cic.: auxilium petere contra alqm, Hirt. b. G.: petere ab alqo auxilium salutis, Nep.: polliceri auxilium alci rei, Cic.: polliceri auxilium in publicum (zum allgemeinen Nutzen), Quint.: postulare auxilium, Caes.: privari auxilio sociorum, Nep.: proficisci alci auxilio, Nep.: promittere alci auxilium, Ov.: quaerere auxilium, Cic.: reperire alci rei auxilium, Caes.: requirere auxilium vestrum od. nullum, Cic.: rogare auxilium, Caes., auxilium summissā voce, Ov.: spoliari auxilio alcis, Cic.: succurrere alci auxilio, Caes.: uti auxilio (Mitwirkung) elephantorum, Liv.: uti auxilio legis, Quint.: venire alci auxilio, Caes. u.a., in auxilium, Suet. – Plur., auxilia, entw. übh. Hilfe usw. (s. oben), auxilia magica, Tibull.: aux. extrinsecus assumpta, Quint.: mit subj. Genet., auxilia equitum, Caes.: provinciarum, Caes.: Graecorum, Liv.: liberorum, Quint.: mit obj. Genet., salutis auxilia, Cic. – omnium sibi auxilia adiungere, Cic.: salutis auxilia ad alqm afferre, Cic.: assidēre auxiliis suis, vom Schiffer, Ov.: cuncta auxilia (Stützen) rei publicae labefactare convellereque, Cic.: auxilia formidare, Curt.: longinquis auxiliis indigere, Liv.: neutris auxilia mittere, neutral bleiben, Caes.: negare alci auxilia, Liv. u. Scrib.: auxilia portare, Sall.: illorum auxiliis uti, Cic. – od. Hilfsquellen, copiae auxiliaque alcis, Caes.: haec auxilia od. magna duo auxilia detrahere alci, Caes. u. Cic.: minuere auxilia populi Romani, Cic. – II) insbes.: a) als mediz. t. t., die Hilfe, das Hilfsmittel, das Heilmittel für od. gegen etw., absol. od. m. obj. Genet. od. m. adversus u. Akk., aux. anceps, Cels.: aux. optimum, praesentissimum, Cels.: auxilia imbecilliora, validiora, Cels.: omne auxilium corporis, jedes auf den K. angewandte H., Cels.: aux. adversae valetudinis, Cels.: aux. adversus profusionem sanguinis, Cels.: adhibere auxilium, Cels., auxilia, Scrib.: admovere aliquod auxilium, Cels.: egere auxilio, Cels.: opus est auxilio, Cels. – b) Plur. auxilia als milit. t. t., α) militär. Hilfsmittel = Streitkräfte, Militärmacht, auxilia infirma, Caes.: magna equitatus, Auct. b. Afr.: equestria, Auct. b. Afr.: equitum peditumque, Caes.: contrahere undique auxilia, Iustin. – β) Hilfstruppen, Hilfsvölker (Ggstz. legiones, copiae [eigene Streitkräfte]), auxilia et suppetiae, Plaut.: auxilia barbara, Caes.: levis armaturae, Hirt. b. G.: peditum, peditatus equitatusque, Caes.: ab sociis auxilia arcessere, Sall.: auxilia ex Britannia arcessere, Caes.: auxilia cogere, Verg.: auxilia comparare, Cic.: mittere alci auxilia, Cic. – im Ggstz. zu equitatus u. equites = Hilfstruppen zu Fuß, auxilia equitatumque comparare, Caes.: magnos equitatus magnaque auxilia exspectare, Caes.: equites auxiliaque barbaris omnibus imperare, Caes.

    lateinisch-deutsches > auxilium

  • 15 военная держава

    Универсальный русско-немецкий словарь > военная держава

  • 16 военная мощь

    adj
    1) gener. Heeresmacht, Kriegsmacht, militärische Kapazität (страны'), militärische Kraft
    2) milit. Kriegsfähigkeit, Kriegspotential, Wehrkraft, militärische Kräfte, militärische Macht
    3) law. Militärmacht, militärische Stärke

