-
1 ύειν
-
2 ὕειν
-
3 hyades
hyades, um, Akk. as, f. (ὑάδες = die Regnenden), die Hyaden, sieben, das Haupt des Stiers bildende Sterne ( Gell. 13, 9, 6), deren Aufgang in der Frühe vom 7. bis 21. Mai gewöhnlich Regen andeutete, dah. pluviae, Verg. Aen. 3, 516: u. tristes, Hor. carm. 1, 3, 14. – nach der Fabel Töchter des Atlas u. Schwestern (nach andern Töchter) des Hyas (s. d.), auch Schwestem der Plejaden, Ov. fast. 5, 164 sqq. – Sing. Hyas, adis, f., kollektiv b. Stat. silv. 1, 6, 22. Claud. b. Gild. 497. – Die alten Römer leiteten das Wort von ὕειν, das Schwein, ab u. übersetzten es suculae, worüber Cicero ( de nat. deor. 2, 111) u. Plinius (18, 247) spotten, die es richtig von ὗς (regnen) herleiten.
-
4 λωΐων
λωΐων, λώϊον, att. zsgzgn λῴων, λῷον, von λάω (Buttm. nimmt einen posit. λῶϊς an), erwünschter, wonach man mebr begehrt, angenehmer, καὶ γάρ σφιν ἄφαρ τόδε λώϊόν ἐστιν, Od. 2, 169 u. öfter, wie Hes.; später übh. = besser, als compar. zu ἀγαϑός betrachtet, εἴ τι δὴ λῷον πέλοι, Aesch. Pers. 518, τοῠ λῴονος δαίμονος, Soph. Phil. 1088, φρόνησιν ἐν τούτῳ λάβοι λῴω τιν' ἡμῖν, 1068, βίου λῴονος κυρῆσαι, O. R. 1513, öfter, ὁ δοὺς δὲ ταῦτ' ἐμοῠ λῷον φρονεῖ, 1038; εἰς τὸ λῷον σὸν μεϑέστηκεν κέαρ, Eur. Med. 911; folgde Dichter, wie in Prosa, ϑεοῖς οἷςτισιν ἄμεινον καὶ λῷον ϑ ύειν, Plat. Legg. VIII, 628 a, wie ἀμείνω καὶ λῴω γίγνεσϑαι, Phil. 11 b; vgl. Xen. An. 5, 10, 15, ϑυομένῳ πότερα λῷον καὶ ἄμεινον εἴη, wie Lac. 8, 5 u. Sp., woraus man sieht, daß dies bes. beim Gebet eine solenne Formel war. Auch Sp. noch, λώϊον ἔσεσϑαι σφίσι, Pol. 8, 30, 7; Theocr. 26, 32 hat auch im plur. τὰ λώϊα. – Hieraus bildete sich ein neuer comp. λωΐτερος, εἰ δ' ὕμιν δοκέει τόδε λωΐτερον καὶ ἄμεινον ἔμμεναι, Od. 1, 376. 2, 141, der sich auch bei sp. D. findet, Ap. Rh. 3, 186, Antp. Sid. 47 (VII, 713). – Bei Eustath. auch λῳότερος; vgl. Jacobs Anth. Pal. p. 75. – Superl. λώϊστος, zsgzgn λῷστος, τὰ λῷστα βουλεύειν, Aesch. Prom. 204 u. öfter, τὰ λῷστα καὶ τὰ ϑυμηδέστατα, Suppl. 940; τὰ λῷστά σοι λέγω, Soph. O. R. 1066, u. öfter bei Eur. Bei Plat. oft in freundlicher Anrede, auch ironisch, ὦ λῷστε, vgl. Gorg. 467 b Legg. I, 638 a; Xen. Conv. 4, 1 u. A.
-
5 αἰθρία
αἰθρία, ἡ, = αἴϑρη, heiterer Himmel (nach Arist. mund. 4 ἀὴρ ἀνέφελος καὶ ἀνόμιχλος), Her. 2, 68, der 7, 37 ὶπινεφέλων ὄντων entgegensetzt, und 8, 188 νηνεμίῃ damit verb.; ἐξ αἰϑρίας ἀστραπαί Xen. Hell. 7, l. 31 [vgl. αἰϑρίας ὕειν Ar. Nub. 371, wo ῑ, wie ἐξ αἰϑ ρίας αστράπτειν Cratin. bei Ael. H. A. 12, 10, vgl Sol. 4, 22]; ὑπὸ αἰϑρίας, unter freiem Himmel, Xcn. An. 4. 4, 14, mit dem Nebenbegriff der Kälte; den Plur. hat Plut. Sert. 8.
