-
1 Lorbeer
Lorbeer ['lɔrbe:ɐ̯] <-s, -en> m2) → Lorbeerkranz3) sich auf seinen \Lorbeeren ausruhen ( fam) spocząć [o osiąść] na laurach -
2 Lorbeer
m лавр; Lorbeeren ernten пожинать лавры -
3 laurier
Lorbeer -
4 лавр
Lorbeer m. -
5 лавровый
Lorbeer- -
6 лавр благородный
Руccко-немецкий медицинский малый словарь > лавр благородный
-
7 Alloro
• Lorbeer• Laurus -
8 bay
I noun II noun1) (space in room) Erker, der2)loading-bay — Ladeplatz, der
[parking-]bay — Stellplatz, der
III 1. nounsick-bay — (Navy) Schiffshospital, das; (Mil.) Sanitätsbereich, der; (in school, college, office) Krankenzimmer, das
(bark) Gebell, das2. intransitive verbhold or keep somebody/something at bay — (fig.) sich (Dat.) jemanden/etwas vom Leib halten
IV nounbay at somebody/something — jemanden/etwas anbellen
(Bot.) Lorbeer[baum], derV 1. adjectivebraun [Pferd]2. nounBraune, der* * *[bei] I noun(a wide inward bend of a coastline: anchored in the bay; Botany Bay.) die BuchtII noun(a separate compartment, area or room etc (usually one of several) set aside for a special purpose: a bay in a library.) die Abteilung- academic.ru/5892/bay_window">bay windowIII 1. adjective((of horses) reddish-brown in colour.) kastanietbrann2. noun((also bay tree) the laurel tree, the leaves of which are used for seasoning and in victory wreaths.) der Lorbeer3. verb((especially of large dogs) to bark: The hounds bayed at the fox.) bellen* * *bay1[beɪ]nB\bay of Bengal Bucht f von BengalB\bay of Biscay Golf m von Biskaya, Biskaya Bucht fbay2[beɪ]I. n Braune(r) mII. adj braun\bay horse braunes Pferd, Fuchs mbay3[beɪ]the mastiffs \bayed around the dead fox die Doggen verbellten den toten Fuchs2. (driven into corner)animal at \bay in die Enge getriebenes Tierto keep one's fears at \bay seine Ängste unter Kontrolle halten* * *I [beɪ]nBucht f; (of sea also) Bai f IIn (BOT)Lorbeer(baum) m IIIn3) (AVIAT: bomb bay) Bombenschacht m4) (= sick bay) (Kranken)revier ntIV1. n(of dogs) Bellen nt no pl; (HUNT) Melden nt no plto bring to/be at bay (fig) — in die Enge treiben/getrieben sein
to keep or hold sb/sth at bay — jdn/etw in Schach halten
2. vibellen; (HUNT ALSO) meldenVto bay at the moon — den Mond anbellen or anheulen
1. adjhorse (kastanien)braun2. n(= horse) Braune(r) m* * *bay1 [beı] s1. BOT Lorbeer(baum) m2. pla) Lorbeer(kranz) mb) fig Lorbeeren plbay2 [beı] s1. Bai f, Bucht f2. Talmulde f3. US Präriearm m (zwischen Wäldern)bay3 [beı] s1. ARCH Lücke f, (Mauer-, Tür) Öffnung f2. ARCH Joch n, Fach n, Abteilung f (zwischen Pfeilern und Balken):bay of a bridge Brückenjoch3. ARCH Feld n, Kassette f (einer Balkendecke)4. ARCHa) Fensternische fb) Erker(fenster) m(n)5. Banse(nfach) f(n) (einer Scheune)6. FLUGa) Abteilung f zwischen den Streben und Schotten7. SCHIFF Schiffslazarett n8. BAHN Br Seitenbahnsteig m, besonders Endstation f einer Nebenlinie9. TECH Gestell nbay4 [beı]a) anbellen (akk),B v/ta) Wild stellenb) jagen, hetzen4. a) jemanden in Schach haltenb) ein Feuer, eine Seuche etc eindämmen, unter Kontrolle haltena) gestellt sein (Wild),b) fig in die Enge getrieben sein;a) Wild stellen,b) fig jemanden in die Enge treiben;bay5 [beı]A adj rötlich braun, kastanienbraun (Pferd etc):bay horse → BB s Braune(r) m (Pferd)* * *I noun II noun1) (space in room) Erker, der2)loading-bay — Ladeplatz, der
[parking-]bay — Stellplatz, der
III 1. nounsick-bay — (Navy) Schiffshospital, das; (Mil.) Sanitätsbereich, der; (in school, college, office) Krankenzimmer, das
(bark) Gebell, das2. intransitive verbhold or keep somebody/something at bay — (fig.) sich (Dat.) jemanden/etwas vom Leib halten
IV nounbay at somebody/something — jemanden/etwas anbellen
(Bot.) Lorbeer[baum], derV 1. adjectivebraun [Pferd]2. nounBraune, der* * *adj.bellen adj. n.Bucht -en f. -
9 laurel
noun(emblem of victory) Lorbeer[kranz], derrest on one's laurels — (fig.) sich auf seinen Lorbeeren ausruhen (ugs.)
