-
1 άπυρος
-
2 ἄπυρος
-
3 απυρος
21) незажженный(ἥ δᾴς Luc.)
2) не побывавший на огне, необожженный, т.е. новый(τρίποδες Hom.)
3) неотапливаемый, холодный(οἶκος Hes.)
4) не обработанный на огне, т.е. самородный(χρυσός Arst., Diod. и χρυσίον Her.)
5) невареный, сырой или холодный(ἄριστον, τροφαί Plut.; μέλι Luc.)
6) не выкованный на огне или (с ἀ copulativum) огненный, жгучий(οἴστρου ἄρδις Aesch.)
7) совершаемый без огня(ἱερά Pind. - ср. 8; θυσία Eur.)
8) не загорающийся, т.е. отвергнутый богами(ἱερά Aesch.)
-
4 ἄπυρος
-
5 ἄπυρος
ἄπῠρος, ον,A without fire, in Hom. only of pots and tripods, that have not yet been on the fire, brand-new,ἕπτ' ἀπύρους τρίποδας Il.9.122
, cf. 23.267.c not wasted by fire, Max.Tyr. 41.4.2 ἄ. οἶκος fireless, i.e. cold, cheerless, Hes.Op. 525.4 ἄ. χρυσίον unsmelted, opp. ἄπεφθον, Hdt. 3.97, IG2.652B 28(but ἄ. χρυσός, of nuggets, or gold-dust, Arist.Mir. 833b8, D.S.2.50, al.);ἄ. κύανος Thphr.Lap.55
;ἄ. τέχναι Aristid.Or. 37(2).13
; θεῖον ἄ. native sulphur, Gal.12.903.5 ἱερὰ ἄ. sacrifices in which no fire was used, i. e. offerings of fruit, grain, and wine, Pi.O. 7.48, cf. A.Ag.70(lyr.), S.Fr. 417;θυσίαν ἄπυρον παγκαρπείας E.Fr. 912.4
;ἄ. βωμοί Ph.1.345
;ἱερουργία Plu.2.578b
.6 in A.Pr. 880 (lyr.) ἄ. ἄρδις an arrow-point but one not forged in fire, i. e. the sting of the gad-fly; ἄ. δάς, of love, Luc.DDeor.19.1.II Medic., without fever, Hp.Epid.1.1, cf. Aret.SD1.9. Adv.ἀπύρως Hp.Prorrh. 1.119
. -
6 άπυρος
ος, ον не подвергнутый термической обработке;§ άπυρος χρυσός — золото в естественном виде, неочищенное самородное золото
-
7 ἄπυρος
-ος,-ον A 0-0-1-0-0=1 Is 13,12unsmelted, natural (of gold) -
8 ἄπυρος
ἄ-πυρος ( πῦρ): untouched by fire, kettle or tripod, Il. 9.122 and Il. 23.267 ( λευκὸν ἔτ' αὔτως, 268).A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄπυρος
-
9 ἄπυρος
ἄ-πυρος, (a) ohne Feuer; (1) entweder die noch nicht ins Feuer gekommen, noch nicht gebraucht sind, oder die gar nicht zum Gebrauch im Feuer bestimmt sind. (2) ἱερά, Opfer, bei denen nichts verbrannt wird; ἄπυροι die Furien, denen kein Brandopfer gebracht wurde; ἱερὰ ἄπυρα nicht gehörig dargebrachte, frevelhafte Opfer. (3) ungekocht; roh. (4) bei den Ärzten: ohne Fieberhitze. (b) feuergleich, wie Feuer brennend; nicht im Feuer gewesen, nicht geschmiedet -
10 απύρω
ἄπυροςwithout fire: masc /fem /neut nom /voc /acc dualἄπυροςwithout fire: masc /fem /neut gen sg (doric aeolic)——————ἄπυροςwithout fire: masc /fem /neut dat sg -
11 ἄ-πυρος