-
6 λαφύειν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λαφύειν
-
7 ὕδωρ
A ; [dialect] Boeot. [full] οὕδωρ prob. in IG7.3169 (Orchom.):—water, of any kind, but in Hom. rarely of seawater without an epith.,ἄνεμός τε καὶ ὕ. Od.3.300
, 7.277; butἁλμυρὸν ὕ. 9.227
, al., cf. Th.4.26; of rivers, ὕ. Αἰσήποιο, Στυγός, Il.2.825, 8.369, al.; so in Lyr. and Trag.,ὕ, Ἀσώπιον Pi.N. 3.3
;ὕ. τὸ Νείλου A.Supp. 561
(lyr.): freq. in pl. (but only once in Hom., ὕδατ'ἀενάοντα Od.13.109
), Καφίσια ὕδατα the waters of Cephisus, Pi.O.14.1;ῥυτῶν ὑδάτων S.OC 1599
;ὕδασιν τοίς Ἀχελῴου Id.Fr. 271
(anap.): spring-water, drinking-water,οἶνον ἔμισγον καὶ ὕ. Od.1.110
;ἀφυσσάμεθ' ὕδωρ 9.85
;ὕδατα καὶ.. δῖτοι Pl.R. 404a
;πότιμον ὕ. X.HG3.2.19
; ὕ. πίνων a water-drinker, D.6.30, cf. 19.46, Ar.Eq. 349;ὕ. δὲ πίνων οὐδὲν ἂν τέκοι σοφόν Cratin.199
, cf. Aristopho 10.3, Bato 2.9, al.: ὕδωρ κατὰ χειρός water for washing the hands, v. χείρ; φέρτε χερσὶν ὕ. Il.9.171;ὕ. ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν 3.270
, Od.1.146, al.;λοέσσας ὕδατι λευκῷ Il.23.282
:—on γῆν καὶ ὕδωρ αἰτεῖν and διδόναι, v. γῆ 1.2b:—a curse was invoked upon those who refused fire (i.e. the right to borrow burning embers) or water or to direct a traveller on his way, Diph.62, cf. X.Oec.2.15:—prov.,ὅρκους ἐγὼ γυναικὸς εἰς ὕ. γράφω S.Fr. 811
, cf. Men.Mon.25;ἐν ὕδατι γράφειν Pl.Phdr. 276c
; ὅταν τὸ ὕδωρ πνίγῃ, τί δεῖ ἐπιπίνειν; if water chokes, what more can be done ? of a desperate case, Arist.EN 1146a35, cf. .2 rain-water, rain,ὅτε λαβρότατον χέει ὕ. Ζεύς Il.16.385
;ὗσαι ὕδατι λαβροτάτῳ Hdt.1.87
;ἐγίνετο ὕ. ἄπλετον Id.8.12
;πολύ Th.6.70
, D.59.99;ὕ. ἐπιγενόμενον πολύ X.HG1.6.28
;τὸ ὕ. τὸ γενόμενον τῆς νυκτός Th.2.5
, cf. Hdt.8.13: more definitely,ὕδωρ ἐζ οὐρανοῦ X.An. 4.2.2
, Aristid.Or.50(26).35 (but ἐζ οὐρανοῦ is a gloss in Th.2.77): pl.,ὕ. ὄμβρια Pi.O.11(10).2
; τὰ Διὸς, orπαρὰ τοῦ Δ., ὕ. Pl.Lg. 761a
, 761b;τὸ ἐκ Διὸς ὕ. Thphr.HP2.6.5
; καινὸν ἀεὶ τὸν Δία ὕειν ὕδωρ, ὕδωρ τὸν θεὸν ποιῆσαι, Ar.Nu. 1280, V. 261 (lyr.), cf. Thphr.Char.3.4: abs.,ἐὰν πλείω ποιῇ ὕ. Id.CP1.19.3
: κεραύνια ὕ. thunder-showers, Plu.2.664f;ὕ. πολλά, συνεχέα μαλθακῶς Hp.Epid.1.1
.4 in the law-courts, τὸ ὕδωρ was the water of the water-clock ([etym.] κλεψύδρ), and hence the time it took in running out,ἂν ἐγχωρῇ τὸ ὕδωρ D.44.45
;οὐχ ἱκανόν μοι τὸὕ. Id.45.47
; ἐν τῷ ἐμῷ ὕ., ἐπὶ τοῦ ἐμοῦ ὕ., in the time allowed me, Id.18.139, 57.61; οὐκ ἐνδέχεται πρὸς ταὐτὸ ὕ. εἰπεῖν one cannot say (all) in one speech, Id.27.12;τὸ ὕ. ἀναλῶσαι Din.2.6