* * *['lorəl](a type of tree, once used for making wreaths to crown winners of races or competitions etc.) der Lorbeerbaum- academic.ru/118162/rest_on_one%27s_laurels">rest on one's laurels* * *lau·rel[ˈlɒrəl, AM ˈlɔ:r-]n3.* * *['lɒrəl]nLorbeer m* * *2. BOT US eine lorbeerähnliche Pflanze, besondersa) Kalmie fb) Rhododendron m, auch n:3. Lorbeer(laub) m(n) (als Ehrenzeichen)4. a) Lorbeerkranz mb) Lorbeerzweig m5. pl fig Lorbeeren pl, Ehren pl, Ruhm m:look to one’s laurelsa) eifersüchtig auf seinen Ruhm oder sein Ansehen bedacht sein,b) sich vor seinen Rivalen in Acht nehmen;rest on one’s laurels (sich) auf seinen Lorbeeren ausruhen umg;* * *noun(emblem of victory) Lorbeer[kranz], derrest on one's laurels — (fig.) sich auf seinen Lorbeeren ausruhen (ugs.)
* * *n.Lorbeer -en m.Lorbeerbaum m. -
10 laurus
laurus, ī, f., der Lorbeer, Lorbeerbaum, lauri ramulus, Suet.: lauri nemus, Aur. Vict.: lauri silva, Plin. – Der Lorbeer war dem Apollo heilig, dessen Tempel oft Lorbeerhaine umgaben (dah. Clarii laurūs sentire, das Rauschen des Lorbeerhains um den Tempel des klarischen Apollo, Verg.): seine Zweige ein Kopfschmuck Apollos und der Dichter, Hor. u.a.; u. der Flamines bei gewissen Festen, Ov.: ebenso bei festlichen u. freudigen Begebenheiten ein Schmuck der Bilder der Eltern u. Ahnen, Cic.: desgleichen der Häuser, Tac. – bes. als Siegeszeichen bei Triumphen, wo der Triumphator das Haupt mit einem Lorbeerzweige umkränzt hatte u. einen anderen Lorbeerzweig in der Hand hielt, u. die Faszes der Liktoren mit Lorbeer umwunden waren usw., Cic. u.a. – dah. meton., laurus = laurea, wie Lorbeer = Lorbeerzweig, Lorbeerkranz, u. diese = Triumph od. Sieg, Cic.: Parthica, Plin. pan.: victrix, Mart.: alqm poëticā lauru coronare, Symm. epist. 1, 53. – / Sing. laurus auch nach der 4. Deklin., Genet. laurūs, Colum. 6, 7, 3 codd. Plin. 12, 98; 14, 112 u.a. Stat. Theb. 12, 492. Mart. 7, 6, 10: Abl. laurū, Hor. carm. 2, 7, 19. Colum. 4, 26, 1. Plin. 10, 157. Val. Max. 2, 2, 3. Stat Theb. 8, 127. Mart. 8, 65, 5. Gell. 5, 6, 7. Symm. epist. 1, 53: Nom. Plur. laurūs, Verg. Aen. 3, 91. Lucan. 5, 155 u.a. Plin. 15, 113. Stat silv. 4, 4, 47 u.a.: Akk. Plur. laurūs, Catull. 64, 289. Verg. Aen. 3, 360. Tibull. 2, 5, 63. Plin. 17, 96. Tac. ann. 15, 71; hist. 2, 55. Stat. silv. 4, 3, 118. Mart. 1, 108, 3 u.a.: Dat. od. Abl. Plur. lauribus, Serv. Verg. Aen. 10, 689 (dagegen lauris bei Plin. 15, 101 u. 17, 88): Vok. Plur. laurūs, Ov. fast. 4, 953. Stat. silv. 4, 3, 110. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1. S. 767 u. 768 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 382 u. 383. – laurus auch masc. (vgl. Prisc. 5, 42), substrato lauro, Pallad. 12, 22, 4.
