-
1 fibra
-
2 extaris
extāris, e, adj. [exta], of or belonging to the entrails (very rare):aula (i. e. olla),
for cooking entrails, Plaut. Rud. 1, 2, 47. -
3 haruspex
hăruspex ( ar-), ĭcis, m. [Sanscr. hirā, entrails; Gr. cholades, chordê; cf.I.hariolus,
Curt. Gr. Etym. p. 202 sq. ], a soothsayer, diviner among the Etruscans, who foretold future events from the inspection of the entrails of victims; from this people they were introduced among the Romans (syn.: hariolus, augur, auspex, extispex).Lit.:II.haruspices mitte omnis,
Plaut. Am. 5, 2, 2:quid enim habet haruspex, cur pulmo incisus etiam in bonis extis dirimat tempus et proferat diem?
Cic. Div. 1, 39, 85; cf. id. N. D. 1, 20, 55:Etrusci haruspices,
id. Div. 2, 35, 75; cf. id. Leg. 2, 9, 21; Gell. 4, 5, 5:cum haruspices ex tota Etruria convenissent,
Cic. Cat. 3, 8, 19:Tyrrhenae gentis haruspex,
Ov. M. 15, 577:quem (annum) saepe ex prodigiis haruspices respondissent bello civili cruentum fore,
Sall. C. 47, 2; cf.:C. Mario per hostias dis supplicanti magna atque mirabilia portendi haruspex dixerat,
id. J. 63, 1:dum sacra secundus haruspex Nuntiet,
Verg. A. 11, 739:signaque ferre jubent: retinet longaevus haruspex Fata canens,
id. ib. 8, 498; Macr. S. 3, 5, 1:qui de salute principis vel de summa rei publicae haruspices consulit, cum eo qui responderit, capite punitur,
Paul. Sent. 5, 21, 3. Cf., on the haruspices, O. Müll. Etrusk. 2, p. 6 sq.—Poet. transf., a prophet in gen.:utinam patriae sim vanus haruspex, etc.,
Prop. 3, 13 (4, 12), 59:Armenius vel Commagenus,
Juv. 6, 550. -
4 intestinae
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
5 intestini
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
6 intestinum
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
7 intestinus
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
8 ē-vīscerō
-
9 extispex
extispex icis, m [exta + SPEC-], an observer of entrails, diviner, soothsayer.* * * -
10 haruspex (ar-)
haruspex (ar-) icis, m [HAR-+4 SPEC-], a soothsayer, diviner, inspector of the entrails of victims: haruspices ex totā Etruriā: Tyrrhenae gentis, O.: ex prodigiis haruspices respondissent, S.: longaevus, V.— A prophet: Armenius, Iu. -
11 īlia
-
12 intestīnum
intestīnum ī, n [intestinus], a gut: loto terram ferit intestino, Iu.: medium, mesentery: imum, rectum, N.—Usu. plur, the intestines, entrails, bowels: laborare ex intestinis: intestina poetae, Iu. -
13 ōmentum
-
14 pōscō
pōscō popōscī, —, ere, inch. [PREC-], to ask urgently, beg, demand, request, desire: Impius es cum poscis, ait: sed pensio clamat, Posce, beg, Iu.: Fauno immolare, Seu poscat agnā sīve malit haedo, if he require it, H.: argentum: pugnam, L.: peccatis veniam, H.: accusant ei, quos populus poscit, demands for punishment: dictatorem reum, require the prosecution of, L.: ego poscor Olympo, it is I that Olympus summons, V.: tua numina, invoke, V.: abs te litteras: parentes pretium pro sepulturā liberūm poscere: non ita creditum Poscis Quintilium deos, H.: Quid dedicatum poscit Apollinem Vates? H.: gravidae posceris exta bovis, they ask you for the entrails, O.: poscor meum Laelapa, they demand of me, O.: Parilia poscor, O.: poscimus, ut cenes civiliter, Iu.: poscat sibi fabula credi, H.: Esse sacerdotes delubraque vestra tueri Poscimus, O.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), challenge with larger goblets.—Of things, to make necessary, demand, require, need, call for: quod res poscere videbatur, Cs.: quod negotium poscebat, S.: terrae semina poscunt, V.* * *poscere, poposci, - Vask, demand -
15 praecordia
praecordia ōrum, n [prae+cor], the muscle which parts the chest from the abdomen, midriff, diaphragm: subter praecordia: praecordia pressit senis, i. e. stopped his breath, Iu.— The entrails, stomach: anulus in praecordiis piscis inventus est: quid veneni saevit in praecordiis, H.— The breast, heart: in terrā ponunt praecordia, lay their breasts upon, O.: spiritu remanente in praecordiis, L.: frigidus coit in praecordia sanguis, V.: verax aperit praecordia Liber, H.: tacitā sudant praecordia culpā, Iu.: stolidae mentis, i. e. folly, O. -