;πρὸς ὕ. σμικρὸν διδάζαι Pl.Tht. 201b
;ἐν μικρῷ μέρει τοῦ παντὸς ὕ. D.29.9
; ἐπίλαβε τὸ ὕ. stop the water (which was done while the speech was interrupted by the calling of evidence and reading of documents), Id.45.8;ἐγχεῖται τὸ μὲν πρῶτον ὕ. τῷ κατηγόρῳ.., τὸ δὲ δεύτερον ὕ. τῷ φεύγοντι Aeschin.3.197
; ἀποδιδόναι, παραδιδόναι τινὶ τὸ ὕ., to give him the turn of speaking, Id.1.162, Din.1.114.5 generally, liquid,ὕδατος εἴδη τὰ τοιάδε· οἶνος, οὖρον, ὀρός Arist.Mete. 382b13
, cf. Hp.Cord.12.II part of the constellation Aquarius, Arat.399.2 a name for the winter solstice, Paul.Al.A.4.III Ὕδατα, τά, as the name of places with hot or mineral waters, Ὕ. Σέζτια, Lat. Aquae Sextiae, Ὕ. Νεαπολιτανά, etc., Ptol.Geog.2.10.8, 3.3.7, etc. [[pron. full] ῠ by nature,ὕ?ὕδωρXδωρ Il. 18.347
, al. (usu. with ὕ?ὕδωρX when not at end of line),ὕ?ὕδωρXδατος 16.229
, al.,ὕ?ὕδωρXδατι Od.12.363
, al.,ὕ?ὕδωρXδατ' 13.109
, and so always in [dialect] Att. (exc. sts. in dactylic verse, Ar.Ra. 1339); Hom. freq. has ὕ ¯ δωρ (always at end of line exc. in phraseΣτυγὸς ὕδωρ Il.15.37
), alsoὕ ¯ δατος Il. 21.300
, 312, Od.5.475,ὕ ¯ δατι Il.23.282
, Od.22.439; later [dialect] Ep. admits ὕ ¯ δωρ more freely, A.R.4.601, so that we find [pron. full] ῡ in the second half of the foot in h.Cer. 381, Batr.97, A.R.4.290, etc.; also in Alc.Supp.11.8.] (Cf. Skt. udán-, gen. udn-ás 'water', OE. woeter, O Norse vatn; I.-E. u(e)d- with suffix r alternating with n (ὕδ-ṇ- τος): cogn. with Skt. u-ná-t-ti (root ud-), [ per.] 3pl. u-n-d-ánti 'moisten', cf. Lat. unda.) -
8 ὕω
ὕω [ῡ in [tense] pres. exc. in Herod.7.46]: [tense] fut. ὕσω [ῡ] Cratin.121, Ar.Nu. 1118, 1129 (both troch.): [tense] aor.Aὗσα Pi.O.7.50
, Hdt.2.22, Thphr.CP4.14.3, etc. (v. infr.):—[voice] Med., [tense] fut. (as [voice] Pass.)ὕσομαι Hdt.2.14
:—[voice] Pass., [tense] aor.ὕσθην Id.3.10
: [tense] pf. part.ἐφ-υσμένος X.Cyn.9.5
:—rain,ὗε Ζεύς Il. 12.25
, Od.14.457, cf. Hes.Op. 488, Thgn.26; κἢν ὕῃ [pron. full] [ῠ] *zeu/s Herod.7.46; ὗσον, ὗσον, ὦ φίλε Ζεῦ, κατὰ τῆς ἀρούρας Votum ap.M.Ant.5.7; [ὕει] ὁ θεὸς Hdt.2.13
;τίς ὕει; Ar.Nu. 368
(anap.), cf. 370 sq.; ἵσομεν πρώτοισιν ὑμῖν, of the clouds, ib. 1118 (troch.):—but,2 after Hom. ὕει was used impers. (cf. νείφω, etc.), it rains, Hes.Op. 552, Hdt.2.22, 4.28;ὗσαι ὕδατι λαβροτάτῳ Id.1.87
; εἰ ὗε if it rained, Id.4.185; when it is raining,Ar.