-
11 laurel
laɐ'relm1) BOT Lorbeer m2)(fig) dormirse uno en los es — sich auf seinen Lorbeeren ausruhen m/pl
sustantivo masculino————————laureles sustantivo masculino plurallaurellaurel [la403584BEu403584BE'rel]num3num plural (honor) Lorbeeren femenino plural; dormirse en los laureles sich auf seinen Lorbeeren ausruhen -
12 laurus
laurus, ī, f., der Lorbeer, Lorbeerbaum, lauri ramulus, Suet.: lauri nemus, Aur. Vict.: lauri silva, Plin. – Der Lorbeer war dem Apollo heilig, dessen Tempel oft Lorbeerhaine umgaben (dah. Clarii laurūs sentire, das Rauschen des Lorbeerhains um den Tempel des klarischen Apollo, Verg.): seine Zweige ein Kopfschmuck Apollos und der Dichter, Hor. u.a.; u. der Flamines bei gewissen Festen, Ov.: ebenso bei festlichen u. freudigen Begebenheiten ein Schmuck der Bilder der Eltern u. Ahnen, Cic.: desgleichen der Häuser, Tac. – bes. als Siegeszeichen bei Triumphen, wo der Triumphator das Haupt mit einem Lorbeerzweige umkränzt hatte u. einen anderen Lorbeerzweig in der Hand hielt, u. die Faszes der Liktoren mit Lorbeer umwunden waren usw., Cic. u.a. – dah. meton., laurus = laurea, wie Lorbeer = Lorbeerzweig, Lorbeerkranz, u. diese = Triumph od. Sieg, Cic.: Parthica, Plin. pan.: victrix, Mart.: alqm poëticā lauru coronare, Symm. epist. 1, 53. – ⇒ Sing. laurus auch nach der 4. Deklin., Genet. laurūs, Colum. 6, 7, 3 codd. Plin. 12, 98; 14, 112 u.a. Stat. Theb. 12, 492. Mart. 7, 6, 10: Abl. laurū, Hor. carm. 2, 7, 19. Colum. 4, 26, 1. Plin. 10, 157. Val. Max. 2, 2, 3. Stat Theb. 8, 127. Mart. 8, 65, 5. Gell. 5, 6, 7. Symm. epist. 1, 53: Nom. Plur. laurūs, Verg. Aen. 3, 91. Lucan. 5, 155 u.a. Plin. 15, 113. Stat silv. 4, 4, 47————u.a.: Akk. Plur. laurūs, Catull. 64, 289. Verg. Aen. 3, 360. Tibull. 2, 5, 63. Plin. 17, 96. Tac. ann. 15, 71; hist. 2, 55. Stat. silv. 4, 3, 118. Mart. 1, 108, 3 u.a.: Dat. od. Abl. Plur. lauribus, Serv. Verg. Aen. 10, 689 (dagegen lauris bei Plin. 15, 101 u. 17, 88): Vok. Plur. laurūs, Ov. fast. 4, 953. Stat. silv. 4, 3, 110. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1. S. 767 u. 768 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 382 u. 383. – laurus auch masc. (vgl. Prisc. 5, 42), substrato lauro, Pallad. 12, 22, 4. -
13 laurier
-
14 laureus
laureus, a, um (laurus), vom Lorbeerbaume, Lorbeer-, I) adi.: folia, Cato: frons, Colum.: arbos, Porphyr. Hor.: silva, Varro LL.: nemus, Mart.: oleum, Plin.: pira, mit Lorbeergeruch, Plin.: cerasa, auf Lorbeeren gepfropft, Plin.: corona, Lorbeerkranz, Cic. (s. imfolg. laurea). – II) subst., laurea, ae, f., 1) der Lorbeerbaum, Liv. u.a. – 2) der Lorbeerkranz, Lorbeerzweig, a) als Schmuck der Ahnenbilder, der Siegesnachrichten usw., als Siegesschmuck der Triumphatoren, die auch einen Lorbeerzweig in den Händen hielten, insbes. aber als Kopfschmuck Apollos (weil ihm der Lorbeerbaum geheiligt war) u. der Dichter, decemviri laureā coronati, Liv.: coronati et lauream in manu tenentes, Liv.: lauream Capitolino Iovi referre, Suet.: laureā donandus Apollinari, Hor.: linguae lauream meritus, L. der Beredsamkeit, Plin. – b) meton., der Lorbeer = Triumph od. Sieg, piratica, Lucan.: laureae cupidus, Cic.: quam lauream cum tua laudatione conferrem, Cic.: lauream deportare, Tac.
