-
1 āmentia
-
2 dēlīrātiō
dēlīrātiō ōnis, f [deliro], giddiness, silliness, folly, dotage, madness: incredibilis.* * *going off the balks (harrowing); delirium/madness; folly/silliness/dotage -
3 dēmentia
dēmentia ae, f [demens], insanity, madness, distraction, folly: ut est Dementia, so mad is he, T.: O hanc dementiam, T.: exspectare... summae dementiae esse iudicabat, Cs.: per dementiam cuncta agere, S.: quae te dementia cepit? V.: solve me dementiā, H.: eius dementias contemnere, follies.* * *madness, insanity; derangement of the mind; distraction, folly -
4 fatuitās
-
5 īnsānia
īnsānia ae, f [insanus], unsoundness of mind, madness, frenzy, folly, senselessness: haec ad insaniam concupiverat, madly: adigis me ad insaniam, T.: quae tanta insania, cives? V.: summa, H.: nudus agas, minus est insania turpis, Iu.: hominum pugnandi cupidorum insaniae.—Person.: trepido voltu, O.—Fig., madness, excess, extravagance: libidinum: quam ab sano initio res in hanc insaniam venerit, L.: mota vino, O.— Poetic enthusiasm, inspiration: amabilis, H.* * *insanity, madness; folly, mad extravagance -
6 stultitia
stultitia ae, f [stultus], folly, foolishness, simplicity, silliness, fatuity: stultitiā facere, T.: non omnis error stultitia dicenda est: stultitiā ac temeritate vestrā Galliam prosternere, Cs.: cuius ea stultitia est, ut, etc.: istius facti: meae Stultitiam patiuntur opes, extravagance, H.: hominum stultitias non ferre: stultitia est credere, etc., L.* * *folly, stupidity -
7 Furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
8 furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
9 stultitia
stultĭtĭa, ae, f. [stultus], folly, foolishness, simplicity, silliness, fatuity, etc.:delirationem incredibilem! Non enim omnis error stultitia dicenda est,
Cic. Div. 2, 43, 90:stultitia atque insipientia,
Plaut. Mil. 3, 3, 5:inscitiae meae et stultitiae ignoscas,
id. ib. 2, 6, 62:utrum stultitiā facere ego hunc an malitiā Dicam,
Ter. Phorm. 4, 3, 54:stultitiā ac temeritate vestrā Galliam prosternere,
Caes. B. C. 7, 77:stultitia loquax,
Cic. de Or. 3, 35, 142:num tibi aut stultitia accessit aut superat superbia?
Plaut. Am. 2, 2, 77:stultitia atque arrogantia,
Hirt. B. G. 8, prooem. §3: stultitia est, ei te esse tristem,
Plaut. Cas. 2, 4, 4; 3, 3, 1; id. Ep. 3, 3, 50; id. Stich. 1, 2, 82 al.; cf.:esse enim stultitiam nolle sumere, etc.,
Cic. N. D. 3, 34, 84:est proprium stultitiae aliorum vitia cernere, oblivisci suorum, etc.,
id. Tusc. 3, 30, 73:hujus istius facti stultitiam alia jam superior stultitia defendit,
id. Rab. Post. 9, 24:stultitiae peccatum,
id. de Or. 1, 37, 124 sq.:stultitiamque meum crimen debere vocari,
Ov. Tr. 3, 6, 35:meae Stultitiam patiuntur opes,
extravagance, Hor. Ep. 1, 18, 29.—Esp. of folly, weakness, etc., in love:supplicatum venio ob stultitiam meam,
Plaut. Aul. 4, 10, 22:stultitiae adulescentiae ejus ignoscas,
id. Most. 5, 2, 35; id. Trin. 2, 4, 106; Ter. Heaut. 5, 2, 8.— Plur.:hominum ineptias ac stultitias, quae devorandae nobis sunt, non ferebat,
Cic. Brut. 67, 236. -
10 aper
aper aprī, m [2 AP-], a wild boar ingens: spumans, V.—As a delicacy, H.—Prov. of folly: liquidis inmisi fontibus apros, V.* * *boar, wild boar (as animal, food, or used as a Legion standard/symbol); a fish -
11 bīlis
bīlis is, abl. lī or le, f bile: aut pituita aut bilis: purgor bilem, H.—Fig., anger, wrath, choler, indignation: bilem commovere: mihi Bilem movere, H.: bile tumet iecur, H.: splendida, H.: bilem effundere, to vent, Iu. — Atra, black bile, i. e. melancholy, dejection: nigra.* * *gall, bile; wrath, anger, indignation; madness, melancholy, folly -
