-
1 morał
- łu; -ły; loc sg -le; m* * *mi(= nauka umoralniająca) moral; (= końcowy wniosek) tag line; prawić komuś morały preach at sb; płynie z tego morał, że... and the moral of/to the story is...; wysnuć morał z czegoś draw a moral from sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > morał
-
2 morał
сущ.• мораль* * *♂, Р. \morału мораль ž, нравоучение ň\morał, \morał bajki мораль басни;prawić \morały читать нравоучения
* * *м, Р morałuмора́ль ż, нравоуче́ние nmorał bajki — мора́ль ба́сни
prawić morały — чита́ть нравоуче́ния
-
3 morał
prawić morały pej Moral predigen -
4 morał
-
5 Moral
-
6 morał
ahlak; moral -
7 morał
1. morale2. moralité -
8 morał
morálta -
9 morał
ч1. мораль;2. повчання -
10 moralny
adj* * *a.1. (= etyczny) moral, ethical; podwójny kodeks moralny double moral standards; normy moralne moral standards; nauka moralna moral; moralne zwycięstwo moral victory; pozbawiony kręgosłupa moralnego lacking moral backbone l. fiber, spineless; rozprzężenie moralne lax morals; upadek moralny moral decay; ze względów moralnych on ethical l. moral grounds.2. (= duchowy) moral, spiritual; kredyt moralny trust; krzywda moralna moral damages; odpowiedzialność moralna moral responsibility; poparcie l. wsparcie moralne moral support.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > moralny
-
11 moraln|y
adj. [norma, problem, czyn, względy] moral, ethical- upadek moralny moral decline- człowiek moralny a moral person- kodeks moralny a moral code, a code of ethics- skrupuły moralne (moral) scruples- obiekcje moralne conscientious a. ethical objectionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > moraln|y
-
12 demoralizacj|a
f sgt (moral) corruption, moral decay- szerzyć demoralizację to spread (moral) corruptionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > demoralizacj|a
-
13 mora|ł
Ⅰ m (G morału) moral- jaki z tego wynika morał? what’s the moral of it?- bajka z morałem a fableⅡ morały plt pot. moralizing U; preaching U pejor.- prawić morały to moralize, to preach- prawić komuś morały to preach at sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mora|ł
-
14 zgorszeni|e
Ⅰ sv ⇒ zgorszyć Ⅱ n sgt książk. 1. (demoralizacja, zepsucie) depravity, (moral) corruption- uważać coś za zgorszenie to see sth as a source of depravity a. moral corruption- siać zgorszenie to spread moral corruption- siać zgorszenie wśród młodzieży to corrupt the morals of the young, to set a rotten example for the young- budzić zgorszenie to be cause for scandal- wywołać czyjeś zgorszenie to scandalize sb- wywołać zgorszenie w miejscu publicznym to cause a scandal a. to provoke an outrage a. to commit an immoral act in a public place2. (oburzenie) outrage, indignation- ku mojemu (wielkiemu) zgorszeniu (much) to my indignation- spojrzeć na kogoś ze zgorszeniem to give sb an outraged look, to look at sb indignantlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgorszeni|e
-
15 kodeks
m (G kodeksu) 1. Prawn. code- kodeks cywilny/karny a civil/penal code- zgodnie z kodeksem pracy in compliance with the employment code a. labour law2. (zasady) code- kodeks moralny a moral code- kodeks honorowy a code of honour- postępować zgodnie z kodeksem honorowym to behave honourably, to adhere to a code of honour3. Wyd. codex- □ kodeks drogowy Prawo Highway Code- kodeks Hammurabiego code of Hammurabi- kodeks prawa kanonicznego code of canon law* * *kodeks drogowy — rules of the road, ≈Highway Code (BRIT)
kodeks cywilny/karny — civil/criminal code
* * *mi1. (= zbiór norm) t. prawn. code; kodeks cywilny/karny/handlowy civil/penal/commercial code; kodeks drogowy rules of the road; Br. highway code; kodeks etyczny/moralny ethics/moral code.2. bibl. codex.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kodeks
-
16 nakaz
m (G nakazu) 1. (bodziec) imperative- nakaz etyczny/moralny/wewnętrzny an ethical/a moral/an inner imperative- nakaz sumienia a dictate a. the dictates of conscience2. (zarządzenie) order, writ- nakaz sądowy an injunction, a court order- nakaz urzędowy a writ- nakaz aresztowania a warrant for sb’s arrest- nakaz rewizji a search warrant- nakaz stawienia się na rozprawę a summons- otrzymać/wydać nakaz to receive/issue an order a. a writ- wręczyć komuś nakaz to serve an order a. a writ on sb- dostał nakaz opuszczenia mieszkania he was served with an eviction order- nakaz płatniczy a demand for payment- dostał nakaz pracy w stoczni he was assigned to work in a shipyard3. (wymóg) dictate- nakazy mody dictates of fashion- tworzenie nowych miejsc pracy powinno stać się nakazem chwili it should be imperative that we create new jobs* * *order; PRAWO warrantznak nakazu — MOT regulatory sign
nakaz aresztowania/rewizji — arrest/search warrant
* * *mi1. (= zarządzenie) order, command; (= rozporządzanie) decree, warrant; nakaz aresztowania arrest warrant; nakaz rewizji search warrant; nakaz sądowy injunction, writ, warrant; nakaz mody przen. dictate of fashion; znak nakazu mot. regulatory sign.2. (= bodziec) dictate; nakaz moralny moral dictate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nakaz
-
17 norma
norm, standardponiżej/powyżej normy — below/above the norm
* * *f.1. (= reguła) norm, standard; norma językowa linguistic norm; norma moralna moral standard; norma techniczna technical norm; zgodny z normą in accordance with a standard.2. (= ustalona ilość, granica) quota; (= ilość pracy) norm; norma czasu time quota; wykonać normę meet l. fulfill a quota; wracać do normy be back to normal.3. druk. signature.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > norma
-
18 obyczajowy
adj( swoboda) moralfilm obyczajowy — ≈(film) drama
powieść/komedia obyczajowa — a novel/comedy of manners
* * *a.1. ( dotyczący obyczaju) customary; film obyczajowy film film drama; powieść obyczajowa teor.lit. novel of manners.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obyczajowy
-
19 odwaga
brak mi odwagi — I don't have the heart lub courage
dodawać (dodać perf) komuś odwagi — to bolster up sb's courage
dodawać (dodać perf) sobie odwagi — to screw up one's courage
zdobyć się ( perf) na odwagę — to muster up one's courage
odwagi! — be brave!, take heart!
