-
121 ἐν-τελής
ἐν-τελής, ές, vollendet, vollkommen; ausgewachsen, Aesch. Ch. 248, δώδεκ' ἐντελεῖς ἔχων βοῠς Soph. Tr. 757, untadelig, vgl. Luc. »acrll. 12, τὰ ἐν τῇ πόλει ὅπλων ἐξετάσει καὶ ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστι Thuc. 6, 45, ob Alles gut im Stande sei; τριήρεις πλόϊμοι καὶ ἐντελεῖς Aesch. 2, 175; μισϑός, voller Lohn, Thuc. 8, 35; Ar. Equ. 1367 u. A.; τάγματα, die vollzählig sind, Plut. Pomp. 11; – οἱ ἐντελεῖς, die in Amt u. Würde, die Angesehenen, D. Sic. exc. 599, 17, καὶ ἔνδοξοι Artemid. 2, 35. – Adv. ἐντελῶς, vollkommen, Pol. 10, 30, 3.
-
122 ἐν-όρνῡμι
ἐν-όρνῡμι (s. ὄρνυμι), darin erregen, erwecken; τῇσιν γόον ἐνῶρσεν, er erregte Trauer in ihnen, Il. 6, 499; αὐτοῖς φύζαν ἐνῶρσας, du erregtest Flucht, Luft zu fliehen in ihnen, 15, 62; in tmesi, Ζεὺς ἐν φόβον ὄρσῃ 14, 522; ἐν δὲ σϑένος ὦρσεν ἑκάστῳ καρδίῃ 2, 451; ϑάρσος δ' ἐνῶρσε παντὶ στρατῷ Eur. Suppl. 713; pass., ἄσβεστος δ' ἄρ' ἐνῶρτο γέλως ϑεοῖσιν Il. 1, 599, entstand unter den Göttern, vgl. Od. 8, 343.
-
123 ἐΰ-κτιτος
-
124 ἐμ-βαίνω
ἐμ-βαίνω (s. βαίνω), 1) hineingehen, bes. νηΐ u. ἐν νηΐ, in ein Schiff, es besteigen, Od. 4, 656; ἐν ἑκάστῃ πεντήκοντα ἐμβέβασαν Il. 2, 720; εἰς ναῦς Her. 2, 29; Plat. Menex. 243 c; Lys. 2, 40; ohne Zusatz, Il. 5, 629; Ar. Ran. 188; Plat. Gorg. 511 e; Dem. 3, 4 u. sonst; auch τὸν λέμβον, Pol. 30, 9, 11; ἵπποισι – καὶ ἅρμασιν ἐμβεβαώς, der auf den Wegen gestiegen ist, Il. 5, 199, wie H. h. 31, 9; δίφροις Eur. Ph. 2; ἐπ' ἀπήνης ἐμβεβώς Soph. O. R. 803, auf dem Wagen stehend, vgl. βαίνω; κατ' ἀγραύλοιο βοὸς κέρας ἐμβεβαυῖα, darauf haftend, Il. 24, 81; γαστέρα ἑφϑὴν ὑὸς ἐν ὄξει δριμεῖ καὶ σιλφίῳ ἐμβεβαῶσαν, darin liegend, Archestr. bei Ath. III, 101 c; – εἰς ποταμόν Plat. Crat. 401 a; εἰς ϑάλασσαν οὐκ ἐμβαίνοντες Lys. 2, 59, das Meer betreten, befahren. Auch γῆς δὲ μὴ μβαίνῃς ὅρων, Soph. O. C. 401; κέλευϑον Eur. Suppi. 989; ἄξενον στέγην Cycl. 92; übertr., εἰς τόνδ' ἐνέβης (l. f. ἐνέβη) ξὺν ἀληϑείᾳ χρησμόν Aesch. Ag. 1548, du gingst ein, thatest einen wahren Spruch; εἰς σκέψιν Plat. Legg. III, 686 c; εἰς τὴν εἰωϑυῖαν δίαιταν Rep. III, 406 e; εἰς ἁρμονίαν, εἰς τύπον τινά, Ion 534 a Crat. 397 a; εἰς τὸν κίνδυνον Xen. Cyr. 2, 1, 15; ἐν αὐτοῖς τοῖς δεινοῖς καὶ φοβεροῖς ἐμβεβηκώς Dem. 18, 248; ἐὰν μὴ πρότερον ἐμβεβῶσι τῷ ἐπιτηδεύματι Plat. Phaedr. 