12 dēlīrō
dēlīrō —, —, āre [delirus], to be crazy, be deranged, be silly, dote, rave: decipi tam dedecet quam delirare: timore, T.: in extis totam Etruriam delirare: Stertinium deliret acumen, H.: quicquid delirant reges, whatever folly the kings commit, H.* * *delirare, deliravi, deliratus Vbe mad/crazy/deranged/silly; speak deliriously, rave; diviate from balks (plow) -
13 furor
furor ōris, m [furo], a raving, rage, madness, fury, passion: cuius furor consederit: Ira furor brevis est, H.: furore impulsus, Cs.: Catilinae, S.: Iuno acta furore, V.: se comitem illius furoris praebuit: iam hic conticescet furor, excitement, L.: civilis, dissension, H.: multitudinis: simplexne furor (est) Perdere? etc., is it not worse than folly? Iu.: Mille puellarum furores, passions for, H.: ut tibi sim furor, a cause of anger, Pr.: maris, rage, Tb.: caeli, Ct.— Prophetic frenzy, inspiration: ea (praesagitio) furor appellatur: Ut cessit furor, V.: vaticinos concepit mente furores, O.— Passionate love, eager desire: caeca furore, Ct.: equarum, V.: mille puellarum furores, H.— A loved one, flame: sive mihi Phyllis esset Seu quicumque furor, V.—Person., the god of madness, Rage: inpius, V.* * *Ifurari, furatus sum V DEPsteal; plunderIImadness, rage, fury, frenzy; passionate love -
14 ineptia
-
15 īnsipientia
-
16 perditus
perditus adj. with comp. and sup. [P. of perdo], lost, hopeless, desperate, ruined, past recovery: puer: aere alieno: rebus omnibus perditis: valetudo: Quanto perditior quisque est, H.— Morally lost, abandoned, corrupt, profligate, flagitious, incorrigible: adulescens luxu, T.: homines: consilia: floribus austrum Perditus inmisi, in my folly, V.: nihil fieri potest perditius: omnium mortalium perditissimus: mores, Cu.* * *Iperdita -um, perditior -or -us, perditissimus -a -um ADJruined; broken/debilitated; bankrupt, financially ruined; lost, done for; degenerate, morally depraved, wild, abandoned; reckless; desperate/hopelessIIruination, ruin -
17 praecordia
praecordia ōrum, n [prae+cor], the muscle which parts the chest from the abdomen, midriff, diaphragm: subter praecordia: praecordia pressit senis, i. e. stopped his breath, Iu.— The entrails, stomach: anulus in praecordiis piscis inventus est: quid veneni saevit in praecordiis, H.— The breast, heart: in terrā ponunt praecordia, lay their breasts upon, O.: spiritu remanente in praecordiis, L.: frigidus coit in praecordia sanguis, V.: verax aperit praecordia Liber, H.: tacitā sudant praecordia culpā, Iu.: stolidae mentis, i. e. folly, O. -
18 prō-cēdō
prō-cēdō cessī, —, ere, to go before, go forward, advance, proceed, march on, move forward, go forth: in portum: nil procedere lintrem Sentimus, H.: pedibus aequis, O.: lente atque paulatim proceditur, Cs.: processum in aciem est, L.: huic tota obviam civitas processerat, had gone out to meet: Vidit classem procedere velis, V.—To go forth, go out, advance, issue: castris, V.: extra munitiones, Cs.: e tabernaculo in solem: mediā ab aulā, O.—To come forward, show oneself, appear: cum veste purpureā: procedat vel Numa, Iu.: Ecce processit Caesaris astrum, hath risen, V.: voces procedebant contumaces, i. e. were heard, Ta. —Fig., of time, to advance, pass, elapse: ubi plerumque noctis processit, S.: Iam dies processit, V.: dies procedens: tempus processit, Cs.: procedunt tempora tarde, O.: incipient magni procedere menses, V.: pars maior anni iam processerat, L.—To come forth, appear, arise: posteaquam philosophia processit: altera iam pagella procedit, i. e. is already begun.