16 prō-secō
-
17 vīscus
vīscus eris, and usu.* * *Isoft fleshy body parts (usu. pl.), internal organs; entrails, flesh; offspringIImistletoe; bird-lime (made from mistletoe berries) -
18 vīscera
vīscera um, n [cf. viscum], the inner parts of the body, internal organs, inwards, viscera, entrails: de putri viscere nascuntur apes, O.: in visceribus (tela) haerebunt: penetrant ad viscera morbi, O.— The flesh: cum (tincta tunica) inhaesisset visceribus: quantum scelus est, in viscera viscera condi! O.: taurorum, V.— The fruit of the womb, offspring, child: (Tereus) in suam sua viscera congerit alvum, O.: eripite viscera mea ex vinculis, Cu.; cf. Neu patriae validas in viscera vertite virīs, i. e. her own sons, V.— Fig., the interior, inmost part, heart, centre, bowels, vitals, life: itum est in viscera terrae, O.: montis (Aetna), V.: in venis atque in visceribus rei p.: de visceribus tuis satis facturus quibus debes: magnarum domuum, i. e. the favorite, Iu. -
19 aruspex
soothsayer, diviner, inspector of entrails of victims; prophet -
20 extum
bowels (pl.); entrails of animals (esp. heart, lungs, liver) for divination
См. также в других словарях:
Entrails — En trails, n. pl. [F. entrailles, LL. intralia, intranea, fr. interaneum, pl. interanea, intestine, interaneus inward, interior, fr. inter between, among, within. See {Internal}.] 1. The internal parts of animal bodies; the bowels; the guts;… … The Collaborative International Dictionary of English
entrails — c.1300, from O.Fr. entrailles (12c.), from L.L. intralia inward parts, intestines (8c.), from L. interanea, neut. pl. of interaneus internal, that which is within, from inter between, among (see INTER (Cf. inter )) … Etymology dictionary
entrails — [n] internal organs bowels, guts, innards, insides, internal parts, viscera, vitals; concept 393 … New thesaurus
entrails — ► PLURAL NOUN ▪ a person s or animal s intestines or internal organs. ORIGIN Latin intralia internal things … English terms dictionary
entrails — [en′trālz, ] also [ en′trəlz] pl.n. [ME & OFr entrailles < ML intralia < L interanea, pl. of interaneum, intestine < interaneus, internal < inter, between: see INTER ] 1. the inner organs of humans or animals; specif., the intestines; … English World dictionary
entrails — [13] Entrails means literally just ‘insides’ – and indeed there is an unbroken semantic undercurrent to the word from earliest times to the present day signifying exactly that (as in ‘entrails of the earth’). It comes ultimately from the Latin… … The Hutchinson dictionary of word origins
entrails — [[t]e̱ntreɪlz[/t]] N PLURAL The entrails of people or animals are their inside parts, especially their intestines. He cut out the steaming entrails. Syn: innards … English dictionary
entrails — [13] Entrails means literally just ‘insides’ – and indeed there is an unbroken semantic undercurrent to the word from earliest times to the present day signifying exactly that (as in ‘entrails of the earth’). It comes ultimately from the Latin… … Word origins
entrails — noun plural Etymology: Middle English entrailles, from Anglo French, from Medieval Latin intralia, alteration of Latin interanea, plural of interaneum intestine, from neuter of interaneus interior Date: 14th century 1. bowels, viscera; broadly… … New Collegiate Dictionary
entrails — /en traylz, treuhlz/, n.pl. 1. the internal parts of the trunk of an animal body. 2. the intestines. 3. the internal parts of anything: the entrails of a machine. [1250 1300; ME entrailles < AF, MF < VL *interalia (cf. early ML intralia), alter … Universalium
entrails — plural noun the entrails are removed by the butcher Syn: intestines, bowels, guts, viscera, internal organs, vital organs; offal; informal insides, innards … Thesaurus of popular words