252 e; – darauf treten, ἁλουργέσιν, auf Purpurdecken, Aesch. Ag. 920; τῷ δ' ἐγὼ ἐμβαίνων Od. 10, 164; χρυσέοισι πεδίλοις ἐμβεβαυῖαν Hes. Th. 12; übertr., wie insultare, ὠμοφρόνως δαίμων ἐνέβη Περσῶν γενεᾷ Aesch. Pers. 875. – 2) einherschr eiten; ὀρϑῶς Plat. Alc. I, 108 c; ἴχνεσι πατρός Pind. P. 10, 12, vgl. N. 11, 44; ἔμβητον, geht vorwärts, Il. 23, 403, wie öfter ἔμβα, Eur. El. 113 Ar. Ran. 377; ἔμβα χώρει. Eccl. 478. – 3) dazwischentreten, mit der Nebenbdtg des Hinderns; Il. 16, 94. – Aor. I. hat die trans. Bdtg, hineinbringen, hineinführen; ἐν δὲ τὰ μῆλα λαβόντες ἐβήσαμεν Od. 11, 4; ἱκέτευσε ἐμβῆσαί νιν δί-φρον Eur. Heracl. 845; Cycl. 467; εἰς φροντίδα, in Sorge versetzen, Her. 1, 46. – Anders ist ἐς ἄντλον ἐμβήσει πόδα Eur. Heracl. 168, vgl Soph. frg. 599, den Fuß hineinsetzen, mit dem Fuße hineingehen.
-
125 ἔαρ
ἔαρ, ἔαρος, τό, der Frühling; entstanden aus Fέσαρ, Wurzel vas; Latein. vêr, entst. aus veser, Altnotd. vâr, Kirchenslav. vesna, Sanskr. vasantas, Lit. vasara »der Sommer«, s. Curtius Grundz. d. Griech. Etym. 1 S. 43. 355. – In Att. Prosa nomin. accus. ἔαρ, genit. ἔαρος u. zusammengezogen ἦρος, dativ. ἔαρι u. zusammengezogen ἦρι. – Bei Homer findet sich das Wort in zwei sicheren Stellen; Iliad. 6, 148 ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὥρη, Odyss. 19, 519 ἔαρος νέον ἱσταμένοιο; schlechte Lesart Odyss. 9, 51 ὅσα φύλλα καὶ ἄνϑεα γίγνεται ἦρος für γίγνεται ὥρῃ, s. Eustath. 1614, 35. Vgl. ἐαρινός εἰαρινός. – Mit Synizese einsylbig muß gelesen werden ἔαρ Hesiod. O. 492, zweisylbig ἔαρι O. 462; zusammengezogen accusat. ἦρ Alcman bei Athen. X, 416 d (Bergk P. L. G. ed. 2 p. 649 frgm. 72), auch Hippocrat.; häufig ἦρος, ἦρι, Pind. P. 4, 64 u. andere Lyriker, Thucyd. 4, 2, Aristoph. Nub. 1008 u. s. w.; genit. εἴαρος Alcman fragm. 21 Bergk P. L. G. ed. 2 p. 639; dat. εἴαρι Oppian. Cyn. 1, 116; – Thuc. 5, 81 καὶ πρὸς ἔαρ ἤδη ταῦτα ἦν τοῠ χειμῶνος λήγοντος; Xenoph. Hell. 4, 8, 7 ἅμα τῷ ἔαρι; Aristot. H. A. 5, 10, 1 τοῦ ἔαρος im Frühling. – Bei späteren Dichtern we jedes Erstlingserzeugniß, wie γενύων ἔαρ, das erste Barthaar, Crinag. 12 (VI, 242); von allem Zarten u. Lieblichen; ὕμνων Ep. ad. 524 (VII, 12); χαρί των Iul. Aeg. 51 (VII, 599); Scol. 23 Iac. Dah. Demad. bei Ath. III, 99 d die ἔφηβοι ἔαρ τῆς πόλεως nennt; ἔαρ ὁρᾶν, Frühling blicken, d. i. freundlich blicken, Theocr. 13, 45.