* * *f.(= męstwo) courage, bravery; nie grzeszyć odwagą be soft-hearted; mieć odwagę coś zrobić have courage to do sth; odwaga cywilna moral courage; stracić odwagę lose heart l. one's nerve; to wymaga odwagi it takes courage; zebrać się na odwagę muster (up) l. summon up the courage.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwaga
-
20 nauka
сущ.• дисциплина• доктрина• изучение• исследование• наука• образование• обучение• преподавание• учеба• учение• ученичество• учёба• школа• эскиз• этюд* * *nauk|a♀ 1. наука;\naukai ścisłe точные науки;
2. учение ň;3. книжн. знания lm. познания lm.;zdobyć \naukaę приобрести (по)знания;
4. обучение ň; учёба;\nauka czytania i pisania обучение грамоте; pobierać \naukaę учиться;
5. урок ♂; поучение ň, наставление ň;dawać komuś \naukai наставлять, поучать кого-л.; 6. проповедь; ● \nauka nie poszła w las посл. учение пошло впрок, урок не пропал даром+2. teoria 3. erudycja, wykształcenie 4. kształcenie (się), edukacja 5. wskazówka, morał, przestroga, nauczka 6. kazanie
* * *ж1) нау́каnauki ścisłe — то́чные нау́ки
2) уче́ние n3) книжн. зна́ния lm, позна́ния lmzdobyć naukę — приобрести́ (по)зна́ния
4) обуче́ние n; учёбаnauka czytania i pisania — обуче́ние гра́моте
pobierać naukę — учи́ться
5) уро́к m; поуче́ние n, наставле́ние ndawać komuś nauki — наставля́ть, поуча́ть кого́-л.
6) про́поведь•Syn:teoria 2), erudycja, wykształcenie 3), kształcenie (się), edukacja 4), wskazówka, morał, przestroga, nauczka 5), kazanie 6)
См. также в других словарях:
Moral — Moral … Deutsch Wörterbuch
moral — moral, ale, aux [ mɔral, o ] adj. et n. m. • 1270; n. m. 1212; lat. moralis, de mores « mœurs » I ♦ Adj. 1 ♦ Qui concerne les mœurs, les habitudes et surtout les règles de conduite admises et pratiquées dans une société. Conscience morale. Sens… … Encyclopédie Universelle
Moral — bezeichnet zumeist die faktischen Handlungsmuster, konventionen, regeln oder prinzipien bestimmter Individuen, Gruppen oder Kulturen. So verstanden, sind die Ausdrücke Moral, Ethos oder Sitte weitgehend gleichbedeutend und werden beschreibend… … Deutsch Wikipedia
Moral — Mor al, a. [F., fr. It. moralis, fr. mos, moris, manner, custom, habit, way of life, conduct.] 1. Relating to duty or obligation; pertaining to those intentions and actions of which right and wrong, virtue and vice, are predicated, or to the… … The Collaborative International Dictionary of English
moral — moral, ale (mo ral, ra l ) adj. 1° Qui concerne les moeurs. Préceptes moraux. Réflexions morales. Les oeuvres morales de Plutarque. Sens, instinct moral. Contes moraux, contes où l auteur a l intention de faire ressortir une leçon de morale … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
moral — adj Moral, ethical, virtuous, righteous, noble are comparable when they mean conforming to a standard of what is right and good. Moral is the most comprehensive term of the group; in all of its pertinent senses it implies a relationship to… … New Dictionary of Synonyms
moral — MORÁL, Ă, morali, e, adj., s.n. I. adj. 1. Care aparţine moralei, conduitei admise şi practicate într o societate, care se referă la morală; etic; care este conform cu morala; cinstit, bun; moralicesc. ♦ Care conţine o învăţătură; moralizator. 2 … Dicționar Român
moral — mòrāl m <G morála> DEFINICIJA 1. shvaćanje odnosa prema dobru i zlu u najširem smislu; ukupnost nepisanih društvenih načela, normi, ideala, običaja o ponašanju i odnosima među ljudima koji se nameću savjesti pojedinca i zajednice, u skladu… … Hrvatski jezični portal
moral — adjetivo 1. De las costumbres o formas de comportamiento humanas: valor moral, reglas morales, superioridad moral. 2. Que no se funda en pruebas objetivas, sino en la conciencia de cada individuo: Tenías la obligación moral de pagar. 3.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
moral — [môr′əl, mär′əl; ] for n.4 [, mə ral′] adj. [ME < L moralis, of manners or customs < mos (gen. moris), pl. mores, manners, morals (see MOOD1): used by CICERO2 as transl. of Gr ēthikos] 1. relating to, dealing with, or capable of making the… … English World dictionary
moral — I adjective aboveboard, bene moratus, bound by duty, commendable, conscientious, correct, creditable, decent, deserving, duteous, dutiful, estimable, ethical, exemplary, good, high minded, high principled, honest, honestus, honorable, idealistic … Law dictionary