    Универсальный русско-немецкий словарь > военная мощь

  • 17 armament

    noun

    armament[s] — Kriegsgerät, das

    * * *
    ((usually in plural) equipment for war, eg the guns etc of a ship, tank etc.) die Waffen; die Bewaffnung
    * * *
    ar·ma·ment
    [ˈɑ:məmənt, AM ˈɑ:r-]
    n
    1. usu pl (weapons) Waffen pl
    2. no pl (process of arming) Bewaffnung f, Aufrüstung f
    * * *
    ['Aːməmənt]
    n
    1) pl (= weapons) Ausrüstung f
    2) (= preparation) Aufrüstung f no pl
    * * *
    armament [ˈɑː(r)məmənt] s MIL
    1. Kriegsstärke f, Militärmacht f (eines Landes)
    2. Streitmacht f
    3. Bewaffnung f, Bestückung f, Feuerstärke f (eines Kriegsschiffes, einer Befestigung etc)
    4. a) (Kriegs)Ausrüstung f
    b) (Kriegs)Rüstung f, Aufrüstung f:
    armaments industry Rüstungsindustrie f;
    armament race Wettrüsten n, Rüstungswettlauf m
    * * *
    noun

    armament[s] — Kriegsgerät, das

    * * *
    n.
    Aufrüstung f.
    Bewaffnung f.
    Rüstung -en f.

    English-german dictionary > armament

  • 18 dominant

    adjective
    dominierend (geh.); beherrschend; hervorstechend, herausragend [[Wesens]merkmal, Eigenschaft]; vorherrschend [Kultur, Farbe, Geschmack]

    be dominant over — dominieren über (+ Akk.)

    * * *
    ['dominənt]
    (ruling; most important; strongest: the dominant group in society; Green was the dominant colour in the room.) beherrschend
    - academic.ru/21757/dominance">dominance
    - dominate
    - domination
    * * *
    domi·nant
    [ˈdɒmɪnənt, AM ˈdɑ:mə-]
    I. adj
    1. (masterful, controlling) dominierend attr, vorherrschend attr; group tonangebend; issue beherrschend; personality dominierend
    \dominant male männliches Leittier
    the \dominant military power in the region die stärkste Militärmacht in der Region
    \dominant position beherrschende Stellung
    2. BIOL (not recessive) dominant, überlagernd attr
    \dominant characteristic/gene dominantes Merkmal/Gen
    3. MUS dominant, Dominant-
    \dominant seventh Dominantseptakkord m
    4. LAW
    \dominant tenement herrschendes Grundstück
    II. n MUS Dominante f
    * * *
    ['dɒmɪnənt]
    1. adj
    1) person, role, class, feature dominierend; partner, figure, position, issue, personality dominierend, beherrschend; nation, culture, ideology, species, trend, theme dominierend, vorherrschend; gene dominant

    the dominant factorder wichtigste or dominierende Faktor

    dominant male (animal) — männliches Leittier; ( fig hum, man ) Platzhirsch m

    2) (MUS) dominant
    2. n
    1) (BIOL) dominantes Gen
    2) (MUS) Dominante f
    * * *
    A adj (adv dominantly)
    1. dominierend, (vor)herrschend:
    dominant tenement JUR herrschendes Grundstück
    2. beherrschend:
    a) bestimmend, tonangebend:
    the dominant factor der entscheidende Faktor
    b) emporragend, weithin sichtbar
    3. BIOL dominant, überlagernd (Erbfaktoren)
    4. MUS Dominant…:
    dominant seventh chord Dominantseptakkord m (Dreiklang auf der Dominante mit kleiner Septime)
    B s
    1. BIOL dominante Erbanlage, vorherrschendes Merkmal
    2. MUS Dominante f (fünfte Stufe der diatonischen Tonleiter)
    3. fig beherrschendes Element
    * * *
    adjective
    dominierend (geh.); beherrschend; hervorstechend, herausragend [[Wesens]merkmal, Eigenschaft]; vorherrschend [Kultur, Farbe, Geschmack]

    be dominant over — dominieren über (+ Akk.)