-
126 ἕλιξ
ἕλιξ, ικος, ὁ, ἡ, 1) gewunden, geringelt, gekräuselt; bei Hom. Beiwort der Rinder, mit gebogenen, schön gewundenen Hörnern; andere Erkl. bezogen es auf die krummen Füße, oder οἱ εὖ ἑλισσόμενοι ἐν ταῖς ὅποι δέον κάμπαις, oder erkl. gar ἕλιξ = μέλας. – Auch Soph. Ai. 367; Theocr. 25, 127; vgl. noch Eur. Bacch. 1171. Bei Sp. auch δρόμος, Nonn. D. 2, 263, u. öfter von Tänzern, = ἑλισσόμενος, sich drehend; πλόκαμος, Christodor. ecphr. 284. Bei Eur. Hel. 180 χλόα, vgl. 1330. – 2) subst., ἡ ἕλιξ, ικος, das Gewundene, Gezackte, der Zickzack des Blitzes, Aesch. Prom. 1085; Armbänder u. Ohrringe, Il. 18, 401; h. Ven. 87; vgl. ἑλικτήρ; Halsband, Arist. Mirab. 110; Windungen des Drachen, Eur. Herc. F. 499; des Schneckengehäuses, Arist.; eine Verzierung an Stöcken, Ael. V. H. 9, 11 Ath. XII, 543 f; von den Windungen der lacedämonischen Skytala, Plut. Lys. 19; das Gekräusel der Locken, πλοκάμων Anacr. 16, 7, wie Luc. Am. 26; ξανϑοφυεῖς, Strat. 8 (XII, 10); des Barthaares, Apollnds. 8(X, 19); bei Polypen = πλεκτάναι, Fangfäden, Antiphil. 23 (IX, 14); der Kreis, bes. den die Himmelskörper beschreiben, Arist. Metaph. 2, 2, 27, öfter, u. A., wie ἕλικα ἐκτυλίσσειν Tim. Locr. 97 c; Weinranken, Theophr., Diosc. u. A.; βότρυος ἕλικα παυσίπονον Ar. Ran. 1321, Weinrebe, Traube; – die Schnecken am Säulenkapitäl, Ath. V, 206 b; die Spirallinie, Hermesian. bei Ath. XIII, 599 a; daher Name verschiedener Maschinen, Flaschenzug, Ath. V, 207 b, Schraubengang u. ä. – Eine Art Epheu, Ar. Th. 1000 u. A. – Der Schwibbogen, Gewölbe, Sp. – Von künstlichen Verschlingungen der Rede, Dion. Hal. de Thuc. 48.
-
127 Ἐρῑνύς
Ἐρῑνύς, ύος, ἡ, oft Ἐριννύς geschrieben, plur. Ἐρινύες, zsgzgn Ἀρινῠς, die Erinyen, Rachegöttinnen, s. nom. pr. Bei Hom. strafen sie Meineid, Il. 19, 259, vgl. Hes. O. 801; Mord, Il. 9, 571; Verletzung der Kindespflicht gegen die Eltern, 9, 454 Od. 2, 135; μητρὸς Ἐρινύες, die für die Mutter Rache nehmen, 11, 280; Verletzung der Gastfreundschaft, 17, 475. Die Erinyen sind bei Homer Dienerinnen des Hades und der Persephone, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 9, 569. 571, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 184. – Als Appellat. Fluch u. Verwünschung, μητρός, die von der Mutter ausgestoßen sind, Il. 21, 412; Λαΐου, die an dem Laios haftet, Her. 4, 149; schwere Blutschuld, Hes. Th. 472; τἡν σὴν Ἐρινὺν αἰτίαν λέγω Soph. O. C. 130; Unheil, Verderben übh., ἔτεκε μεγάλαν ἅδε νύμφα δόμοισι τοῖςδ' Ἐρινύν Soph. Tr. 891; λόγο υ τ' ἄνοια καὶ φρενῶν Ἐρ. Ant. 599, Schol. ᾶμαρτία, Wahnsinn; sogar von Menschen, διδύμαν ἑλοῠσ' 'Ερινύν Soph. El. 1069, die beiden grausamen Menschen, Klytämnestra u. Aegisthus, wie die Helena auch genannt wird, Eur. Or. 1374. [υ in den dreisylbigen Casus lang, in den viersylbigen kurz.]