-
15 laureus
laureus, a, um (laurus), vom Lorbeerbaume, Lorbeer-, I) adi.: folia, Cato: frons, Colum.: arbos, Porphyr. Hor.: silva, Varro LL.: nemus, Mart.: oleum, Plin.: pira, mit Lorbeergeruch, Plin.: cerasa, auf Lorbeeren gepfropft, Plin.: corona, Lorbeerkranz, Cic. (s. im folg. laurea). – II) subst., laurea, ae, f., 1) der Lorbeerbaum, Liv. u.a. – 2) der Lorbeerkranz, Lorbeerzweig, a) als Schmuck der Ahnenbilder, der Siegesnachrichten usw., als Siegesschmuck der Triumphatoren, die auch einen Lorbeerzweig in den Händen hielten, insbes. aber als Kopfschmuck Apollos (weil ihm der Lorbeerbaum geheiligt war) u. der Dichter, decemviri laureā coronati, Liv.: coronati et lauream in manu tenentes, Liv.: lauream Capitolino Iovi referre, Suet.: laureā donandus Apollinari, Hor.: linguae lauream meritus, L. der Beredsamkeit, Plin. – b) meton., der Lorbeer = Triumph od. Sieg, piratica, Lucan.: laureae cupidus, Cic.: quam lauream cum tua laudatione conferrem, Cic.: lauream deportare, Tac. -
16 laur
zdobywać \laury Lorbeeren ernten -
17 лавр
m Lorbeerbaum; Lorbeer; pl. fig. Lorbeerkranz m, Lorbeer m -
18 baca [1]
1. bāca (bacca), ae, f. (vgl. cymr. bagad, Traube), die Beere, I) eig.: A) im allg.: virgas murteas cum bacis servare, Cato: lauri bacae, Verg.: cupressi bacae, Plin.: piperis bacae, Pfefferbeeren, -körner, Vitr. – B) insbes., die Ölbeere, Olive, agricola cum florem oleae videt, bacam quoque se visurum putat, Cic.: so Venafranae baca olivae, Hor.: ubi viridi certat baca Venafro, Hor.: bicolor baca Minervae (weil der Olivenbaum der Minerva heilig), Ov. – II) übtr.: A) jede runde Baumfrucht, arborum bacae (Ggstz. fructus od. fruges terrae u. bl. fruges), Cic.: arbores seret diligens agricola, quarum aspiciet bacam ipse numquam, Cic. – B) alles Beerenähnliche: 1) die Perle, Indica, Petr.: detractam ex aure Metellae aceto diluit insignem bacam, Hor. – 2) v. Ziegenkot, eine Lorbeer, ein Böllchen, baca caprini stercoris, Pallad. 2, 14, 3. – 3) ein Gelenk der Kette, Prud. perist. 1, 46 u.a. – / Die Schreibung baca ist in den besten Hdschrn. vorherrschend; vgl. Wagner Orthogr. Verg. p. 418. Brambach Hilfsb. S. 26. – bacca schrieb Prisc. 2, 6.
-
19 baco
bāco, āre (bāca), mit Lorbeer bestreuen, Apic. 1, 12.