    * * *
    adj.
    beherrschend adj.
    herrschend adj.

    English-german dictionary > dominant

  • 19 auxilium

    auxilium, ī, n. (augeo), der Zuwachs, um etw. durchzuführen, die Hilfe, I) im allg., die Hilfe (abstr. u. konkr.), die Hilfeleistung, das Hilfsmittel ( Mittel), die Abhilfe, der Beistand, die Mitwirkung, Unterstützung, v. Pers. auch der Helfer (Ggstz. exitium, Plaut. rud. prol. 68), summum aux. omnium gentium (v. Konsul), Cic.: aux. Romanum (der Römer), Liv.: aux. adventicium, Cic.: aux. argentarium, Plaut.: m. subj. Genet., aux. domus, Helfer, Ov.: Graecorum auxilio, Cic.: auxilio noctis, mit Hilfe = unter dem Schutze der N., Sall.: auxilio tempestatis, vom stürmischen Wetter begünstigt, Caes. – m. obj. Genet., aux. salutis, Caes. u. Nep.: hortandi suos, Auct. b. Alex. – m. adversus u. Akk., opportunum adversus Indos auxilium, Curt.: quibus auxilii latio adversus consules esset, Liv. (vgl. unten mit dare u. esse). – accire alqm auxilio, Tac.: accurrere auxilio, Sall., in auxilium, Suet.: adiungere sibi auxilium, Cic.: auxilio alcis adiuvari, Liv. epit.: alqm advocare in auxilium alcis rei (wegen etw.), Tac.: auxilii nihil afferre, Ter.: unius civitatis firmum auxilium amittere, Cic.: arcessere alqm auxilio, Caes., in auxilium, Aur. Vict.: arripere opem auxiliumque ad alqd, Plaut.: ad auxilium convenire, Caes.: auxilio plebem per magistratus ex omnibus vicis convocare, Suet.: dare auxilium, Verg. u. Liv.: dare adversus alqm auxilium, Liv. u. Iustin.
    ————
    (s. Benecke Iustin. 38, 5, 3): ad extremum auxilium descendere, Caes.: effundere supremum auxilium, Liv.: egere auxilio, Sall., Ov. u. Quint.: auxilium esse alci, Plaut., od. gew. esse auxilio u. esse alci auxilio, Komik., Caes., Sall., Nep. u.a.: alci in peccato adiutricem, auxilio in paterna iniuria esse, Ter.: consuli adversus intercessionem collegae auxilio esse, Liv.: u. alci nemo auxilio est, quin m. Konj., Liv. 9, 26, 10: u. quod ne fieret, tribuni plebis auxilio fuerunt, Liv. epit. 59: tum quoque, si se appellet, auxilio ei futurum, ne causam dicat, Liv. 38, 52, 10: in auxilio (alcis) od. in auxilium esse, Plin., Iustin. u. Eutr. (s. Dudend. Caes. b. G. 3, 11, 2): aliquid auxilii est in alqo, es ist H. bei jmd. zu finden, Caes.: evocare alqm ex Africa in auxilium, Suet.: extremum auxilium experiri, Caes.: serum auxilium perditis erat, Liv.: vestri est auxilii m. folg. Infin., Cic. Clu. 4: expetere auxilium ab alqo, Ter. u. Cic.: exspectare vestrum auxilium, Cic.: ferre auxilium, Cic.: alci ferre auxilium, Enn. fr., Komik., Cic., Caes. u.a., opem auxiliumque alci, Cic.: ferre auxilium pecuniae, das G. retten, Caes.: ferre alci auxilium contra tantam vim sceleris praesentis, Cic.: Aetolos in auxilio habere, Liv. epit.: implorare auxilium alcis, Cic., od. auxilium ab alqo, Caes.: auxilium alcis implorare et flagitare, Cic.: suo auxilio freti, Cic.: deos in auxilium invocare, Quint.: mittere alci auxilium, Curt.: alqm auxilio mittere,
    ————