V. 774; ὕοντος πολλῷ as it was raining heavily, X.HG1.1.16 (where Eust. read πολλοῦ, 1769.39); πολὺ ὕσαντος after it had rained heavily, Thphr.CP4.14.3; ὕε, κύε, prayer addressed by hierophants to sky and earth, BCH20.79 (Athens, i A. D.), Procl. in Ti.3.176 D.3 sts. c. acc. loci, ἑπτὰ ἐτέων οὐκ ὗε τὴν Θήρην it did not rain on Thera, Hdt.4.151;τὴν χώραν ὗεν ὁ θεός Paus.2.29.7
;ὄμβρος ὗε πόντον καὶ νῆσον A.R.2.1115
(hence the pass. usage, v. infr. 11.1.).4 freq. c. acc. cogn., ὗσε χρυσόν it rained gold, Pi.O.7.50;καινὸν ἀεὶ τὸν Δία ὕειν ὕδωρ Ar.Nu. 1280
; ὗσεν ὁ θεὸς ἰχθύας, βατράχους, Phan. Hist. 1, Heraclid. Lemb.3;ὕεις εὐσεβέσιν χύδην χρυσεόρρυτον ὄλβον Supp.Epigr.7.14.23
(Susa, Hymn to Apollo, i A. D.); νεφέλαι ὕουσι [μύρον] Luc.VH2.14: also c. dat. modi,ψακαζέτω δ' ἄρτοισιν, ὑέτω δ' ἔτνει Nicopho 13
;ὕσαντα τὸν θεὸν ἰχθύσι Ath.8.333a
.II [voice] Pass., with [tense] fut. [voice] Med., to be drenched with rain,λέων ὑόμενος Od.6.131
; ὕσθησαν αἱ Θῆβαι Thebes was rained upon, i.e. it rained there, Hdt.3.10;ὕεται ἡ χώρη Id.2.13
, cf. 14,22,25; ἡ γῆ ὕεται ὀλίγῳ it rains little or seldom there, Id.1.193;σῖτος ὑσθείς Thphr.HP8.11.4
;ὑόμενος μύρῳ Alex.62.8
; ὄνος ὕεται he is like an ass in rain, prov. of an obstinate person, Cratin.52 (troch.);ἐγὼ δὲ τοῖς λόγοις ὄνος ὕομαι Cephisod.1
.2 sts., fall down in rain, in a shower,ὑσθῆναί φασιν χρυσόν Str.14.2.10
;ὕδωρ ὑόμενον Plu.2.912a
. (Cf. Skt. sunóti 'press out juice'.) -
9 ῥαγδαῖος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥαγδαῖος
-
10 κύαμος
Grammatical information: m.Meaning: `bean' (Il.), `lot (those who drew white beans won)' (Att.), metaph. `swelling of the paps' (Ruf., Poll.), `woodlouse' (Gal.), name of a coin (Taurom. Ia).Compounds: Some cornpp., e.g. κυαμο-τρώξ `bean-eater' (Ar.), ὑοσ-κύαμος `swine-bean' (Hp., X.; 1. member peiorative, also connected with ὕειν `rain', Strömberg Pflanzennamen 31 a. 155). Unclear byform κύμηχα κύαμον H. (s. Fur. 120).Derivatives: Diminut. κυάμιον (Nubien, Eust.), - ίδες fabacia (Gloss.); κυάμ-ινος `of beans' (corn., Gal.), - ιαῖος `as great as a bean' (Dsc., Luc.); κυαμ-ίας m. `stone like a bean' (Plin.; as καπνίας a. o., Chantraine Formation 94), - ίτης m. `god of beans = chairman of the beanmarket' (Paus.), - ῖτις ( ἀγορά) `beanmarket' (Plu.), cf. Redard Les noms grecs en - της 193 a. 108; κυαμών, - ῶνος m. `field with beans' (Thphr.) with - ωνίτης `labourer of the beanfields' (pap.; Redard 37). Denomin. verbs: κυαμεύω `choose with the lot with beans' (Att.), - ίζω `be ripe for marriage' (Ar.). Beside κύαμος also πύανος (H., Poll., Phot.; after Heliod. Hist. 3 = ὁλόπυρος) with compound Πυαν-έψια, - όψια n. pl. name of an Ion.-Att. feast, fromwhere the month-name Πυανεψιών, - οψιών; also Κυαν-εψιών, - ο-(Keos, Asia Minor) and Παν-όψια (after Lycurg. Fr. 84 non-Att.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The forms with - νεψ-, - νοψ- may have been dissimilated from - μεψ-, - μοψ-; the pair κυάμος: πύανος is diff. evaluated. After Specht KZ 69, 133 ff. *πύαμος (to IE. * pu-, * peu- `blow, swell') would be the original form, from where both κύαμος and πύανος originated. Brugmann (lastly 4 50) and Güntert Reimwortbildungen 124 f. consider, hardly probable, Πυαν-όψια, πύανος as a mixed form from Κυαν- and Παν-όψια, of which the latter from IE. ḱu̯-, "allegroform" of ḱuu̯- in κύαμος. In gen. κύαμος is considered as a foreign word (Chantraine Formation 133, Schwyzer 494, Krahe Die Antike 15, 181, Kuiper Μνήμης χάριν 1,215 w.n.19). However, κύαμος could also be IE. and be derived from κυέω, s. Bq and Strömberg Pflanzennamen 51 (but there is no IE - αμ-). - Fur., following Kuiper l.c., remarks that κυαμ- \/ κυμ-ηχ\/κ- proves the Pre-Greek character of the word. On π-\/κ- Fur. 388.Page in Frisk: 2,36-37Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κύαμος