ἄ-πυρος ( πῠρ), a) ohne Feuer; 1) bei Hom. ἀπύρους τρίποδας Iliad. 9. 122. 264, λέβητ' ἄπυρον, ἀνϑεμόεντα 23, 885; ἄπυρον λέβητα, λευκὸν ἔτ' αὔτως 23, 267: entweder die noch nicht in's Feuer gekommen, noch nicht gebraucht sind, oder die gar nicht zum Gebrauch im Feuer bestimmt sind; letztere Erklärung ist die des Aristarch, Scholl. Aristonic. Iliad. 23, 267 σημειοῠνταί τινες ὅτι ἄπυρον τὸν ἀναϑηματικόν, ἕτερον τοῦ ἐμπυριβήτου; vgl. Scholl. Iliad. 23, 885. 9, 122. 265 Apoll. Lex. 40, 32 Athen. 2. 38 a 11, 501 b; ἄπυρος πινακίσκος B. A. 1, 14, μήπω πυρὶ προςενηνεγμένος erkl.; ἄπυρα σκεύη Plat. Legg. III, 679 a, von Hesych. erkl. τὰ οὐ παρέχοντα χρῆσιν ἐν πυρί; – Soph. Tr. 682 φάρμακον ἄπυρον ἀκτῖνός τ' αἰεὶ ϑερμῆς ἄϑικτον. – 2) ἱερά, Opfer, bei denen nichts verbrannt wird, Pind. Ol. 7, 48; ϑυσία Eur.; bei Clem. Al. ἄπυροι die Furien, denen kein Brandopfer gebracht wurde. Bei Aesch. Ag. 70 aber sind ἱερὰ ἄπυρα nicht gehörig dargebrachte, frevelhafte Opfer, wie auch Soph. bei Hesych. ἄπυρον für ἄϑυτον braucht. – 3) ungekocht, οἶνος Alcm. bei Ath. I, 31 c; μέλι Luc. Navig. 23; σιτία Plut.; ἄκολοι Leon. Tar. 45 (IX, 563); τροφή Suid. Häufig χρυσός, roh, im Ggstz von ἄπεφϑος, Her. 3, 97; Arist. Mir. Anse. 45; Diod. Sic. 2, 5; Antiphil. 21 (IX, 310). Ebenso ϑεῖον ἄπυρον, Diosc.; Plin. 35, 15. – 4) bei den Aerzten, ohne Fieberhitze. – b) ἄρδις ἄπυρος, Aesch. Prom. 882, feuergleich, wie Feuer brennend, Schol. πολύπυρος, also mit dem α copulativ. gebildet; Andere erkl. vielleicht richtiger: nicht im Feuer gewesen, nicht geschmiedet, da ἄρδις hier uneigentlich gesagt ist.
-
12 άπυρον
-
13 ἄπυρον
-
14 απύρως
-
15 ἀπύρως
-
16 πολύ-πυρος
πολύ-πυρος, feuerreich, bei Schol. Aesch. Prom. 885 Erkl. von ἄπυρος.
-
17 οἶστρος
οἶστρος, ὁ (verwandt mit ὀϊστός), oestrus, die Bremse, die das Vieh verfolgt und plagt, ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, Od. 22, 300; Plut. de discr. ad. et. am. 16 u. a. Sp.; Aesch. oft bei der in die Kuh verwandelten Io, Ἰὼ οἴστρῳ ἐρεσσομένα, Suppl. 536, οἴστρου δ' ἄρδις χρίει μ' ἄπυρος, Prom. 881. 566; daher Stich, Stachel, auch übertr. von heftigen Leidenschaften, πρὶν ἐμπεσεῖν σπαραγμὸν ἤ τιν' οἶστρον, Soph. Trach. 1244, κακῷ κλάζοντες οἴστρῳ καὶ βεβαρβαρωμένῳ, Ant. 989, Schol. μανίᾳ, von dem wüthenden, Unglück prophezeienden Geschrei der Vögel; oft Eur., σῆς γυναικὸς οἶστρον Hipp. 1300, μὴ ϑεαί μ' οἴστρῳ κατάσχωσι, Or. 789; sp. D., bes. von Liebesraserei, τινός, Add. 8 (VII, 51); Anacr. 31, 28. 59, 15; von Fischen, ἐπεάν σφεας ἐςίῃ οἶστρος κυΐσκεσϑαι, Her. 2, 93; ὑπ' ἀνάγκης τε καὶ οἴστρου ἐλαύνεται, Plat. Phaedr. 240 d, vgl. Rep. IX, 577 e; οἶστρός τις κινεῖ σε ἐμφυόμενος ἐκ παλαιῶν ἀδικημάτων, Stachel, Legg. IX, 854 b; Sp., im plur. neben πτοῖαι καὶ φυγαί Plut. de prof. virt. sent. p. 262.