—To get on, advance, make progress: in philosophiā: ad virtutis habitum: longius iras, V.: eo vecordiae processit, ut, went so far in folly, S.: nec ultra minas processum est, L.: eoque ira processit, ut, etc., L.—To run on, continue, remain: cum stationes procederent, i. e. guard duty was unremitting, L.: ut iis stipendia procederent, L.: Illi procedit rerum mensura tuarum, i. e. is passed to her credit, O.—To turn out, result, succeed, prosper: processisti pulcre, you have succeeded finely, T.: si bene processit: ubi id parum processit, failed, L.: quasi ei pulcherrime priora (maledicta) processerint: omnia prospere procedent: benefacta mea rei p. procedunt, are of service, S.— Impers: velut processisset Spurio, L. -
19 vēcordia or vaecordia
vēcordia or vaecordia ae, f [vecors], want of reason, senselessness, silliness, folly, madness, insanity: Tanta, T.: in facie voltuque vecordia inerat, S.: quae te vecordia pulsat? O. -
20 alogia
folly, nonsense; irrational conduct/action; dumbness, muteness (L+S)
См. также в других словарях:
Folly — ist der Name von Anne Laure Folly Filmemacherin Geografisches Folly Island Inseln Folly Beach Stadt in den USA Le Folly Berg in Frankreich Filmtitel Dead Man s Folly Mit Folly wird auch eine Gartenstaffage bezeichnet, siehe Folly (Gartenkunst) … Deutsch Wikipedia
Folly — Fol ly, n.; pl. {Follies}. [OE. folie, foli, F. folie, fr. fol, fou, foolish, mad. See {Fool}.] 1. The state of being foolish; want of good sense; levity, weakness, or derangement of mind. [1913 Webster] 2. A foolish act; an inconsiderate or… … The Collaborative International Dictionary of English
folly — (n.) early 13c., mental weakness; unwise conduct (in M.E. including wickedness, lwedness, madness), from O.Fr. folie (12c.) folly, madness, stupidity, from fol (see FOOL (Cf. fool)). Sense of costly structure considered to have shown folly in the … Etymology dictionary
folly — index abortion (fiasco), inexpedience, lunacy Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
folly — [n] nonsense, ridiculous idea absurdity, craziness, daftness, dottiness, dumb thing to do*, dumb trick*, fatuity, foolishness, idiocy, imbecility, impracticality, imprudence, inadvisability, inanity, indiscretion, irrationality, lunacy, madness,… … New thesaurus
folly — ► NOUN (pl. follies) 1) foolishness. 2) a foolish act or idea. 3) an ornamental building with no practical purpose, especially a tower or mock Gothic ruin. ORIGIN Old French folie madness … English terms dictionary
folly — [fäl′ē] n. pl. follies [ME folie < OFr < fol: see FOOL1] 1. a lack of understanding, sense, or rational conduct; foolishness 2. any foolish action or belief 3. any foolish and useless but expensive undertaking 4 … English World dictionary
Folly — In architecture, a folly is a building constructed strictly as a decoration, having none of the usual purposes of housing or sheltering associated with a conventional structure. They originated as decorative accents in parks and estates. Folly is … Wikipedia
folly — noun ADJECTIVE ▪ pure, sheer ▪ ultimate ▪ youthful ▪ human ▪ economic, political … Collocations dictionary
folly — UK [ˈfɒlɪ] / US [ˈfɑlɪ] noun Word forms folly : singular folly plural follies 1) [countable/uncountable] formal a way of thinking or behaving that is stupid and careless, and likely to have bad results The judge described the incident as an act… … English dictionary
folly — fol|ly [ fali ] noun 1. ) count or uncount a way of thinking or behaving that is stupid and careless, and likely to have bad results: The judge described the incident as an act of folly. it is folly to do something: It is absolute folly to go… … Usage of the words and phrases in modern English