См. также в других словарях:
ὕειν — ὕ̱ειν , ὕω rain pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Гиады — (Ύάδες) группа звезд в голове созвездия Вола. Имя их производится то от буквы Υ (по фигуре самой группы), то от глаг. ΰειν идет дождь. Г. считались дочерьми Атланта и океаниды Эфры, или Плейоны. Когда их брат, Гиант погиб на охоте, пять из них… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Hyades (mythologie) — Pour les articles homonymes, voir Hyades. Dans la mythologie grecque, les Hyades (en grec ancien ‘Υάδες / Huádes, « les Pluvieuses », de ὑειν, « pleuvoir »), filles du Titan Atlas et des Océanides Éthra ou Pléioné (ou de Hyas… … Wikipédia en Français
Winter, der — Der Winter, des s, plur. ut nom. sing. 1. Diejenige Jahreszeit, da es in einer gewissen Gegend am kältesten ist, welche bey uns vom 21sten Dec bis 21sten März dauert. Es wird Winter. Ein harter, ein gelinder Winter. 2. Die dieser Jahreszeit… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
APUA — I. APUA oppid. Liquriae, in THusciae confinio amplum, ad Macram fluv. cuius incolae Apuani Livio. Hodie Pontremoli, teste Iustinianô dicitur. Vide Cluver. Ital. Ant. l. 1. c. 10. Subest magno Duci Hetruriae, qui id redemit ab Hispanis, paucis ab… … Hofmann J. Lexicon universale
HYADES — stellae 7. in capite Tauri, quae quoties nascuntur, vel occidunt, pluvias creant, unde et nomen accepêrunt, ἀπὸ τȏυ ὕειν, quod est pluere. Ovid. Fast. l. 5. v. 165. Ora micant tauri septem radiantia flammis Navita quas Hyadas Graius ab imbre… … Hofmann J. Lexicon universale
SUCULAE — proprie sunt parvae sues, quô nomine cur astrum Hyades dictum, indigitârint Romani, rationem dat Salmas. Notum, inquiens, quam rudes fuerint prisei Romani in plerisque nominibus e Graeco deducendis, vel unô exemplô id patebit: ὑἀδες sunt parvae… … Hofmann J. Lexicon universale
UBER — Becmanno a succo, ὕειν, unde uligo ab ὕλη Aliis ab δ᾿´φορον et εὔπορον: Nonnullis ab Aeolico οὖφαρ, quod communiter οὖθαρ, ut οὖθαρ ἀρούρης, apud Homer. Il. 1. v. 141. quod uber glebae Virg. l. 1. Aen. v. 535. uber soli Solinus exponunt. Vide… … Hofmann J. Lexicon universale
VITRUM — quod visui pervium, recensetur Talmudicis inter tria beneficia, quae verbis illi Deuteron. c. 33. v. 19. Thesauri absconditi arenae, quibus e littorali arena, quae alioqui solet esse infecunda ac sterilis, magnas opes Zabulonitis accessuras… … Hofmann J. Lexicon universale
Σιληνός — I Αρχαίος συγγραφέας από τη Xίo. Έγραψε ένα ποίημα με τίτλο Μυθικαί Ιστορίαι. Στο δεύτερο βιβλίο του συγγράμματος αυτού, παραθέτει μια παράδοξη ετυμολογία του ονόματος Οδυσσεύς, το οποίο θεωρεί ότι προήλθε από τη λέξη «οδός» και το ρήμα «ύειν».… … Dictionary of Greek
ραγδαίος — α, ο / ῥαγδαῑος, α, ον, ΝΜΑ αυτός που γίνεται, εκδηλώνεται ή επέρχεται με σφοδρότητα και σε μεγάλη ποσότητα, σφοδρός, ορμητικός, ισχυρός, καταρρακτώδης (α. «ραγδαία βροχή» β. «ῥαγδαῑον ὕδωρ», Αριστοτ.) νεοελλ. συνεκδ. 1. αυτός που συμβαίνει… … Dictionary of Greek