-
18 ἀ-πύρωτος
ἀ-πύρωτος, Hom. Iliad. 23, 270 ἀμφίϑετον φιάλην ἀπύρωτον, die noch nicht in's Feuer gekommen ist, oder die zum Gebrauche im Feuer gar nicht bestimmt ist, vgl. Athen. 11, 501 b u. s. ἄπυρος.
-
19 ἔμ-πυρος
ἔμ-πυρος, im Feuer; – a) von Pind. an, Brandopfer, aus deren Flamme geweissagt wird, ἐμπύροις τεκμαίρεσϑαι Ol. 8, 3, vgl. I. 3, 87; so Soph. El. 397 Ant. 992, wo das Verfahren ausführlicher erwähnt ist (B. A. 247 αἱ διὰ πυρὸς ϑυσίαι; VLL. τὰ καιόμενα ἱερά; bei Dion. Hal. 2, 25 ἔμπυρος ϑυσία); ἐμπύρων εἶδες φλόγα Eur. Suppl. 167; dah. δι' ἐμπύρων σπονδὰς καϑεῖναι I. A. 59; ἔμπυρα σήματ' ἰδέσϑαι Ap. Rh. 1, 145; in später Prosa: κατάρας ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσϑαι Pol. 16, 31, 7; ὁρκωϑῆναι ἐπὶ ἐμπ. App. Hisp. 9, 1 u. A. So auch ἡ ἔμπυρος τέχνη Eur. Phoen. 954; βωμός, auf dem Opferfeuer brennt, Archi. 16 (X, 7). – b) Alles, was am oder im Feuer gearbeitet wird, Ggstz ἄπυρος; Plat. Polit. 287 e; ἔμπυρα σκεύη Legg. III, 679 a; τέχνη τοῠ Ἡφαίστου, Kunst der Feuerarbeiter, Prot. 321 e. Bei Eur. Phoen. 1186, ἔμπυρος πίπτει νεκρός, = durch den Blitz verbrannt. Auch = brennend, ὀρϑοστάται Eur. Hel. 547; λαμπάς Ep. ad. 123 (VI, 100); ἠέλιος Leon. Tar. 49 (IX, 24); gekocht, gebraten, σάρξ Qu. Haec. 8 (VI, 89). Der Sonne ausgesetzt, heiß, Theophr. öfter, χώρα Strab.; ὁδοιπορία D. Sic. 19, 19; übertr., feurig, καὶ ἀκμάζων βασιλεύς Plut. Num. 5. – c) an Fieberhitze leidend, Medic. – Adv. ἐμπύρως, feurig, ἐρᾶν Poll. 3, 68.
-
20 άπυρα
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἄπυρος — without fire masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άπυρος — η, ο (Α ἄπυρος, ον) [πυρ] 1. ο χωρίς φωτιά 2. άβραστος, άψητος αρχ. μσν. φρ. «ἄπυρον θεῑον» θειάφι φυσικό αρχ. 1. (για αγγεία και τρίποδες) αυτός που δεν έχει τεθεί στη φωτιά, αμεταχείριστος 2. αυτός που δεν είναι δυνατόν να σταθεί πάνω στη φωτιά … Dictionary of Greek
ἀπύρω — ἄπυρος without fire masc/fem/neut nom/voc/acc dual ἄπυρος without fire masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύρως — ἄπυρος without fire adverbial ἄπυρος without fire masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄπυρον — ἄπυρος without fire masc/fem acc sg ἄπυρος without fire neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύροις — ἄπυρος without fire masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύροισι — ἄπυρος without fire masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύροισιν — ἄπυρος without fire masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύρου — ἄπυρος without fire masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύρους — ἄπυρος without fire masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπύρων — ἄπυρος without fire masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)