    Caes.: mitti alci auxilio ab alqo, Nep.: negare alci auxilium, Liv.: alci opus est auxilio alcis, Sall. fr. u. Cic.: offertur alci auxilium alcis, Cic.: orbari auxilio, Cic.: alcis auxilium sibi paratum putare, Cic.: petere auxilium ab alqo, Cic.: auxilium petere contra alqm, Hirt. b. G.: petere ab alqo auxilium salutis, Nep.: polliceri auxilium alci rei, Cic.: polliceri auxilium in publicum (zum allgemeinen Nutzen), Quint.: postulare auxilium, Caes.: privari auxilio sociorum, Nep.: proficisci alci auxilio, Nep.: promittere alci auxilium, Ov.: quaerere auxilium, Cic.: reperire alci rei auxilium, Caes.: requirere auxilium vestrum od. nullum, Cic.: rogare auxilium, Caes., auxilium summissā voce, Ov.: spoliari auxilio alcis, Cic.: succurrere alci auxilio, Caes.: uti auxilio (Mitwirkung) elephantorum, Liv.: uti auxilio legis, Quint.: venire alci auxilio, Caes. u.a., in auxilium, Suet. – Plur., auxilia, entw. übh. Hilfe usw. (s. oben), auxilia magica, Tibull.: aux. extrinsecus assumpta, Quint.: mit subj. Genet., auxilia equitum, Caes.: provinciarum, Caes.: Graecorum, Liv.: liberorum, Quint.: mit obj. Genet., salutis auxilia, Cic. – omnium sibi auxilia adiungere, Cic.: salutis auxilia ad alqm afferre, Cic.: assidēre auxiliis suis, vom Schiffer, Ov.: cuncta auxilia (Stützen) rei publicae labefactare convellereque, Cic.: auxilia formidare, Curt.: longinquis auxiliis indigere, Liv.: neutris auxilia mittere, neutral bleiben, Caes.: negare alci
    ————
    auxilia, Liv. u. Scrib.: auxilia portare, Sall.: illorum auxiliis uti, Cic. – od. Hilfsquellen, copiae auxiliaque alcis, Caes.: haec auxilia od. magna duo auxilia detrahere alci, Caes. u. Cic.: minuere auxilia populi Romani, Cic. – II) insbes.: a) als mediz. t. t., die Hilfe, das Hilfsmittel, das Heilmittel für od. gegen etw., absol. od. m. obj. Genet. od. m. adversus u. Akk., aux. anceps, Cels.: aux. optimum, praesentissimum, Cels.: auxilia imbecilliora, validiora, Cels.: omne auxilium corporis, jedes auf den K. angewandte H., Cels.: aux. adversae valetudinis, Cels.: aux. adversus profusionem sanguinis, Cels.: adhibere auxilium, Cels., auxilia, Scrib.: admovere aliquod auxilium, Cels.: egere auxilio, Cels.: opus est auxilio, Cels. – b) Plur. auxilia als milit. t. t., α) militär. Hilfsmittel = Streitkräfte, Militärmacht, auxilia infirma, Caes.: magna equitatus, Auct. b. Afr.: equestria, Auct. b. Afr.: equitum peditumque, Caes.: contrahere undique auxilia, Iustin. – β) Hilfstruppen, Hilfsvölker (Ggstz. legiones, copiae [eigene Streitkräfte]), auxilia et suppetiae, Plaut.: auxilia barbara, Caes.: levis armaturae, Hirt. b. G.: peditum, peditatus equitatusque, Caes.: ab sociis auxilia arcessere, Sall.: auxilia ex Britannia arcessere, Caes.: auxilia cogere, Verg.: auxilia comparare, Cic.: mittere alci auxilia, Cic. – im Ggstz. zu equitatus u. equites = Hilfstruppen zu Fuß, auxilia equitatumque comparare, Caes.:
    ————
    magnos equitatus magnaque auxilia exspectare, Caes.: equites auxiliaque barbaris omnibus imperare, Caes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxilium

  • 20 freie Hand haben

    действовать по собственному усмотрению; получить свободу действий

    Die jugoslawische Armee hat vom Staatspräsidium freie Hand zur Niederschlagung etnischer Konflikte in dem Vielvölkerstaat erhalten. Gestern sind die Präsidenten der sechs Teilrepubliken in der montenegrinischen Stadt Cetinje erneut zu einem Gespräch über die Zukunft des Bundesstaates zusammengetroffen. (BZ. 1991)

    Die weltweit dominierende Wirtschafts- und Militärmacht verfolgt vielmehr forciert eine Politik der freien Hand, in der die Uno nur noch als fallweise zu aktivierender Dienstleister einen Platz hat. (BZ. 2000)

    Das Deutsch-Russische Wörterbuch Zeitgenössischer Idiome > freie Hand haben

См. также в других словарях:

  • Militärmacht — Österreichische Gardekompanie Als Streitkräfte oder Militär (von frz. militaire, was auf das lat. militaris (den Kriegsdienst betreffend) zurückgeht, das wiederum von lat. miles (Soldat) kommt) bezeichnet man die bewaffneten Verbände eines… …   Deutsch Wikipedia

  • Militärmacht — Mi|li|tär|macht, die: Staat, der durch sein Militär zu einer ↑ Macht (4 a) geworden ist. * * * Mi|li|tär|macht, die: 1. Staat, der durch sein Militär zu einer ↑Macht (4 a) geworden ist: dieses Land ist eine M. 2. (selten) Wehrmacht: der Staat hat …   Universal-Lexikon

  • Militärmacht — Mi|li|tär|macht …   Die deutsche Rechtschreibung

  • 19. Jahrhundert — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 17. Jh. | 18. Jh. | 19. Jahrhundert | 20. Jh. | 21. Jh.   1800er | 1810er | 1820er | 1830er | 1840er | 1850er | 1860er | 1870er | 1880er | 1890er Das 19.… …   Deutsch Wikipedia

  • 19. Jh. — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 17. Jh. | 18. Jh. | 19. Jahrhundert | 20. Jh. | 21. Jh.   1800er | 1810er | 1820er | 1830er | 1840er | 1850er | 1860er | 1870er | 1880er | 1890er …   Deutsch Wikipedia

  • 19. Jahrhundert — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 17. Jh. | 18. Jh. | 19. Jahrhundert | 20. Jh. | 21. Jh.   1800er | 1810er | 1820er | 1830er | 1840er | 1850er | 1860er | 1870er | 1880er | 1890er …   Deutsch Wikipedia

  • Neunzehntes Jahrhundert — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 17. Jh. | 18. Jh. | 19. Jahrhundert | 20. Jh. | 21. Jh.   1800er | 1810er | 1820er | 1830er | 1840er | 1850er | 1860er | 1870er | 1880er | 1890er …   Deutsch Wikipedia

  • Schwedeneinfall 1674/1675 — Chronologie: 1674 25. Dezember Einmarsch der Schweden in die Uckermark 1675 ab 4. Februar Besetzung der Neumark und Hinterpommerns, anschließend Aufnahme der Winterquartiere Anfang Mai Beginn des schwedischen Frühjahrsfeldzugs 15. Mai – 21. Juni… …   Deutsch Wikipedia

  • Schwedeneinfall 1674/75 — Chronologie: 1674 25. Dezember Einmarsch der Schweden in die Uckermark 1675 ab 4. Februar Besetzung der Neumark und Hinterpommerns, anschließend Aufnahme der Winterquartiere Anfang Mai Beginn des schwedischen Frühjahrsfeldzugs 15. Mai – 21. Juni… …   Deutsch Wikipedia

  • Lombardisch-Venetianisches Königreich [2] — Lombardisch Venetianisches Königreich (Gesch.). Das L. V. K., welches Österreich durch die Wiener Congreßacte vom 9. Juni 1815 erhalten hatte, übte von da an auf die Fortentwickelung des ganzen großen österreichischen Staatskörpers in seiner… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • 17. Jahrhundert — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 15. Jh. | 16. Jh. | 17. Jahrhundert | 18. Jh. | 19. Jh. | ► 1600er | 1610er | 1620er | 1630er | 1640er | 1650er | 1660er | 1670er | 1680er | 1690er Das 17.… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»