-
128 ἱππ-αγωγός
ἱππ-αγωγός, Pferde führend, bes. von Schiffen, die zum Transport der Pferde bestimmt sind, Her. 6, 48. 95 Thuc. 2, 56. 4, 42 Dem. Phil. 1, 16 u. A. Substant. αἱ ἱππ., Ar. Equ. 599; Luc. nav. 32.
См. также в других словарях:
599 — Années : 596 597 598 599 600 601 602 Décennies : 560 570 580 590 600 610 620 Siècles : Ve siècle VIe siècle … Wikipédia en Français
599 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 5. Jahrhundert | 6. Jahrhundert | 7. Jahrhundert | ► ◄ | 560er | 570er | 580er | 590er | 600er | 610er | 620er | ► ◄◄ | ◄ | 595 | 596 | 597 | … Deutsch Wikipedia
599 — For the motorcycle, see Honda 599 and for the car see Ferrari 599 GTB Fiorano. yearbox in?= cp=5th century c=6th century cf=7th century yp1=596 yp2=597 yp3=598 year=599 ya1=600 ya2=601 ya3=602 dp3=560s dp2=570s dp1=580s d=590s dn1=600s dn2=610s… … Wikipedia
-599 — Cette page concerne l année 599 du calendrier julien proleptique. Années : 602 601 600 599 598 597 596 Décennies : 620 610 600 590 580 570 560 Siècles : VII … Wikipédia en Français
599 — ГОСТ 599{ 93} Станки заточные для спиральных сверл. Основные размеры. Нормы точности. ОКС: 25.080.99 КГС: Г81 Станки металлообрабатывающие Взамен: ГОСТ 599 76, ГОСТ 1221 72 Действие: С 01.01.95 Текст документа: ГОСТ 599 «Станки заточные для… … Справочник ГОСТов
599 — РСТ РСФСР 599{ 78} Изделия штучные хлопчатобумажные из пряжи химических волокон и смешанные суровые. Определение сортности. ОКС: 61.040 КГС: М69 Методы испытаний. Упаковка. Маркировка Взамен: РТУ РСФСР 777 64 Действие: С 01.10.79 Текст документа … Справочник ГОСТов
599 — Años: 596 597 598 – 599 – 600 601 602 Décadas: Años 560 Años 570 Años 580 – Años 590 – Años 600 Años 610 Años 620 Siglos: Siglo V – … Wikipedia Español
599 a. C. — Años: 602 a. C. 601 a. C. 600 a. C. – 599 a. C. – 598 a. C. 597 a. C. 596 a. C. Décadas: Años 620 a. C. Años 610 a. C. Años 600 a. C. – Años 590 a. C. – Años 580 a. C. Años 570 a. C. Años 560 a. C. Siglos: Siglo VII a. C. – Siglo VI a. C. – … Wikipedia Español
599-54-2 — Vitamine B5 Vitamine B5 Structure chimique de la vitamine B5 Général Nom IUPAC (±) N (2,4 dihydroxy 3,3 diméthyl 1 oxobutyl) … Wikipédia en Français
(599) luisa — est un astéroïde de la ceinture principale. Lien externe (en) Caractéristiques et simulation d orbite sur la page Small Body Database du JPL [java] Navigateur astéroïdal … Wikipédia en Français
599 Lexington Avenue — 599 Lexington Avenue … Deutsch Wikipedia