-
20 Delos
Dēlos, ī, Akk. on u. um, f. (Δηλος), die kleine Insel Delos im Ägäischen Meere, eine der Zykladen, Geburtsort Apollos u. der Diana, Hauptsitz des Apollokultus und eines der berühmtesten Orakel, j. Dili, Cic. de imp. Pomp. 55. Cic. II. Verr. 1, 46 sqq. Lucil. 123. Verg. georg. 3, 6. Prop. 4, 6, 27. – Dav.: A) Dēlius, a, um (Δήλιος), delisch, tellus, Delos, Ov.: Apollo, Cic. u. Arnob.: derselbe auch D. vates, Verg., u. bl. Delius (Vok. Delie), Ov.: dah. folia D., der Lorbeer, Hor.: antra, das Orakel, Stat.: furta, die geheimen Liebschaften Apollos, Stat.: sacerdos, Mopsus, der Sohn Apollos, Val. Flacc. – D. dea, Diana, Hor.: D. virgo triformis (s. d.), Corp. inscr. Lat. 2, 2660. – subst., a) Dēlia, ae, f., α) Diana, Verg. u. Ov. – β) Name einer Geliebten, Tibull. u. Verg. – b) Dēlium (ion), iī, n. (Δήλιον), kleine Stadt im Gebiete von Tanagra in Böotien mit einem (in Gestalt des delischen erbauten) großen Tempel Apollos, j. Delis, Cic. de div. 1, 123. Liv. 31, 45, 6 u. 8. – B) Dēliacus, a, um (Δηλιακος), delisch, aes (gleich dem korinthischen berühmt), Plin.: dah. vasa, supellex, Cic.: subst. Dēliaca, ōrum, n. (sc. vasa), Vasen von del. Bronze, Lampr. – Auch waren die Delier durch die Zucht u. das Mästen von Hühnern u. das dabei angewandte Kapaunen der Hähne berühmt, Varro, Cic. u.a.: dah. gallinarius D., ein delischer Hühnerwärter, -mäster, Cic.; u. Deliaci manu recisi, d.i. kastriert, Petron. 23, 3. – C) Dēliadae, ārum, die Abkömmlinge von Delos, die Deliaden, v. Apollo u. der Diana, Manil. bei Varro LL. 7, 16 (die Hdschrn. Deli).
См. также в других словарях:
Lorbeer — Lorbeer … Deutsch Wörterbuch
Lorbeer — (Laurus L.), Pflanzengattg. der Laurazeen. Einzige europ. Art der edle L. (L. nobĭlis L.), bis 18 m hoher, immergrüner Baum mit lederartigen, glänzenden Blättern und grünlichen oder gelblichweißen Blüten, aus Hinterasien, in den Mittelmeerländern … Kleines Konversations-Lexikon
Lorbeer — Lorbeer,der:Lorbeerenernten:⇨Ruhm(2) … Das Wörterbuch der Synonyme
Lorbeer — Sm std. (9. Jh.), mhd. lōrber f./n., ahd. lōrber(i) n. Hybridbildung Zusammengesetzt aus Beere und ahd. lōr wie in mhd. lōrboum. Das Vorderglied ist entlehnt aus l. laurus f., das seinerseits aus einer unbekannten Sprache entlehnt ist. Das… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Lorbeer — Dieser Artikel behandelt die bekannte Gewürzpflanze, zu weiteren Bedeutungen des Begriffs Lorbeer siehe Lorbeer (Begriffsklärung). Echter Lorbeer Pflanzenteile des Echten Lorbeers (Laurus nobilis) Systematik … Deutsch Wikipedia
Lorbeer — Lorbeerblatt * * * Lor|beer [ lɔrbe:ɐ̯], der; s, en: immergrüner Baum, dessen Blätter getrocknet als Gewürz dienen: Lorbeer in die Linsensuppe tun. * * * Lọr|beer 〈m. 23〉 1. 〈Bot.〉 Angehöriger einer Gattung der Lorbeergewächse (Lauraceae), eine… … Universal-Lexikon
Lorbeer — Lorbeeren ernten: wegen einer ausgezeichneten Leistung gerühmt werden, vgl. französisch ›récolter de lauriers‹.{{ppd}} Schon im Altertum wurde aus den Zweigen des dem Apollo hl. Lorbeers der Ruhmeskranz gewunden: Mit Lorbeer bekränzt wurden… … Das Wörterbuch der Idiome
Lorbeer — der Lorbeer, en (Aufbaustufe) Blatt des gleichnamigen Baums, das zur Würzung von Suppen, Fleischgerichten, eingelegten Gurken und Heringen dient Beispiel: Sie hat den Fisch mit Lorbeer gewürzt … Extremes Deutsch
Lorbeer — Berufsübername zu mhd. lorber »Lorbeer« für den Gewürzhändler. H.Lorber ist a. 1363 in Nürnberg bezeugt … Wörterbuch der deutschen familiennamen
Lorbeer — kilnusis lauramedis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Lauramedinių šeimos dekoratyvinis, prieskoninis, vaistinis augalas (Laurus nobilis), paplitęs pietvakarių Azijoje, šiaurės Afrikoje ir pietų Europoje. Iš jo gaminami maisto priedai… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
Lorbeer — lauramedis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Lauramedinių (Lauraceae) šeimos augalų gentis (Laurus). atitikmenys: lot. Laurus angl. bay; laurel vok. Lorbeer; Lorbeerbaum rus. лавр lenk. laur; wawrzyn … Dekoratyvinių augalų vardynas