-
1 берег
m (29; на у; pl. e., N а) Ufer n, Land n (на В, П an A, D); Küste f; Strand* * *бе́рег m (на -у́; pl. e., N -а́) Ufer n, Land n (на В, П an A, D); Küste f; Strand* * *бе́рег<-а>м Ufer nt, Küste fна берегу́ am Ufer ntкруто́й бе́рег Steilküste fбыть вы́брошенным на бе́рег strandenвыходи́ть из берего́в über die Ufer tretenсойти́ на бе́рег an Land gehenот одного́ бе́рега отста́ть, к друго́му не приста́ть перен sich zwischen zwei Stühle setzen* * *n1) gener. (морской) Seeufer, Ufer2) geol. Gestade (ìîðñêîé), Küste (ìîðñêîé)3) Av. Land (Ld...)4) liter. Waterkant5) poet. (морской) Gestade6) milit. (морской) Küste7) construct. Strand8) S.-Germ. Staden10) nav. Landseite, (пологий) Strand -
2 берега
-
3 морской берег
adj1) gener. Seestrand (с пляжем), Küste, Meeresküste, Meeresstrand, Strand2) geol. Meeresufer, Seeküste, Seestrand, Strandgegend, Strandküste3) poet. Gestade4) eng. Seegestade, Seeufer -
4 побережье
n1) gener. Küste, Küstenland, Meeresküste, Seegestade, Strand (ìîðÿ), Ufer, Uferland, Küstenstrich, Wasserkante (Балтийского или Северного морей)2) geol. Küstenbereich, Küstengebiet, Küstengegend, Seeküste, Ufergebiet, Ufergelände, Uferstreifen, Uferstrich, Vorland, des Meeres Küste3) poet. Gestade4) milit. (морской) Küste, Meeresufer5) marin. Litoral -
5 берег
(м)1. Ufer (n); Küste (f); Strand (m);2. Land (n);берег подвергающийся абразии — Abrasionsküste (f); Aggressionsküste (f);
старый берег — Altufer (n);
берег, подверженный обрушению — Abbruchufer (n);
разрушение берега — Abräumen (n) der Küste;
абразионный берег — Angriffsküste (f);
спуск на берег — Anlandbringen (n);
выравненный берег — Ausgleichküste (f);
выход реки из берегов — Austritt (m);
уровень, при котором вода выходит из берегов — Ausuferungswasserstand (m), Ausuferungshöhe (f);
берег горного потока — Bachrand (m);
берег водохранилища — Beckenufer (n);
фьордовый берег — Fjordküste (f);
пологий берег — Flachküste (f);
речной берег — Flussufer (n);
бровка берега — Geländeoberkante (f);
коренной берег — Kernküste (f); Kernufer (n);
поднимающийся берег — Hebungsküste (f);
вогнутый берег — Hohlufer (n);
берег канала — Kanalufer (n);
гравелистый берег — Kiesstrand (m);
обрывистый берег — Kliffküste (f);
эрозионный берег — Erosionsküste (f);
выпуклый берег — Konvexufer (n);
морской берег — Meeresküste (f);
съёмка морского берега — Küstenaufnahme (f); Küstenvermessung (f);
крутой берег — Steilufer (n);
форма морского берега — Küstenform (f);
сопряжение плотины с берегом — Landanschluss (m) des Dammes;
расположенный в сторону берега — landseitig;
защищённый берег — geschütztes Ufer (n); geschützte Küste (f);
берег, образованный при поднятии морского дна — Meeresgrundküste (f);
берег притока — Nebenflussufer (n);
берег, образованный косами — Nehrungsufer (n);
морской песчаный берег — Sandstrand (m);
берег, окаймлённый позднейшими наносными образованиями — Saumküste (f), Saumlandküste (f);
берег реки, размываемый течением — Scharfufer (n);
берег моря или озера — Seeufer (n);
берег реки или потока — Stromufer (n);
берег, защищённый от воздействия — geschütztes Ufer (n);
См. также в других словарях:
Gestade — Sn per. Wortschatz arch. (8. Jh., Form 13. Jh.), mhd. gestat, stade, ahd. stado m., stad m./n., as. stath m. Stammwort. Aus g. * staþa n. Gestade , auch in gt. staþa (Dat. Sg.), ae. stæþ, afr. sted(e); die Kollektivbildung mit ge seit… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Gestade — Gestade, so v.w. Küste … Pierer's Universal-Lexikon
Gestade — Gestade, s. Küste … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Gestade — Gestade: Das Wort, das heute nur noch in der gehobenen Sprache der Dichtung verwendet wird, ist durch das ursprünglich niederd. Wort ↑ Ufer zurückgedrängt worden. Mhd. gestat »Ufer« ist eine Kollektivbildung zu dem altgerm. Substantiv mhd. stade … Das Herkunftswörterbuch
Gestade — Das Wort Gestade bezeichnet das Ufer eines Flusses oder eines Meeres. Herkunft und Verwendung Das schon im Mittelhochdeutschen als „gestat“ gebräuchliche Wort entstand als Verstärkung des gleichbedeutenden Substantivs „stade“, althochdeutsch… … Deutsch Wikipedia
Gestade — Strand; Küste; Ufer * * * Ge|sta|de [gə ʃta:də], das; s, (geh.): Teil des festen Landes, der an das Wasser grenzt: fremde, ferne, heimatliche Gestade; die Gestade des Meeres, des Flusses, des Sees. Syn.: ↑ Küste, ↑ Strand, ↑ Ufer … Universal-Lexikon
Gestade — das Gestade, (Oberstufe) geh.: Streifen des Festlandes, der unmittelbar ans Meer angrenzt Synonyme: Küste, Küstenstreifen, Ufer Beispiele: Wir machten einen langen Spaziergang am Gestade. Das Reisebüro versucht die Kunden, mit günstigen Preisen… … Extremes Deutsch
Gestade — Küste, Küstenstreifen, Strand, Ufer; (landsch.): Staden. * * * Gestade,das:⇨Ufer(1) GestadeUfer,Küste,Strand … Das Wörterbuch der Synonyme
Gestade — pajūris statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Prie jūros esanti sausumos juosta. atitikmenys: angl. coast; coastal area; offshore; seacoast; sea shore vok. Gestade, n; Küste, f; Vorküstenzone, f rus. взморье, n; побережье моря, n … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Gestade — pajūris statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Sausumos dalis nuo dabartinės jūros kranto linijos iki tos jūros ribos, kurią ji siekė ankstesniais savo raidos laikotarpiais. Šiame ruože yra jūrinių arba lagūninių nuosėdų, aptinkama … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Gestade — pakrantė statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Sausumos juosta išilgai jūros, ežero ar kito vandens telkinio kranto, kurioje yra sausumos ir vandens sąveikos žymių – tam tikrų reljefo formų. atitikmenys: angl. coast; coastal zone; … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas